ഇഷ്‌ഖിൻ നിലാവ് | ✍️ AJWA | ഫുൾ പാർട്ട്‌

ഇഷ്‌ഖിൻ നിലാവ് 💖

Full Part

വിവാഹ രാത്രി പാലും ആയി അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കയ്കൾ നന്നായി വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....!

"എനിക്ക് മറ്റൊരു പെൺകുട്ടിയെ ഇഷ്ടം ആണ്...... ഉപ്പച്ചിയെ എതിർക്കാൻ ആവാത്തത് കൊണ്ട് മാത്രം ആണ് ഇങ്ങനെ ഒരു ചടങ്ങ് തന്നേ...... ഈ വിവാഹത്തിൽ നിന്ന് എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു നീ തന്നേ പിന്മാറണം...."

അത് മാത്രം ആയിരുന്നു അവന് പെണ്ണ് കാണാൻ വന്നപ്പോ പറയാൻ ഉള്ളത്.....!

പക്ഷെ താൻ ആയിട്ട് ഒന്നും ചെയ്തില്ല.....ആ വീട്ടിൽ നിന്നും എങ്ങനെ എങ്കിലും രക്ഷപ്പെടണം എന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ......

വിവാഹത്തിൽ നിന്നും പിന്മാറാത്തതിന്റെ അരിശം അവനിൽ ഇന്ന് മുഴുവൻ കണ്ടു.... മഹർ ചാർത്തുമ്പോൾ അവൻ അവളോടായി പറഞ്ഞു......

"നീ ഇനി അനുഭവിക്കാൻ പോണെ ഉള്ളൂ......"

ഉമ്മച്ചിയെയും കൂട പിറപ്പിനെയും വിട്ടു പിരിയുന്ന സങ്കടത്തിൽ കരയുമ്പോൾ ഒന്ന് ചേർത്തി നിർത്താൻ പോലും അവൻ തുനിഞില്ല.....

ഭയത്തോടെ തന്നേ മുറിയിൽ കയറിയതും അവൻ അങ്ങിങായി നടക്കുന്നത് ആണ് കണ്ടത്..... അവൾ കയ്യിൽ ഉള്ള പാൽ ഗ്ലാസ് ടേബിളിൽ വെച്ചു തിരിഞ്ഞതും മുന്നിൽ വെറുപ്പോടെ തന്നേ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവനെ കണ്ട് അവൾ പകച്ചു....!

"എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം....."

"അത് ഞാൻ എനിക്ക്....."

"നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ പിന്മാറാൻ.... പിന്നെ എന്തിനാടി കെട്ടി ഒരുങ്ങി വന്നത്....."

"ഷാനുക്കാ അത് ഞാൻ...."

"ആരാടി നിന്റെ ഷാനുക്കാ.... ഇനി നിന്റെ നാവ് കൊണ്ട് അങ്ങനെ വല്ലതും വിളിക്കുന്നത് കേട്ടാൽ ഉണ്ടല്ലോ.... ഉപ്പച്ചിയെ മുമ്പെങ്ങാനും സഹായിച്ച പഴയ ഫ്രണ്ടിന്റെ കുടുംബം അനാഥമായി എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ആ സിംപതി ഒന്ന് കൊണ്ട് മാത്രാ അങ്ങേരെ മോളായ നിന്നെ  എന്നെ കൊണ്ട് കെട്ടിച്ചത്......എന്ന് കരുതി നീ അധിക കാലം ഇവിടെ കഴിയാം എന്ന് കരുതണ്ട..... നീ തന്നേ എന്നെ വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു പോവും..... അതിന് എന്താ വേണ്ടത് എന്ന് എനിക്കറിയാം.....കേട്ടോടി.... നീ അനുഭവിക്കാൻ റെഡി ആയി നിന്നോ....."

അവളെ കവിളിൽ കുത്തി പിടിച്ചു പിന്നിലേക്ക് തള്ളി അവൻ മുറി വിട്ടിറങ്ങിയതും അവൾ അവിടെ നിന്ന് കരഞ്ഞു തീർത്തു.....

മണിക്കൂറുകളോളം അവന്റെ വരവിനായി അവൾ കാത്തിരുന്നു അവളും എപ്പോഴോ ഉറക്കിലേക്ക് വീണു.....

        **--**--**--**--**--**--**

"ഹലോ.... നൈഷു....."

"അപ്പൊ എന്നെ മറന്നില്ല അല്ലേ.... ഞാൻ കരുതി ഫസ്റ്റ് നൈറ്റ്‌ ആഘോഷിക്കുന്ന തിരക്കിൽ നമ്മളെ ഒക്കെ മറന്നു കാണും എന്ന്......."

"ദേ നൈഷു  നിന്നോട് ഞാൻ എല്ലാം പറഞ്ഞതല്ലേ......ഉപ്പച്ചിക്ക് വേണ്ടി മാത്രാ ഞാൻ അവളെ കെട്ടിയെ..... അവൾ ഇന്നത്തോടെ ഈ ഷാനു ആരാണെന്ന് അറിയാൻ പോണെ ഉള്ളൂ....."

"നീ ഇത്രയൊക്കെ പറഞിട്ടും അവൾ അതൊന്നും കാര്യം ആക്കാതെ നിന്നെ കൊണ്ട് അവളെ കെട്ടിച്ചില്ലേ..... ഇനി എന്ത് ചെയ്യാനാ നിന്റെ പ്ലാൻ....."

"അതൊക്കെ അവൾ വഴിയേ അറിയും.....അവളെ കാര്യം സംസാരിക്കാൻ അല്ല ഇത്തിരി സമാദാനത്തിന് വേണ്ടിയാ നിന്നെ ഞാൻ വിളിച്ചത്....."

"അപ്പൊ നീ എവിടെയാ ഉള്ളത് വീട്ടിൽ അല്ലേ....."

"അല്ല ഞാൻ അവൾ മുറിയിൽ വന്നപ്പോ തന്നേ ഇറങ്ങി..... ഇപ്പൊ കടൽ തീരത്ത് തിരയെണ്ണി ഇരിക്കുന്നു.....നീ കൂടി വേണമായിരുന്നു....."

"അതൊക്കെ നേരം വെളുത്തിട്ട് മതി....രാത്രി പുറത്തിറങ്ങാൻ ഉള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ഒന്നും എനിക്ക് ഇവിടെ ഇല്ല...."

"ഞാൻ വരാം.... ആരും അറിയാതെ കൊണ്ട് വിട്ടാൽ പോരെ...."

"നീ വിളിച്ചാൽ എവിടേക്ക് വേണേലും ഞാൻ വരും.... പക്ഷെ ഇത് പറ്റില്ല...."

"മ്മ്.... ആദ്യം ഇവളെ ഒഴിവാക്കിയിട്ട് വേണം നിന്നെയും കൊണ്ട് പോവാൻ...."

"അവൾ എങ്ങനാ എന്നേക്കാൾ സുന്ദരി ആണോ....?!!"

"ഞാൻ നോക്കീട്ടില്ല...."

"അവളെ ഫോട്ടോ ചോദിച്ചപ്പോൾ നീ തന്നില്ല....സത്യായിട്ടും നിന്റെ ഫോണിൽ അവളെ ഒരു പിക് പോലും ഇല്ലേ.... ജസ്റ്റ്‌ ഒരു കല്യാണഫോട്ടോസ് എങ്കിലും...."

"എനിക്ക് അവളെ കാണുന്നതേ വെറുപ്പാ.... പിന്നല്ലേ ഫോട്ടോ...."

"അവളെ പേരെന്താ....?!!"

"ആ എനിക്കറീല.... ഞാൻ ചോദിച്ചിട്ടില്ല.... ആ ടോപ്പിക്ക് നീ വിട്....നമ്മൾ എന്തിനാ വല്ലവരുടെയും കാര്യം സംസാരിച്ചു ടൈം വൈസ്റ്റ്‌ ആക്കുന്നെ....."

അവന്റെ വാക്കുകളിൽ നൈഷു ഒന്ന് ചിരിച്ചു.... അവരുടേതായ പ്രണയ ലോകത്ത് നേരം പുലരുവോളം അവർ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.....!!

        **--**--**--**--**--**--**--**

സുബഹി ബാങ്കിന്റെ മാധുര്യം കാതിൽ മുഴങ്ങിയതും ദിയ കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറന്നു....... ഇരുന്നിടത് ഉറങ്ങിപോയതാണ്...... അത് കൊണ്ട് തന്നെ ദേഹം ആകെ വേദന തോന്നി.......!!

എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ആണ് ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന ഷാനുനെ അവൾ കണ്ടത്...... എപ്പോൾ വന്ന് കേറി ആവോ.......

നമസ്കാരം കഴിഞ്ഞു അവൾ പടച്ചവനോട് മനമുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു...... തനിക്ക് തന്ന ജീവിതം തത്കാലികമാക്കല്ലേ എന്ന്...... അത്രയേറെ സങ്കടം അവളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു...... അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ് ഒഴുകി........

നമസ്കരിക്കാൻ എങ്ങനെ അവനെ ഉണർത്തും എന്ന ഭയത്തോടെ അവൾ നിന്നു...... ഇന്നലെ പറഞ്ഞത് മുഴുവൻ കാതിൽ മുഴങ്ങി കേട്ടതും അവൾ ഭയത്തോടെ പിന്മാറി മുറി വിട്ടിറങ്ങി.......

"മോൾ എണീറ്റോ...... ഷാനു ഉറക്കം ആവും അല്ലേ......."

"ആ..... എണീറ്റിട്ടില്ല...... ഉമ്മച്ചി ചെന്ന് വിളിക്കോ......."

"വിളിച്ചാൽ ചെവി പൊട്ടുന്ന തെറിയാവും...... അത് കൊണ്ട് ധൈര്യം ഇല്ല..... പക്ഷെ ഇത്തയെ തെറി വിളിക്കും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല കേട്ടോ........"

അവന്റെ പെങ്ങൾ ആയ ഹന അതും പറഞ്ഞു അവൾക്കരികിൽ വന്നതും അവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......ഞാൻ ആണെന്ന് അറിയുമ്പോൾ ആവും കൂടുതൽ ദേഷ്യം.......

"ഇന്ന് മോൾ ഒന്നും ചെയ്യേണ്ട......"

ചായ ഉണ്ടാക്കാൻ നിന്ന അവളോടായി ഉമ്മച്ചി പറഞ്ഞു.......!

"എന്ന് വെച്ചാൽ നാളെ തൊട്ട് ചെയ്യണം എന്ന്....... അല്ലേൽ ഈ ഉമ്മച്ചി അമ്മായി അമ്മ പോര് എടുക്കും........"

"നീ  സ്കൂളിൽ പോവാൻ റെഡി ആവാൻ നോക്ക്........ ഇതിന്റെ വാ അങ്ങനാ മോളെ ആരോടാ എന്താ പറയാ എന്ന് അറിയില്ല....... മോൾ അതൊന്നും കാര്യം ആക്കണ്ട......."

അതിനവൾ ഉമ്മച്ചിയേ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു......

ഹന അയൺ ചെയ്യാൻ നിന്നതും ദിയ അവൾക്കരികിലേക്ക് വന്നു.......

"ഇങ്ങ് താ ഞാൻ ചെയ്യാം...... അവിടെ ഉമ്മച്ചി ഒന്നിനും സമ്മതിക്കുന്നില്ല......"

"അയ്യോ വേണ്ട ഇത്താ...... അത് കണ്ടിട്ട് വേണം ഷാനുക്കാ എന്നെ തെറി വിളിക്കാൻ......."

"അതൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല..... മോൾ പോയി റെഡി ആയിക്കോ......."

ഹന പോയതും ദിയ അവളുടെ യൂണിഫോം അയൺ ചെയ്ത് തുടങ്ങി.......അപ്പോഴാണ് അതിനോടൊപ്പം ഷാനുൻറെ ഡ്രസ്സ്‌ അവൾ കണ്ടത്......

പോണ പോക്കിൽ ഹന ഷാനുന്റെ മുറിയിൽ ചെന്ന് ജെഗ് എടുത്തു ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന ഷാനുൻറെ മേലേ കമിഴ്ത്തി ഒരു ഓട്ടം ആയിരുന്നു....... ഞെട്ടി എണീറ്റ ഷാൻ പുറത്തേക്ക് വന്നതും കണ്ടത് അവൾ തന്റെ ഷർട്ട്‌ അയൺ ചെയ്യുന്നതാണ്.......

"ഭാര്യയുടെ അധികാരം എന്റെ അടുത്ത് എടുക്കാൻ തുടങ്ങിയോ......ആരോട് ചോദിച്ചിട്ടാ നീ എന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ എടുത്തത്........"

"അത് ഹന......."

"അവൾ എന്റെ പെങ്ങൾ ആണ്......എന്ന് കരുതി വഴിയിൽ കൂടെ പോവുന്നവർക്കും വരുന്നവർക്കും എന്റെ മേലേ അവകാശം ഇല്ല......."

ദിയയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.......

"ഹ്മ്മ് എന്ത് പറയുമ്പോഴും കണ്ണീര്.....അത് സ്റ്റോക്ക് ഉണ്ടെങ്കിൽ പോയി സീരിയലിൽ വല്ല ചാൻസും ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്ക് ...... അതാ നല്ലത്......"

എന്നും പറഞ്ഞു അവൻ ഷർട്ടും കയ്യിൽ എടുത്തു പോയി......

അവനുള്ള ചായ കൊടുക്കാൻ പോലും മുറിയിൽ പോവാൻ ഉള്ള ധൈര്യം അവൾക്കുണ്ടായില്ല......

"ദിയ......"

ബ്രേക് ഫാസ്റ്റ് എടുത്തു വെച്ചതും ഉമ്മച്ചി വിളിച്ചപ്പോൾ ആണ് ഷാൻ അവളുടെ പേര് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് തന്നെ...... ഇതിന് മുമ്പും കേട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അതിലൊന്നും അവന് ശ്രദ്ധ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല......

"എന്താ ഉമ്മച്ചി......"

"മോൾ കൂടെ വന്നിരുന്നു കഴിക്ക്......"

ഷാനുൻറെ നോട്ടം കണ്ടതും അവൾ പേടിയോടെ നിന്നു......

"വേണ്ട ഉമ്മച്ചി അവർക്കൊക്കെ പോവാൻ ഉള്ളതല്ലേ ഞാൻ പിന്നെ കഴിച്ചോളാം......"

അതാ നല്ലത് ഷാൻ അവളെ തുറിച്ചു നോക്കി.......!!

"മോനെ ഷാനു നീ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോന്നുണ്ടോ......"

എന്നും ചോദിച്ചു ഉപ്പച്ചി ഡെയിനിങ് ടേബിളിന് മുന്നിൽ വന്ന് ഇരുന്നതും ഉമ്മച്ചി ഫുഡ്‌ സെർവ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി......!

"ഹ എനിക്ക് കുറച്ചു ആവശ്യം ഉണ്ട്......"

"വേഗം തന്നെ തിരിച്ചു വന്ന് ദിയ മോളെ വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലണം......അവര് ക്ഷണിക്കാൻ ഒന്നും നിൽക്കണ്ട......."

"നാളെ ആവട്ടെ ഉപ്പച്ചി...... ഇന്നെനിക്ക് അത്യാവശ്യം ആണ്......."

ഉപ്പച്ചി ഒന്ന് മൂളിയതും ഷാൻ ബൈക്കും എടുത്തു ഇറങ്ങി...... അവളെയും കൊണ്ട് പുറത്ത് പോവണം എന്ന് കേട്ട ദേഷ്യം അവൻ ഡ്രൈവിങ്ങിൽ തീർത്തു........

നൈഷുവിന്റെ കൂടെ ബീച്ചിൽ ഇരുന്നു സമയം കളഞ്ഞു......!

പാതിരാത്രി ആണ് പിന്നെ അവൻ കേറി വന്നത്....... കാളിംഗ് ബെൽ കേട്ടതും ദിയ ചെന്ന് ഡോർ തുറന്നു........ അവളെ കണ്ടതും അവന്റെ മുഖം മാറി.......

"ഞാൻ ഭക്ഷണം എടുത്തു വെക്കാം......."

"നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലെടി എന്റെ കണ്മുന്നിൽ പോലും വന്ന് പോവരുത് എന്ന്........ എന്നെ കഴിപ്പിക്കാൻ നീ ആരാ......"

അവൾ മൗനമായി നിന്നതും അവൻ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.......

നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണും തുടച്ചു അവൾ അവന് പിന്നാലെ ചെന്നു...... ബെഡിൽ വീണ അവൻ അവളെ കണ്ടതും ഒന്ന് തല ഉയർത്തി നോക്കി......

"എങ്ങോട്ടാ ഈ കേറി വരുന്നെ......ഈ മുറിയിൽ കിടന്നാൽ മാത്രേ നിനക്ക് ഉറക്കം വരൂ എന്നുണ്ടോ......"

"അത്.....അവരൊക്കെ ചോദിച്ചാൽ എന്ത് പറയും....."

"എന്ന് കരുതി ഇവിടെ കിടക്കാൻ ആണോ ഉദ്ദേശം......"

അത് കേട്ടതും അവൾ ഒരു പില്ലോ കയ്യിൽ എടുത്തു ഡ്രസിങ് റൂമിൽ കയറി.....ആ ഇടുങ്ങിയ മുറിയിൽ അവൾക്ക് ഒന്ന് നീണ്ടു കിടക്കാൻ പോലും ആയില്ല..... അത് കണ്ടതും അവൻ ആശ്വാസത്തോടെ കിടന്നു.....

വെളുപ്പിന് തന്നെ എണീറ്റ് അവൾ എല്ലാർക്കും ഉള്ള ചായ ഇട്ടു..... അപ്പോഴേക്കും ഉമ്മച്ചിയും വന്നു...... ഉപ്പച്ചിക്കുള്ള ചായയും ആയി അവൾ മുറിയിൽ ചെന്നു......

"ഷാനു എണീറ്റില്ലേ......?!!"

അതിനവൾ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി.....

"അവനെ വിളിച്ചു പെട്ടെന്ന് റെഡി ആവാൻ പറ...... രണ്ടാളും ഒരുമിച്ച് ഇന്ന് മോളുടെ വീട്ടിൽ ചെല്ലണം......"

"ഉപ്പച്ചി..... അത് ഷാനുക്കാ......"

"പുറമെ ഗൗരവം ഉണ്ടെന്നേ ഉള്ളൂ അവൻ ഒരു പാവാ....."

പാവാണെന്നോ..... ഇത് വരെ അങ്ങനെ ഒരു മുഖം കണ്ടിട്ടില്ല..... ദിയ പിറു പിറുത്ത് മുറിയുടെ മുന്നിൽ കൂടെ നടക്കുമ്പോൾ ആണ് ഹനുനെ കണ്ടത്......

"മോളെ ഹനു..... ഉപ്പച്ചിക്ക് ഷാനുക്കനോട് എന്തോ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടെന്ന്...... മോൾ ഒന്ന് വിളിക്കോ....."

"ഷാനുക്കയെ പേടി ആണല്ലേ....."

അവൾ തലയാട്ടിയതും ഹനു മുറിയിലോട്ട് ചെന്ന്......

"ഡീ നിന്നെ ഞാൻ...."

അത് കെട്ടപ്പോൾ തന്നെ ദിയ പേടിച്ചു...... ഹനു ആണെങ്കി ഇറങ്ങി ഒരു ഓട്ടം ആയിരുന്നു.....പിന്നാലെ വന്ന ഷാനു കാര്യം അറിയാതെ പകച്ചു നിന്ന ദിയയേ വന്ന് ഇടിച്ചതും രണ്ടും കൂടെ താഴേക്ക് വീണു.....

ദിയ കണ്ണുകൾ തള്ളി അവനെ നോക്കിയതും അവന് യാതൊരു ബാവ മാറ്റവും ഇല്ലാതെ അവളെയും അവിടെ ഇട്ടു എണീറ്റ് പോയി.....ദുഷ്ടൻ.... അവൾ അവിടെ നിന്നും പിറു പിറുത്തു കൊണ്ട് എണീറ്റു.....!!

"രണ്ടാളും കൂടെ അവളെ വീട്ടിൽ പോയിട്ട് വാ....."

ഈ ഉപ്പച്ചിക്ക് ഇത് എന്തിന്റെ സൂക്കേട് ആണാവോ..... ഷാനു അനുസരണയോടെ തലയാട്ടി എങ്കിലും ദേഷ്യത്തോടെ മുറിയിൽ ചെന്നു..... അപ്പൊ കണ്ടത് പോവാൻ റെഡി ആവുന്ന ദിയയേ ആണ്......

"ഓഹോ അപ്പൊ നിനക്ക് നിന്റെ വീട്ടിൽ പോവാൻ ഉപ്പച്ചിയേ കൊണ്ട് നീ പറയിപ്പിച്ചത് ആണല്ലേ....."

അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവൾക്കരികിൽ വന്ന് ചോദിച്ചതും അവൾ പേടിച്ചു കൊണ്ട് അല്ലെന്ന് തലയാട്ടി.....

"മിണ്ടാപൂച്ചയെ പോലെ നിന്നിട്ട് ആഗ്രഹിച്ചതെല്ലാം നടത്തുന്നുണ്ടല്ലോ...... ആര് വിഷമിച്ചാൽ എന്താ തന്റെ കാര്യം ബംഗിയായി നടക്കട്ടെ....."

"ഞാൻ അല്ല ഉപ്പച്ചിയാ എന്നോട് പറഞ്ഞത്..... അത് കൊണ്ടാ ഞാൻ....."

"എങ്കിൽ പിന്നെ അവിടെ തന്നെ നിന്നോ.....ഇങ്ങോട്ട് വരണം എന്നില്ല....."

അവൻ പറഞ്ഞതും അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായ സന്തോഷം എല്ലാം അണഞ്ഞു..... വീടെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചതാണ്.....

ഉപ്പച്ചിയുടെ വാക്ക് ധിക്കരിക്കാൻ വയ്യാത്തത് കൊണ്ട് അവൻ ഇറങ്ങാൻ റെഡി ആയി.....

ആദ്യം കയ്യിൽ എടുത്തത് ബൈക്കിന്റെ ചാവി ആയിരുന്നു.....ഇറങ്ങി വരുന്ന ദിയയെ കണ്ടതും അവൻ ചാവി മാറ്റി കാറിന്റെ കീ എടുത്തു......

"കപ്പിൾസ് ഒക്കെ ബൈക്കിൽ പോവുന്നതാ ഇപ്പൊ ട്രെൻഡ് ഷാനുക്കാ....."

"പോടീ....."

അവൻ ഹനയെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി.....ബാക്ക് സീറ്റിൽ ഇരിക്കാൻ എന്ന പോലെ അവൾ ഡോർ തുറന്നതും ഹനു വന്ന് അവളെ ലെഫ്റ്റ് സീറ്റിൽ കൊണ്ടിരുത്തി..... അവൾ ഭയത്തോടെ ആയിരുന്നു അവനരികിൽ ഇരുന്നത്.....

"അവളെ ഇത്താടെ മോൾ ഉള്ളതല്ലെടാ എന്തെങ്കിലും സ്വീറ്റ്സ് വാങ്ങണം....."

ഉമ്മച്ചി പറഞ്ഞതും ഷാനു തലയാട്ടി കൊണ്ട് ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു......

ബേക്കറിയുടെ മുന്നിൽ നിർത്തിയതും ദിയ എന്തെ എന്ന പോലെ അവനെ നോക്കി......

"എന്താ വേണ്ടത് എന്ന് വെച്ചാൽ ചെന്ന് വാങ്ങിച്ചോ......"

"ഞാൻ......"

അവൾ നിരാശയോടെ അവനെ നോക്കി.....

"ദാ കാശ്......"

ഉള്ളിൽ അരിച്ചു വന്ന ദേഷ്യം മറച്ചു പിടിച്ചു അവൾ കാശ് വാങ്ങി വെളിയിൽ ഇറങ്ങി...... ഈ കണ്ട ആണുങ്ങളെ ഇടയിൽ പോയി ഞാൻ വാങ്ങണോ..... അവനെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും അതൊന്നും കാണാതെ അവൻ ഫോണിൽ നോക്കി ഇരിപ്പാണ്......!

വിഷമത്തോടെ അവൾ ആലു മോൾക് പ്രിയപ്പെട്ടത് ഒക്കെ വാങ്ങി......അവൾ വന്ന് തൊട്ടടുത്തായി ഇരുന്നിട്ടും അവൻ അറിഞ്ഞില്ല...... ചെറുതായി ഒന്ന് ചുമച്ചപ്പോൾ ആണ് അവൻ ഫോണിൽ നിന്നും തല ഉയർത്തിയത്..... കാമുകി ആയിരിക്കും.......

"വാങ്ങിയോ.....?!!"

"മ്മ്....."

കൂടുതൽ ഒന്നും ചോദിക്കാതെ അവൻ വണ്ടി എടുത്തു......

തന്നോടുള്ള ഇഷ്ടക്കേട് ഒന്നും വീട്ടിൽ വെച്ച് കാണിക്കല്ലേ എന്ന പ്രാർത്ഥനയോടെ അവൾ ഇരുന്നു..... വീട്ട് മുറ്റത്ത്‌ എത്തിയതും അവൾ വീടിനകത്തേക്ക് കണ്ണുകൾ ഓടിച്ചു...... ആശ്വാസത്തോടെ ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു......!

"എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം ഇവരെ മുന്നിൽ കാണിക്കരുത്...... പ്ലീസ്......"

അവൾ യാചന പോലെ പറഞ്ഞതും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അകത്തേക്ക് നടന്നു......!

"ദിയാമി......"

ആലു മോൾ ഓടി വന്നതും ദിയ അവളെ കയ്യിൽ എടുത്തു...... അവളെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ച് വാങ്ങിയ സ്വീറ്റ്സ് ഒക്കെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.......!

"ആ നിങ്ങളോ..... വാ ഇരിക്ക്......"

ഷാൻ ഇരുന്നതും ദിയ ഇത്താക്ക് പിന്നാലെ കിച്ചണിലേക്ക് നടന്നു......

"ഉമ്മ എവിടെ......?!!"

"ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ട്......"

പുറത്ത് നിന്നും വിയർപ്പ് തുടച്ചു കൊണ്ട് ഉമ്മ അകത്തേക്ക് കയറിയതും ദിയ ഉമ്മയെ ചെന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു......

"മോൾക്ക് സുഖാണോ.....?!!"

"മ്മ്..... ഉമ്മാക്കോ......"

"നീ പോയതിൽ പിന്നെയാ ഉമ്മ ഒന്ന് സമാദാനത്തോടെ ഉറങ്ങിയത് തന്നെ......"

"അയാൾ പിന്നെ വന്നിരുന്നോ......?!!"

"വന്നിരുന്നു.....കുറെ ബഹളം ഉണ്ടാക്കി..... എനിക്ക് ഇപ്പൊ പേടി അവിടെയും വന്ന് അയാൾ പ്രശ്നം ഉണ്ടക്കോ എന്നാ......"

"ഏയ് അങ്ങനെ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല..... അതിനുള്ള ധൈര്യം ഒന്നും അയാൾക്കില്ല......ഉമ്മ ഈ കരച്ചിൽ ഒക്കെ നിർത്ത്......ദേ ഷാനുക്ക അപ്പുറത്ത് തന്നെ ഉണ്ട്....."

ഉമ്മ കണ്ണ് തുടച്ചു പുഞ്ചിരിയോടെ അവന്റെ അടുത്തു ചെന്നു......

ദിയ ഇത്തയെ ഒന്ന് നോക്കിയതും അവളുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞ് വന്നത് കണ്ട് ആ കണ്ണീർ തുടച്ചു കൊടുത്തു.......

"എല്ലാം ശരിയാവും..... പടച്ചോൻ അല്ലേ വലുത്......"

അവർ പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി......ഉമ്മ ഓരോന്ന് ചോദിക്കുന്നതിനൊക്കെ അവൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രമേ ചെയ്തുള്ളൂ......!

"ഇനി എപ്പോഴാ മോളെ ഇങ്ങോട്ട്......"

ഇറങ്ങാൻ നേരം ഉമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ദിയ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചെ ഉള്ളൂ..... അത് കേട്ടതും ഷാൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി......

"അത്രക്ക് സങ്കടം ആണെങ്കിൽ നീ വേണെങ്കിൽ രണ്ട് ദിവസം ഇവിടെ നിന്നോ......"

അവളെ ഒഴിവാക്കാൻ ഉള്ള താല്പര്യം ആണെന്ന് അത് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആയി......

"ഏയ് അതിന്റെ ഒന്നും ആവശ്യം ഇല്ല....."

ഈ പെണ്ണ് എന്റെ തലയിൽ നിന്ന് പോവാൻ ഉള്ള ഉദ്ദേശം ഒന്നും ഇല്ലേ.....വൈകാതെ നീ ഇറങ്ങി പോവും..... അതിന് എന്ത് വേണം എന്ന് എനിക്കറിയാം...... അവൻ പല്ല് കടിച്ചു പിടിച്ചു അവളെ നോക്കി...... ദിയ എല്ലാം കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു...... എങ്കിലും അവൾ ഒന്നും പുറമെ കാണിക്കാതെ ഉമ്മയെയും ഇത്തയെയും ആലു മോളെയും വിഷമത്തോടെ നോക്കി യാത്ര പറഞ്ഞു......!!

              °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

രാത്രി മുറിയിലേക്ക് വന്നതും ഷാൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്നു......!

"നീ എന്താ എന്റെ തലയിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു പോവില്ലെന്ന് പ്രതിജ്ഞ എടുത്തു വന്നതാണോ......"

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലയും താഴ്ത്തി നിന്നു......

"പെണ്ണായിപ്പോയി അല്ലെങ്കിൽ ഈ ഷാൻ ആരാണെന്ന് നീ അറിയുമായിരുന്നു......വൺ വീക്ക് നിനക്ക് ടൈം ഉണ്ട്...... അത് കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ നിന്നെ ഇവിടെ കണ്ടേക്കരുത്..... എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു നീ തന്നെ ഇവിടന്ന് പോയെ പറ്റൂ......"

അവൻറെ ദേഷ്യം കണ്ട് അവൾ പേടിയോടെ തലയാട്ടി.....

ആ കുഞ്ഞു മുറിയിൽ അവൾ കണ്ണീരോടെ കിടന്നു...... അപ്പോഴും അവൻ തന്റെ പ്രണയ സല്ലാപത്തിൽ ആയിരുന്നു......!

കാലത്ത് ഷാൻ റെഡി ആയി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ആണ് ദിയ മുറിയിലേക്ക് കേറി വന്നത്.....ഒരുമിച്ചുള്ള വരവ് ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ ചെന്ന് അവളെ ഇടിച്ചതും ദിയ അവനെ ഒന്ന് നോക്കി.....

അവൻ അവളെ വെറുപ്പോടെ നോക്കി മാറി നടക്കുമ്പോൾ ആണ് അവളിലേക്ക് തന്നെ വീണ്ടും അവനെ അടുപ്പിച്ചത്.....ബട്ടൻസിൽ അവളുടെ തലമുടി കൊരുത്തത് കണ്ട് അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ അതിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചതും ദിയ വേദനയോടെ തലയിൽ കയ് വെച്ചു......!

"സ്സ്......"

അവൾ അറിയാതെ എരിവ് വലിച്ചതും അവൻ അത്യധികം ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ അവളെ നോക്കി ഒരു തള്ള് കൊടുത്തതും അവൾ പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ പിറകിലേക്ക് വേച്ചു താഴേക്ക് വീണു.....

"ഇത്താ....."

ഹനു വന്ന് അവളെ പിടിച്ചു നിർത്തി ഷാനുനെ നോക്കിയതും അവൻ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു......

"എന്തിനാ ഇത്തയെ കാക്കു തള്ളി ഇട്ടെ....."

"അ...... അത്..... ഞാൻ കാൽ തെഞി വീണതാ......"

"ഞാൻ കണ്ടതാ......"

ഹനു അതും പറഞ്ഞു താഴേക്ക് ഇറങ്ങിയതും ദിയ കണ്ണീരോടെ നിന്നു.....

"ഞാൻ കണ്ടതാ..... ഇത്തയെ ഷാനുക്ക തള്ളി ഇട്ടത് തന്നാ..... അവർ തമ്മിൽ എന്തൊക്കെയോ പ്രശ്നം ഉണ്ട്......"

ദിയ താഴേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ തന്നെ കേട്ടത് ഹനു ഉമ്മച്ചിയോടും ഉപ്പച്ചിയോടും എല്ലാം പറയുന്നത് ആണ്...... അവൾ ഒന്നും കേൾക്കാത്ത പോലെ കിച്ചണിലേക്ക് നടന്നു......

"ഉപ്പച്ചി വിളിക്കുന്നുണ്ട്......"

"എന്തിനാ.....?!!"

"തള്ളി ഇട്ടതിനെ പറ്റി ചോദിക്കാൻ ആവും..... ഷാനുക്കയും ഉണ്ട്....."

"ഞാൻ വീണതാണെന്ന് നിന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ പിന്നെന്തിനാ നീ......"

"അങ്ങനെ ഇപ്പൊ കാക്കുനെ രക്ഷിക്കാൻ കള്ളം പറയേണ്ട..... ഇത്ത ഇങ്ങനെ പാവം ആയി നിക്കുന്നത് കൊണ്ടാ..... ഞാനോ മറ്റോ ആണെങ്കിൽ കാണർന്നു......"

ദിയ പേടിയോടെ ഷാനുനെ ഒന്ന് നോക്കി ഉപ്പച്ചിക്ക് മുന്നിൽ ചെന്നു നിന്നു......

"നിങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ......?!!"

"എന്റെ ഉപ്പച്ചി ഞങ്ങളെ റൊമാൻസ് കണ്ട് കൊണ്ടാ ഹനു വന്നത്..... അവൾ കണ്ട ചമ്മൽ കൊണ്ട് ഞാൻ ഇവളെ പിടിച്ചു മാറ്റിയതാ അപ്പോഴേക്കും ഇവൾ താഴെ വീഴുകയും ചെയ്തു......."

ഉപ്പച്ചിയുടെ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ മുൻകൂട്ടി പ്ലാൻ ചെയ്ത പോലെ ഉള്ള ഷാനുൻറെ ഉത്തരം കേട്ട് ദിയ അന്താളിപ്പോടെ അവനെ നോക്കി.......

ഉപ്പച്ചിയും ഉമ്മച്ചിയും നാണത്തോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചതും ദിയയും ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായ സങ്കടം മറച്ചു പിടിച്ചു അവരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു......

"ഈ പെണ്ണ്..... നീ എങ്ങാനും ഇനി ഇവരുടെ മുറിയുടെ പരിസരത്ത് പോയാൽ ഉണ്ടല്ലോ......"

ഉപ്പച്ചി ചിരിയോടെ ഹനുനോടായി പറഞ്ഞതും ഹനു ഷാനു പറഞ്ഞത് സത്യം ആണെന്നുള്ള വിശ്വാസം ഇല്ലാതെ  ദിയയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.......!!

"ഷാനുക്കാക്ക് ദിയയെ ഇഷ്ടം അല്ലേ......?!!'

"പിന്നെ,,,,, എനിക്ക് നിന്നെ കഴിഞ്ഞു അവളെയാ ഇഷ്ടം......"

"അത്രക്ക് അങ്ങോട്ട് ഓവർ ആക്കണ്ട..... എനിക്ക് ഒന്ന് മനസ്സിൽ ആയി കാക്കു ഇപ്പോഴും പഴയ പ്രേമം മനസ്സിൽ ഇട്ട് നടക്കാണെന്ന്......."

"അതേലോ....."

"അപ്പൊ കാക്കുൻറെ ഉള്ളിലിരിപ്പ് ദിയയെ ഉപേക്ഷിച്ചു അവളെ കെട്ടാൻ ആണോ......"

"നീ പത്താം ക്ലാസ് അല്ലേ ആയുള്ളൂ......വല്യ വല്യ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും നീ അന്വേഷിക്കേണ്ട......"

ഷാൻ ഇറങ്ങി പോയതും ദിയ എല്ലാം കേട്ട് കണ്ണ് നിറച്ചു നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് ഹനു എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ നിന്നു......!!

          °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ബെഡ്‌റൂമിൽ എത്തിയതും ദിയ ഷീറ്റ് എടുത്തു ഡ്രസിങ് റൂമിൽ കയറി......നീണ്ടു നിവർന്നു കിടക്കാത്തത് കൊണ്ടാവും അവൾ പൈൻ കാരണം ഊരക്ക് കയ് വെച്ചു......

അവൾ ഡോർ തുറന്നു പുറത്തേക്ക് വന്നു ഷാനുനെ ഒന്ന് നോക്കി......

"അതേയ്..... എന്തെങ്കിലും ബാം കിട്ടോ..... എനിക്ക് നല്ല ഊര വേദന ഉണ്ട്......"

"ഇത് മെഡിക്കൽ ഷോപ്പ് അല്ല......"

അവൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെ പറയുന്നത് കേട്ട് അവൾ വേദനയോടെ അവിടെ ചെന്ന് കിടന്നു..... നല്ല മഴ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ തണുപ്പും അവളെ വല്ലാതെ അലട്ടി കൊണ്ടിരുന്നു...... പടച്ചോനെ എവിടെ ചെന്നാലും എനിക്ക് പരീക്ഷണം ആണല്ലോ......!!

കാലത്ത് ഷാൻ ആയിരുന്നു ആദ്യം ഉണർന്നത്...... ഈ കോപ്പ് എന്താ ഇത് വരെ എണീറ്റ് പോയില്ലേ ഷാൻ അവൾ കിടന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി സ്വയം പറഞ്ഞു......

"മോനെ ദിയ മോളെ ഇത് വരെ കണ്ടില്ലല്ലോ...... അല്ലെങ്കിൽ വെളുപ്പിന് എണീറ്റ് വരുന്നതാ അവൾ......"

ഉമ്മച്ചി ഷാനുനെ കണ്ടതും ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് അവൻ ഒന്ന് പതറി......

"അത് കാക്കു എങ്ങനെ അറിയാനാ...... ഞാൻ നോക്കാം ഉമ്മച്ചി......"

ഹനു മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ നിന്നതും ഷാൻ തടഞ്ഞു......

"നീ വിളിക്കൊന്നും വേണ്ട..... അവൾക്ക് നല്ല സുഖം ഇല്ല......"

"അയ്യോ എന്നിട്ട് എന്താ നീ ഞങ്ങളോട് പറയാതിരുന്നത്......"

"മ്മ് രക്ഷപെട്ടു എന്ന് കരുതി കാണും......"

ഹനു അവനെ നോക്കി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു......

"അതിന് മാത്രം ഒന്നും ഇല്ല....."

"നിനക്ക് അങ്ങനെയെ തോന്നൂ.....ഇത് വരെ ആയിട്ട് നിനക്ക് അവളെ ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് പോവാൻ തോന്നിയോ......ഞാൻ നോക്കട്ടെ അവൾക്ക് എന്താ പറ്റിയത് എന്ന്......"

"ഉമ്മാ...... ഉമ്മ ഇവിടെ നിക്ക് ..... ഞാൻ ചെന്ന് അവളെ വിളിക്കാം...... വേണേൽ ഹോസ്പിറ്റലിലും കൊണ്ട് പോവാം......"

ഷാൻ ഉമ്മയെയും തടഞ്ഞു വെച്ച് മുറിയിൽ ചെന്നു...... അവളെ കിടത്തം ഡ്രസിങ് റൂമിൽ ആണെന്ന് കണ്ടാൽ ഇന്നത്തോടെ എല്ലാം അവസാനിക്കും.....ഷാൻ ഡോറിൽ തട്ടിയതും ദിയ വയ്യാതെ കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറന്നു.......

ഷാനുനെ കണ്ടതും അവൾ എങ്ങനെ ഒക്കെയോ എണീറ്റ് ഡോർ തുറന്നു......

"എന്താ ഇന്ന് ഉണരാൻ ഉള്ള ഉദ്ദേശം ഒന്നും ഇല്ലേ...... എല്ലാരും കൂടി ഇടിച്ചു കേറി വരുന്നതിനു മുന്നേ താഴേക്ക് ചെല്ലാൻ നോക്ക്......"

"അ..... അത്...... ഞാൻ..... അയ്യോ ടൈം ഒൻപതായോ......"

"ഹ്മ്മ്,,,,ആദ്യം അമ്മായി അമ്മയെ കയ്യിൽ എടുക്കാൻ വെളുപ്പിന് എണീക്കും...... പിന്നെ പിന്നെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവം വെളിയിൽ എടുക്കും......."

ദിയ ഒന്നും പറയാൻ ആവാതെ നിന്നു......!!

"ഇനി എങ്കിലും അവർ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നതിനു മുന്നേ ഒന്ന് ഇറങ്ങി പോയെ....."

അവൾ വയ്യാതെ ഫ്രഷ് ആയി വന്ന് നമസ്കരിച്ചു താഴേക്ക് ഇറങ്ങി..... ദേഹം മുഴുവൻ തളരുന്നുണ്ടായിരുന്നു......!

"ഷാനു നീ എന്ത് ഭാവിച്ചാ......ദിയക്ക് നല്ല പനി ഉണ്ടല്ലോ എന്നിട്ട് നീ ഞങ്ങളോട് ഒന്നും പറയാതെ അവളെ കിച്ചണിലോട്ട് പറഞ്ഞു വിട്ട് അല്ലേ....."

ഷാൻ ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കിയതും അവൾ തലയും താഴ്ത്തി നിന്നു......

"മോൾ പോയി റെഡി ആയി വാ...... നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാം......"

"അതൊന്നും വേണ്ട ഉമ്മാ......"

"അതെന്താ..... ഇപ്പൊ തന്നെ മോൾക്ക് നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ട്......"

ഉമ്മ കൂടെ വരാൻ നിന്നതും ഷാൻ ഉമ്മയെ ഒഴിവാക്കി......

"ഒരു പനിയല്ലേ അതിന് എല്ലാരും കൂടി പോവണോ..... ഞാൻ ഇല്ലേ കൂടെ......"

"അതാ എന്റെ പേടി......"

ദിയ ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വന്നതും ഷാൻ ഉമ്മയെ എങ്ങനെ ഒക്കെയോ പറഞ്ഞു നിർത്തി അവളെയും കൊണ്ട് ഇറങ്ങി..... ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയപ്പോഴും അവൻ അന്യനെ പോലെ മാറി ഇരുന്നു.....!

"കഴിഞ്ഞോ......?!!"

"മ്മ്......"

അവൻ പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വണ്ടിയിൽ കയറി ഇരുന്നു.....പിന്നാലെ അവളും.....!

ടാബ്ലെറ്റ് കഴിച്ചു അവൾ കിടക്കാൻ ഷീറ്റ് എടുക്കുമ്പോൾ ഷാൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി......

"പനിയല്ലെ വേണെങ്കിൽ ഇവിടെ കിടന്നോ...... ഞാൻ പുറത്തെങ്ങാനും......"

"അതിന്റെ ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല......"

ഹോസ്പിറ്റലിൽ വെച്ച് പോലും തന്റെ കൂടെ ഒന്ന് ഇരിക്കാൻ പോലും മനസ് കാണിക്കാത്ത അവനോട് അവൾക്ക് വെറുപ്പായിരുന്നു......!

ശരീരത്തിലെ വേദന ഒരുപക്ഷെ മെഡിസിന് മാറ്റാൻ പറ്റിയേക്കും.... പക്ഷെ മനസിനേൽകുന്ന വേദന മാറില്ല......

          °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ദിയയും ഉമ്മയും കിച്ചണിൽ ആയിരുന്നു..... കാളിംഗ് ബെൽ കേട്ടതും ഹനു ഓടി ചെന്ന് ഡോർ തുറന്നു......

"ആര് ഇത് മനാഫ് കാക്കുവൊ.....ദുബായീന്ന് എപ്പോൾ ലാൻഡ് ആയി ......."

"ഇന്നലെ...... ഷാൻ ഇല്ലേ....."

"ഉണ്ട്.....എനിക്ക് ചോക്ലേറ്റ് ഒന്നുല്ലേ......"

"ദാ..... അല്ലെങ്കിൽ നീ എന്നെ ഇതിനകത്ത് കയറ്റില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം...."

"അപ്പൊ നമ്മളെ ഒക്കെ ഓർമ ഉണ്ടല്ലേ......."

"ഇത് പോലെ ഒന്ന് അവിടെയും ഉള്ളത് കൊണ്ട് അത്ര പെട്ടെന്ന് മറക്കില്ല....."

"എങ്കിൽ കാക്കു കേറി ഇരിക്ക്..... ഞാൻ കാക്കുനെ വിളിക്കാം......"

ഹനു ഷാനുനെ വിളിക്കാൻ ചെന്നതും ഉമ്മ കിച്ചണിൽ നിന്നും വന്നു.......

"എന്തൊക്കെയാ,,,,,സുഖാണോ ഉമ്മ......"

"ആ..... മോൻ എപ്പോൾ വന്നു......"

"ഇന്നലെ വന്നേ ഉള്ളൂ....."

"മോൻ ഇരിക്ക്......"

ഷാൻ ഇറങ്ങി വന്നു പഴയ ഫ്രണ്ടിനെ സ്വീകരിച്ചു......

"മോളെ ഷാനുൻറെ ഫ്രണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്..... അവർക്ക് കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും എടുക്ക്......"

"മ്മ്....."

ദിയ ജ്യൂസ്‌ എടുത്തു അവരെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു......

"ഇതാണ് ഷാനുക്കാടെ വൈഫ് ദിയ......ഇത്ത ഇതാണ് ഷാൻ കാകുന്റെ ഫ്രണ്ട്‌ മനാഫ്..... ആള് ദുബായിൽ ആയിരുന്നു ഇന്നലെ ലാൻഡ് ആയെ ഉള്ളൂ....."

ഹനു അവളെ കണ്ടപാടെ അടുത്തു ചെന്ന് പറഞ്ഞു......

മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന മനാഫിനെ കണ്ട് ദിയയും ദിയയെ കണ്ട് മനാഫും ഞെട്ടി..... കണ്ട ഷോക്കിൽ അവർ പരസ്പരം നോക്കി നിന്നു......!

രണ്ട് പേരുടെയും നോട്ടം ഷാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു......

വിറക്കുന്ന കയ്കളോടെ ദിയ ജ്യൂസ്‌ അവിടെ വെച്ച് കിച്ചണിലോട്ട് നടന്നു...... ഷാൻ അവളിൽ ഉള്ള മാറ്റം കണ്ട് അവൾ പോയ വഴിയേ നോക്കി ഇരുന്നു......

"കുടിക്ക് മോനെ......"

ഉമ്മച്ചിയുടെ വാക്കുകൾ മനാഫിനെ ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തി...... അവൻ പുറമെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു ജ്യൂസ് എടുത്തു......!

"സത്യം പറ..... നിനക്ക് ദിയയെ ഇതിന് മുൻപ് പരിചയം ഉണ്ടോ......?!!"

രണ്ടാളും വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയതും ഷാൻ മനാഫിനോടയി ചോദിച്ചു......

"ഏയ്..... അത്..... നീ എന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്......"

"എന്തൊ നിന്റെയും അവളുടെയും പെരുമാറ്റം കണ്ടപ്പോൾ അങ്ങനെ തോന്നി....."

"അത് എന്റെ മാമിടെ വീട് അവളെ വീടിന്റെ അടുത്താ..... അങ്ങനെ കണ്ട് പരിചയം ഉണ്ട് അല്ലാതെ......"

മനാഫ് ഒന്ന് പരുങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......ഷാൻ എന്തോ ചോദിക്കാൻ നിന്നതും അവന്റെ ഫോൺ റിങ്ങ് ആയി......അവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അല്പം മാറി നിന്ന് കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.....

"ഹലോ നൈഷു.....ഞാൻ എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ കൂടെയാ നിന്നെ ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം......"

മനാഫും ഷാനിന്റെ പെരുമാറ്റം നല്ല പോലെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....

"ആരാടാ....."

"അത് എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ആണ്......"

"ഫ്രണ്ട് പെണ്ണാണോ.....ഒരു കിളിനാദം ആണല്ലോ കേട്ടത്......"

"യെസ്,,,,,ശി ഈസ്‌ മൈ ലവർ....."

"അപ്പൊ നിന്റെ വൈഫ്‌......"

"വിവാഹം കഴിഞ്ഞു എന്ന് കരുതി ഞാൻ ലവറിനെ ഉപേക്ഷിക്കണം എന്നുണ്ടോ......ദിയയെ ഞാൻ പെണ്ണ് കാണാൻ പോയപ്പോൾ തന്നെ അവളോട്‌ പറഞ്ഞതാ നീ ഈ വിവാഹത്തിൽ നിന്ന് പിൻമാറണം എന്ന്......നിനക്കറിയാലോ ഉപ്പച്ചിയെ ഞാൻ ഒരു കാര്യത്തിലും എതിർട്ടില്ലെന്ന്...... ഒരു മേജർ കഴിഞ്ഞ ആളാ എന്റെ ഉപ്പച്ചി...... അത് കൊണ്ട് മാത്രാ ഉപ്പച്ചിയെ ഞാൻ അനുസരിച്ചതും അവളെ കെട്ടേണ്ടി വന്നതും..... പക്ഷെ അവളോ,,,,,ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേൾക്കാതെ അവൾ എന്റെ ഭാര്യ ആയി വന്നു.....അനുഭവിക്കട്ടെ......"

അതിന് മനു ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....!

"ഹ്മ്മ്....."

"അതൊക്കെ പോട്ടെ,,,,, എന്താ ഇനി നിന്റെ ഉദ്ദേശം പെണ്ണ് കെട്ടാൻ ഉള്ള പ്ലാൻ ഒന്നും ഇല്ലേ....."

"നാട്ടിൽ വന്നാൽ ഒരു പെണ്ണ് കെട്ടണം എന്നൊക്കെ കരുതിയാ അങ്ങോട്ട് ചെന്നത്......അങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണിനെ കണ്ട് വെച്ചതും ആണ്...... പക്ഷെ ഇപ്പോൾ......"

"എന്താടാ......?!!"

"അവൾ ഇന്ന് മറ്റൊരുത്തന്റെ ഭാര്യ ആണ്......"

"അപ്പൊ നീ അവളോട്‌ കാര്യങ്ങൾ പറയാതെ ആണോ പോയത്......"

"പറഞ്ഞതാ......  ഇഷ്ടം അല്ലെങ്കിൽ തുറന്നു പറയാൻ അവസരവും കൊടുത്തതാ.....മൗനം ആയിരുന്നു പ്രതികരണം......അപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി സമ്മതം ആണെന്ന്......"

"എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആവും നിന്റെ വിഷമം..... പ്രേമിച്ച പെണ്ണിനെ കെട്ടാൻ പറ്റിയില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ജീവിതം തന്നെ വൈസ്റ്റ്‌ ആണ്......"

അതിനവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ശൂന്യകാശത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു......!!

"ശരിയാണ്.....അല്ലെങ്കിൽ അവളെ വീണ്ടും കാണേണ്ടി വരരുത്......"

"അപ്പൊ നീ അവളെ വീണ്ടും കണ്ടു എന്ന്......"

"മ്മ്..... കണ്ടു......"

"അത് ദിയ ആണോ......?!!"

മനു ചെറുതായി ഒന്ന് ഞെട്ടി.....

"മ്മ്.....അവളെ നിന്റെ ഭാര്യ ആയി കണ്ടപ്പോൾ ശരിക്കും ഞാൻ ഷോക്ക് ആയെടാ......എല്ലാം നിന്നോട് തുറന്നു പറയുന്നത് ആണ് നല്ലതെന്ന് എനിക്കും തോന്നി....."

"അപ്പൊ നിന്നെ ചതിച്ചിട്ടാ അവൾ എന്റെ ലൈഫിലേക്ക് വന്നത് അല്ലേ......."

"അവൾ മനഃപൂർവം ആവില്ല ഷാൻ..... പിന്നെ അവൾ എന്നോട് ഇഷ്ടം ആണെന്ന് എന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല......"

"എനിക്ക് അവളെ കാണുന്നതേ വെറുപ്പാ.....ഇപ്പൊ ഒന്ന് കൂടി ഞാൻ അവളെ വെറുത്തു.....നിന്നെ ചതിച്ചതിനും അവൾ ഇനി അനുഭവിക്കാൻ പോവുന്നെ ഉള്ളൂ....."

"ഏയ് അത് വേണ്ട ഷാൻ..... അവൾ ശരിക്കും ഒരു പാവം പെണ്ണാണ്.....എല്ലാ സൗഭാഗ്യങ്ങളും അനുഭവിച്ച അവൾ വളർന്നത്..... ഉപ്പച്ചിയുടെ മരണത്തോടെയാ ആ കുടുംബം അനാഥമായി പോയത്...... അവളെ ഉമ്മ രണ്ട് പെണ്മക്കളെ ഒരു പാട് ത്യാഗം സഹിച്ച വളർത്തി എടുത്തത്.....ആദ്യം എനിക്കും അവരോട് സഹതാപം ആയിരുന്നു...... പിന്നെ അത് ദിയയോടുള്ള ഇഷ്ടം ആയി......അവളെ ഇനിയും നീ വിഷമിപ്പിക്കരുത്......"

"നിന്നെ വേണ്ടെന്ന് വെച്ചല്ലേ അവൾ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത്...... അവൾ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നില്ലെങ്കിൽ ഞാനും ഹാപ്പി നീയും ഹാപ്പി.....എന്റെയും നിന്റെയും ജീവിതം സങ്കടത്തിൽ ആക്കിയിട്ട് അങ്ങനെ ഇപ്പൊ അവൾ സന്തോഷിക്കേണ്ട......"

ഷാൻ കൂടുതൽ വെറുപ്പോടെ അവളെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു......മനുവിന് നോക്കി നിൽക്കാൻ മാത്രമേ ആയുള്ളൂ......!!

          °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ഫുഡ്‌ കഴിക്കുമ്പോൾ എല്ലാം ഷാൻ വെറുപ്പോടെ ദിയയെ നോക്കി......

"എന്താ കാക്കു ഇത്തയെ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ....."

അപ്പോഴാണ് പെങ്ങളെ കണ്ണ് തന്റെ നേരെ ആണെന്ന് അവൻ അറിഞ്ഞത്..... മനസിൽ ചിന്തിക്കുന്നത് പോലും ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ വിളിച്ചു പറയുന്ന പെണ്ണാ..... ഷാൻ ഒന്ന് ഇളിച്ചു കൊടുത്തു ഒന്നും ഇല്ലെന്നു കാണിച്ചു.....

"ആദ്യം ഒന്ന് നോക്ക പോലും ചെയ്യാത്ത കാക്കു ആണ്..... ഇപ്പൊ കണ്ണ് എടുക്കുന്നില്ല....."

അത് കേട്ടതും ദിയ ഷാനുൻറെ മുഖത്ത് നോക്കി..... തന്നോടുള്ള വെറുപ്പ് അവൾക്ക് ഒരൊറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ മനസ്സിൽ ആയി......!

"നീ എന്തിനാ ഇവർ തമ്മിൽ എങ്ങനാ എന്ന് സെർച്ച്‌ ചെയ്യുന്നേ....."

"അ..... അത്..... പിന്നെ....."

ഹനു ഒന്ന് പരുങ്ങി കൊണ്ട് ചിരിച്ചു..... ഷാൻ അവളെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി മുറിയിലേക്ക് നടന്നു..... അവൾ വരുന്നത് വരെ ഉറങ്ങാതെ വൈറ്റ് ചെയ്തു നിന്നു......

"മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചോളാം എന്ന് നീ വല്ല പ്രതിജ്ഞയും എടുത്തിട്ടുണ്ടോ....."

ദിയ മുറിയിൽ കയറി വന്നപാടെ ഷാൻ അവളെ കയ് പിടിച്ചു തിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു......

"വിട്.... ഷാനുക്കാ....."

"നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതാ എന്നെ അങ്ങനെ വിളിക്കരുത് എന്ന്......"

അവൻ കയ്യിലെ പിടി ഒന്ന് കൂടി മുറുക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......

"ഞാൻ....."

"മനാഫിന്റെ ജീവിതവും നശിപ്പിച്ചാ നീ എന്നെ വിവാഹം ചെയ്യാൻ സമ്മതിച്ചത് അല്ലേ......!"

"ഞാൻ..... എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല....."

അവൾ കണ്ണീരോടെ പറഞ്ഞു......!

"ഹോ,,,,ഒന്നും അറിയാത്ത ഒരു പാവം......."

അവൾ കയ്യിൽ ഉള്ള വേദന സഹിക്കാൻ ആവാതെ നിന്നു.....

"എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടം അല്ല നിന്നെ ഭാര്യ ആയി അംഗീകരിക്കാനും പറ്റില്ല..... വന്ന പോലെ തന്നെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് നീ ഒന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറി തരോ..... എനിക്ക് ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന പെണ്ണിന്റെ കൂടെ ജീവിക്കണം......ഒരാളെ ചതിച്ച നിനക്ക് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു പോയാലും അതൊന്നും ബാധിക്കില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം....."

"ആരെയും ഞാൻ ചതിച്ചിട്ടില്ല..... നിങ്ങളാ ചതിച്ചത്..... നിങ്ങൾ ഒരു ആണാണെങ്കിൽ കെട്ടാൻ പോവുന്ന പെണ്ണിനെ ഇഷ്ടം അല്ലെന്നും ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന പെണ്ണിനെ കെട്ടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെന്നും പറയണം ആയിരുന്നു....."

ഷാനിന് അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് നിക്കാൻ ആയില്ല..... അറിയാതെ അവളുടെ കയ്യിലെ പിടി വിട്ടു......

"പെണ്ണ് എന്നും പെണ്ണ് തന്നെയാ..... ഇഷ്ടങ്ങൾ തുറന്നു പറയാൻ അവൾക്ക് അവസരം ഇല്ല.....ആണുങ്ങൾക്  ദേഷ്യം വരുമ്പോ അത് തീർക്കാനും അവരുടെ തീരുമാനങ്ങൾ അടിച്ചേൽപ്പിക്കാനും ഉള്ളതാ പെണ്ണ്......എന്നെ പോലെ ഉള്ള ഒരു പെണ്ണിന് സ്വന്തം തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാൻ ഉള്ള അവകാശം ഇല്ല..... യോഗ്യത ഇല്ല..... ആ ഞാൻ എങ്ങനാ നിങ്ങൾ പറഞ്ഞ പോലെ നിങ്ങളും ആയുള്ള വിവാഹത്തിൽ നിന്ന് പിന്മാറേണ്ടത്......"

അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക് മുന്നിൽ ഷാൻ നിശബ്ദമായി നിന്നു......

"നിങ്ങളെ കൂട്ടുകാരൻ എന്നെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ താല്പര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചപ്പോൾ സമ്മതം പോലും പറയാതെ നിന്നത് ഒന്നിനോടും ആഗ്രഹം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെയാ....അല്ലാതെ അയാളെ ചതിക്കാൻ വേണ്ടിയല്ല..... എങ്കിലും മനസ് ചിലപ്പോഴൊക്കെ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് സ്നേഹിക്കാൻ തയാറായി വന്ന ഒരാളെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ......"

അവൾ നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി......

"ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണം എന്ന് എനിക്ക് ആഗ്രഹം ഇല്ല..... ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു പോവാൻ തീരുമാനിച്ചതാ.....കുറച്ച് ദിവസം കൂടി നിങ്ങൾ എന്നെ സഹിച്ചാൽ മതി.....പിന്നെ അയാളോട് കൂടെ പറയണം ഒരിക്കലും മനസ് അറിഞ്ഞു ഞാൻ ആരെയും ചതിച്ചിട്ടില്ലെന്ന്......."

അവൾ ഡ്രസിങ് റൂമിലേക്ക് നടന്നതും ഷാൻ അതേ നിൽപ്പ് ആയിരുന്നു.......!

അവന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു പോവാൻ ഉള്ള തീരുമാനത്തോടെ തന്നെ ആയിരുന്നു ദിയ.....ഷാനുന്റെ മുന്നിൽ പോലും ചെന്ന് പെടാതെ അവൾ അകലം പാലിച്ചു നടന്നു......!

എങ്ങോട്ട് പോവും എന്നുള്ള ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു പിന്നീട് അവൾ..... ഒരിക്കലും തന്റെ ഉമ്മയും ഇത്തയും അറിയരുത്...... അവർക്ക് അത് സഹിക്കാൻ ആവില്ല.....ഞാൻ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുന്നു എന്ന വിശ്വാസത്തിൽ ആണ് അവർ..... അത് ഞാൻ ആയിട്ട് കളയരുത്......!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഇത് എന്റെ വക....."

ഉപ്പച്ചി നീട്ടിയ കവർ വാങ്ങി ഷാൻ അത് ഓപ്പൺ ചെയ്തതും ഷാൻ നല്ല പോലെ ഞെട്ടി..... ഉപ്പച്ചിയെ നോക്കിയതും ഉപ്പച്ചി ഒന്ന് ചിരിച്ചു......

"ഇതെന്തിനാ എയർ ടിക്കറ്റ്‌......"

"ഇത് നിനക്ക് നിന്റെ പെണ്ണിനേയും കൊണ്ട് ഹണിമൂൺ പോവാൻ ഉള്ള ടിക്കറ്റ്‌ ആണ്......"

എന്റെ പെണ്ണ് എന്ന് പറയുമ്പോൾ ഷാൻ ഒരു നിമിഷം നൈഷുനെ ആയിരുന്നു ചിന്തിച്ചത്..... അതിൽ ദിയ എന്ന് പേര് കണ്ടതും അവൻ ഉപ്പച്ചിയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു വെറുപ്പോടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു......

"ഹ്മ്മ് നിന്നെയും കൊണ്ട് ഹണിമൂൺ പോവാൻ ഉള്ള ടിക്കറ്റ് ആണ് ഇത്..... അതിനി എങ്ങനെ മുടക്കും എന്ന് എനിക്കറിയില്ല..... എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറഞ്ഞു മുടക്കാൻ എന്താ പറയാ എന്നും മനസ്സിൽ ആവുന്നില്ല....."

ദിയയെ കണ്ടതും ഷാൻ ദേഷ്യം മുഴുവൻ പുറത്തെടുത്തു......

"അത് ഇനി ഞാൻ ആയിട്ട് ഇല്ലാതാക്കണം എന്നൊന്നും പറയരുത്.....എനിക്ക് അതിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ല...... ഇത് നിങ്ങളെ ആവശ്യം അല്ലേ..... നിങ്ങൾ തന്നെ എന്ത് വേണെങ്കിലും ചെയ്തോ......"

ദിയ കിടക്കാൻ ചെന്നതും ഷാൻ അവളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി.....!

നാല് ദിവസം ടൈം ഉണ്ട്..... അതിനിടയിൽ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തേ പറ്റൂ...... ഷാൻ അതും ചിന്തിച്ചു ടിക്കറ്റ്‌ വലിച്ചെറിഞ്ഞു......

"ഉപ്പച്ചി എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ എനിക്കും തരണം ഇത് പോലെ ഒരു ഗിഫ്റ്റ്..... അത് ഇത് പോലെ അഞ്ചാറു ദിവസത്തേക്ക് ഒന്നും അല്ല ഒന്ന് രണ്ട് മാസം ആയിക്കോട്ടെ....."

"അത് നിന്നെ കെട്ടുന്നവനോട് ചെന്ന് പറ......"

"ഈൗ....."

ഹനു ഉപ്പച്ചിയെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു......!

"എന്താ ദിയ മോളെ അഭിപ്രായം....."

ഇഷ്ടം അല്ലെന്ന് പറയും എന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ ഷാൻ അവളെ നോക്കി.....

"ഞാൻ ഹാപ്പിയാ ഉപ്പച്ചി......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ ദേഷ്യം കടിച്ചു പിടിച്ചിരുന്നു.....

നീ ഹാപ്പി ആണല്ലേ,,,,, ഇന്നത്തോടെ അവസാനിപ്പിക്കാം നിന്റെ ഹാപ്പിനെസ്സ്......!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"നീയോ.....നീ വന്നത് ഒക്കെ ഞാൻ അറിഞ്ഞു..... ഇപ്പൊ ആണോ നിനക്ക് ഈ മാമിയെ ഓർമ വന്നത്......"

മനാഫ് അതിന് മാമിയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു......

"പിണങ്ങല്ലെ എൻറെ മാമി......വന്നപ്പോ തൊട്ട് ഓരോരോ തിരക്കിൽ പെട്ട് പോയി അല്ലാതെ മാമിയെ മറന്നിട്ടൊന്നും അല്ല.....എല്ലാം തീർത്തു മാമിയുടെ അടുത്ത് കുറെ ടൈം വന്ന് ഇരിക്കാലോ എന്ന് കരുതി....."

"മുൻപൊക്കെ ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങാത്ത ചെക്കനാ......"

അവന്റെ കണ്ണുകൾ ദിയയുടെ വീട്ടിലേക്ക് ചലിച്ചു..... അവിടെ ആലി മോൾ പുറത്ത് കളിക്കുന്നുണ്ട്..... ദിയയെ കണ്ടതും ഇഷ്ടം തോന്നിയതും ഒക്കെ ഓർത്തു അവൻ അവിടെ നിന്നു......

"ദാ മോനെ ചായ..... കുടിക്ക്....."

അവർ നീട്ടിയതും മനു അത് വാങ്ങി കുടിച്ചു.......

"ആരാ മാമി ആ കുട്ടി......?!!"

"അത് ദിയയുടെ ഇത്താടെ മോളാണ്.......!അവർ ഇപ്പൊ കുറച്ചായി ഇവിടെയാ താമസം......"

"മ്മ്....."

"ദിയയുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു ....."

"മ്മ്..... ഞാൻ കണ്ടു...... എന്റെ കൂട്ട്കാരൻ തന്നെയാണ് അവളെ വിവാഹം ചെയ്തത്......"

"പാവം..... ഇനിയെങ്കിലും സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാൻ ആയാൽ മതിയായിരുന്നു......"

അത് കേട്ടതും ഷാനുൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും അവൻ ഓർത്തു..... തന്നോട് ചെയ്തതിനു അവൾ ഇത്തിരി എങ്കിലും വേദനിക്കണം എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചതാണ്.......!

"നിനക്ക് വിഷമം ഉണ്ടോ മോനെ........"

"ഏയ് ഇല്ല മാമി......ഞാൻ അതൊക്കെ മറന്നു....... ഇപ്പൊ തന്നെ ഉമ്മച്ചി എനിക്കുള്ള പെണ്ണിനെ കണ്ട് വെച്ചു..... നാളെ ചെന്ന് കാണണം എന്ന് പറയുന്നുണ്ട്..... ഉമ്മച്ചിയുടെ ആഗ്രഹം പോലെ പോന്നതിനു മുൻപ് ഒരു പെണ്ണ് കെട്ടണം...... അതിപ്പോ ആരായാലും എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല..... ആഗ്രഹിച്ച പെണ്ണിനെ കിട്ടിയില്ലെന്നു കരുതി ജീവിതം അവസാനിച്ചിട്ടില്ലല്ലൊ......"

"അതാ നല്ലത്......"

അവൻ മാമിയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു......

"എന്നാലും അവൾക്ക് എങ്ങനെ മനസ് വന്നു മറ്റൊരാളെ വിവാഹം ചെയ്യാൻ..... ഇത്രയും നിന്നതല്ലേ ഒരു മാസം കൂടി വൈറ്റ് ചെയ്‌താൽ മതിയായിരുന്നില്ലേ...... എന്റെ വിഷമം പടച്ചോൻ കാണുന്നത് കൊണ്ടാവും അവൾക്ക് പടച്ചോൻ എല്ലാറ്റിനും ഉള്ളത് തിരിച്ചു കൊടുക്കുന്നത്......."

"അതെന്താ നീ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.......?!!"

"എന്നോട് ചെയ്തതിനൊക്കെ അവൾക്ക് പടച്ചോൻ കൊടുക്കുന്നുണ്ടെന്ന്...... അവളെ കെട്ടിയവന് അവളെ ഇഷ്ടം അല്ല..... ഗതികേട് കൊണ്ട് കെട്ടി എന്നെ ഉള്ളൂ......"

"അതിൽ ഒരിക്കലും നീ സന്തോഷിക്കരുത് മോനെ...... പടച്ചോൻ പോലും പൊറുക്കില്ല..... കാരണം അവൾ അത്രക്ക് അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്......ഇവിടന്ന് ഒന്ന് രക്ഷപെടാൻ വേണ്ടി മാത്രാ അവൾ ഈ വിവാഹത്തിന് തയാർ ആയത്.....  ആ സമയം ആ വിവാഹം നടന്നില്ലെങ്കിൽ അവൾ ഇപ്പൊ ജീവനോടെ പോലും കാണില്ല...... അതിന് വേണ്ടിയാ അവൾ ആ വിവാഹത്തിന് സമ്മതിച്ചത്......"

മനു ഒന്നും മനസ്സിൽ ആവാതെ മാമിയെ നോക്കി......!

"നിനക്കറിയാലോ ആ വീട് ഒരു ആൺതുണ ഇല്ലാത്ത വീടാണെന്ന്...... ദിയയുടെ ഇത്തയെ കെട്ടിച്ചു കൊടുത്ത ആൾ അതൊക്കെ അറിഞ്ഞു വന്ന് തന്നെയാ അവളെ വിവാഹം ചെയ്തത്...... ആദ്യം ഒക്കെ അവന്റെ വീട്ടിൽ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ആരും അയാളെ സ്വഭാവത്തെ പറ്റി അറിഞ്ഞില്ല.......ഈ അടുത്താ അവർ ഇങ്ങോട്ട് താമസം മാറിയത്..... ചിലപ്പോഴൊക്കെ വരുന്നത് നാല് കാലിൽ ആണ്.......അത് മാത്രം ആണ് അയാളെ കുഴപ്പം എന്നാ ഞാനും എല്ലാരേയും പോലെ ആദ്യം കരുതിയത്...... പക്ഷെ പിന്നീട് അയാൾക്ക് ദിയയെയും കൂടി വേണമെന്നായി.....അവളെ പല തവണ അയാൾ ഉപദ്രവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്..... പല രാത്രികളിലും അവൾ രക്ഷപെട്ടു ഇങ്ങോട്ട് വരാറുണ്ട്...... ഒരു പെണ്ണിന്റെ മാനം രക്ഷിക്കാൻ അവൾക്ക് അതല്ലേ ചെയ്യാൻ പറ്റൂ......"

മനു കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ നിന്നു......!

"അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ ദിയ മാത്രം അല്ല ആ വീട്ടിൽ ഉള്ളവർ മുഴുവൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്യും അത് ഉറപ്പാ......പലപ്പോഴും ദിയ സ്റ്റേഷനിൽ അയാൾക്കെതിരെ പരാതി കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്...... രണ്ട് തവണ പോലീസ് വാർണിങ് ചെയ്തു വിട്ടതും ആണ്.....അതിന് അയാൾ ദിയയുടെ ഇത്തയെ ഒരുപാട് ഉപദ്രവിച്ചിട്ടുണ്ട്......പല വിവാഹലോചനകളും വന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അതൊക്കെ അയാൾ തന്നെ മുടക്കി.....അയാൾ തല്ല് കേസിൽ അകത്ത്‌ ആയപ്പോൾ ആണ് അവൾക്ക് ഈ വിവാഹലോചന വന്നതും വിവാഹം കഴിഞ്ഞതും എല്ലാം.....അത് കൊണ്ട് അത് ബംഗിയായി നടന്നു...... ഇഷ്ടം അല്ലാതിരുന്നിട്ടും എന്റെ ഇത്തയുടെ ജീവിതം ഞാൻ കാരണം നശിക്കരുത് എന്ന ആഗ്രഹം ഒന്ന് കൊണ്ട് മാത്രാ അവൾ ആ വിവാഹത്തിന് തയാർ ആയത്......ആ വീട്ടിൽ നിന്നും ഒരു രക്ഷ മാത്രമേ അവൾ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളൂ മോനെ...... ആ സമയം അവൾ നിന്നെയും കാത്തു നിന്നാൽ അവൾ മാത്രം അല്ല ആ കുടുംബം തന്നെ ഇപ്പൊ ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടാവില്ല....."

മനുന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു..... അവൻ കണ്ണ് തുടച്ചു ഷാനിൽ നിന്നും അവൾ അനുഭവിക്കുന്ന വേദന ഓർത്തു......

ഷാൻ എല്ലാം അറിയുമ്പോ അവളെ സ്നേഹിക്കോ...... അവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന പെൺകുട്ടിയെ വിവാഹം ചെയ്യാൻ ദിയയെ എനിക്ക് വിട്ട് തരുമോ...... അതൊക്കെ ചിന്തിച്ചു അവൻ ഇറങ്ങി.......!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഉപ്പച്ചി......"

"എന്താ മോളെ......"

"അത് എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്......"

"മോൾക്ക് സ്വന്തം ഉപ്പയോടെന്ന പോലെ എന്നോട് എന്ത് വേണെങ്കിലും പറയാം....."

അയാൾ ദിയയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.....

"അത്..... ഉപ്പച്ചി തന്ന ടിക്കറ്റ്‌ ഇല്ലേ അത് ക്യാൻസൽ ചെയ്യണം....."

"അതെന്തിനാ......?!!"

"അത്.....എന്തോ കുറച്ച് ദിവസത്തേക്ക് ആണെങ്കിലും നിങ്ങളെ ഒന്നും വിട്ട് നിൽക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല......എനിക്ക് വേണ്ടത് ഒരു ഉപ്പച്ചിയുടെ കരുതലും സ്നേഹവും ആണ് അത് വേണ്ടുവോളം ഉപ്പച്ചിയുടെ അടുത്ത് നിന്നും കിട്ടുന്നുണ്ട്.....ഒരു പെണ്ണിന് കിട്ടേണ്ട സുരക്ഷയും എനിക്ക് ഈ വീട്ടിൽ കിട്ടുന്നുണ്ട്..... ഒരു പക്ഷെ അതൊന്നും ഞാൻ എവിടെ പോയാലും എനിക്ക് കിട്ടി എന്ന് വരില്ല......"

"മോളും  ഈ വീട്ടിൽ എന്നും വേണം എന്ന് തന്നെയാ ഞങ്ങളുടെയും ആഗ്രഹം.....പിന്നെ നിങ്ങൾ സന്തോഷിച്ചോട്ടെ എന്ന് കരുതി മാത്രം ആണ് ഞാൻ അങ്ങനെ ഒരു ഗിഫ്റ്റ് തന്നത്......"

"അതിനേക്കാൾ ഒക്കെ വലുത് ആയി ഉപ്പച്ചിയും ഉമ്മച്ചിയും ഹനുവും എല്ലാം എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട് അതിൽ പരം എനിക്ക് ഒന്നും വേണ്ട......"

"അതിന് മോൾ ഇങ്ങനെ സെന്റി ആവേണ്ട.....ഞാൻ ഇന്ന് തന്നെ ടിക്കറ്റ് ക്യാൻസൽ ചെയ്യാം......പോരെ......"

"മ്മ്..... മതി....."

ദിയ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!

ഉപ്പച്ചി പോയതും ദിയ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.....

"ഉപ്പച്ചിയോട് പറഞ്ഞു ടിക്കറ്റ് ക്യാൻസൽ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്....."

അത് കേൾക്കേണ്ട താമസം ഷാനുന് ആശ്വാസം ആയി..... എങ്ങനെ ഉപ്പച്ചിയോട് പറഞ്ഞു ക്യാൻസൽ ചെയ്യിക്കും എന്ന ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു അവൻ.....

ഫോൺ ചെയ്തു കൊണ്ട് ഷാൻ ജോലി സ്ഥലത്ത് നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ ആണ് അവന് മുന്നിൽ തടസ്സം സൃഷ്ടിച്ചു കൊണ്ട് ഒരാൾ നിന്നത്......

ഷാൻ അയാളെ മറി കടന്നു പോവാൻ നിന്നതും അയാൾ വീണ്ടും മുന്നിലേക്ക് വന്നു......

"എന്താടോ തനിക്ക് വേണ്ടത്......."

"എന്താ ഞാൻ ചോദിച്ചാൽ അത് തരോ......"

അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും ഷാൻ അയാളെ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞു നോക്കി..... കണ്ടാൽ അറിയാം വെള്ളം ആണെന്ന്..... അതിനുള്ള കാശ് ആവും വേണ്ടത് അവൻ മനസിൽ ചിന്തിച്ചു......!

"എനിക്ക് വേണ്ടത് നിന്റെ ഭാര്യ ഇല്ലേ ദിയ,,,, അവളെയാ..... എന്താ തരുവോ......"

"ദേ വേണ്ടാത്തത് പറഞ്ഞാൽ ഉണ്ടല്ലോ....."

"എന്ത് വേണ്ടാത്തത്...... അവൾ എന്റെ പെണ്ണാ.....ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ കഴിച്ചതിന്റെ ഉചിഷ്ടമാ താൻ കഴിക്കുന്നത് എന്ന്......"

ഷാൻ ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു.....കൂടെ വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നവർ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു......

"മാറി നിക്ക്..... ഓരോന്ന് വന്നോളും വെളിവ് ഇല്ലാതെ....."

ഷാൻ അയാളെ പിടിച്ച് മാറ്റാൻ നോക്കി.....

"അവളെ വിട്ട് തരാതെ ഞാൻ പോവില്ല....."

"ചീ.... മാറെടോ....."

അവൻ അയാളെ ബലമായി പിടിച്ച് തള്ളി ദേഷ്യത്തോടെ വണ്ടി എടുത്തു......

ദിയയോടുള്ള ദേഷ്യം കടിച്ചു പിടിച്ച് അവൻ വീട് എത്തി......അവൾ ഇത്റക്ക് വൃത്തികെട്ടവൾ ആയിരുന്നോ...... ഷാൻ അവളെ കൊല്ലാൻ ഉള്ള ദേഷ്യത്തോടെ ആയിരുന്നു വീടിനകത്തേക്ക് കയറിയത്......

കിച്ചണിൽ നിന്ന് ഉമ്മച്ചിയോടായി ദിയയുടെ സംസാരം കേട്ടതും അവൻ അങ്ങോട്ട് ചെന്നു..... അവളെ കണ്ടതും ദേഷ്യത്തോടെ അവളെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് മുറിയിലേക്ക് നടന്നു......

ദിയ പേടിയോടെ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി...... അവൻ അത്യധികം ദേഷ്യത്തിൽ ആണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആയി.....

മുറിയിലേക്ക് അവളെ വലിച്ചു തള്ളി അവൻ ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു.....അവൾ ഭയത്തോടെ അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി......!

"മനാഫ് പറഞ്ഞപ്പോഴും നിന്റെ നാല് ഡയലോഗ് കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി നീ ഒരു പാവം പെണ്ണാണെന്ന്..... എല്ലാം നിന്റെ ഗതികേട് കൊണ്ട് സംഭവിച്ചതാണെന്ന്...... പക്ഷെ ഇപ്പോഴല്ലേ മനസ്സിൽ ആയത് നീ ഒരു @@#₹ആണെന്ന്......."

അവന്റെ വാക്കുകളിൽ അവൾ നിന്ന നിൽപ്പിൽ വിയർത്തു......

"അനാവശ്യം പറയരുത്...... നിങ്ങൾ എന്നെ വിവാഹം ചെയ്തു എന്ന് കരുതി എന്ത് അനാവശ്യവും എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറയാൻ ഉള്ള അവകാശം ഇല്ല......"

"ഒരുത്തനെ പ്രേമിച്ചു വഞ്ചിച്ചതോ പോട്ടെ.....പക്ഷെ നീ......"

"ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തു എന്നാ......"

"നീ എന്ത് ചെയ്തു എന്നോ..... മറ്റൊരാളെ കൂടെ കിടക്ക പങ്കിട്ട നിന്നെ ആണല്ലോ ഇഷ്ടം അല്ലെങ്കിലും എനിക്ക് നിക്കാഹ് ചെയ്യേണ്ടി വന്നത്.....എനിക്ക് ഇപ്പൊ എന്നോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നാ.....ഈ നിന്നെ ആണോ ഇത്രയും ദിവസം ഈ വീട്ടിൽ എല്ലാരും സ്നേഹിച്ചത്......"

ഷാൻ അവളെ പിടിച്ച് തള്ളി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു...... ദിയ നിസ്സഹായായി നിന്നതേ ഉള്ളൂ.....!അവളുടെ കണ്ണുനീർ മാത്രമേ അവനോട് പ്രതികരിച്ചുള്ളൂ......!!

"ഇത്രയും വൃത്തികെട്ട നിന്നെ ഇനിയും ഈ വീട്ടിൽ നിർത്താൻ പറ്റില്ല..... ഇപ്പൊ ഇറങ്ങിക്കോണം ഇവിടന്ന്......"

"വിശ്വസിക്കില്ലെന്ന് അറിയാം എന്നാലും പറയാ ഞാൻ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല....."

"ഇനിയും കണ്ണീർ കാണിച്ചും കള്ളം പറഞ്ഞും എന്നെ വിശ്വസിപ്പിക്കാം എന്ന് കരുതേണ്ട.....നീ കൂടെ കിടത്തി സുഖിപ്പിച്ചവൻ തന്നെയാ എന്നോട് ഇത് പറഞ്ഞത്..... അയാൾക്ക് ഇനിയും നിന്നെ വേണം എന്ന്...... ചെന്ന് എന്താന്ന് വെച്ച ആയിക്കോ..... നിന്നെ പോലെ ഒന്നിനെ വിവാഹം ചെയ്തു എന്ന കാരണം കൊണ്ട് എനിക്ക് ഇപ്പൊ പുറത്തിറങ്ങി നടക്കാൻ വയ്യാതെ ആയി......നിന്നെ ഇപ്പൊ കാണുന്നതേ എനിക്ക് വെറുപ്പാ...... ഞാൻ തിരിച്ചു വരുമ്പോഴേക്കും നിന്നെ ഇവിടെ കാണരുത്..... കണ്ടാൽ ഒരു പക്ഷെ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യുക എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല....."

അവൻ ഡോർ തുറന്നു പോയതും ദിയ അവിടെ ഊർന്ന് വീണു പൊട്ടികരഞ്ഞു......!

തന്നോടുള്ള വെറുപ്പ് ദിവസം കഴിയും തോറും കൂടുന്നതല്ലാതെ കുറയന്നില്ലല്ലൊ പടച്ചോനെ.....

"നൈഷു നീ ഇപ്പൊ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നേ പറ്റൂ അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരും....."

"ഷാൻ..... നീ ഇത് എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ.....ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ എന്റെയും നിന്റെയും കാര്യം പോക്കാ......"

"പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നാ.....നീ ഒന്ന് ഇറങ്ങി വാ....."

"ഞാൻ വരാം....."

നൈഷു പതിയെ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി എല്ലാരും ഉറങ്ങി എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി ഡോർ തുറന്നു  പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി......!

"എന്താ ഷാൻ നിനക്ക് ഈ ടൈം എന്നോട് പറയാൻ ഉള്ളത്....."

"അതൊക്കെ പറയാം നീ വാ......"

അവൻ അവളെയും കൊണ്ട് മാറി നിന്നു ദിയയെ പറ്റി എല്ലാം പറഞ്ഞു......!

"അയ്യേ ഇത്രക്ക് വൃത്തികെട്ട പെണ്ണിനെ ആണോ നീ കെട്ടിയത്...... അല്ലേലും എന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം മറന്നു ഉപ്പച്ചി കാണിച്ച പെണ്ണിനെ കെട്ടിയ നിനക്ക് ഇത് തന്നെ വരണം......"

"ദേ നൈഷു നീ എൻറെ കൂടെ നിൽക്കും എന്ന് കരുതിയാ ഞാൻ നിൻറെ അടുത്ത് വന്നത്....."

"ഞാൻ എങ്ങനെ കൂടെ നിക്കണം എന്നാ നീ ഈ പറയുന്നത്......"

"അത് ഉപ്പച്ചിയോട് ദിയയെ പറ്റി ഉള്ള സത്യം എനിക്ക് പറയണം......ആ അവസരത്തിൽ തന്നെ എനിക്ക് നമ്മൾ തമ്മിൽ ഉള്ള ബന്ധത്തെ പറ്റിയും പറയണം......"

"നമ്മൾ തമ്മിൽ ഉള്ള ബന്ധം പറയാനോ..... എന്റെ ഉപ്പച്ചി നാട്ടിൽ വന്നാൽ മാത്രേ എന്റെ കാര്യം നടക്കൂ..... ഉപ്പച്ചി അവിടെ എനിക്ക് പറ്റിയ ചെക്കനെ കണ്ട് പിടിച്ച് എന്നാ പറഞ്ഞത്..... അതും അവിടത്തെ ഏതോ വലിയ ബിസിനസ് മാൻ......"

"അപ്പൊ നിനക്ക് അവിടെ ഉള്ള ലണ്ടൻ സായിപ്പിനെ കെട്ടണോ......"

"എത്ര വലിയ കാഷ്കാരൻ ആയാലും എനിക്ക് നിന്നെ മതി......എന്റെ ഉപ്പച്ചി എനിക്ക് വേണ്ടതെല്ലാം നാട് നീളെ നടന്ന് ഉണ്ടാക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്......ഉപ്പച്ചി വന്നാൽ ഞാൻ തന്നെ പറയാം നമ്മൾ തമ്മിൽ ഉള്ള ഇഷ്ടത്തെ പറ്റി..... അത് വരെ നീ ക്ഷമിക്ക്...... ദിയയെ നീ തന്നെ എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒഴിവാക്കിയേക്ക്......"

"മ്മ്...... നിന്നോട് ഒരു അഞ്ച് മിനിറ്റ് സംസാരിച്ചാൽ തന്നെ മനസിന് ആശ്വാസം കിട്ടും......,"

അവൻ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ ചുറ്റിലും ഒന്ന് നോക്കി അവനിലേക്ക് ഒന്ന് കൂടെ അടുത്തു......

അവന്റെ ചുംബനം തന്നിലേക്ക് പതിക്കാൻ നിന്നതും അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു...... പെട്ടെന്ന്  അവന്റെ ഫോൺ റിങ്ങ് ആയതും ഷാൻ അവളിൽ നിന്നും വിട്ട് മാറി......

ഷാൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു മാറി നിന്നതും നൈഷു നിരാശയോടെ നിന്നു.....

"ഹലോ..... മനു......."

"ഷാൻ നീ ഇത് എവിടെയാ...... എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു അത്യാവശ്യ കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്......"

"ഞാൻ പുറത്താ..... എന്താ കാര്യം......"

"അത് നിന്നോട് നേരിട്ട് പറയാൻ ഉള്ളതാ......."

"നീ അവിടെ നിക്ക് ഞാൻ വരാം....."

അവൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്ത് ബൈക്ക് എടുത്തു......

"ഞാൻ വിളിക്കാം നീ ഇപ്പൊ ചെല്ല്....."

അവൾ ഒന്ന് മൂളി ഷാൻ പോവുന്നതും നോക്കി നിന്നു......!

"എന്താടാ നിനക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത്......?!!"

"അത് ദിയയെ പറ്റിയാണ്......."

"അവളെ പറ്റി കേട്ടത് തന്നെ ദാരാളം..... ഇനി എനിക്കൊന്നും കേൾക്കണം എന്നില്ല.....അവളെ പേര് കേൾക്കുന്നത് തന്നെ എനിക്ക് ഇപ്പൊ വെറുപ്പാ......"

ഷാൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞതും മനു അവനരികിൽ ചെന്നു......

"നീ എന്താ അവളെ പറ്റി കേട്ടത് എന്ന് എനിക്കറിയില്ല..... പക്ഷെ എനിക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത് നീ കേൾക്കണം......"

"ഇനി അതായിട്ട് ഞാൻ കേൾക്കാതിരിക്കുന്നില്ല..... നീ പറ......"

"ദിയ നീ വിചാരിക്കുന്ന പോലെ ഒരു പെണ്ണല്ല......"

"അറിയാം...... അവൾ @@###ആണെന്ന്......"

"ഷാൻ നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്......അവളെ പോലെ ഒരു പെണ്ണിനെ കിട്ടാൻ നീ പുണ്യം ചെയ്യണം.....ഒരുപാട് വേദനകൾ സഹിച്ച അവൾ നിന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത്..... ഒരു പ്രേമത്തിന്റെ പേരും പറഞ്ഞു അവളെ നീ കണ്ണീർ കുടിപ്പിക്കരുത്........"

"അത് അവൾ സ്വയം വരുത്തി വെച്ചത് ആണ്..... അതിൽ എനിക്ക് ഒരു പങ്കും ഇല്ല..... അല്ല നിനക്കെന്താ ഇപ്പൊ അവളോട്‌ ഒരു സോഫ്റ്റ്‌കോർണർ..... പഴയ പ്രേമം നിനക്ക് അവളോട്‌ ഇപ്പോഴും ഉണ്ടോ...... ആര് വിളിച്ചാലും കൂടെ ചെല്ലാൻ മടിയുണ്ടാവില്ല..... വേണേൽ നീയും വിളിച്ചു നോക്ക്......"

ഷാൻ പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുന്നേ മനുവിന്റെ കയ്കൾ അവന്റെ കോളറിൽ പിടുത്തം ഇട്ടിരുന്നു.......

"എന്ത് അറിഞിട്ടാ നീ അവളെ പറ്റി ഈ പറയുന്നത്...... സ്വന്തം ശരീരം സംരക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമാ അവൾ നീ ഇഷ്ടം അല്ലെന്ന് പറഞിട്ടും നിന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത്......അല്ലാതെ ആരെയും ചതിക്കാൻ വേണ്ടിയല്ല..... അങ്ങനെ ഉള്ള ഒരു പെണ്ണ് ആരുടെ കൂടെ ചെല്ലാനും മടിയില്ലെന്ന് നീ പറയുമ്പോൾ അത് കേട്ട് നിൽക്കാൻ എനിക്കാവില്ല..... എനിക്കറിയില്ല നീ എവിടുന്നാ ആരിൽ നിന്നാ അവളെ പറ്റി അറിഞ്ഞത് എന്ന്.....ഇത്രയും ദിവസം അവളെ നീ വേദനിപ്പിച്ചിട്ടല്ലെ ഉള്ളൂ..... അവൾക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത് എന്തെങ്കിലും നീ കേട്ടിട്ടുണ്ടോ...... കേട്ട് നോക്ക് അവൾക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത്..... അപ്പൊ മനസ്സിൽ ആവും......"

മനു അത്രയും ഒച്ചയിട്ട് പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നിന്നു......!!

"ഇന്ന് ഓഫിസിന് മുന്നിൽ വെച്ച് ഒരുത്തൻ വന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞത...... അവളിൽ അത്രയും അവകാശം കാണിച്ചു അവളെ പറ്റി അത്രയും മോശമായി പറയുമ്പോ ഞാൻ അത് വിശ്വസിച്ചു......."

"ഹ്മ്മ് കേട്ടപാടെ നീ അത് വിശ്വസിച്ചു അല്ലേ..... അത് അയാൾ ആവും അവളുടെ ഇത്തയുടെ ഭർത്താവ്..... അയാൾക്ക് വേണ്ടത് ദിയയെ ആണ്...... അവനിൽ നിന്ന് രക്ഷപെടാൻ വേണ്ടിയാ അവൾ നിന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത്......അയാളും നീയും തമ്മിൽ വലിയ വിത്യാസം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ..... അയാൾ സഹോദരി ആയി കാണേണ്ട പെണ്ണിനെ ഭാര്യ ആയി കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു..... നീ ഭാര്യ ആയി കാണേണ്ട പെണ്ണിനെ......."

"മതി......!അയാൾ പറഞ്ഞത് ഞാൻ അപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ വിശ്വസിച്ചു..... പക്ഷെ അയാൾ കാരണം അവൾക്ക് അങ്ങനെ ഒരു ഉപദ്രവം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അയാൾക്കുള്ളത് ഞാൻ തന്നെ കൊടുത്തോളാം......"

"അത്രക്ക് ഒന്നും വേണ്ട..... ആദ്യം അവളെ മനസ് കാണാൻ ശ്രമിക്ക്..... ഇത്രയൊക്കെ സഹിച്ചിട്ടും അവൾ നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ വന്നപ്പോ നീ എന്താ അവൾക്ക് സമ്മാനിച്ചത് വേദന മാത്രം അല്ലേ......"

ഷാൻ അവളെ വേദനിപ്പിച്ചത് ഓർത്തു മൗനമായി നിന്നു...... അവസാനം അവൻ അവളോട്‌ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഓർത്തതും അവൻ ഞെട്ടി......!

അവൻ ബൈക്കും എടുത്തു വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു...... അകത്തു കയറിയതും അവൻ ദിയയെ അവിടെ ഒക്കെ ഒന്ന് നോക്കി..... കാണാതെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു..... അവിടെയും അവളെ കാണാതെ അവൻ ഇറങ്ങി ഹനുൻറെ അടുത്ത് ചെന്നു......!

"മ്മ് എന്താ......."

"അത്....."

"ഇത്തയെ കാണാത്തത് കൊണ്ടാണോ..... കാക്കു വീട്ടിൽ പൊക്കോളാൻ സമ്മതിച്ച് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോഴേ എനിക്ക് ഡൗട് ഉണ്ടാർന്നു...... ഇപ്പോഴല്ലേ മനസ്സിൽ ആയെ കാക്കു ഇത്തയോട് വഴക്കിട്ടത് കൊണ്ടാ പോയത് എന്ന്......ഇതിനൊക്കെ കാക്കു അനുഭവിക്കാൻ പോണെ ഉള്ളൂ......."

അവൻ ഹനുനോട്‌ ഒന്നും പറയാതെ ഇറങ്ങി...... ഒരിക്കലും അയാൾ അവിടെ ഉള്ളിടത്തോളം അവൾ വീട്ടിൽ പോവില്ല.....

സത്യം അറിയാതെ അവളോട്‌ അങ്ങനെ ഒന്നും സംസാരിക്കേണ്ടായിരുന്നു....... അവൾ എവിടെ പോയി കാണും......?!!

ആദ്യമായി അവളെ ഓർത്തു അവന്റെ മനസ് വേദനിക്കാൻ തുടങ്ങി......!!

"മനു,,,,,, നീ വീട്ടിൽ എത്തിയോ......?!!"

"ഇല്ല..... എന്താ......"

"അത്..... ദിയ,,,,,, അവൾ ഇവിടെ ഇല്ല..... വീട്ടിൽ പോവാണെന്നാ ഇവിടെ പറഞ്ഞത്......"

"അവൾ വീട്ടിൽ ഒരിക്കലും പോവില്ല..... അത് ഉറപ്പാ....."

ഷാൻ എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് അറിയാതെ ആകെ വിഷമത്തിൽ ആയിരുന്നു......

രണ്ട് പേരും ആ രാത്രി അവൾക്കായുള്ള തിരച്ചിലിൽ ആയിരുന്നു......!

പെട്ടന്ന് ഷാനുൻറെ കാൾ റിങ്ങ് ആയതും അവൻ സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കി..... പരിചയം ഇല്ലാത്ത നമ്പർ ആണ്...... അവൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു കാതിൽ വേച്ചു......

"ഹലോ......"

"നിങ്ങളെ വൈഫ് ദിയ ഇപ്പൊ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണ്...... ഒന്ന് പെട്ടെന്ന് ഇവിടെ വരെ വരണം......"

അവൻ മനുനെയും കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചെന്നു......

"സൂയിസൈഡ് അറ്റെംറ്റ് ആണ്......ഇവർ കണ്ടത് കൊണ്ട് മാത്രമാ ജീവൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയത്......"

ഒരു ഫാമിലിയേ കണ്ടതും ഷാൻ അവരെ നന്ദി പൂർവ്വം നോക്കി......അവർ അതിന് ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊടുത്തു......!

"പോലീസിൽ അറിയിച്ചാൽ കേസ് ആണ്..... അത് ഞാൻ പറയാതെ തന്നെ അറിയാലോ...... ആദ്യം അകത്താവുന്നത് ഹസ്ബൻഡ് ആവും......"

ഷാൻ ഒരു കുറ്റവാളിയെ പോലെ നിന്നു......

"പ്ലീസ് ഡോക്ടർ..... ദയവ് ചെയ്തു അറിയിക്കരുത്..... അവളുടെ വീട്ടിൽ ഒരു ചെറിയ പ്രോബ്ലം ഉണ്ട് അതിന്റെ പേരിലാ ആ കുട്ടി......"

"മ്മ്....."

മനു പറഞ്ഞതും ഡോക്ടർ ഒന്ന് മൂളി.....

"ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്ന് കാണാൻ......"

"കണ്ടോളൂ....."

രണ്ടാളും അവൾക്കരികിൽ ചെന്നതും ദിയ മയക്കത്തിൽ ആയിരുന്നു..... മനു അവളെ ദയനീയമായി  നോക്കി നിന്നു.....

ഷാൻ മുഖം ഉയർത്തി അവളെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..... ആദ്യമായി വെറുപ്പോടെ അല്ലാതെ അവളിൽ ഉള്ള നോട്ടം.....നിഷ്കളങ്കമായി ഇറങ്ങുന്ന മുഖം അവനെ കൂടുതൽ വേദനിപ്പിച്ചു......

"ദിയ......"

അവൻ വിളിച്ചതും അവൾ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു......!രണ്ട് പേരെയും നോക്കി നിരാശയോടെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......

"നീ എന്താ ഈ ചെയ്തത്..... ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞു എന്ന് വെച്ച് അപ്പൊ തന്നെ സൂയിസൈഡ് അറ്റെംറ്റ്  ചെയ്യണം ആയിരുന്നോ...... അതിന് മുൻപ് നിന്റെ വീട്ടുകാരെ പറ്റിയെങ്കിലും ചിന്തിക്കാമായിരുന്നില്ലേ......"

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണീർ തുടച്ചു......!!

"ഇനി അതോർത്തു സങ്കടപ്പെടേണ്ട......നിന്നെ കൊണ്ട് പോവാനാ ഞങ്ങൾ വന്നത്......"

അവൾ വിശ്വാസം വരാതെ അവനെ തന്നെ നോക്കി......!

"സോറി,,,,,,,, നിന്നോട് ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു......നിന്നെ പറ്റി അറിയാൻ വൈകിപ്പോയി......."

അവൾ പുച്ഛത്തോടെ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു,......

"ഓഹ് സഹതാപം കൊണ്ട് വന്നതാവും അല്ലേ......എനിക്ക് അത് ഇഷ്ടം അല്ല......"

അവൾ വെറുപ്പോടെ മുഖം തിരിച്ചു കിടന്നു......!

"ഞാൻ നിന്റെ ഭർത്താവ് ആണ്..... നിന്നെ ഇവിടന്ന് കൊണ്ട് പോവാൻ എനിക്ക് ആരുടേയും സമ്മതം വേണ്ട.....നിനക്ക് എന്റെ കൂടെ ഇവിടന്ന് വരാൻ സമ്മതം അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ അകത്തു കിടക്കേണ്ടി വരും......അതിന് വേണ്ടിയാണോ നീ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യുന്നത്......"

ഷാൻ ദേഷ്യത്തോടെ ഒച്ച ഇട്ട് പറഞ്ഞതും ദിയ അല്പം പേടിയോടെ അവനെ നോക്കി.....

"ദിയ പ്ലീസ്..... നീ വാശി കാണിക്കരുത്...... നീ ഷാനുൻറെ കാര്യം നോക്കണ്ട..... പക്ഷെ വീട്ടിൽ നിന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ കുറച്ച് പേരുണ്ട് അവരെ കാര്യം നീ ഓർക്കണം......"

മനു പറഞ്ഞതും അവൾ അവരോടൊപ്പം ഇറങ്ങാൻ തയാറായി......!

"ഇതെന്താ കാക്കു ഈ നേരത്ത് ഇത്തയെയും കൊണ്ട്......"

പാതിരാത്രി ദിയയും കൊണ്ട് വന്ന ഷാനുനെ നോക്കി ഹനു കണ്ണും മിഴിച്ചു നിന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു......

"എന്റെ ഭാര്യയേ അല്ലേ ഞാൻ കൊണ്ട് വന്നത്......"

"ഓഹ്..... ഇപ്പൊ അങ്ങനെ ആയല്ലേ......"

അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് രണ്ട് പേരും പരസ്പരം നോക്കി......

"എന്താ ഇവൾക്ക് പറ്റിയത്......"

ഉമ്മച്ചി ചോദിച്ചതും ഷാൻ ഒന്ന് പരുങ്ങി കൊണ്ട് ദിയയേ നോക്കിയതും അവൾ തലയും താഴ്ത്തി നിന്നു......

"അത്......ഇവൾ ബൈക്കിൽ നിന്ന് വീണതാ......"

അല്ലേലും അവസരത്തിനൊത്തു കള്ളം പറയാൻ ഇവനെ കൊണ്ടേ പറ്റൂ...... ദിയ പുച്ഛത്തോടെ തന്നെ ഷാനുവിൽ നിന്നും അകലം പാലിച്ച് നടന്നു.....

"നീ വാ......"

അവൻ അവളെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് നടന്നു......

എത്ര ഒക്കെ ദയ കാണിച്ചാലും  കൂടെ ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് മറ്റൊരു പെണ്ണാണെന്ന് അവൾക്കറിയാം......

"വയ്യാത്തത് അല്ലേ ഇവിടെ കിടന്നോ......"

"ഇത് വരെ എങ്ങനെ ആണോ അങ്ങനെ ഒക്കെ മതി ഇനി അങ്ങോട്ടും......"

ദിയ പുച്ഛത്തോടെ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.....ഷാൻ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... പഴയ ദേശ്യം അവളോടില്ല.....!

         °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"നീ ആ പാവം പെണ്ണിനെ പറ്റി അബവാദം പറഞ്ഞുണ്ടാക്കും അല്ലേ...... നിന്റെ അനിയത്തി അല്ലേടാ പന്നി അവൾ......"

ഷാൻ ദേഷ്യം മുഴുവൻ അയാളിൽ തീർത്തു.....

"മതി ഷാൻ..... ഇനിയും തല്ലിയാൽ അവൻ ചത്തു പോവും......"

"ഇവൻ ചാവണം..... എന്നാലേ അവൾക്ക് സ്വസ്ഥത കിട്ടൂ......"

അയാളെ ഇടിച്ചു പരുവം ആക്കി കൊണ്ട് ഷാൻ പറഞ്ഞു...... അയാൾ ബ്ലഡ് തുപ്പിയതും ഷാൻ അയാളെ പിടിച്ച് തള്ളി.....

"ഭാര്യയെയും മകളെയും ഓർത്താ നിന്നെ ഞാൻ കൊല്ലാതെ വിടുന്നത്..... നീ കാരണം ദിയ മാത്രം അല്ല നിന്റെ ഭാര്യയും മോളും ആ ഉമ്മയും വിഷമിച്ചു എന്ന് അറിഞ്ഞാൽ ഞാൻ ഒരിക്കൽ കൂടി നിന്റെ അരികിലേക്ക് വരും...... അന്ന് നിന്റെ അന്ത്യം ആയിരിക്കും......."

ഷാൻ അയാളെ നോക്കി പറഞ്ഞതും അയാൾ തലയാട്ടി.....!

തിരിച്ചുള്ള യാത്രയിൽ ഷാൻ നൈഷുവും ആയുള്ള സല്ലാപത്തിൽ ആയിരുന്നു.....മനുവിന്റെ മനസ്സിൽ അപ്പോൾ ദിയ മാത്രം ആയിരുന്നു......

ഷാൻ ഫോൺ ഓഫ് ചെയ്യുന്നത് വരെ മനു ക്ഷമയോടെ കാത്തു നിന്നു......!

"ഷാൻ..... നിന്നോട് ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ....."

"ഹ നീ ചോദിക്കേടാ......"

"ദിയയേ എനിക്ക് തന്നൂടെഡാ......."

ഷാൻ ഒരു നിമിഷം മൗനമായി നിന്നു......!

"അവൾ നിന്റെ ഭാര്യ ആയിട്ടും നീ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് മറ്റൊരു പെണ്ണിനെ ആണ്......ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിക്കാറുണ്ടോ എന്നും എനിക്കറിയില്ല..... പക്ഷെ നീ വിട്ട് തന്നാൽ ഞാൻ അവളെ സ്വീകരിക്കാൻ തയാർ ആണ്......"

ഷാൻ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു......!

"അവളെ കിട്ടാൻ എന്ത് കൊണ്ടും യോഗ്യത നിനക്ക് മാത്രം ആണ്....."

മനുവും അതോടെ ഹാപ്പി ആയി.....

പതിവിലും കൂടുതൽ സന്തോഷത്തോടെ ആയിരുന്നു ഷാൻ വീട്ടിൽ എത്തിയത്.....ഫുഡ്‌ കഴിക്കുമ്പോ എല്ലാം അവന്റെ നോട്ടം ദിയയെ ആയിരുന്നു.....അവനിൽ ഉള്ള മാറ്റം ഉമ്മച്ചിയേയും ഉപ്പച്ചിയേയും സന്തോഷിപ്പിച്ചു......!!

"നിനക്ക് ഒരു ഗുഡ് ന്യൂസ്‌ ഉണ്ട്...... അത് കേൾക്കുമ്പോ നീ ഹാപ്പി ആവും......"

ഷാനുവിന്റെ വാക്കുകളിൽ അവൾ പ്രതീക്ഷയോടെ അവനെ നോക്കി......

"മനു ഇപ്പോഴും നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്..... നിന്നെ വിവാഹം ചെയ്യാൻ അവനു താല്പര്യം ഉണ്ട്......ഞാനും ഹാപ്പിയാ......ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന പെണ്ണിനെ എനിക്കും കേട്ടാലോ......."

ദിയ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു..... അവന്റെ സന്തോഷത്തിന്റെ കാരണം ഇതായിരുന്നോ......എപ്പോഴോ താനും ഈ ജീവിതവും ആയി പൊരുത്തപ്പെട്ടിരുന്നു.......

"നീ ഒന്നും പറഞില്ല......."

"എനിക്ക് ഒരു ജീവിതം ഒന്നും നിങ്ങൾ കണ്ട് പിടിച്ചു തരേണ്ട..... നിങ്ങൾക്ക് പ്രേമിക്കുന്ന പെണ്ണിനെ കെട്ടാൻ ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു പോണം അത്രയല്ലേ ഉള്ളൂ...... അതിന് ഞാൻ തയാർ ആണ്......."

"വീണ്ടും സൂയിസൈഡിന് ശ്രമിക്കാൻ ആണോ.......?!!"

"ഹ്മ്മ് ജീവിതത്തോട് വെറുപ്പ് തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു എന്നുള്ളത് സത്യം ആണ്..... പക്ഷെ ഇപ്പൊ നിങ്ങളുടെ ഒക്കെ മുന്നിൽ ജീവിച്ചു കാണിക്കാനാ ഇഷ്ടം......"

ഷാൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... ദിയ അപ്പോഴും പുച്ഛത്തോടെ തന്നെ ആയിരുന്നു അവനെ നോക്കിയത്......!

"ഫ്രണ്ട്‌സ്......."

"ഏ......"

"നമുക്ക് ഫ്രണ്ട്‌സ് ആയാലോ എന്ന്......."

ഭാര്യയെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആക്കുന്ന ലോകത്തിലെ ഒരേ ഒരാൾ ഇങ്ങേർ ആയിരിക്കും..... ദിയ അവനെ ദയനീയമായി നോക്കി......!

"എന്താ എന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആവാൻ ഇഷ്ടം അല്ലേ......"

"മ്മ്....."

അവൾ മൂളിയതും ഷാൻ അവൾക്ക് നേരെ ഹൈഫൈ കൊടുത്തു...... തിരിച്ചു അവളും.......!!

അവൾ ഷീറ്റ് എടുത്തു കിടക്കാൻ ചെന്നതും ഷാൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു......അവളും തിരിച്ചു അവനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു......!

              °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഡാ അവൾ എന്ത് പറഞ്ഞു......?!!"

മനു ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു......!

"എന്നോട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല...... എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു പോവാൻ തയാർ ആണെന്നെ പറഞ്ഞുള്ളൂ....."

ഷാൻ താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത പോലെ പറഞ്ഞു......!

"ഉമ്മച്ചി ആണെങ്കിൽ എന്നെ കെട്ടിക്കാൻ ഉള്ള തന്ത്രപ്പാടിൽ ആണ്...... ദിയയുടെ കാര്യം എങ്ങനെ എങ്കിലും അവതരിപ്പിക്കണം..... പക്ഷെ അതിന് മുന്നേ അവളുടെ സമ്മതം അറിയണം...... അതിനെന്താ വഴി......"

"ഞാൻ എന്ത് പറയാനാ....."

"നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്..... അവളെ നീ നാളെ ബീച്ചിൽ കൂട്ടി കൊണ്ട് വരണം..... ഞാൻ നേരിൽ ചോദിക്കാം അവളോട്‌......"

"അത് വേണോ......?!!"

"അവളെ മനസ് അറിയാൻ ഇതല്ലാതെ വേറെ വഴിയില്ല......"

ഷാൻ അതിന് സമ്മതിച്ചു......!

"ദിയാ......."

കാലത്ത് കിച്ചണിൽ ഉള്ളപ്പോൾ ആണ് ഷാനുൻറെ വിളി കേട്ടത്...... ആദ്യമായാണ് അവൻ ഇത്രയും അവകാശത്തോടെ അവളെ പേരെടുത്തു വിളിക്കുന്നത്..... അത്ഭുതം ആയിരുന്നു അവളിൽ..... ഹനു ആണെങ്കിൽ വായും പൊളിച്ചു ഇരുന്നു......!

"ചെല്ല് മോളെ...... അവൻ അങ്ങനാ എന്തെങ്കിലും കാണാതെ പോയാൽ ഒരു വിളിയാ......"

അന്തം വിട്ട് നിൽക്കുന്ന ദിയയെ നോക്കി ഉമ്മ പറഞ്ഞതും ദിയ തലയാട്ടി മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.......

"എന്താ ഷാൻ......"

"അത് നമുക്ക് ഒന്ന് പുറത്ത് പോണം..... നീ പെട്ടെന്ന് റെഡി ആവാൻ നോക്ക്......"

"എങ്ങോട്ടാ ഷാൻ......"

"അതൊക്കെ പോണ വഴി പറയാം...... പിന്നെ ഈ ഷാൻ വിളിയേക്കാൾ കേൾക്കാൻ ഇഷ്ടം തന്റെ ഷാനുക്കാ എന്ന വിളിയാ......"

"അതിന് ഷാൻ ഇപ്പൊ എന്റെ ഫ്രണ്ട് മാത്രം അല്ലേ..... അപ്പൊ അത് തന്നാ നല്ലത്......"

അവൻ ഒന്ന് ഇളിച്ചു..... കാണുന്ന പോലെ അല്ല കക്ഷി.....!

റെഡി ആയി ഇറങ്ങുന്ന ദിയയെ ഒരു നിമിഷം ഷാൻ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നു......അവൾക്ക് ഇത്രയും സൗന്ദര്യം ഉണ്ടെന്ന് അവൻ ഇന്നാണ് കാണുന്നത്......

"പോവാം....."

അവൾ പറഞ്ഞതും അവൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് തലയാട്ടി.....കാറിന്റെ കീയിൽ തൊട്ട അവന്റെ കയ്കൾ മാറ്റി ബൈക്കിന്റെ കീയും എടുത്തു ഇറങ്ങി......

"കാറിൽ അല്ല ബൈക്കിലാ....."

കാറിൽ കയറാൻ നിന്ന അവളെ നോക്കി ഷാൻ പറഞ്ഞതും ദിയ അവനെ നോക്കി നിന്നു......

"ബൈക്കിൽ ആണെങ്കിൽ ഞാൻ ഇല്ല.....ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ മോശം ആണ്......"

അവൾ അവൻ തന്നതിനൊക്കെ തിരിച്ചു കൊടുക്കാൻ ഉള്ള ഉദ്ദേശത്തോടെ പറഞ്ഞു.....!

"അതിന് നീ എന്റെ ഭാര്യ അല്ലേ....."

"അത് മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ ,,,,, ഇപ്പൊ നമ്മൾ ഫ്രണ്ട്‌സ് അല്ലേ.....ഞാൻ അങ്ങനെ ബോയ് ഫ്രണ്ടിന്റെ കൂടെ ബൈക്കിൽ ഒന്നും കേറാറില്ല......"

ഷാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥ ആയിരുന്നു......

"അത്..... അത് കാർ എന്തോ ഇടക്ക് ബ്രേക്ക്‌ ഡൗൺ ആവുന്നുണ്ട്..... ഞാൻ വർക്ക്‌ ഷോപ്പിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..... ചിലപ്പോൾ അവർ വരും....."

അവൻ അപ്പൊ മനസ്സിൽ വന്ന കള്ളം പറഞ്ഞു.....!

"എങ്കിൽ ഞാൻ ഓട്ടോ പിടിച്ചു വന്നോളാം......ഷാൻ ബൈക്ക് എടുത്തു പോയിക്കോ......"

എന്നെ ഒത്തിരി സങ്കടപ്പെടുത്തിയത് അല്ലേ......അവൾ മനസ്സിൽ ഉരുവിട്ടു......

"എന്താ മോനെ പ്രശ്നം......?!!"

ഉപ്പച്ചി സിറ്റൗട്ടിൽ നിന്നും അവരെ നോക്കി വിളിച്ചു ചോദിച്ചു......!

"അത്...... ഇവൾക്ക് ബൈക്കിൽ കയറാൻ പേടി ആണെന്ന്......അത് ഇന്നത്തോടെ മാറ്റി എടുക്കാം എന്ന് കരുതി......"

അത് കേട്ടതും ദിയ അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ തുറിച്ചു നോക്കി......!

"അതേ ഉമ്മച്ചിയും ഉപ്പച്ചിയും നോക്കുന്നുണ്ട്..... താൻ ഒന്ന് വന്നേ....."

ദിയ അവരെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു അവന്റെ ബൈക്കിൽ കേറി ഇരുന്നു..... അവനെ തട്ടാതെ അകലം പാലിച്ചായിരുന്നു അവൾ ഇരുന്നത്...... അവന്റെ കണ്ണുകൾ മിററിൽ അവളെ തന്നെ ആയിരുന്നു......!

മറ്റൊരു ബൈക്കിൽ അവരെ ക്രോസ്സ് ചെയ്തു പോയ നൈഷു ആ കാഴ്ച കണ്ട് ഞെട്ടി......!

"നിർത്ത്..... നിർത്ത്..... നിർത്ത്......"

"എന്താ.....?!!"

അവൾ അതിന് ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവരെ തന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി......അപ്പൊ ഷാൻ വിവാഹം ചെയ്ത ദിയ ഇതാണോ...... അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ അപ്പൊ തന്നെ ഫോൺ എടുത്തു വിളിച്ചു......!

"ആ ഫോൺ എടുത്തു ആരാണെന്ന് നോക്കോ......"

ഷാനുൻറെ ഫോൺ റിങ്ങ് ആയതും അവൻ ദിയയോടായി പറഞ്ഞു......

"എവിടെയാ ഫോൺ......"

"പാന്റ്സിന്റെ പോക്കെറ്റിൽ....."

"അയ്യേ......"

അവൾ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞതും ഷാൻ അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി...... അവളുടെ അപ്പോഴത്തെ മുഖ ഭാവം കണ്ടതും അവന് ചിരിയാണ് വന്നത്.....

എന്റെ കാൾ പോലും നീ അവഗണിച്ചു തുടങ്ങി അല്ലേ...... അല്ലെങ്കിലും ആണുങ്ങളെ വീഴ്ത്താൻ അവൾ മിടുക്കി ആണല്ലോ...... പഠിക്കുന്ന കാലത്തും ഉള്ള ചെക്കന്മാർ മുഴുവൻ അവളെ പിന്നാലെ ആണല്ലോ...... നൈഷു പല്ല് കടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!

അവളെ അത്ര മാത്രം വെറുത്ത ഷാൻ ഇന്ന് അവളോടൊപ്പം ബൈക്കിൽ മുട്ടി ഉരുമ്മി ഇരുന്നു പോകുന്നു.....ഇതൊന്നും ഷാൻ തന്നെ അറിയിച്ചില്ല..... അല്ലേലും ഇപ്പൊ രണ്ട് ദിവസം ആയി അവൻ ഒന്ന് വിളിച്ചിട്ട്...... തിരക്കിനിടയിൽ ഞാനും അത് വിട്ടു..... നൈഷു സമാദാനം ഇല്ലാതെ മുറിയിൽ അങ്ങിങായി നടന്നു......!

"ഹ്മ്മ് ഇത് വരെ ഷാൻ എനിക്ക് വെറും ഒരു നേരം പോക്ക് മാത്രം ആയിരുന്നു..... പക്ഷെ ദിയ ഇന്ന് തൊട്ട് അവനെ ഞാൻ എന്റെ മാത്രം ആക്കാൻ പോവാ...... ഒരിക്കലും അവൻ നിന്റേതാവാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല......"

നൈഷു ഉറച്ച തീരുമാനത്തോടെ പറഞ്ഞു.....

ഫോൺ എടുത്തു വീണ്ടും അവൾ ഷാനുനെ വിളിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു......!!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ബൈക്കിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയതും തിരമാലകൾ തന്നെ മാടി വിളിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി ദിയ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അങ്ങോട്ട് നടന്നു......!

ഷാൻ പോക്കെറ്റിൽ കയ്യിട്ടു ഫോൺ എടുത്തതും നൈഷു ആണെന്ന് കണ്ട് അവൻ നോക്കിയത് ദിയയേ ആണ്......അവൾ നടന്ന് നീങ്ങിയത് കണ്ടതും അവൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു......!

"നൈഷു ഞാൻ നിന്നെ പിന്നെ വിളിക്കാം..... ഞാൻ ഇപ്പൊ ഇത്തിരി ബിസിയാ......"

"വെക്കല്ലേ ഷാൻ..... ഒരു ഗുഡ് ന്യൂസ്‌ പറയാൻ വേണ്ടിയാ ഞാൻ ഇപ്പൊ വിളിച്ചത്......"

"എന്താ......?!!"

"ഷാൻ ഇപ്പൊ എവിടെയാ......"

"അത്..... ഞാൻ......"

"ബീച്ചിൽ ആണോ.....തിരകളുടെ സൗണ്ട് എനിക്ക് കേൾക്കാം......"

"ആ..... ഫ്രണ്ട്സിന്റെ കൂടെ ഒന്ന് കറങ്ങാം എന്ന് കരുതി......"

അവൻ പറയുന്ന കള്ളം അവളെ അത്യധികം ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചിരുന്നു.......

"മ്മ്..... "

അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ ഒന്ന് മൂളി.....!

"നിനക്കെന്താ പറയാൻ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്......?!!"

"അത് ഉപ്പച്ചി രണ്ട് ദിവസം കൊണ്ട് നാട്ടിൽ ലാൻഡ് ആവും......അറിയാലോ ഈ വരവ് എന്റെ വിവാഹം നടത്താൻ ആണെന്ന്...... വന്നാൽ ഉടനെ തന്നെ ഞാൻ പറയുന്നത് നമ്മുടെ കാര്യം ആണ്......."

"മ്മ്....."

അവൻ ഒരു മൂളലോടെ ദിയയേ നോക്കി......!

"നിനക്കെന്താ ഒരു സന്തോഷം ഇല്ലാത്തത്......ഞാൻ കരുതി ഇത് കേൾക്കുമ്പോ നീ ഹാപ്പി ആവുമെന്ന്......"

"അത്..... ഞാൻ ഹാപ്പിയാ......."

ദിയ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും ഷാൻ ഫോണിൽ ആണെന്ന് കണ്ട് അവളെ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി മാഞ്ഞു...... അറിയാതെ എപ്പോഴോ ഷാൻ തന്റേത് മാത്രം ആണെന്ന് കരുതിയിരുന്നു...... അവനോടൊപ്പം ഉള്ള ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പിൽ മനസ്സിൽ അവൻ ഇടം നേടിയിരുന്നു..... തന്നെ ഒരിക്കലും അവനു അംഗീകരിക്കാൻ ആവില്ലെന്ന് അവൾക്ക് മനസിൽ ആയി......!

"നീ എത്ര മാത്രം ഹാപ്പി ആണെന്ന് എനിക്ക് നേരിട്ട് കാണണം..... നൈറ്റ്‌ നമ്മൾ കാണാറുള്ള സ്ഥലത്ത് നീ വരണം.... ബാക്കി ഒക്കെ അപ്പോൾ പറയാം......"

"അല്ല..... അത്...... ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ......"

ഇന്ന് വരെ അങ്ങനെ ഒരു ചിന്ത ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..... ഇന്ന് അവന് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വരാൻ ഭയം ആണല്ലേ..... നിന്നെ ഞാൻ അങ്ങനെ അവൾക്ക് വിട്ട് കൊടുക്കില്ല ഷാൻ.....

"ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ എന്താ..... എന്നായാലും ഞാൻ നിന്റെതല്ലേ......"

മനുവിന്റെ ബൈക്ക് വന്നതും ഷാൻ ദിയയേ വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു നോക്കി..... അവൾ ഏതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ തിര നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്......!

"ഷാൻ......"

"നൈഷു ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം......"

അത്രയും പറഞ്ഞു അവൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്തു..... നൈഷു ദേഷ്യത്തോടെ ഫോൺ ബെഡിലേക്ക് എറിഞ്ഞു......

ഇതിന് മാത്രം അവൾക്കെന്തു പ്രത്യേകതയാ ഉള്ളത്...... നൈഷു ദിയയോടുള്ള ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു......!!

"ഷാൻ ദിയ എവിടെ......?!!"

മനു മിററിൽ നോക്കി ഹെയർ ഒക്കെ നേരെയാക്കി ഷാനുവിനരികിൽ വന്ന് ചോദിച്ചു......

ഷാൻ ദിയയെ കയ് കൊണ്ട് കാണിച്ചതും മനു ഒരു ചിരിയോടെ അങ്ങോട്ട് നടന്നു......ദിയയേ മറ്റൊരാളെ കൂടെ കാണാൻ അവന് ആവാത്ത പോലെ...... അവളെ നഷ്ടപ്പെടാൻ മനസ് അനുവദിക്കാത്ത പോലെ......പക്ഷെ നൈഷു..... അവളെ ഓർത്തതും അവൻ മാറി ഇരുന്നു അവരെ വീക്ഷിച്ചു.......!!

"ദിയ......."

മനുവിന്റെ വിളിയിൽ ദിയ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി...... അവനെ കണ്ടതും ദിയയുടെ നോട്ടം ഷാനുവിൽ ആയിരുന്നു...... അവൻ ഫോണും നോക്കി ഇരിപ്പാണ്.......!

"നിങ്ങൾ,,,,, നിങ്ങൾ എന്താ ഇവിടെ.......?!!"

"അത്..... എനിക്ക് ദിയയോട് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്...... അതിന് വേണ്ടിയാ ഷാൻ നീയും ആയി ഇവിടെ വന്നത്......."

"മ്മ്..... മനസ്സിൽ ആയി......എന്നെ എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒഴിവാക്കാൻ ഉള്ള തന്ത്രപ്പാടിൽ ആണ് ഇപ്പൊ ഷാൻ ഉള്ളത്......"

അവൾ ഒരു പുച്ഛത്തോടെ ഷാൻ ഇരുന്ന ഭാഗത്ത്‌ നോക്കി പറഞ്ഞു......!

അത് കേട്ടതും മനാഫ് എന്ത് പറയും എന്ന് അറിയാതെ നിന്നു......!!

"ദിയ,,,,,,എനിക്ക്......"

"എനിക്കറിയാം നിങ്ങൾക്ക് എന്താ പറയാൻ ഉള്ളതെന്ന്......"

അത് കേട്ടതും മനു അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.......!

"അത്......ഷാൻ നിന്നെ അവോയ്ഡ് ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ടുള്ള സഹതാപം കൊണ്ട് മാത്രം അല്ല പഴയ ഇഷ്ടം നിന്നോട് ഇപ്പോഴും ഉള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെയാ......."

അതിന് ദിയ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......!

"എന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പൊ ഒരാൾക്കേ സ്ഥാനം ഉള്ളൂ....."

മനു പ്രതീക്ഷയോടെ അവളെ നോക്കി......

"ഒരു പെണ്ണിനെ നിക്കാഹ് ചെയ്തവൻ എത്ര അകറ്റി നിർത്തിയാലും അവൾക്ക് അവൻ ഭർത്താവ് തന്നെയാണ്...... അങ്ങനെയാ ഷാനുക്കയേ ഞാൻ കണ്ടതും...... ആ മനസ്സിൽ എനിക്ക് ഒരു സ്ഥാനവും ഇല്ലെന്നു അറിഞ്ഞിട്ടും എനിക്ക് എന്തോ ആളെ വെറുക്കാൻ ആവുന്നില്ല..... തനിക്ക് പകരം ആയി മറ്റൊരാളെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ കൊണ്ട് വന്നാൽ എല്ലാം തീർന്നു എന്നാ ഷാനുക്ക കരുതുന്നത്..... ഷാനുക്ക എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചാലും ആ സ്ഥാനത്ത് മറ്റൊരാളെ എനിക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും ആവില്ല..... ആ ലൈഫിൽ നിന്നും ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു പോയാൽ അദ്ദേഹം സന്തോഷിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ എന്റെയും സന്തോഷം അതാണ്‌......"

മനു ഒന്നും പറയാൻ ആവാതെ അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് നിന്നു......

"ഒരിക്കൽ ഞാൻ കാരണം നിങ്ങൾ  വിഷമിച്ചത് അല്ലേ..... ഇനിയും അങ്ങനെ ഒന്ന് കേൾക്കാൻ എനിക്ക് താല്പര്യം ഇല്ല.....നല്ലോരു പെണ്ണിനെ കെട്ടി ഇയാൾ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കണം......നല്ലൊരു ഫ്രണ്ടായി പെങ്ങൾ ആയി ഒക്കെ ഞാൻ കൂടെ ഉണ്ടാവും......."

"മ്മ്......!

തെറ്റ് പറ്റി......ഇതിനിടയിൽ നിന്റെ മനസ് കാണാൻ ആരും ശ്രമിച്ചില്ല......ഞാൻ ഉണ്ടാവും നിന്റെ കൂടെ..... ഷാനുൻറെ കൂടെ നീ ജീവിക്കുന്നത് കാണാൻ ഞാനും ആത്മാർത്ഥമായി പ്രാർത്ഥിക്കാം....."

"അങ്ങനെ ഒരു ജീവിതം  ഉണ്ടാവുമോ എന്ന് എനിക്കറിയില്ല.....ഞാനും ആഗ്രഹിക്കാറുണ്ട്,,,,, പ്രാർത്ഥിക്കാറുമുണ്ട്.....പടച്ചോൻ എന്താണോ എന്റെ ലൈഫിൽ കരുതിയത് അത് പോലെ നടക്കട്ടെ......"

"എല്ലാം നടക്കും......കാരണം അവന് ഇപ്പൊ നിന്നോട് പഴയ വെറുപ്പൊന്നും ഇല്ല....."

"അത് ശരിയാ..... എന്നെ പറ്റി അറിഞ്ഞപ്പോ തൊട്ട് സഹതാപം കൊണ്ടാണെങ്കിലും സ്നേഹം കാണിക്കുന്നുണ്ട്......"

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!

ഫോണിൽ നിന്നും തല ഉയർത്തി ഷാൻ അവരെ രണ്ട് പേരെയും ഒന്ന് നോക്കി..... ചിരിച്ചു കൊണ്ടുള്ള അവരുടെ സംസാരം അവനെ ചൊടിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.......അത് കാണുമ്പോൾ അവന് സഹിക്കാൻ ആവാത്ത പോലെ......!

"ഓകെ...... ഞാൻ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടാവും...... എന്ത് ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും ദിയ പറഞ്ഞ പോലെ ഫ്രണ്ട് ആയോ സഹോദരൻ ആയോ എപ്പോൾ വേണെങ്കിലും എന്നെ വിളിക്കാം......"

"മ്മ്.....!

പിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഒന്നും തത്കാലം ഷാനുക്കാ അറിയേണ്ട....."

"മനസ്സിൽ ആയി..... വേണെങ്കിൽ നമുക്ക് ആ മനസ്സിൽ തനിക്ക് ഇടം ഉണ്ടോ എന്ന് കൂടി പരീക്ഷിക്കാം......"

അവൾ അതിന് ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....!

"എന്തായി മനു..... ഇത് വരെ തീർന്നില്ലേ....."

എന്നും ചോദിച്ചു ഷാൻ അവരെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.....

"അതൊക്കെ തീർന്നു...... എന്നാലും ഞങ്ങൾക്ക് ചില ഭാവി കാര്യങൾ ഒക്കെ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്......"

ഷാൻ അത് കേട്ടതും ദിയയെ നോക്കി...... അവളും ഹാപ്പി ആണ്...... തന്നിൽ നിന്നും ഏറ്റ അവഗണന വെച്ച് നോക്കുമ്പോൾ അവളും ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടാവും മറ്റൊരാളെ കൂടെ ഉള്ള ജീവിതം......!

"ഞാൻ വിളിക്കാം......നിങ്ങൾ ഇപ്പൊ പോയിക്കോളൂ......"

മനു പോയതും ദിയ ഷാനുനെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നോക്കി...... അവൻ ചിരിക്കാൻ പോലും മറന്ന അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു......!

"പോവാം......"

"കുറച്ചു ടൈം കൂടി നമുക്ക് ഇവിടെ ഒക്കെ ഒന്ന് നടന്നിട്ട് പോവാം......."

അവൾ അതിന് സമ്മതിച്ചു അവന്റെ കൂടെ നടന്നു...... അവളുടെ നോട്ടം അവനെ ആയിരുന്നു...... അവൻ തന്നെ നോക്കുമ്പോൾ എല്ലാം അവൾ വേറെങ്ങോ നോക്കും......!

"താൻ മനുനോട്‌ എന്ത് പറഞ്ഞു......?!!"

"കെട്ടിക്കോളാൻ......"

മനസ്സിൽ ഒരു വേദന ഉടലെടുത്തെങ്കിലും അവൻ അത് പുറമെ കാണിച്ചില്ല......

"ഓരോ ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചാലോ......"

അവൾ അതിന് പുഞ്ചിരിയോടെ തലയാട്ടി...... അവൻ വാങ്ങി നീട്ടിയ ഐസ്ക്രീം അവൾ അതേ പുഞ്ചിരിയോടെ വാങ്ങി..... ആദ്യമായി അവൻറെ കയ്യിൽ നിന്നും കിട്ടിയ ആ മധുരം എന്നും നില നിൽക്കണെ എന്ന ആഗ്രഹം മാത്രം ആയിരുന്നു അവളിൽ......

"ഇവിടെ ഐസ്ക്രീം ആയിരിക്കുന്നു......"

"പോയോ......"

അവൻ മുഖം തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി ഷാൾ പിടിച്ചു അവന്റെ ചുണ്ടുകൾക്ക് മീതെ തുടച്ചു...... അവനിൽ എന്തോ വികാരം തോന്നിയ നിമിഷം..... അവന്റെ നോട്ടത്തിൽ അവൾ പിന്മാറി......!

രണ്ട് പേരിലും ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു......പരസ്പരം അത് മറച്ചു പിടിച്ചു ഗൗരവത്തോടെ നോക്കി......

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ഷാൻ ബാത്‌റൂമിൽ ഉള്ളപ്പോൾ ആണ് അവന്റെ ഫോൺ റിങ്ങ് ആയത്......!

നൈഷു എന്ന പേരിനൊപ്പം ഹെർട്ട് മോജി കണ്ടതും അവൾ വിഷമത്തോടെ അതിലേക്ക് നോക്കി...... ഷാൻ അവളുടേതാണ്..... ഞാൻ എന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നത്...... അവൾ സ്വയം ആശ്വസിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.......!

"ദിയ..... ആരാ......?!!"

അവൻ ഡോർ പാതി തുറന്നു വെളിയിലേക്ക് മുഖം ഇട്ട് ചോദിച്ചു......

"നൈഷു..... ഇയാളെ ഹാർട്ട്‌......"

അവൾ ഒരു പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു......!

"ആ ഫോൺ ഇങ്ങ് എടുക്കുവോ......"

അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ ഫോൺ എടുത്തു അവൻ നീട്ടിയ കയ്യിൽ വെച്ച് കൊടുത്തു......!

ഷാൻ സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കി അവളുടെ കാൾ എടുക്കാൻ ആവാതെ നിന്നു......

എന്താ എനിക്ക് സംഭവിച്ചത്...... നൈഷുൻറെ കാൾ എടുക്കാൻ ഇപ്പൊ തോന്നുന്നില്ല.....ദിയ മാത്രം ആണ് ഇപ്പൊ മനസ്സിൽ എന്ന് തോന്നിപ്പോവാ...... അവൾ തനിക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഇത്രയും കാത്തിരുന്നത്...... എല്ലാ സൗഭാഗ്യങ്ങളും കളഞ്ഞു തന്നെയാണ് സ്നേഹിക്കുന്നത്...... അതോർത്തതും അവൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു......

"ഷാൻ ഇത് എവിടെയാ.......?!!"

"വീട്ടിൽ......"

"അപ്പൊ ഞാൻ പറഞ്ഞത് മറന്നു അല്ലേ..... ഞാൻ എത്ര ടൈം ആയി നിന്നെയും വൈറ്റ് ചെയ്തു ഇവിടെ നിൽക്കുന്നു എന്ന് അറിയോ......"

"ഓഹ്.....സോറി നൈഷു..... ഞാൻ തിരക്കിനിടയിൽ അത് മറന്നു...... ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം....."

അവൻ ദൃതി പെട്ട് ഇറങ്ങി ഡ്രെസ്സ് ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തു.......!

"നീ കിടന്നോ......ഞാൻ വന്നോളാം......"

"എങ്ങോട്ടാ ഈ ടൈം......"

അവൾക്കറിയാം..... എങ്കിലും അവൾ ഷാനുനെ നോക്കി ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ ചോദിച്ചു......!

"അ...... അത്..... ഞാൻ...... എനിക്ക് അത്യാവശ്യമായി ഒരാളെ കാണാൻ ഉണ്ട്....."

അത്രയും പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ചു അവൻ ഇറങ്ങി..... അവൾ അവൻ പോവുന്നതും നോക്കി ഒരു പുച്ഛത്തോടെ നിന്നു......!

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഷാൻ......"

നൈഷു അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്നു കൊണ്ട് വിളിച്ചു......

"ഏയ്.... നീ എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നേ..... ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ....."

"ആര് കാണാൻ..... അല്ലേലും കണ്ടാൽ എന്താ..... നമ്മൾ ഒന്നാവാൻ പോവുന്നവർ അല്ലേ..... നാളെ എന്റെ ഉപ്പച്ചി വരും..... അതോടെ നമ്മുടെ വിവാഹം നടക്കും......."

ഷാൻ എന്ത് പറയും എന്ന് അറിയാതെ നിന്നു......!

"ഷാൻ പറയാറുള്ള പോലെ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് ബീച്ചിൽ പോയി നേരം വെളുക്കുന്നത് വരെ ഇരുന്നാലോ......"

"അത്..... ഇന്ന് വേണ്ട പിന്നെ ഒരിക്കൽ ആവാം......എനിക്ക് നല്ല ഉറക്കം വരുന്നു....."

"അതൊക്കെ ഞാൻ മാറ്റി എടുത്തോളാം......"

അവൾ അവന്റെ കവിളിൽ തലോടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു...... അപ്പൊ തന്നെ അവൻ അവളുടെ കയ് എടുത്തു മാറ്റി......!!

"ഞാൻ പോട്ടെ.....നീയും പോയി കിടന്നോ..... നാളെ ഉപ്പച്ചി വരുന്നത് അല്ലേ......"

അവൻ തന്നെ ഒഴിവാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതാണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആയി...... ദേഷ്യം പുറത്ത് ചാടാതെ അവൾ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു......!!

"ബൈ......"

അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ യാത്ര പറഞ്ഞു..... അവൻ കൺവെട്ടത് നിന്ന് മാറഞ്ഞതും അവളുടെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു.......

"നീ എന്നിൽ നിന്നും ഷാനുനെ അകറ്റാൻ എത്ര ശ്രമിച്ചാലും നിനക്ക് അവനെ കിട്ടില്ല ദിയ......"

അവൾ ദിയയോടുള്ള പകയോടെ പറഞ്ഞു......!

ഷാൻ ഒച്ച വെക്കാതെ ഡോർ തുറന്നു അകത്തേക്ക് കയറിയതും ഉറങ്ങാതെ ഇരിക്കുന്ന ദിയയെ കണ്ട് അവൻ പകച്ചു നിന്നു......

"നീ ഇത് വരെ ഉറങ്ങിയില്ലെ......"

"ഈ അസമയത്ത് ഒരാൾ പുറത്ത് പോയാൽ എങ്ങനെയാ സമാദാനത്തോടെ കിടന്നുറങാ......."

ദിയ പറഞ്ഞതും ഷാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......

"ഞാൻ ആദ്യായിട്ട് ഒന്നും അല്ല ഇതിന് മുമ്പും പോയിട്ടുള്ളതാ......."

"ഞാൻ ഈ വീട്ടിൽ വന്നതിന് ശേഷം ഷാൻ പുറത്ത് പോയപ്പോൾ എല്ലാം ഞാൻ ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നു......"

അവൻ ഒന്നും പറയാൻ ആവാതെ നിന്നു......!

അവൾ ഷീറ്റ് എടുത്തു ഡ്രസിങ് റൂമിൽ കയറാൻ നിന്നതും ഷാൻ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും അത് വാങ്ങി......

"ഇപ്പൊ നമ്മൾ ഫ്രണ്ട്‌സ് അല്ലേ.....ഇനിയും അവിടെ കിടക്കണോ......?!!"

"എന്നാലും ഒരാണും പെണ്ണും അല്ലേ..... അപ്പൊ ഇതല്ലേ നല്ലത്......"

"എല്ലാ ആണുങ്ങളെയും ഒരേ കണ്ണ് കൊണ്ട് കാണരുത്......ഞാൻ നിന്നെ പിടിച്ചു തിന്നാൻ ഒന്നും പോണില്ല....."

"അത് കൊണ്ടല്ല..... എനിക്ക് ഷാനുനെ വിശ്വാസം ആണ്..... പക്ഷെ നമ്മൾ ഒരേ മുറിയിൽ ആണ് കിടന്നത് എന്ന് അറിഞ്ഞാൽ ഇയാളെ നൈഷു തെറ്റിദ്ധരിച്ചാലോ......"

"അവൾ എന്റെ വിവാഹം ഒക്കെ അറിഞ്ഞതാ......എല്ലാം ഞാൻ അവളോട്‌ തുറന്നു പറഞ്ഞതും ആണ്......."

"എന്നാലും വേണ്ട..... മനാഫ്ക്കാ എന്നെ വിവാഹം ചെയ്യാൻ ഉമ്മയെ സമ്മതിപ്പിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞ പോയത്..... അവർ ചോദിച്ചാൽ എനിക്ക് ധൈര്യം ആയി പറയാലോ ഞാൻ ഇവിടെയും ഷാൻ അവിടെയും ആണ് കിടത്തം എന്ന്......"

അവന്റെ കയ് അവളിൽ നിന്നും താണു.....!

ബെഡിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് അവൻ അവളെ ഗ്ലാസ് വിൻഡോസിലൂടെ നോക്കി കാണുകആയിരുന്നു......

ഒരു പക്ഷെ നൈഷുനെ കണ്ട് മുട്ടിയില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ എന്റെ ലൈഫ് ഇപ്പൊ ഹാപ്പി ആയിരിക്കും.....അവന്റെ ചിന്തകൾ അത്രത്തോളം നീങ്ങി തുടങ്ങി......!!

              °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"കാക്കു.....ദേ മനാഫ് കാക്കു വന്നിരിക്കുന്നു......"

ഹനു വന്ന് പറഞ്ഞതും ഷാൻ ചെറുതായി ഒന്ന് പതറി...... ഒരു പക്ഷെ അവൻ ദിയയെ ചോദിക്കാൻ ആവുമോ വന്നത്...... അവൾ ബാത്‌റൂമിൽ ആണ്.....അടഞ്ഞ വാതിൽ ഒന്ന് നോക്കി അവൻ താഴേക്ക് ചെന്നു......

അവനെ കണ്ടതും ചെറുതായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.......!

"എന്താടാ ഈ വഴി ഒക്കെ.......?!!"

"അതെന്താ എനിക്ക് ഈ വഴി വന്നൂടെ...... എന്റെ വേണ്ടപ്പെട്ടവർ ഒക്കെ ഇവിടെ അല്ലേ ഉള്ളത്......"

അതിന് ഷാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......!

"അല്ല ദിയ എവിടെ......?!!"

"ഇത്ത ബാത്‌റൂമിൽ ആണ്......"

ഹനു ആണ് മറുപടി കൊടുത്തത്...... ഷാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു......!

"ഓഹ്..... ഞാൻ വന്നത് ഈ സൺ‌ഡേ എന്റെ വിവാഹം ആണ്,,,,,അതിന് ക്ഷണിക്കാൻ വേണ്ടിയാ.......നിങ്ങൾ എല്ലാരും വീടും പൂട്ടി വന്നേക്കണം കേട്ടല്ലോ......"

ഷാൻ പതറിയ ഒരു നോട്ടം അവനെ നോക്കി...... വധു ദിയ ആവുമോ......?!!അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ഉമ്മയും ഉപ്പയും ഹനുവും എല്ലാം കാണില്ലേ...... എന്റെ കള്ളത്തരം എല്ലാം പൊളിയില്ലേ.....ആര് ക്ഷമിച്ചാലും ഉപ്പച്ചി ഒന്നും ക്ഷമിക്കാൻ പോണില്ല..... തകർന്നു പോകും എല്ലാം അറിയുമ്പോൾ......

"നീ എന്താടാ ഒന്നും മിണ്ടാതെ...... രണ്ട് ദിവസം മുന്നേ അങ്ങ് വന്നേക്കണം....."

ഷാൻ അതിന് അവനെ നോക്കി തലയാട്ടി.....!

"കാക്കു വന്നില്ലേലും ഞാൻ വരും......"

"നീ അന്ന് വന്നാൽ മതി...... വീട്ടിൽ ഉള്ള ഒന്നിനെ തന്നെ സഹിക്കാൻ പാടാ അപ്പോഴാ നീയും കൂടി......"

ഹനു പിണങ്ങിയ പോലെ നിന്നു......!

ദിയ കുളിയും കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടതും എല്ലാരുടെയും നോട്ടം അവളിൽ ആയി...... പുഞ്ചിരിയോടെ ഇറങ്ങി വരുന്ന അവളെ ഷാൻ കണ്ണ് എടുക്കാതെ നോക്കി നിന്ന് പോയി...... മനുവും അതേ അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു......ഒരിക്കലും തനിക്ക് അവളെ വിധിച്ചിട്ടില്ല...... അവളുടെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ മറ്റൊന്നാണ്.......!

"മനാഫ് അവന്റെ കല്യാണം ക്ഷണിക്കാൻ വന്നതാ......"

ഉമ്മച്ചി ദിയയോടായി പറഞ്ഞതും ദിയ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു......

"നെക്സ്റ്റ് സൺ‌ഡേ ആണ്..... ഓൾ ഫാമിലി വെൽക്കം......നിങ്ങൾ വന്നില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എന്റെ കല്യാണം തന്നെ നടക്കില്ല......"

ഷാൻ അതോടെ അവൻ വിവാഹം ചെയ്യാൻ പോവുന്നത് ദിയയെ ആണ് എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു...... അവൻ ഒന്നും പറയാതെ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയതും മനുവും ദിയയും പരസ്പരം നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......!!

അവന് വിധിച്ചത് അവൾ തന്നെയാണ്..... താനും അത് അംഗീകരിച്ചേ പറ്റൂ..... പക്ഷെ അവളെ വിട്ട് കൊടുക്കാൻ മനസ് അനുവദിക്കുന്നില്ല..... താൻ കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് നൈഷുനെ സ്വന്തം ആക്കാൻ പോവാണ്.....എന്നിട്ടും ദിയയേ വിട്ട് കൊടുക്കാൻ എന്റെ മനസ് അനുവദിക്കാത്തത് എന്താണ്.....?!!

കാലത്ത് ഓഫിസിൽ പോവാൻ റെഡി ആവുകയാണ് ഷാൻ.....

"ദിയ എന്റെ ബെൽറ്റ്‌ എവിടെ......?!!"

"ഇതാ.... എല്ലാരും അവിടെ വൈറ്റ് ചെയ്യാ ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ..... പെട്ടെന്ന് വാ ഷാൻ......"

"നീ ചെന്നു ഫുഡ്‌ എടുത്തു വെക്കുമ്പോഴേക്കും ഞാൻ വന്നോളാം....."

അവൾ താഴേക്ക് പോയതും ഷാൻ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി.....ഫ്രണ്ട് ആയി കണ്ടിട്ടും തന്റെ കാര്യങ്ങൾക്ക് ഒന്നും ഒരു കുറവും വരുത്താറില്ല......

അവനെ കണ്ടതും ദിയ ഫുഡ്‌ എടുത്തു കൊടുത്തു......

"മതി..... ഇത് എത്രയാ ഇടുന്നെ......"

"അത് കാക്കുനോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ടല്ലേ കാക്കു....."

ഹനു പറഞ്ഞതും ഷാൻ ദിയയേ നോക്കി..... അവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചതെ ഉള്ളൂ.....!

              °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"അതേയ് കാക്കു എനിക്ക് ഇന്ന് ലഞ്ച് കഴിഞ്ഞു ഒരു പ്രോഗ്രാം ഉണ്ട്..... ഞാൻ പേഴ്സിൽ നിന്നും അഞ്ഞുർ രൂപ എടുത്തിട്ടുണ്ട്......"

കുളി കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങി വരുന്ന ഷാനുനെ നോക്കി ഹനു കയ്യിൽ ഉള്ള കാശ് കാണിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!

"അത് നിനക്ക് നേരെ ചൊവ്വേ ചോദിച്ചു വാങ്ങിയാൽ എന്താ......"

"അത് നൂറിൽ ഒതുക്കും അത് കൊണ്ട്.....കാക്കു ഒരു കഞ്ചൂസ് ആണെന്ന് എനിക്കല്ലേ അറിയൂ...... അത് കൊണ്ടാ ചോദിച്ചു വാങ്ങാൻ നിക്കാതെ......പോട്ടെ......"

"നിക്കെടി അവിടെ....."

ഹനു ഓടിയതും ഷാൻ അവൾക്ക് പിന്നാലെ ഓടി.....മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങുന്നതിനു മുന്നേ അകത്തേക്ക് വന്ന ദിയയെ ഇടിച്ചതും അവൻ അവളെയും കൊണ്ട് താഴേക്ക് വീണു..... അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും അയൺ ചെയ്ത ഡ്രെസ്സെല്ലാം പാറി പറന്ന് അവരെ മേലേക്ക് വന്ന് വീണു.....!

ടവ്വൽ മാത്രം ചുറ്റിയിരിക്കുന്ന അവന്റെ ശരീരത്തിൽ ആയിരുന്നു അവളുടെ കണ്ണുകൾ..... അവിടവിടെയായി വെള്ളതുള്ളികൾ കാണാം..... അവന്റെ ദേഹത്ത് നിന്ന് തല ഉയർത്തി നോക്കിയതും അവനും അവളെ മുഖത്ത് നോക്കി കിടക്കുകയാണ്..... അവളുടെ തുടുത്ത കവിളുകളും പിടക്കുന്ന കണ്ണുകളും വിറക്കുന്ന ചുണ്ടുകളിലും അവൻ മാറി മാറി നോക്കി..... ദിയ സഹിക്കാൻ ആവാതെ അപ്പോൾ തന്നെ മുഖം തിരിച്ചു......!

"ഈ റൊമാൻസ് ഇനി ഞാൻ കണ്ടെന്ന് വെച്ച് ഇത്തയെ തള്ളി ഇടേണ്ട..... ഞാൻ ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ലേ....."

എന്നും പറഞ്ഞു ഹനു താഴേക്ക് ഓടി......!

ദിയ ഞെട്ടലോടെ അവനെ പിടിച്ചു തള്ളിയതും ഷാൻ അവളിൽ നിന്നും മാറി.....അവൾ എണീറ്റ് അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഓടി..... അവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ പോവുന്നതും നോക്കി ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു......!

"ഞാൻ ഇപ്പൊ ഒത്തിരി ഹാപ്പി ആണ് ഷാൻ.....എന്റെ സങ്കല്പത്തിൽ ഉള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ തന്നെ എനിക്ക് കിട്ടാൻ പോവല്ലേ........"

മനു പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയതും അവന്റെ മനസ്സിൽ ദിയ ആയിരുന്നു......!

താനും ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചതാണ്.....കുറുമ്പും വാശിയും തന്റെടവും സൗന്ദര്യവും ഉള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ...... എല്ലാം തികഞ്ഞ ഒരു പെണ്ണിനെ നിനക്ക് കിട്ടില്ലെന്ന്‌ അന്ന് ഫ്രണ്ട്‌സ് കളിയാക്കിയിട്ടുണ്ട്...... പക്ഷെ ദിയ അവൾ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ച പോലെ എല്ലാം തികഞ്ഞവൾ ആണ്......അവൾ എന്റെ സ്വന്തം ആയിട്ടും എനിക്ക് അവളെ സ്നേഹിക്കാൻ ആവുന്നില്ല..... അവൻ വേദനയോടെ നിന്നു......!!

"നീ എന്താ ആകെ ഡൾ ആയിരിക്കുന്നെ......"

"ഏയ് ഒന്നുല്ല..... നമുക്ക് നാളെ കാണാം......"

അവൻ ഷാൻ പോവുന്നതും നോക്കി നിന്നു..... അവൻ അകന്നതും മനു ദിയയെ കാൾ ചെയ്തു......!

"തനിക്ക് ആശ്വസിക്കാൻ വകയുണ്ട്...... എന്റെ വിവാഹത്തെ പറ്റി പറയുമ്പോൾ ഷാൻ ആകെ ഡൾ ആണ്......അതവൻ ഞാൻ നിന്നെയാണ് വിവാഹം ചെയ്യുന്നത് എന്ന് കരുതിയാ...... അത് അവന് ഉൾകൊള്ളാൻ ആവാത്ത പോലെ......"

ദിയ ഒന്ന് മൂളിയതെ ഉള്ളൂ..... ഒരിക്കലും ഷാൻ അതിനെ പറ്റി തന്നോടൊന്ന് ചോദിച്ചിട്ടു പോലുമില്ല......

"ഞാൻ കെട്ടാൻ പോവുന്ന പെണ്ണ് ആരാണെന്ന് ഒരിക്കൽ പോലും അവൻ എന്നോട് ചോദിച്ചിട്ടില്ല..... അത് നീയാണെന്ന് കേൾക്കാൻ അവനെ കൊണ്ട് പറ്റില്ല അത് കൊണ്ട് മാത്രം ആണ്......."

"മനസ് നിറയെ മറ്റൊരു പെണ്ണാണ്...... അങ്ങനെ ഒരാൾക്ക് എന്നെ വിട്ട് പിരിയാൻ സങ്കടം ഉണ്ടാവുമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല..... എങ്കിലും ഞാനും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അതാണ്......."

മനുവിന് അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ മാത്രമേ ആയുള്ളൂ......!!

                 °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ദിയ മുറിയിലേക്ക് വരുമ്പോൾ ഷാൻ ഫോണിൽ നോക്കി ചിരിക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്.......

"എന്താ ഇങ്ങനെ ചിരിക്കുന്നെ......"

"അത് ഒരു കോമഡി വീഡിയോ കണ്ടിട്ട്...... നീയും കണ്ട് നോക്ക്.....ചിരിച്ചില്ലെങ്കി അപ്പൊ കാണാം......."

ദിയ അവനരികിൽ ചെന്നിരുന്നു ഫോണിലേക്ക് നോക്കി...... വീഡിയോ കണ്ടതും അവളും അവനോടൊപ്പം ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.......

അറിയാതെ അവളുടെ കയ് അവന്റെ തോളിൽ വീണു...... അവൻ ഷോക്ക് അടിച്ച പോലെ അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് നോക്കിയതും അവൾ കയ് പിൻവലിച്ചു......!!

"സോറി ഞാൻ അറിയാതെ......"

"ഫ്രണ്ട്‌സ് തമ്മിൽ ഒന്ന് തൊട്ടു എന്ന് കരുതി സോറി പറയേണ്ട ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല......"

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി......തനിക്ക് മാത്രമായി സ്നേഹിക്കാൻ അവനെ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അവൾ ആഗ്രഹിച്ച നിമിഷങ്ങൾ......

"നമുക്ക് ഒരു സെൽഫി എടുത്താലോ......"

ഷാൻ ചോദിച്ചതും ദിയ പുഞ്ചിരിയോടെ തലയാട്ടി..... അവന്റെ കയ് തന്റെ തോളിൽ വെച്ച് അവനോട് അടുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ക്യാം ഓൺ ചെയ്തു......

രണ്ട് പേരും അതിലേക്ക് നോക്കിയതും സ്‌ക്രീനിൽ നൈഷു കാളിംഗ് എന്ന് കണ്ടതും രണ്ട് പേരുടെയും മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി മാഞ്ഞു.......വിഷമത്തോടെ അവർ പരസ്പരം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി.......!!

"കോൾ എടുക്ക്......"

അവൾ ഉള്ളിൽ ഉള്ള സങ്കടം പുറമെ കാണിക്കാതെ അതും പറഞ്ഞു അവനരികിൽ നിന്നും എണീറ്റു......

ഷാൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത് പുറത്തേക്ക് നടന്നതും ദിയയുടെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ണ് നീര് ഉരുണ്ട് കൂടി.....!

അവൾ സങ്കടത്തോടെ അവന് മുഖം കൊടുക്കരുത് എന്ന ആഗ്രഹത്തോടെ ഡ്രസിങ് റൂമിൽ കയറി ഡോർ അടച്ചു.......

കുറച്ച് നിമിഷത്തേക്ക് എങ്കിലും ആഗ്രഹിച്ചു പോയി ഷാൻ എന്റേത് മാത്രം ആയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്...... വേണ്ടായിരുന്നു...... അവൾ കണ്ണീരോടെ കിടന്നു.......!!

"ഉപ്പച്ചി നമ്മുടെ വിവാഹത്തിന് സമ്മതിച്ചു..... ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലെ എന്നായാലും നമ്മൾ ഒന്നാവാൻ ഉള്ളവർ ആണെന്ന്......."

"മ്മ്......"

ഷാൻ ഒന്ന് മൂളി......!

"ദിയയുടെ കാര്യം എന്തായി..... നമ്മുടെ വിവാഹം നടക്കണം എങ്കിൽ ആദ്യം അവളെ ഒഴിവാക്കണം എന്നാലേ നമ്മുടെ കാര്യം നടക്കൂ.....നിന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞതൊന്നും ഞാൻ ഇവിടെ പറഞിട്ടില്ല......"

"മ്മ്..... അതിന് മുന്നേ ദിയയുടെ വിവാഹം നടക്കും..... അവളെ മനസ്സിൽ ആക്കാനും സ്നേഹിക്കാനും ഇപ്പൊ ഒരാളുണ്ട്..... അവൻ തന്നെ അവളെ വിവാഹം ചെയ്യാൻ റെഡി ആണ്......."

"ആര്......"

"അത് എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ആണ്......."

അത് കേട്ടതും നൈഷു ദേഷ്യം കടിച്ചു പിടിച്ചു നിന്നു...... ഇവൾക്ക് എവിടെ പോയാലും ആളുകൾ ആണല്ലോ..... സ്നേഹിക്കാനും സ്വീകരിക്കാനും ആൾക്കാർ റെഡി ആയി നില്ക്കാ..... അതും രണ്ടാം വിവാഹം ആയിട്ടും എന്താ ഡിമാൻഡ്......അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ ചിന്തിച്ചു......

"എങ്കിൽ ആദ്യം അവളെ കല്യാണം നടക്കട്ടെ..... എന്നിട്ട് മതി നമ്മുടെ കാര്യം......"

"മ്മ്.....അതാ നല്ലത്...... അവൾ കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ എനിക്കും മറ്റൊന്നിനും ആവില്ല......"

എന്ന് വെച്ചാൽ അവൾ കൂടെ ഉള്ളപ്പോൾ മനസ് കയ് വിട്ട് പോവുമെന്ന്...... മനസ് മാത്രം അല്ല അവളെ തന്നെ കയ് വിടും...... ഒരിക്കലും തിരിച്ചു കിട്ടാത്ത വിധം.....ഒരു ചിരിയോടെ അവൾ പലതും തീരുമാനിച്ചു......!

ഫോൺ ഓഫ് ചെയ്തതും ഷാൻ അപ്പൊ തന്നെ ദിയയെ ഓർത്തു മുറിയിലേക്ക് വന്നു...... അവൾ കിടന്നത് കണ്ടതും അവനും വിഷമം തോന്നി..... ഗ്ലാസ് ഡോറിലൂടെ അകത്തു നോക്കി അവനും വന്ന് കിടന്നു......

അവളോടൊപ്പം ഒരു സെൽഫി ഒത്തു വന്നതാണ്...... അവൾ തന്നെ വിട്ട് പോയാൽ അവളെ കാണാൻ തോന്നുമ്പോൾ എല്ലാം അതിലേക്ക് നോക്കാം എന്ന് കരുതി.....അതും നടന്നില്ല..... അവൻ നിരാശയോടെ ഉറക്കത്തെ കൂട്ട് പിടിച്ചു.......!

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"എന്താ വേണ്ടത് എന്ന് വെച്ചാൽ പെട്ടെന്ന് വാങ്ങണം......"

ബൈക്കിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി കൊണ്ട് ഷാൻ പറഞ്ഞതും ദിയ ഒന്ന് മൂളി...... അവനോടൊപ്പം മാളിലേക്ക് കയറിയതും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വരുന്ന നൈഷു അവരെ കണ്ട് ഒന്ന് നിന്നു...... ഓഹോ അപ്പൊ ഇത് വരെ ആയല്ലേ കാര്യങ്ങൾ..... എന്നെ മറന്നു നീ അവളെ സന്തോഷിപ്പിക്കുകയാ അല്ലേ......

അവൾ അപ്പൊ തന്നെ മറഞ്ഞു നിന്ന് അവനെ കാൾ ചെയ്തു..... അവൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്യാതിരിക്കുന്നത് അവൾ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു........

ദിയയ്ക്കുള്ള ഡ്രസ്സ്‌ സെലക്ട് ചെയ്യുമ്പോഴും അവൾ കാൾ ചെയ്തു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു......

"ഒന്നുകിൽ കോൾ എടുക്ക് അല്ലെങ്കിൽ ഓഫ് ചെയ്യ്......"

അവൾ പറഞ്ഞതും അവൻ ഫോണും ആയി പുറത്തേക്കിറങ്ങി.......

"ഹലോ......"

"ഷാൻ ഇത് എവിടെയാ......"

"ഞാൻ മാളിൽ.....ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ഫ്രണ്ടിന്റെ മാരേജ് ആണെന്ന്..... അതിന്റെ ഒരു പർച്ചേസിംഗ്......."

"ഞാനും മാളിൽ തന്നെയാ...... തന്നെ പോലെ ഒരുത്തനെ കണ്ടപ്പോൾ ഡൗട് തോന്നി വിളിച്ചതാ......ഞാൻ കണ്ടത് നിന്നെ തന്നെ ആവും അല്ലേ......"

"മ്മ്മ്.....ആവും......നീ എന്താ ഇവിടെ.......?!!"

അപ്പോഴാണ് അവൾ കൂടെ ഉള്ളവനെ നോക്കിയത്...... ഇവനെ കണ്ടാൽ കുഴപ്പം ആണല്ലോ......

"അത് ഞാൻ ഫ്രണ്ട്സിന് ഉപ്പച്ചി വന്ന വകയിൽ ഒരു ട്രീറ്റ്‌ കൊടുക്കാൻ വന്നതാ......"

"ഓഹ്......"

അവൾ ഫോൺ മറച്ചു പിടിച്ചു കൂടെ ഉള്ളവന്റെ അടുത്ത് നടന്നു.......

"സിനു,,,,,,താൻ പോയിക്കോ..... എന്റെ ഒന്ന് രണ്ട് ഫ്രണ്ട്‌സ് ഇവിടെ ഉണ്ട്..... ഞാൻ അവരോടൊപ്പം പോയിക്കോളാം......"

"ഓക്കേ...... ഞാൻ ഈവെനിംഗ് വിളിക്കാം......"

"നീ വിളിച്ചില്ലെങ്കിലും ഞാൻ വിളിച്ചോളാം......"

അവൾ പറഞ്ഞതും അവൻ സന്തോഷത്തോടെ പോയി...... കാശുള്ള വീട്ടിലെയാ നീ വിളിച്ചില്ലെങ്കിലും നിന്നെ വിളിക്കേണ്ടത് എന്റെ ആവശ്യം അല്ലേ...... അവൾ അവൻ പോവുന്നതും നോക്കി ചിരിച്ചു......

"ഹലോ നൈഷു......"

ഷാനുൻറെ വിളിയിൽ അവൾ ചിന്തകളിൽ നിന്ന് ഉണർന്നു......!

"ഞാൻ ഫ്രണ്ട്സിനോട് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു....."

"എങ്കിൽ ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം......"

"ഏയ്,,,,,,അവരൊക്കെ ഇപ്പൊ ഇറങ്ങി...... ഷാനുനെ ഇവിടെ കണ്ട ധൈര്യത്തിൽ ഞാൻ അവരെ പറഞ്ഞു വിട്ടു......."

"അതിന് ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കല്ല..... എന്റെ കൂടെ ദിയയും ഉണ്ട്......"

"അവളെ എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒഴിവാക്ക് ഷാൻ..... ഞാൻ താഴെ വൈറ്റ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് നീ പെട്ടെന്ന് വാ..... അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരും......"

അവൾ ഇങ്ങോട്ട് വന്നാൽ പ്രശ്നം ആണ്......ഷാൻ ദിയയുടെ അടുത്ത് ചെന്നു പേഴ്‌സ് തുറന്നു കയ്യിൽ കാശ് വെച്ച് കൊടുത്തു......

"എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ നീ വാങ്ങിക്കോ..... ഇതാ കാശ്......എനിക്ക് ഒരാളെ കാണാൻ ഉണ്ട്......താഴെ വൈറ്റ് ചെയ്താൽ മതി ഞാൻ വിളിക്കാം......"

"മ്മ്......"

ദിയ വേദനയോടെ ഒന്ന് മൂളി...... ഇങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ വരേണ്ടി ഇരുന്നില്ല..... ഉപ്പച്ചി നിർബന്ധിച്ചു പറഞ്ഞു വിട്ടതാണ്...... പക്ഷെ ഇവിടെ തനിച്ചു നിർത്തി പോവുമെന്ന് കരുതിയില്ല...... ഇനി അങ്ങോട്ടുള്ള ലൈഫിൽ എന്നും തനിച്ചാണ്...... ആ മനസ്സിൽ ഒരിക്കലും തനിക്ക് സ്ഥാനം ഇല്ല...... അവിടെ അവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന പെണ്ണിന് മാത്രം ആണ് സ്ഥാനം......!ഒരിക്കലും ഞാൻ ആയിട്ട് അതിന് തടസ്സം നിൽക്കരുത്......!!

കയ്യിൽ കിട്ടിയത് എടുത്തു അവൾ ഇറങ്ങിയതും ഷാനുനെ വിളിക്കാൻ ഫോൺ എടുക്കുമ്പോൾ ആണ് അവൻ കൂൾബാറിൽ ഇരുന്നു ഐസ്ക്രീം കഴിക്കുന്നത് കണ്ടത്....... തിരിഞ്ഞു ഇരിക്കുന്ന പെണ്ണിനെ കണ്ടതും അത് നൈഷു ആണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആയി......അവർക്കിടയിൽ ഒരു ശല്യം ആവേണ്ടെന്ന് കരുതി അവൾ ഫോൺ ഓഫ് ചെയ്തു......

ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയെന്നാലും അവൾ റോഡിൽ ഇറങ്ങി ഓട്ടോയ്ക്ക് നേരെ കയ് കാണിച്ചു......

ദൂരെ നിന്നും ദിയയെ കണ്ടതും ആ ഓട്ടോക്കാരന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ ചുറ്റിലും നോക്കി...... അവൾ തനിച്ചാണെന്ന് കണ്ടതും അയാളിൽ ഒരു ചിരി ഉണ്ടായി...... അവൾ അതൊന്നും കാണാതെ അതിൽ കയറി ഇരുന്നു...... മനസ് ഷാനുൻറെ അടുത്താണ്.... അവനൊരിക്കലും തനിക്ക് വേണ്ടി അവളെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ ആവില്ല.....

"എന്താ ഇവിടെ നിർത്തിയത്.......?!!"

ഓട്ടോ നിന്നതും അവൾ ചുറ്റിലും നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.....

"അതൊക്കെ പറയാം..... മേഡം ഇറങ്......"

അവൻ ഒരു വശ്യമായ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞതും അവൾ ചുറ്റിലും ഇരുട്ട് പിടിച്ച കാടുകൾ കണ്ട് പേടിയോടെ ഇറങ്ങി...... അവന്റെ നോട്ടം കണ്ടതും അവൾ പിന്നിലേക്ക് നടന്നു......!അയാളിൽ ഒരു ഇരയെ കിട്ടിയ  ചിരി ആയിരുന്നു അവൾ കണ്ടത്......

"ഏയ് നിക്ക്......"

അയാൾ അവളെ പിടിക്കാൻ എന്ന പോലെ കയ് ഉയർത്തിയതും ദിയ അയാളെ തള്ളി മാറ്റി ഓടി...... പിന്നാലെ തന്നെ അയാളും......!!

പിന്നിലേക്ക് നോക്കിയ അവൾ കാൽ തെഞി വീണതും അയാൾ അപ്പോഴേക്കും അവൾക്കരികിൽ എത്തിയിരുന്നു......

"എന്നിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ആർക്കും രക്ഷപെടാൻ ആവില്ല......"

അയാൾ വിജയ ഭാവത്തോടെ പറഞ്ഞതും പെട്ടെന്ന് അയാളിൽ ഉണ്ടായ ചിരി മാഞ്ഞു.....സൈറൺ ശബ്ദം കേട്ടതും അയാൾ ഞെട്ടി കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.....പോലീസ് വാൻ കണ്ടതും ദിയ പടച്ചോനെ സ്തുതിച്ചു.......

"എന്താടോ ഇവിടെ......?!!"

"അത് ഈ കുട്ടി ഇവിടെ വീണു കിടക്കുന്നത് കണ്ട് കാര്യം അറിയാൻ......"

"അല്ല സാർ ഇയാളെ ഓട്ടോ പിടിച്ചാ ഞാൻ വന്നത്...... ഇവിടെ എത്തിയപ്പോ ഇയാളെ സ്വഭാവം മാറി..... രക്ഷപെട്ടു ഓടിയതാ ഞാൻ....."

"മ്മ്..... കുട്ടി വന്ന് വണ്ടിയിൽ കയറ്..... ടോ അവനെയും പിടിച്ചു കേറ്റ്..... ബാക്കി ഒക്കെ നമുക്ക് സ്റ്റേഷനിൽ ചെന്നു തീരുമാനിക്കാം......"

ദിയ പേടിയോടെ ആണെങ്കിലും അതിൽ കയറി......എല്ലാറ്റിനും ഷാനുനോട്‌ അവൾക്ക് വെറുപ്പ് തോന്നി.......!!

            °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഓകെ ഷാൻ,,,,ബൈ......"

നൈഷുനെ അവളുടെ വീടിനു മുന്നിൽ ഇറക്കിയതും അവൾ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ബൈ പറഞ്ഞു...... ഷാൻ ദൃതിയിൽ ദിയയെ ഓർത്ത് വീണ്ടും അവിടെ എത്തി...... അവളെ കാണാതെ ഫോൺ ചെയ്തെങ്കിലും ഫോൺ ഓഫ് ആണെന്ന് കേട്ട് അവൻ ഭയന്നു...... അവിടെ മുഴുവൻ അവൾക്കായി തിരഞ്ഞു.......!

ഫോൺ റിങ്ങ് ആയതും പരിചയം ഇല്ലാത്ത നമ്പർ കണ്ട് അവൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു......

"ഷാൻ ഒന്ന് സ്റ്റേഷൻ വരെ വരണം...... നിങ്ങളുടെ വൈഫ് ഇവിടെ ഉണ്ട്......"

"സാർ അവൾക്ക്......"

"ആദ്യം താൻ ഒന്നിങ്ങു വാടോ......"

അവൾക്ക് എന്താവും സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക..... ഇവിടെ ഉണ്ടായവൾ എങ്ങനെ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി..... അവൻ ചിന്തയോടെ സ്റ്റേഷനു മുന്നിൽ ബൈക്ക് നിർത്തി അകത്തേക്ക് കയറി..... ഒരു മൂലയിൽ കണ്ണീരോടെ ഇരിക്കുന്ന ദിയയെ കണ്ടതും അവന്റെ മനസ് പിടഞ്ഞു.......

"ദിയ......"

അവന്റെ വിളിയിൽ ദിയ ചാടി എണീറ്റ് അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു......

"ഡോ,,,,, ഇവിടെ വാ......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കി അങ്ങോട്ട് നടന്നു......

"തന്റെ ആരാ അത്......."

"വൈ.....ഫ്......."

"എന്നിട്ടാണോ അസമയത് തനിച്ചു വിട്ടത്......തക്ക സമയത്ത് ഞങ്ങൾ എത്തിയത് കൊണ്ട് രക്ഷപെട്ടു...... അല്ലെങ്കിൽ കാണായിരുന്നു എവിടെ എങ്കിലും പിച്ചി ചീന്തി വലിച്ചെറിയപ്പെട്ട നിലയിൽ......"

ഷാൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് ദിയയെ നോക്കി...... അവൾ കണ്ണീരോടെ തല താഴ്ത്തി.......

"കൂടെ ഉണ്ടായ ഭർത്താവിന് ഇവളെ സുരക്ഷിതമായി വീട്ടിൽ എത്തിക്കാൻ ആയില്ല...... എന്നാലും ഈ പെണ്ണിന് വല്ലതും സംഭവിച്ചാൽ അവസാനം കുറ്റം ഞങ്ങൾ പോലീസ്കാർക്ക് ആവും......"

"അത്...... സാർ..... ഞാൻ അത്യാവശ്യം ആയി......"

ഷാൻ പറഞ്ഞതും ദിയ വെറുപ്പോടെ അവനെ നോക്കി.....!

"സാർ..... ആരാ ഇവളെ ഉപദ്രവിക്കാൻ നോക്കിയത്......"

"അതറിഞ്ഞിട്ട് എന്തിനാ...... അവരെ മാത്രം കുറ്റം പറഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല..... സാഹചര്യം ആണല്ലോ മനുഷ്യനെ ചീത്ത ആക്കുന്നത്...... അത് ഇല്ലാതെ നോക്കേണ്ടത് നമ്മൾ ആണ്......"

ഷാൻ കുറ്റബോധത്തോടെ തല താഴ്ത്തി നിന്നു......!

"തത്കാലം അയാൾക്കെതിരെ ഒരു പെറ്റിഷൻ തന്ന് പോയിക്കോ...... ആളെ ഞങ്ങൾ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്......."

"വേണ്ട സാർ..... എനിക്ക് ഒരു പരാതിയും ഇല്ല......"

ദിയ പറഞ്ഞതും ഷാൻ അവളെ നോക്കി......!

"ദിയ നീ എന്താ ഈ പറയുന്നേ......?!!"

"സാർ പറഞ്ഞ പോലെ അയാളെ തെറ്റ് മാത്രം അല്ല.....ഞാനും തെറ്റ്കാരിയാണ്......ഈ സമയത്ത് ഒറ്റയ്ക്ക് ഒരു അന്യ പുരുഷന്റെ കൂടെ യാത്ര ചെയ്യാൻ പാടില്ലായിരുന്നു......"

"നിങ്ങൾക്ക് പരാതി ഇല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഞങ്ങൾക്ക് എന്താ പ്രശ്നം....."

അവർ ഇറങ്ങിയതും പരസ്പരം മിണ്ടാതെ തന്നെ വീട്ടിൽ എത്തി.......

"എന്താ ഇത്രയും ലേറ്റ് ആയത് മോനെ......"

"എവിടെ എങ്കിലും കറങ്ങി കാണും ഉമ്മച്ചി......"

ഹനു പറഞ്ഞതും ഷാൻ അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചെന്നു വരുത്തി അകത്തേക്ക് നടന്നു...... ദിയയും സങ്കടം എല്ലാം മറച്ചു പിടിച്ചു അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു അവന് പിന്നാലെ മുറിയിൽ എത്തി.......!

"സോറി ദിയ .... ഞാൻ ആണ് എല്ലാറ്റിനും കാരണം.....നിന്നെ അവിടെ തനിച്ചാക്കി ഞാൻ ഇറങ്ങാൻ പാടില്ലായിരുന്നു......"

അവൾ ഒന്നും കേട്ട ഭാവം പോലും നടിക്കാതെ ചെന്നു കിടന്നു..... ഷാൻ വിഷമത്തോടെ അവളെ നോക്കി നിന്നു......!!

എന്നെ കെയർ ചെയ്യാൻ ഷാൻ എന്റെ ഭർത്താവ് അല്ല..... എന്റെ വെറും ഫ്രണ്ട് ആണ്...... ഇനി അങ്ങോട്ട് തനിച്ചുള്ള യാത്രയിൽ ഇങ്ങനെ പലതും നേരിട്ടെ പറ്റൂ...... ആരും സഹായത്തിനുണ്ടാവില്ല...... അവൾ എല്ലാം ആയും പൊരുത്തപ്പെട്ടു തുടങ്ങി...... ഷാനിനോടുള്ള ദേഷ്യം എല്ലാം മറന്നു കൊണ്ടാണ് പിറ്റേന്ന് അവളുടെ പെരുമാറ്റം......!

"അപ്പൊ എന്നോട് ദേഷ്യം ഇല്ലേ......?!!"

"എന്തിന്......?!!"

"ഇന്നലെ ഞാൻ തന്നെ അവിടെ തനിച്ചു നിർത്തിയതിന്......."

"അതിന് ഞാൻ എന്തിനാ ഷാനുനോട്‌ ദേഷ്യപ്പെടുന്നേ......ഷാൻ എന്റെ വെറും ഫ്രണ്ട് മാത്രം അല്ലേ......ഞാൻ എന്നെ കെയർ ചെയ്യണം ആയിരുന്നു......ഇനി അങ്ങോട്ടും ഞാൻ തനിച്ചു തന്നെയല്ലെ...... ഇത് ഒരു പാഠം ആവട്ടെ എനിക്ക്......."

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അത്രയും പറഞ്ഞു പോയതും ഷാൻ വിഷമത്തോടെ നിന്നു......

എന്നിൽ നിന്നും വേദനകളും അവഗണനകളും മാത്രമേ ഇന്ന് വരെ കിട്ടിയിട്ടുള്ളൂ...... അവളോടുള്ള സഹതാപം പതിയെ പ്രണയത്തിലേക്ക് വഴി മാറുക ആയിരുന്നു.......!!

        °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

വിവാഹത്തിന്റെ ദിവസങ്ങൾ അടുത്തതും ഷാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.....!

ദിയയോടൊപ്പം ഉള്ള നിമിഷങ്ങളിൽ എല്ലാം അവൻ ഹാപ്പി ആയിരുന്നു..... ഉമ്മയും ഉപ്പയും ഹനുവും എല്ലാം അങ്ങനെ തന്നെയാണ്...... അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അവൾ ഒരു കുറവും വരുത്താതെ നോക്കി നടത്തുന്നുണ്ട്..... ഞാൻ ദിയയെ ഉപേക്ഷിച്ചാൽ അവർ ഒരിക്കലും എന്നോട് പൊറുക്കില്ല......

ട്രാഫിക്കിൽ ഉള്ളപ്പോൾ ആണ് ഷാനുവിന്റെ കണ്ണുകൾ സിയയെയും ആലി മോളെയും കണ്ടത്..... ആലി മോൾ അവളുടെ ഉപ്പച്ചിയുടെ കയ്യും പിടിച്ചാണ് നടപ്പ്...... അവർ ഹാപ്പി ആണെന്ന് ആ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം......

അവർ കണ്മുന്നിൽ നിന്ന് മറയുന്നത് വരെ അവൻ നോക്കി ഇരുന്നു......!

അയാളും ഞാനും തമ്മിൽ എന്താണ് വിത്യാസം.......ഭാര്യ ഉണ്ടായിട്ടും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് മറ്റൊരു പെണ്ണിനെയാണ്......അവന് സ്വയം വെറുപ്പ് തോന്നി......

"ഷാൻ എന്ത് പറ്റി......? എന്താ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നെ......"

"ഏയ് ഒന്നുല്ല....."

അവൻ വിഷമത്തോടെ അവൾക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതെ മാറി നിന്നു......!അവളും കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവനിലെ വിഷമത്തെ.....അത് തന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാവുമോ.....

വിവാഹ തലേന്ന് പാതിരാത്രി അവൻ മനുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.......

"ഷാൻ നീ എന്താ ഈ സമയത്ത് ഇവിടെ......?!!"

മനു ടൈം നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.....!

"അത്.... മനു..... ഞാൻ....."

"നീ എന്താണെങ്കിലും കാര്യം പറ......"

"അത്..... നീ ഈ വിവാഹത്തിൽ നിന്ന് പിന്മാറണം......"

"അതെന്താ......?!!"

"അത്......ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ട് നിനക്ക് വിഷമം തോന്നരുത്.....ദിയയെ എനിക്ക് വേണം.....അവളെ പിരിയാൻ എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റുന്നില്ല..... അവളെ നിന്റെ കൂടെ കാണാൻ എന്നെ കൊണ്ട് സാധിക്കില്ല മനു......"

"അപ്പൊ നൈഷു......."

"അതൊന്നും ഇപ്പൊ ഞാൻ ചിന്തിക്കുന്നില്ല......അവളെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കണം..... അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആവും എന്നെ......"

ഷാൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.....അത് കണ്ടതും മനു ഒന്ന് ചിരിച്ചു......!!

"നിന്നിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെ ഒന്ന് കേൾക്കാൻ വേണ്ടിയാ ഞാൻ ഇത്രയും ദിവസം കാത്തു നിന്നത്......."

അവൻ പറഞ്ഞത് മനസ്സിൽ ആവാതെ ഷാൻ നിന്നതും മനു ചിരിയോടെ അവന്റെ നേരെ ഫോൺ നീട്ടി......!

"ഞാൻ വിവാഹം ചെയ്യാൻ പോവുന്ന പെണ്ണ് ഇതാണ്......അല്ലാതെ നിന്റെ ദിയയെ അല്ല....."

ഷാൻ വിശ്വാസം വരാതെ ഞെട്ടി കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി.......!

"അപ്പോൾ ദിയ......അവളെ നീ ചതിക്കുകയായിരുന്നോ.....?!!"

"അവൾ നിന്റെ ഭാര്യ അല്ലേ അവളെ ഞാൻ എങ്ങനെയാ വിവാഹം ചെയ്യുന്നത്......"

അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ ഷാൻ മൗനമായി നിന്നു.......!

"നീ എന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണ്.......അത് പോലെ അവളും എനിക്ക് ഫ്രണ്ട് തന്നെയാ......."

"ദിയ നിന്നെയും പ്രതീക്ഷിച്ചല്ലേ നിൽക്കുന്നത്......."

"ആണോ......?!!എന്ന് അവൾ നിന്നോട് പറഞ്ഞ....."

"ഇല്ല..... പക്ഷെ അന്ന് അവൾ പറഞ്ഞതാണല്ലോ നിന്നോട് കെട്ടിക്കോളാൻ പറഞ്ഞു എന്ന്......"

"അതേ പറഞ്ഞു...... അത് അവളെ ആവണം എന്ന് അവൾ പറഞില്ല......"

ശരിയാണ് അവൾ അങ്ങനെ പറഞിട്ടില്ല..... ഷാൻ ആലോചിച്ചു നിന്നു.......!

"ഈ സമൂഹത്തിന് മുന്നിൽ ദിയ നിന്റെ ഭാര്യ ആണ്...... അത് നീ അംഗീകരിച്ചില്ലെങ്കിലും...... എന്റെ ഉമ്മയുടെ മുന്നിൽ നിൻറെ ഭാര്യയെ കെട്ടണം എന്ന് ഞാൻ എങ്ങനെയാ പറയുന്നേ...... നിന്റെ വീട്ടുകാരെ മുന്നിൽ വെച്ച് നിന്റെ ഭാര്യയെ ഞാൻ എങ്ങനെയാ വിവാഹം ചെയ്യുന്നത്...... ആരെങ്കിലും അത് അംഗീകരിച്ചു തരോ......?

നീ പറഞ്ഞ പോലെ പ്രേമിച്ച പെണ്ണിന്റെ കൂടെ ജീവിക്കുന്നത് മാത്രം അല്ല സന്തോഷം...... കെട്ടിയ പെണ്ണിനെ ഒന്ന് പ്രേമിച്ചു നോക്ക്..... അതിൽ പരം വേറെ ഒരു സന്തോഷവും ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാവില്ല....."

ശരിയാണ്..... ഇന്ന് അവളെ താൻ പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങി.....!ഇപ്പൊ മനസ്സിൽ അവൾ മാത്രമേ ഉള്ളൂ......!!

"ദിയയാ എനിക്ക് ഷഹാനയെ കാണിച്ചു തന്നത്...... അവളെ പോലെ ഒരു പാവം പെണ്ണ്.......ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ ഉമ്മയ്ക്കും പെങ്ങൾക്കും ഇഷ്ടം ആയി......!

നീ ദിയയെ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന്  പറഞ്ഞില്ലെ അത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് എന്ത് സന്തോഷം ആയെന്നോ......നിന്നിൽ നിന്ന് അത് കേൾക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് എന്ത് മാത്രം സന്തോഷം ആവും....."

"മ്മ്....."

ഷാൻ പുഞ്ചിരിയോടെ ഒന്ന് മൂളി.....!

നൈഷുനെ നേരിൽ കണ്ട് എല്ലാം പറയണം..... ദിയയെ ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആവും......!

അവൻ തീരുമാനത്തോടെ മനുനോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി......മുറിയിലേക്ക് വന്നതും ദിയയെ മുറിയിൽ എങ്ങും കണ്ടില്ല..... അവൻ ഇറങ്ങി ഹനുൻറെ മുറിയിൽ നിന്നും രണ്ട് പേരുടെയും സംസാരം കേട്ട് അങ്ങോട്ട് ചെന്നു..... അപ്പോൾ ഹനുൻറെ കയ്യിൽ മെഹന്ദി ഇടുന്ന ദിയയെ ആണ് അവൻ കണ്ടത്.......!

അവനെ കണ്ടതും ദിയ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......

"ഇതെന്താ,,,,,,, കണ്ടാൽ തോന്നും നാളെ നിന്റെ കല്യാണം ആണെന്ന്......"

"എന്തായാലും നാളെ ഒരു കല്യാണത്തിന് പോവല്ലേ....."

അവൻ അവർക്കരികിൽ ആയി ഇരുന്നു..... നോട്ടം മുഴുവൻ ദിയയെ ആണ്...... അവളുടെ ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി അവന്റെ ചുണ്ടിലും വിരിഞ്ഞു..... ഇപ്പൊ മനസ് മുഴുവൻ അവളാണ്..... മറ്റൊന്നും ഇല്ല.....

പറയണം എന്റെ പ്രണയം ഇപ്പോൾ നിന്നോട് മാത്രം ആണെന്ന്...... അവൻ ചിന്തയോടെ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു......!!

"കാക്കു പോയി ഉറങ്ങിക്കോ....."

ഹനു പറഞ്ഞതും ഷാൻ ദിയയിൽ ഉള്ള നോട്ടം മാറ്റി അവളെ നോക്കി......

"അപ്പൊ ദിയ......"

"ഇത്ത ഇന്ന് ഇവിടെ കിടന്നോട്ടെ....... എന്നും കാക്കുൻറെ കൂടെ അല്ലേ......"

അത് കേട്ടതും ദിയ ഷാനുനെ ഒന്ന് നോക്കി..... അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുച്ഛം ഉണ്ടായിരുന്നു......!

ഷാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുറിയിൽ ചെന്നു കിടന്നു......!!

നാളെ തന്നെ എല്ലാം അവളോട്‌ തുറന്നു പറയണം...... നൈഷുനെയും കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസ്സിൽ ആക്കണം..... അവൻ ആ തീരുമാനത്തിൽ ആയിരുന്നു.......

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

മനു ഷഹാനയെ സ്വന്തം ആക്കിയതും ഷാൻ ആശ്വസിച്ചു...... അവൻ ദിയയോടൊപ്പം തന്നെ ആയിരുന്നു......!

ഫോട്ടോക്ക് പോസ് ചെയ്യുമ്പോഴും അവന്റെ നോട്ടം അവളിൽ ആയിരുന്നു......

"ഇനിയെങ്കിലും ഒന്ന് ക്യാമറയിൽ നോക്കെടാ......"

മനു പതിയെ പറഞ്ഞതും ഷാൻ ചമ്മിയ ഒരു ചിരിയോടെ അവളിൽ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി......

"ഹാപ്പി മാരീഡ് ലൈഫ്......."

"നിന്റെ ലൈഫും ഇന്ന് തൊട്ട് അങ്ങനെ ആവട്ടെ......."

"മ്മ്..... അവളോട്‌ ഇന്ന് തന്നെ എല്ലാം തുറന്നു പറയണം.....ഇനിയും അവളെ അകറ്റി നിർത്തിയാൽ പടച്ചോൻ പോലും എന്നോട് പൊറുക്കില്ല......"

"മ്മ്....."

ഷാൻ ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കി...... തനിച്ച് ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ അവൻ അവസരങ്ങൾക്കായി നിന്നു.......!

"അങ്ങനെ അതും കഴിഞ്ഞു...... നല്ല പെൺകുട്ടി..... മനുന് നല്ലത് പോലെ ചേരുന്നുണ്ട്......"

"അത് പിന്നെ പറയണോ ഇവളെ അല്ലേ സെലെക്ഷൻ......."

ഷാൻ ദിയയെ നോക്കി കൊണ്ട് ഉമ്മയോടായി പറഞ്ഞു......!

"ഇവളെ സെലെക്ഷനോ......."

"അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല ഉമ്മാ......അവൾ എന്റെ വീടിന്റെ അടുത്താ....... എന്റെ സ്കൂൾ കൂട്ടുകാരി..... എന്നെ പോലെ തന്നെ അനാഥയായവൾ...... മനാഫ്ക്കാക്ക് എന്ത് കൊണ്ടും ചേരും എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു എന്നെ ഉള്ളൂ..... ബാക്കി ഒക്കെ മനാഫ്ക്കാ ചെന്നു ആലോചിച്ചതാ......"

"എനിക്കും തോന്നി കണ്ടപ്പോൾ നിന്നെ പോലെ ഒരു പാവം ആണെന്ന്...... മനുവും ആളൊരു പാവാ...... അവളെ പൊന്ന് പോലെ നോക്കും......."

"മ്മ്....."

അവൾ മൂളി കൊണ്ട് ഷാനിനെ നോക്കി...... അവനെന്തോ കുറ്റ ബോധം കൊണ്ട് അവളെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ ആയില്ല......

"ദിയ,,,,,, എനിക്ക് നിന്നോട് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്..... ഇന്നലെ അതിന് വേണ്ടിയാ ഞാൻ നിന്നെ തിരക്കി ഹനുൻറെ മുറിയിൽ വന്നത്...... ഇന്ന് ഈ സമയം വരെ ഞാൻ അതിന് ശ്രമിച്ചു......ഇപ്പോഴെങ്കിലും പറഞില്ലെങ്കിൽ അത് ഞാൻ എന്റെ മനസാക്ഷിയോട് ചെയ്യുന്ന തെറ്റാവും......."

"എന്നോട് എന്ത് വേണേലും ഷാനുന് പറയാം......."

"അത്..... ഞാൻ.....നീ എന്റെ ഭാര്യ ആണ്..... ഞാൻ നിക്കാഹ് ചെയ്ത പെണ്ണ്......അന്നൊന്നും നിന്നെ അംഗീകരിക്കാൻ എനിക്കായില്ല..... പക്ഷെ ഇന്ന് എന്റെ മനസ്സിൽ നിനക്കൊരു സ്ഥാനം ഉണ്ട്......"

ദിയ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് നിന്നു.......!

"സത്യം പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക് എന്താ പറ്റിയത് എന്ന് തന്നെ അറിയില്ല......ഇപ്പൊ എന്റെ മനസ്സിൽ എന്താണെന്ന് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു അവസ്ഥ......"

"എനിക്കറിയാം ഷാൻ......ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു പോണം എന്നല്ലേ......വൈകിക്കുന്നത് ഷാനുനെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാൻ അല്ല..... എന്തെങ്കിലും ഒരു ജോലി ശരിയായാൽ ഞാൻ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോയിക്കോളാം..... ഒരിക്കലും ഷാനുൻറെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു തടസം ആയി വരില്ല......."

അവൾ അത്യധികം വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞതും ഷാൻ അത് കേട്ട് ഒന്നും പറയാൻ ആവാതെ നിന്നു.......!

ടേബിളിൽ നിന്നും ഫോൺ റിങ്ങ് ആയതും രണ്ട് പേരുടെയും നോട്ടം അതിൽ ആയിരുന്നു...... നൈഷു ആണെന്ന് കണ്ടതും ദിയ അവനെ നോക്കി.......

"ഇനിയും അധിക ദിവസം കാത്തിരിക്കേണ്ടി വരില്ലെന്ന് അവളോട്‌ പറയണം....... ഷാനുനോടുള്ള ഇഷ്ടം അവളുടെ ആ വിളിയിൽ എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആവും......."

അവൾ അതും പറഞ്ഞു പോയതും ഷാൻ ഫോൺ എടുക്കാതെ കട്ട് ചെയ്തു......

വീണ്ടും വീണ്ടും അവളുടെ കാൾ വന്നതും അവൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു......

"എന്താ നിനക്ക് വേണ്ടത് നൈഷു..... നീ എന്തിനാ ഈ സമയത്ത് എന്നെ കാൾ ചെയ്യുന്നേ......"

"ഞാൻ ഒരു ശല്യം ആയെങ്കിൽ സോറി ഷാൻ..... ഉറക്കം കളഞ്ഞു നിന്നെ ഈ നേരത്ത് വിളിക്കുന്നത് നിന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാ....."

അവൾ ഒരു കരച്ചിലോടെ പറഞ്ഞു കാൾ കട്ട് ചെയ്തതും ഷാൻ വിഷമത്തോടെ അവളെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു......

തത്കാലം നീ അവിടെ കിടന്നു വിളിച്ചു മരിക്ക്..... എനിക്കറിയാം നിന്റെ മാറ്റം ആ ദിയയിൽ നീ അലിഞ്ഞു പോയത് കൊണ്ടാണെന്ന്..... പക്ഷെ നിനക്ക് അവളോടൊപ്പം കഴിയാൻ ഉള്ള യോഗം ഞാൻ ആയിട്ട് ഇല്ലാതാക്കാൻ പോവാ..... അവൾ ഷാൻ ചെയ്യുന്ന കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്യാതെ അതിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!!

ഉറക്കം ഇല്ലാതെ ഷാൻ എങ്ങനെ ഒക്കെയോ നേരം വെളുപ്പിച്ചു..... നൈഷുനെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസ്സിൽ ആക്കണം അത് മാത്രം ആയിരുന്നു ചിന്ത......ഞാൻ ഒന്ന് ദേഷ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ വേദനിച്ച അവൾക്ക് ഞാൻ പറയുന്നത് ഉൾകൊള്ളാൻ ആവുമോ എന്ന ടെൻഷനും അവനുണ്ടായിരുന്നു.......!!

അവൻ നൈഷുനെ വിളിച്ചു കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി...... ദിയയും എല്ലാം അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു......!

"നൈഷു ഞാൻ പറയുന്നത് നീ അതിന്റെതായ രീതിയിൽ മനസ്സിൽ ആക്കണം......നീ എനിക്ക് വേണ്ടി ഇനിയും കാത്തിരിക്കരുത്......അത് പറയാൻ വേണ്ടിയാ ഞാൻ വന്നത്......."

"എന്താ നീ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയുന്നത് ഷാൻ......പെട്ടെന്ന് നിനക്ക് ഇതെന്തു പറ്റി..... അതിന് മാത്രം എന്താ ഉണ്ടായത്......."

നൈഷു ഞെട്ടലോടെ ചോദിച്ചു......!

"ഞാൻ നിക്കാഹ് ചെയ്ത എന്റെ ഭാര്യ ആണ് ദിയ......എന്നെ മാത്രം വിശ്വസിച്ചു കൂടെ ഇറങ്ങിയവൾ...... പക്ഷെ എന്നിൽ നിന്നും അവൾക്ക് അവഗണനകൾ മാത്രമേ കിട്ടിയിട്ടുള്ളൂ...... എന്റെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി എന്നിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു പോവാൻ പോലും തയാറാണവൾ...... അവളെ ഇനിയും എനിക്ക് കണ്ടില്ലെന്ന് നടിക്കാൻ ആവില്ല......."

അപ്പൊ ഞാൻ വിചാരിച്ചത് പോലെ തന്നെ ആയി അല്ലേ കാര്യങ്ങൾ..... അവൾക്ക് വേണ്ടി നീ എന്നെ ഉപേക്ഷിക്കും അല്ലേ..... അതിന് ഞാൻ ജീവനോടെ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം സമ്മതിക്കില്ല......

"നൈഷു......"

അവന്റെ വിളിയിൽ ഇല്ലാത്ത കണ്ണീരുണ്ടാക്കി അവൾ അവനെ നോക്കി......!

"ഇത്രയും കാലം  നീ എന്നെ ചതിക്കുകയായിരുന്നോ...... ഇതിന് വേണ്ടിയാണോ നമ്മൾ പ്രണയിച്ചത്......വിവാഹം കഴിഞിട്ടും എല്ലാം സഹിച്ചു നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ കാത്തിരുന്നത്...... എന്നേക്കാൾ സൗന്ദര്യം ഉള്ള പെണ്ണിനെ ഭാര്യ ആയി കിട്ടിയപ്പോൾ നിനക്ക് എന്നെ വേണ്ടെന്ന് തോന്നി അല്ലേ...... ഇതിന് വേണ്ടിയാണോ എന്നെ മോഹിപ്പിച്ചത്......"

അവൾ കണ്ണീരോടെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു......!

"ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലൊ നൈഷു നിന്നെ ചതിക്കാൻ വേണ്ടി ആയിരുന്നില്ല നിന്നെ ഞാൻ പ്രണയിച്ചത്..... പക്ഷെ നിന്നെ സ്വീകരിച്ചാൽ അത് ഞാൻ ദിയയോട് ചെയ്യുന്ന ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റാവില്ലേ......"

"എല്ലാം അവൾക്ക് അറിയുന്നതല്ലേ അവൾ നിന്റെ ലൈഫിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു പോവാനും തയാർ ആണ്......എന്നിട്ടും നിനക്കെന്താ അവളെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ പറ്റാത്തത്......."

"അറിയില്ല...... അവളെ എനിക്ക് ഉപേക്ഷിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല....."

നൈഷു പല്ല് കടിച്ചു പിടിച്ചു അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തന്നെ കിടന്നു.......!

"അപ്പൊ നിനക്ക് എന്നെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ പറ്റുമെന്ന് അല്ലേ......"

"നൈഷു,,,,,ഞാൻ...... എല്ലാരുടെയും മുന്നിൽ എന്റെ ഭാര്യ ആണ് ദിയ..... അവളെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ എനിക്ക് അവരുടെ ഒക്കെ സമ്മതം വേണം......"

"എല്ലാം എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയി..... ഇത്രയും കാലം നിന്നെ മനസ്സിൽ ഇട്ട് നിനക്ക് വേണ്ടി മാത്രം കാത്തിരുന്ന ഞാൻ ആണ് വിഡ്ഢി..... ചതിക്കാൻ ആണെങ്കിൽ ഒരു വാക്ക് പറയാം ആയിരുന്നു......"

"പ്ലീസ് നൈഷു ഞാൻ പറയുന്നത് നീ മനസ്സിൽ ആക്ക്......"

"മനസ്സിൽ ആയി..... ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു പോണം എന്നല്ലേ..... എന്നിട്ട് നിനക്ക് അവളോടൊപ്പം ജീവിക്കണം..... അത്രയല്ലേ വേണ്ടൂ...... ആ ആഗ്രഹം ഞാൻ നടത്തി തരാം...... ഒഴിഞ്ഞു പോവാം ഞാൻ...... ഇനി ഒരിക്കലും ഷാനിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു ശല്യം ആയി വരില്ല...... നിന്റെ എന്നല്ല ഇനി ആരുടേയും ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ഒരു ശല്യം ആയി ഉണ്ടാവില്ല..... എന്നോട് ഇത് വേണ്ടായിരുന്നു......"

"നൈഷു...... ഞാൻ......"

"വേണ്ട ഇനി ഒന്നും പറയണ്ട...... ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചത് ആത്മാർത്ഥമായിട്ടാ അത് കൊണ്ട് നീ പറയുന്ന പോലെ നിന്നെ എനിക്ക് മറക്കാൻ പറ്റില്ല...... ഞാൻ മരിച്ചാൽ മാത്രം അല്ലാതെ......"

"നൈഷു..... നീ എന്താ ഈ പറയുന്നത്......."

അവൻ ഒരു പേടിയോടെ ചോദിച്ചു......!

"അത് അതികം വൈകാതെ നിനക്ക് മനസ്സിൽ ആവും......ഐ ലവ് യു ഷാൻ....."

അവൾ കണ്ണീരോടെ അവനെ നോക്കി അത്രയും പറഞ്ഞു ഓടിയതും ഷാൻ അവളെ പിറകിൽ നിന്നും ഒരുപാട് തവണ വിളിച്ചു......!അതൊന്നും അവൾ കേൾക്കാതെ ഓടി മറഞ്ഞതും ഷാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ നിന്നു......!!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങണം.....അവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അതാണ്......!

ദിയ അവളുടെ ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം എടുത്തു ബാഗിൽ ആക്കി......അപ്പോഴെല്ലാം അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...... ഒന്നും ആഗ്രഹിക്കാതെ തന്നെ ആണ് വന്നത്..... പക്ഷെ ഇപ്പൊ ആഗ്രഹിച്ച് പോവാ ഷാനുൻറെ കൂടെ ഈ വീട്ടിൽ ഉള്ള ജീവിതം......തനിക്ക് അത് വിധിച്ചിട്ടില്ല......

അവൾ കണ്ണ് തുടച്ചു സങ്കടം എല്ലാം ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് താഴേക്ക് ഇറങ്ങി......തന്നെ ഇത്രയും സ്നേഹിക്കുന്ന ഇവരോടൊക്കെ ഞാൻ എന്ത് പറയും......അവർക്ക് ഉൾകൊള്ളാൻ പറ്റുമോ...... എന്റെ സ്ഥാനത്ത് മറ്റൊരു പെണ്ണ് വന്നാൽ ഇവരുടെ ഒക്കെ മനസ്സിൽ നിന്നും പതിയെ ഞാൻ മായും..... അവൾ ചിന്തയോടെ നിന്നു.......

"എന്ത് പറ്റി ബാബി എന്താ ഒരു ആലോചന....."

"ഏയ് ഒന്നുല്ല..... ഞാൻ എന്റെ വീട് ഓർത്തതാ......"

"എന്താ അവരെ ഒക്കെ കാണാൻ തോന്നുന്നുണ്ടോ......"

"മ്മ്...... അവരോടൊപ്പം കുറച്ചു ദിവസം താമസിക്കുകയും വേണം......"

"വേണെങ്കിൽ പോയിട്ട് അന്ന് തന്നെ വരണം..... അവിടെ താമസിക്കേണ്ട..... ഞാൻ ഇവിടെ ബോർ അടിച്ചു ചാവും......."

"അതൊക്കെ കുറച്ചു ദിവസം കൊണ്ട് ശരിയാവും.......അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ സ്ഥാനത്ത് മറ്റൊരാൾ വന്നാൽ നീ എന്നെ മറക്കും......."

"അതിന് എനിക്ക് വേറെ കാക്കു ഇല്ലല്ലൊ..... പിന്നെ ആര് വന്നാലും നിങ്ങളെ പോലെ ആവേം ഇല്ല..... അല്ലേ ഉമ്മച്ചി....."

"അത് പിന്നെ പറയാൻ ഉണ്ടോ..... മോളെ പോലെ ഒരു പെണ്ണിനെ കിട്ടിയത് ഷാനുൻറെ ഭാഗ്യം ആണ്......."

അതിനവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു...... ഷാൻ തന്നെ അംഗീകരിച്ചിട്ട് കൂടി ഇല്ലെന്ന് അറിയുമ്പോൾ......

ഷാൻ തന്നെ എന്തെങ്കിലും പറയട്ടെ...... അതിനെ പറ്റി ഓർത്തു ഞാൻ എന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നെ...... അല്ലെങ്കിലും അവന്റെ ആവശ്യം അല്ലേ...... ഞാൻ പോയാൽ ഒരിക്കൽ എങ്കിലും ഷാൻ എന്നെ ഓർക്കുമോ.....? ഒരിക്കലും ഇല്ല.....എല്ലാം അറിഞിട്ടും മനസ് കയ് വിട്ട് പോവുന്ന പോലെ.....ആരും കാണാതെ അവൾ നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണീർ തുടച്ചു.......!!

രാത്രി ഷാൻ വന്നതും ദിയ എല്ലാർക്കും ഉള്ള ഫുഡ്‌ സെർവ് ചെയ്തു കൊടുത്തു...... ചിന്തകൾ എവിടെ ഒക്കെയോ ആണ്.....ഇവിടന്ന് പോയാൽ പിന്നീട് അങ്ങോട്ടുള്ള ജീവിതം......

"ഒന്ന്,,,,, രണ്ട്,,,,, മൂന്ന്......... പത്ത്.......എന്റെ ബാബി കാക്കുനെ തീറ്റിച്ച് കൊല്ലാൻ ആണോ..... പത്ത് ചപ്പാത്തിയാ ഈ ഇട്ട് കൊടുത്തത്......"

അത് കേട്ടതും ദിയ ചമ്മിയ പോലെ  എല്ലാരെയും ഒന്ന് നോക്കി......

"എന്ത് പറ്റി മോളെ.....!!"

"ഒന്നുല്ല..... ഞാൻ എന്തോ ഓർതപ്പോൾ ......"

അവൾ ചമ്മലോടെ പറഞ്ഞു അവരെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു...... ഷാൻ ഒന്നും അറിയാതെ എന്തോ ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു..... നൈഷു അവൾ വല്ല കടും കയ്യും ചെയ്യുമോ.....

"രണ്ടാൾക്കും കാര്യം ആയിട്ട് എന്തോ പറ്റിയിട്ടുണ്ട്.....കാക്കുന്റേം ഇരിപ്പ് കണ്ടില്ലേ......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്നു ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.....!

"ഷാൻ....."

ഫുഡ്‌ കഴിച്ചതും ഉപ്പച്ചി ഷാനുനെ വിളിച്ചു...... അവൻ എല്ലാരേം ഒന്ന് നോക്കി ഉപ്പച്ചിയുടെ പിന്നാലെ നടന്നു......

"എന്താ ഉപ്പച്ചി......"

"നീ നങ്ങളിൽ നിന്ന് എന്തെങ്കിലും മറക്കുന്നുണ്ടോ......"

"അതെന്താ ഉപ്പച്ചി അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്......"

"ഹനു പറഞ്ഞ പോലെ കുറച്ച് ദിവസം ആയിട്ട് നിങ്ങളിൽ രണ്ടാളിലും എന്തൊക്കെയോ മാറ്റങ്ങൾ കാണുന്നുണ്ട്......"

"അ..... അത്..... എല്ലാം ഉപ്പച്ചിയുടെ തോന്നൽ ആവും..... അല്ലാതെ ഞങ്ങൾ എന്ത് മറക്കാൻ....."

"മ്മ്......"

അയാൾ ഒന്ന് ഇരുത്തി മൂളിയതും ഷാൻ രക്ഷപെട്ട പോലെ അവിടെ നിന്നും നടന്നു......

ദിയയെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവിടെ ഒക്കെ നോക്കി എങ്കിലും കണ്ടില്ല...... സ്റ്റെയർ കയറാൻ തുടങ്ങുമ്പോ ആണ് അവൾ ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടത്..... അവൻ എല്ലാം മറന്നു അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു...... അത് കണ്ടതും ദിയ അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇറങ്ങിയതും അവൾ കാൽ തെഞി താഴേക്ക് വീണു......!

"ദിയ......"

അവൻ അവളെ പിടിക്കുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ അവൾ താഴെ എത്തിയിരുന്നു......നേരെ ചൊവ്വേ ഇറങ്ങുന്ന എന്നെ വീഴ്ത്താൻ ആണോ ഒരുമാതിരി നോട്ടം നോക്കിയത്..... ദിയ പതുക്കെ പറഞ്ഞതും അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......

സൗണ്ട് കേട്ട് വന്ന ഹനുവും അവനോടൊപ്പം നിന്ന് ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി..... ഒരാൾ വീണു കിടക്കുമ്പോ ചിരിക്കാണോ ചെയ്യുന്നേ...... അവൾ രണ്ടിനെയും തുറിച്ചു നോക്കി......!

അത് കണ്ടതും ഷാൻ ചിരി നിർത്തി അവൾക്ക് നേരെ കയ് നീട്ടി......ആ കയ്യിലേക്ക് അവൾ നോക്കി നിന്നു..... തന്നെ കയ് പിടിച്ചു ജീവിതത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നവൻ..... നാളെ മറ്റൊരാളുടെതാവാൻ പോവുന്നു...... അവൾ ചിന്തയോടെ അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു......

അവൾ കയ് തരാത്തത് കണ്ട് ഷാൻ കുനിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെ കയ്യിൽ എടുത്തു......അവൾ കണ്ണുകൾ തള്ളി അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.....പുഞ്ചിരി മാത്രം......!

ദിയയെയും കയ്യിൽ എടുത്തു സ്റ്റെയർ കയറി പോവുന്ന ഷാനുനെ ഹനുനെ പോലെ തന്നെ ഉമ്മച്ചിയും ഉപ്പച്ചിയും ഒരു ചിരിയോടെ നോക്കി നിന്നു...... അവരിലെ സംശയം എല്ലാം അതോടെ ഇല്ലാതായി......

മുറിയിൽ എത്തിയതും അവൻ അവളെ കരുതലോടെ ബെഡിൽ കിടത്തി...... അപ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകൾ അവന്റെ മുഖത്തായിരുന്നു...... ഷാൻ അവളെയും കിടത്തി നേരെ നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ് അവളുടെ കയ് തന്റെ ഷർട്ടിൽ ആണെന്ന് കണ്ടത്..... ആ നോട്ടം കണ്ടത് അവൾ തന്റെ കയ് പിൻവലിച്ചു.....അറിയാതെ എപ്പോഴോ പിടി വീണതാണ്.......!

"പൈൻ ഉണ്ടോ......?!!"

അവളെ ഉണർത്തിയത് അവന്റെ ചോദ്യം ആയിരുന്നു...... അവൾ ഞെട്ടി കൊണ്ട് ഇല്ലെന്നു തലയാട്ടി......അവൻ അതിന് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......

അപ്പോഴാണ് താൻ അവന്റെ ബെഡിൽ ആണെന്ന് കണ്ടത്..... ഒരിക്കൽ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വരുമ്പോ തന്നെ ആട്ടി ഓടിച്ചവൻ..... അവൾ പെട്ടെന്ന് ചാടി എണീറ്റു......

"അവിടെ കിടന്നോളൂ......"

"വേണ്ട......"

അത്രയും പറഞ്ഞു അവൾ അവനെ നോക്കാതെ നടന്നു......ഷാൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽപായിരുന്നു.......!

"ദിയ......"

"മ്മ്....."

"നാളെ കാലത്ത് നമുക്ക് പുറത്ത് പോണം...... എനിക്ക് നിന്നോട് ചില കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്......."

അവൾ നിന്ന നിൽപ്പിൽ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... തന്നെ അംഗീകരിക്കാൻ തയാർ ആണെന്ന് പറയാൻ ആവുമോ......ഏയ് അതാവില്ല......

"എന്താണെങ്കിലും ഇവിടെ വെച്ച് പറഞ്ഞുടെ......"

"അത് ഇവിടെ വെച്ച് പറഞ്ഞാൽ ശരിയാവില്ല......"

അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ ആയിരുന്നു പറഞ്ഞത്......!

ഇനി അങ്ങോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിൽ നീ കൂടെ വേണം എന്ന് പറയണം.....നീ എന്റെ ഭാഗ്യം ആണെന്ന് പറയണം..... അവൻ തീരുമാനത്തോടെ അവളെ തന്നെ നോക്കി ബെഡിൽ ഇരുന്നു...... എല്ലാം ശാന്തമാവാൻ പോവുന്നു എന്ന തോന്നൽ......

"ഞാൻ നാളെ ദിയയെ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു...... അവൾ അത് കേൾക്കുമ്പോ ഹാപ്പി ആയിരിക്കും അല്ലേ മനു......."

"പിന്നല്ലാതെ......അവൾ ആയിരിക്കും ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കുന്നത്......"

"മ്മ്.... ഇത്രയും കാലം അവളെ കണ്ണീർ കുടിപ്പിച്ചതിനൊക്കെ അവളെ സ്നേഹിച്ചു തീർക്കണം......അതാ ഇപ്പൊ എന്റെ തീരുമാനം...... കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം പോലും വരുന്നില്ല..... അവളോട്‌ എല്ലാം തുറന്നു പറയാതെ ഒരു സമാദാനവും ഇല്ല..... ഒന്ന് നേരം പുലർന്നുവെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ച് പോവാ......."

"ചതിക്കല്ലേടാ..... എനിക്ക് ചില കാര്യങ്ങൾ ചെയ്തു തീർക്കാൻ ഉണ്ട്...... നീ ഫോൺ ഓഫ് ചെയ്തു പോയി കിടന്നെ ....."

"നിന്റെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയി......"

"ആയല്ലോ.....എന്നിട്ടും പിന്നെന്തിനാടാ നീ എന്നെ വിളിച്ചത്......കെട്ടി കൊണ്ട് വന്ന പെണ്ണിനെ സ്നേഹിക്കേണ്ട സമയം സ്നേഹിക്കണം..... അല്ലാതെ ജാഡ ഇട്ട് നടന്ന് ഇപ്പൊ എനിക്ക് കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ......"

"നാളെ തൊട്ട് എനിക്കും ഈ അവസരം വരും......"

"ആദ്യം നീ നേരെ ചൊവ്വേ അവളോട്‌ എല്ലാറ്റിനും മാപ്പ് പറ..... എന്നാലേ എല്ലാം നടക്കൂ....."

"അതിന് വേണ്ടിയാ ഞാൻ ഉറങ്ങാതെ കാത്തിരിക്കുന്നെ......."

"എന്നാലേ നീ നാളെ അവളോട്‌ എന്താ പറയാൻ പോവുന്നത്..... നാളെ പിന്നെ ബ ബ്ബ ബ്ബ അടിച്ചു തിരിച്ചു വന്നേക്കരുത്......."

"ശരിയാ..... അവളുടെ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ ഞാൻ എന്നെ പോലും ചില സമയത്ത് മറന്നു പോവും...... ഇത്രയും ഞാൻ എങ്ങനെയാ അവളെ മുഖത്ത് നോക്കി പറയുന്നത് ആവോ......"

"നിനക്ക് ഇത് തന്നെ കിട്ടണം......നേരെ ചൊവ്വേ കെട്ടി കൊണ്ട് വന്ന പെണ്ണല്ലേ.....അന്നേ നല്ലോരു ഭർത്താവ് ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പൊ ഇതിന്റെ ഒക്കെ വല്ല ആവശ്യവും ഉണ്ടായിരുന്നോ......."

"ആ..... വരാൻ ഉള്ളത് വഴിയിൽ തങ്ങില്ല എന്നല്ലേ......"

"ആ വന്നത് നിന്റെ ഭാഗ്യം ആണ്......അതോർത്താൽ നിനക്ക് കൊള്ളാം...... തത്കാലം നീ പോയി കിടന്ന് ഉറങ്ങിക്കെ...... അല്ലെങ്കിൽ നാളെ ഉറക്ക പിച്ചിൽ അവളോട്‌ എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നത് എന്ന് പടച്ചോന് അറിയാം......"

മനു കാൾ കട്ട് ചെയ്തതും ഷാൻ ചിരിയോടെ ആകാശത്ത് തിളങ്ങി നിൽക്കുന്ന നിലാവിനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു...... ആ നിലാവിന് ഇന്ന് അവളുടെ മുഖം ആണെന്ന് തോന്നി അവന്.......!!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

എന്താവും അവന് തന്നോട് പറയാൻ ഉള്ളത്..... ഒരുപക്ഷെ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ആവുമോ.......?!!

അവൾ ചിന്തയോടെ ആയിരുന്നു ബാത്‌റൂമിൽ കയറിയത്......

"ഐ ലവ് യു ദിയ....."

അവളുടെ കാതിൽ ആയി അവൻ മൊഴിയുന്നത് പോലെ തോന്നിയതും ദിയ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......

"ദിയ....."

അവന്റെ വിളിയിൽ അവൾ ഞെട്ടി കൊണ്ട് തന്റെ അടുത്തായി ഉണ്ടെന്നു തോന്നിയ അവനെ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി...... അവിടം ശൂന്യമായിരുന്നു.......വെറും സ്വപ്നം ആണെന്ന് കണ്ടതും അവൾ സ്വയം തലക്ക് ഒരു കൊട്ട് കൊടുത്തു...... ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ തന്നെ ഷാൻ കുളിക്കാൻ റെഡി ആയി നിൽക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്...... അവൾ ഒരു ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി...... അവനും അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.....!

"ഞാൻ ഇറങ്ങുമ്പോഴേക്കും റെഡി ആവണം......"

അവൾ ഒന്ന് മൂളി.....സന്തോഷത്തോടെ തന്നെ അവൾ റെഡി ആയി.....അവന് ഇടാൻ ഉള്ള ഷർട്ട്‌ എടുത്തു അയൺ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി...... ഷാൻ ഇറങ്ങിയതും ദിയ തന്റെ ഷർട്ട്‌ അയൺ ചെയ്യുന്നത് കണ്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവളെയും വൈറ്റ് ചെയ്തു നിന്നു......

അവളോടൊപ്പം ഉള്ള ജീവിത സ്വപ്‌നങ്ങൾ മാത്രം ആയിരുന്നു......പെട്ടെന്ന് അവന്റെ ഫോൺ റിങ്ങ് ആയതും അവൻ സ്ക്രീനിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി......പരിചയം ഇല്ലാത്ത നമ്പർ കണ്ട് അവൻ ഒന്ന് മടിച്ച് കൊണ്ട് കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.......

"ഷാൻ ആണോ......"

"അതേ..... ആരാ......"

"ഞാൻ നൈഷയുടെ ഉമ്മയാണ്......"

പിന്നീട് അവർ പറയുന്നത് കേട്ടതും ഷാൻ പകച്ചു നിന്നു..... എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥ......

അവൻ വിഷമത്തോടെ ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കി.....

"എനിക്ക് അർജെന്റ് ആയി ഒരാളെ കാണാൻ ഉണ്ട്.... ഇപ്പോഴാ അത് ഓർത്തത്......"

അവൻ ദൃതിയിൽ ഷർട്ട്‌ എടുത്തിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!

"എപ്പോഴാ ഷാൻ തിരിച്ചു വരിക....."

"അത്.....ഞാൻ.....നമുക്ക് വൈകീട്ട് പോവാം......."

അത്രയും പറഞ്ഞു അവൻ ഒന്നും കഴിക്കാൻ പോലും നിക്കാതെ ഇറങ്ങി...... ദിയയ്ക്ക് നോക്കി നിൽക്കാൻ മാത്രമേ ആയുള്ളൂ......!

എല്ലാം ആയും പൊരുത്തപ്പെട്ടതാണ്..... വീണ്ടും പ്രതീക്ഷകൾ തന്ന് എന്നെ സങ്കടപ്പെടുത്തുകയാണല്ലോ..... ഒരൊറ്റ രാത്രി കൊണ്ട് എന്തൊക്കെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ നെയ്തു കൂട്ടി..... ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു.....!

അവൾ വിഷത്തോടെ അവന് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നു......!!

          °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

കാളിംഗ് ബെൽ അമർത്തിയതും ഒരു സ്ത്രീ വന്ന് വാതിൽ തുറന്നു......

"നൈഷു......"

"ഷാൻ ആണോ......"

"മ്മ്...."

അവൻ ഒന്ന് മൂളിയതും അവർ അവനെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു......!

ഷാൻ അവർക്ക് പിന്നാലെ മുറിയിൽ കയറിയതും കണ്ടത് കയ്യിൽ കെട്ടുമായി വാടി തളർന്നു കിടക്കുന്ന നൈഷുനെ ആണ്...... അവന് അധിക നേരം അത് നോക്കി നിൽക്കാൻ ആയില്ല......

"നൈഷു..... താൻ എന്താ ഈ കാണിച്ചത്....."

എന്നും ചോദിച്ചു അവൻ അവൾക്കരികിൽ ആയി ഇരുന്നു അവളുടെ കയ് എടുത്തു പിടിച്ചു അതിൽ തലോടി......

"നീ എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചപ്പോൾ ജീവിച്ചിരിക്കേണ്ടെന്ന് തോന്നി....."

എല്ലാറ്റിനും താൻ ആണ് കാരണം എന്ന കുറ്റബോധം ആ മനസിൽ ഉടലെടുത്തു.....

"നീ ഇല്ലാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ പറ്റില്ല ഷാൻ..... എന്നെ ഇനിയും ഉപേക്ഷിച്ചാൽ ഇതല്ലാതെ വേറെ വഴി എനിക്കില്ല......"

"ഏയ്..... നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്......"

അവൻ വേദനയോടെ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു......

"എന്നെ ഉപേക്ഷിക്കല്ലേ ഷാൻ..... നീ ഇല്ലാതെ എനിക്ക് പറ്റില്ല.... നീ മറ്റൊരു പെണ്ണിന്റെ സ്വന്തം ആവുന്നത് എനിക്ക് സഹിക്കാൻ ആവില്ല......"

അവൾ കണ്ണീരോടെ അവനെ ഇറുക്കി പിടിച്ചതും അവൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ നിന്നു......

"നീ എന്നെ വിട്ട് പോവോ......?!!പറ ഷാൻ..... പോവോ......?!!"

അവൾ അവനെ നോക്കി ദയനീയ ഭാവം വരുത്തി ചോദിച്ചതും അവൻ ഇല്ലെന്നു തലയാട്ടി......!

അവൾ ഒരുപാട് നേരം അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തല വെച്ചിരുന്നു...... തന്നെയും കാത്തിരിക്കുന്ന ദിയയെ പോലും അവൻ ആ നിമിഷം മറന്നു......

"ഷാൻ....."

അവളുടെ നേർത്ത വിളിയിൽ അവൻ മൂളി......

"ഇപ്പൊ ഷാനുന്റെ മനസ്സിൽ എന്നേക്കാൾ സ്ഥാനം ദിയയ്ക്ക് അല്ലേ..... അവളെ മറന്നു എന്റെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ ഷാനുന് പറ്റോ......."

"അവളെ എനിക്ക് മറക്കാൻ ആവില്ല.....നിന്നെ ഉപേക്ഷിക്കാനും......"

അത് കേട്ടതും അവളിൽ ദേഷ്യം കടന്നു കൂടി......

"അപ്പൊ നിനക്ക് അവളെ മറന്നു എന്റെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ പറ്റില്ലെന്നാണോ നീ പറഞ്ഞു വരുന്നത്......"

"നീ ഇങ്ങനെ ഒച്ച വെക്കാതെ നൈഷു.....നിന്റെ ഉമ്മ അപ്പുറത്തുണ്ട് അവർ എന്ത് കരുതും......"

"പിന്നെ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യാ..... നിന്നെ മറക്കാൻ എനിക്ക് ഈ ജന്മം പറ്റില്ല..... അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടാ നിന്നെ എനിക്ക്...... നിന്നെ ഞാൻ ആർക്കും വിട്ട് കൊടുക്കില്ല.....എനിക്ക് വേണം നിന്നെ......"

അവൾ ഭ്രാന്തമായ അവസ്ഥയോടെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു......

"നീ ഒന്ന് സമാദാനപ്പെട്..... ഞാൻ ഉണ്ടാവും നിന്റെ കൂടെ......"

അവൻ അവളെ പിടിച്ചു ബെഡിൽ ഇരുത്തി......

"ഇനി നീ ഇത് പോലെ ഉള്ള അബദ്ധങ്ങൾ ഒന്നും കാണിക്കരുത്......ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതിന് മുൻപ് നിനക്ക് നിന്റെ പേരെന്റ്സിനെ പറ്റി ചിന്തിച്ചൂടെ..... അവരൊക്കെ എന്ത് മാത്രം വിഷമിച്ചു കാണും......"

അവരെ പറ്റി ഓർക്കുമ്പോഴാ ഇതൊക്കെ ചെയ്യാൻ തോന്നുന്നത്...... അവൾ മനസ്സിൽ ഉരുവിട്ടു......!

"നീയല്ലാതെ ആരും അപ്പൊ എന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ഷാൻ......"

അവൾ കണ്ണീരോടെ പറഞ്ഞു.....വീണ്ടും അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കൊണ്ട് ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു......!

"വൺ വീക്ക് എനിക്ക് സമയം തരണം നീ....അത് വരെ അബദ്ധം ഒന്നും കാണിക്കാതെ എനിക്ക് വേണ്ടി വൈറ്റ് ചെയ്യണം......"

ഇനിയും വൺ വീക്ക് വേണോ..... ഇനി അതെന്തിനാണാവോ......!

"ഇനിയും അത്രയും കാത്തിരിക്കാൻ എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റില്ല ഷാൻ....."

"പ്ലീസ് നൈഷു..... ദിയ ഇപ്പോഴും എന്റെ കൂടെയാണ്..... അവൾക്ക് ഒരു ലൈഫ് കൊടുക്കാൻ എനിക്കായില്ല....അവളെ സുരക്ഷിതമായ ഒരിടത് മാറ്റണം..... എന്തെങ്കിലും ഒരു ജോലിയും കണ്ട് പിടിക്കണം..... അവളെ സെറ്റിൽ ആക്കാതെ നമ്മുടെ കാര്യം നടക്കില്ല....."

"ഓകെ.....നിനക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ.....അത് വരെ ഞാൻ വൈറ്റ് ചെയ്യാം......പക്ഷെ വീണ്ടും എന്നെ ചതിച്ചാൽ......"

"ഇല്ല..... ഐ വിൽ പ്രോമിസ്......"

അപ്പൊ അവളെ കാര്യം തീരുമാനം ആയി..... നിന്നെ ഒരിക്കലും സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല ദിയ..... നീ എന്റെ മുന്നിൽ ഒരുപാട് കാലം സന്തോഷിച്ചത് അല്ലേ..... അവൾ ദിയയോടുള്ള പകയോടെ പറഞ്ഞു.....!

അവൻ ഇറങ്ങിയതും അവൾ ഒരു ചിരിയോടെ കയ്യിലെ കെട്ട് ഊരി എറിഞ്ഞു.......!!

ഒരു നിമിഷം വൈകിയിരുന്നെങ്കിൽ ദിയയോട് ഞാൻ അവളെ അക്‌സെപ്റ് ചെയ്ത കാര്യം പറയുമായിരുന്നു..... അവൾ എന്റെ ലൈഫിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പോവാൻ തയാർ ആയവൾ ആണ്...... പക്ഷെ നൈഷു അങ്ങനെ അല്ല..... തനിക്ക് വേണ്ടി മറിക്കാൻ തയാർ ആയവൾ.....അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ തനിക്ക് ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കൽ പോലും സമാദാനം കിട്ടില്ല......

തന്റേടം ഉള്ള പെണ്ണാണ് ദിയ.... അവൾക്ക് എവിടെ എങ്കിലും സുരക്ഷിതമായ ഒരു ജോലി നേടി കൊടുക്കണം.....എന്നോടുള്ള വാശിയോടെ എങ്കിലും അവൾ ജീവിക്കും.....

"എനിക്കറിയില്ല മനു ഇനി എന്ത് ചെയ്യും എന്ന്....... ദിയയെ ഞാൻ ഓരോ നിമിഷവും വഞ്ചിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുകയാണ്......അവൾക്ക് നല്ലോരു ജീവിതം കൊടുക്കാൻ എനിക്കാവില്ല......"

മനു അവന്റെ അവസ്ഥയിൽ എന്ത് പറയും എന്ന് അറിയാതെ നിന്നു......

"എനിക്ക് ഇപ്പൊ തോന്നി പോവാ അവളെ നീ തന്നെ കെട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്....."

"ഏയ് നീ എന്താ ഈ പറയുന്നത്......"

"വീണ്ടും പ്രതീക്ഷകൾ കൊടുത്തിട്ട് അവളോട്‌ ഞാൻ ഇത് എങ്ങനെ പറയും..... അവളെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ പോലും ഉള്ള ധൈര്യം എനിക്കില്ല......"

"ദിയയെ നിനക്ക് വിധിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റും...... അവളുടെ വിധി എന്താണോ അത് നടക്കട്ടെ......പക്ഷെ നീ ഒന്ന് ഓർത്തോ ഒരിക്കൽ നീ അവളെ ആഗ്രഹിക്കും..... അവൾക്ക് വേണ്ടി കണ്ണീർ പൊഴിക്കും......"

മനുന് അവനോട് അത്ര മാത്രമേ പറയാൻ ഉണ്ടായുള്ളു.....!

            °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ദിയ ഡ്രെസ്സ് പോലും മാറാതെ പ്രതീക്ഷയോടെ കാത്തു നിന്നു..... രാത്രി നേരം വൈകിയതും അവളുടെ പ്രതീക്ഷകൾ അസ്തമിച്ചു......!

അവന്റെ വണ്ടിയുടെ സൗണ്ട് കേട്ടതും അവൾ താഴെക്കിറങ്ങി..... അവൾക്ക് ഒന്ന് മുഖം പോലും കൊടുക്കാതെ അവൻ മുറിയിൽ കയറി.....

"അവനിതെന്തു പറ്റി.....മോൾ ചെന്നു അവനെ കഴിക്കാൻ വിളിക്ക്....."

"മ്മ്....."

ദിയ മുറിയിൽ കയറിയതും കണ്ടത് ബെഡിൽ കണ്ണും അടച്ചു കിടക്കുന്ന ഷാനുനെയാണ്..... തന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ പാഴ്‌ സ്വപ്‌നങ്ങൾ ആണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആയി......!

"ഷാൻ....."

അവനിൽ അനക്കം ഇല്ലാത്ത കണ്ട് അവൾ അവനെ തട്ടി വിളിച്ചു.....

"ഷാൻ.....ഫുഡ്‌ വേണ്ടേ......"

"എനിക്ക് വേണ്ട......"

"എല്ലാരും അവിടെ വൈറ്റ് ചെയ്യാ......."

"എനിക്ക് വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാൽ നിനക്ക് മനസ്സിൽ ആവില്ലേ......."

അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ ഒച്ച ഇട്ട് പറഞ്ഞതും ദിയ പേടിയോടെ പിന്നിലേക്ക് മാറി...... അവൻ വീണ്ടും ആ കിടപ്പ് തുടർന്നതും അവളുടെ കണ്ണ് നീര് ഒഴുകി തുടങ്ങി......!

കണ്ണും തുടച്ചു അവൾ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ താഴെക്കിറങ്ങി......

"ഷാനുക്ക കഴിച്ചിട്ട വന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞു....."

"എങ്കിൽ ശരി മോൾ വന്ന് കഴിക്ക്......"

"എനിക്ക് നല്ല വിശപ്പില്ല......"

"അപ്പൊ കാര്യായിട്ട് എന്തോ ഉണ്ട്......"

ഹനു ദിയയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....!

"മിണ്ടാതിരുന്നു കഴിച്ചിട്ട് പോടീ......"

ഉമ്മ അവളോട്‌ കലിപ്പ് ആയതും അവൾ ഓഹ് എന്നും പറഞ്ഞു ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി......

"നിങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ.......?!!"

അവൾക്കരികിൽ വന്ന് കൊണ്ട് ഉമ്മ പതിയെ ചോദിച്ചതും ദിയ മനസ്സിൽ ഉള്ള സങ്കടം പുറത്തേക്ക് വരാതെ പിടിച്ചു നിന്നു......!

"ഏയ്..... ഒന്നുല്ല ഉമ്മ....."

"പിന്നെന്താ മോൾക്ക് വിശപ്പില്ലാത്തത്...... അവൻ കഴിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ പോട്ടെ,,,,,,ഇതൊക്കെ ഉണ്ടാക്കി വെച്ചിട്ട് മോൾ കഴിക്കാതിരുന്നാൽ ഞങ്ങൾക്ക് കഴിക്കാൻ ആവുമോ.....കുറച്ചെങ്കിലും ഞങ്ങളെ കൂടെ ഇരുന്നു വന്ന് കഴിക്ക്......"

ഞാനും കൂടി ഇങ്ങനെ ആയാൽ എല്ലാം ഇവർ അറിയും...... ഞാൻ ഇവിടം വിട്ട് പോവുന്നത് വരെ ഇവരാരും ഒന്നും അറിയരുത്..... ഇവരുടെ ഒന്നും വിഷമം കാണാൻ ഒരിക്കലും എനിക്കാവില്ല..... ദിയ അവർക്കൊപ്പം ഇരുന്നു ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി..... തൊണ്ട കുഴിയിൽ നിന്നും ഒന്നും താഴേക്ക് ഇറങ്ങാത്ത പോലെ...... എല്ലാം മറച്ചു പിടിച്ചു അവർക്ക് മുന്നിൽ കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി......!

തിരിച്ചു വന്നപ്പോഴും അവൻ ആ കിടപ്പ് തന്നെ..... അവൾ ഒരു പുച്ഛത്തോടെ അവനെ നോക്കി ഡ്രസിങ് റൂമിലേക്ക് ചെന്നു..... കാൽ മുട്ടിൽ മുഖം ചേർത്ത് വെച്ചു തന്റെ വിധിയെ ഓർത്ത് അവൾ ഇരുന്നു.......!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഷാൻ......"

കാലത്ത് എണീറ്റ് ഫ്രഷ് ആയി അവൾ ഷാനുനെ തട്ടി വിളിച്ചു......അവൻ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നതും ദിയയെ കണ്ട് ആദ്യം ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... പിന്നെ എന്തോ ഓർത്ത പോലെ ആ പുഞ്ചിരി മാഞ്ഞു......!

"നിനക്ക് എന്ത് പറ്റിയെന്നാ അവരൊക്കെ ചോദിക്കുന്നത്..... ഞാൻ എന്താ അവരോട് പറയേണ്ടത്......."

"ഞാൻ...... അത്......"

"ഹ്മ്മ്.....ഇപ്പൊ വിക്കും തുടങ്ങിയോ....."

അവൾ പുച്ഛത്തോടെ ചോദിച്ചു.......!

"എന്റെ പേരെന്റ്സ് അല്ലേ അവർ..... അവർക്കുള്ള മറുപടി ഞാൻ കൊടുത്തോളാം......."

അവന്റെ വാക്കുകളിൽ അവളുടെ നെഞ്ചു പിടഞ്ഞു......!

"അവർ നിന്റെ പേരെന്റ്സ് തന്നെയാ.....അവർ എന്നോട് നിന്നെ പറ്റി ചോദിക്കുന്നത് ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ഭാര്യ ആയത് കൊണ്ടാണ്......"

"അത് അവരുടെ മുന്നിൽ മാത്രം ആണ്......"

"അറിയാം..... മറന്നിട്ടില്ല....."

"നീ ഉടനെ തന്നെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഈ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയെ പറ്റൂ......"

"ഞാൻ എന്തിന് ഇറങ്ങണം....."

ഷാൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് എണീറ്റ് അവളെ നോക്കി......!

"നീ എനിക്ക് വാക്ക് തന്നതല്ലേ......"

"ഓഹ് അപ്പൊ അത് ഓർമയുണ്ട്......"

"നീ എന്താ എന്നോട് തർക്കിക്കുകയാണോ......"

"നിങ്ങളോട് തർക്കിച്ചിട്ട് എനിക്ക് എന്ത് കിട്ടാനാ......"

"ദിയ.....ഞാൻ സീരിയസ് ആയിട്ട് പറയാ..... ഇനിയും നീ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായാൽ......"

അവൻ വാക്കുകൾ മുഴുവൻ ആക്കാതെ അവളെ ദയനീയമായി നോക്കി......!

"അവളെ കിട്ടില്ലായിരിക്കും അല്ലേ......?!!ഷാൻ പേടിക്കെണ്ട...... ഞാൻ ഇറങ്ങാൻ റെഡി ആയി തന്നെയാ നിൽക്കുന്നത്......പക്ഷെ അവരോടൊക്കെ ഞാൻ എന്ത് പറയും.....അവർ നിന്റെ ഉമ്മയും ഉപ്പയും പെങ്ങളും ആണ്..... പക്ഷെ കുറച്ചു കാലം അവർ എന്റെ സ്വന്തം ആയിരുന്നു...... അവരെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല......"

അവൾ വേദനയോടെ തലയും താഴ്ത്തി നിന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......

ഷാൻ അപ്പോഴാണ് അവളുടെ കയ്യിൽ ബാഗ് കണ്ടത്..... അവൾ തന്നെ വിട്ട് പോവുകയാണെന്ന് ഒരു നിമിഷം അവന് ഉൾക്കൊള്ളാൻ ആയില്ല......!

"ദിയ..... നീ ഇപ്പൊ തന്നെ പോവാണോ......"

"മ്മ്..... ഇനിയും ഇവിടെ നിന്നാൽ നിങ്ങളെ വെറുപ്പ് മാത്രമേ എനിക്ക് കിട്ടൂ..... അത് എനിക്ക് സഹിക്കാൻ ആവില്ല ഷാൻ......"

"നിന്റെ ജീവിതം ഞാൻ കാരണം ആണ് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആയത്..... അതിൽ എനിക്ക് വിഷമം ഉണ്ട്........ അതിന് വേണ്ടി ഞാൻ എന്ത് പ്രായശ്ചിതം ചെയ്യാനും റെഡിയാ......"

"ഒന്നും വേണ്ട..... എനിക്ക് ആരുടേയും ഔദാര്യം ഇഷ്ടം അല്ല......"

അവൾ അവനോടുള്ള വാശിയോടെ പറഞ്ഞു......

"മ്മ്.....!

ഇപ്പോഴും നീ എന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണ്......ആ ഒരു വിശ്വാസത്തിൽ പറയാ.... നീ ഇപ്പൊ ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങരുത്.....ഇവിടെ ഉള്ളവർക്ക് നീ പറഞ്ഞ പോലെ അത് ഉൾകൊള്ളാൻ ആവില്ല....."

"അതോർത്തു ഷാൻ പേടിക്കേണ്ട..... ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിൽ കുറച്ച് ദിവസത്തേക്ക് പോവാണെന്നു പറയാം......"

"ഏയ് അതൊന്നും വേണ്ട.....അയാൾ ഒരു പക്ഷെ നിന്നെ കാണുമ്പോൾ വീണ്ടും......ഒരു രണ്ട് ദിവസം എനിക്ക് സമയം തരണം...... നിനക്ക് നല്ലോരു ജോലി റെഡി ആക്കി ഇവരോടൊക്കെ എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറഞ്ഞു ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങാം....."

"ഹ്മ്മ് കള്ളം കണ്ട് പിടിക്കാൻ നിങ്ങൾ മിടുക്കൻ ആണല്ലോ അല്ലേ....."

"പ്ലീസ് ദിയ നീ ഇത്രയും നിന്നില്ലേ..... ഇനി ഒരു രണ്ട് ദിവസം കൂടി എന്റെ കൂടെ നിക്കണം......നിന്നെ സുരക്ഷിതമായ സ്ഥലത്ത് എത്തിച്ചാലെ എനിക്ക് സ്വസ്ഥത കിട്ടൂ....."

"ഹ്മ്മ് ഇനി ഞാൻ ആയിട്ട് നിൻറെ സ്വസ്ഥത കളയുന്നില്ല....."

അവൾ ബാഗ് കൊണ്ട് വെച്ച് അവനരികിലേക്ക് വന്നു......

"ഷാനു എന്നോട് എന്തോ ഇന്നലെ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞല്ലൊ എന്താ അത്......."

"അ...... അത്...... ഇതിനെ പറ്റി തന്നെയാ......"

അവൾ വിഷമത്തോടെ തലയാട്ടി.....!അതായിരുന്നില്ലെന്ന് ആ മുഖത്ത് നിന്നും വായിച്ചെടുക്കാം......!

അവൾക്കുള്ള ജോലി അന്വേഷിക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു ഷാൻ......പഴയ കോളേജ് ഫ്രണ്ട് വഴി അവൾക്കുള്ള താൽകാലികമായ ഒരു ജോലി അവൻ സംഘടിപ്പിച്ചു......

"യാസി......നിങ്ങളെ ഫ്ലാറ്റിൽ തന്നെ അവൾക്ക് ഒരു റൂം കണ്ട് പിടിക്കണം..... എങ്കിൽ എപ്പോഴും നിന്റെയും വൈഫിന്റെയും കണ്ണ് അവളെ കൂടെ ഉണ്ടാവുമല്ലോ......"

"എന്റെ കണ്ണ് അവളെ കൂടെ പോയാൽ വൈഫ് എന്റെ കണ്ണ് പറിച്ചു അങ്ങ് എടുക്കും..... പ്രേമിച്ചു കെട്ടിയ അബദ്ധമേ.....അതിൽ പിന്നെ ഒരുത്തിയെയും നോക്കാൻ അവൾ സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല......"

"അത് കൊണ്ട് തന്നെയാ ധൈര്യം ആയി ഞാൻ ദിയയെ അങ്ങോട്ട് തന്നെ വിടുന്നത്......"

"ഓഹ് എന്ന്...... മ്മ്......അല്ലേടാ ഇത്രക്ക് ഒക്കെ സുരക്ഷിതമാക്കാൻ ശരിക്കും അവൾ നിന്റെ ആരാ......?!!"

"ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലൊ എന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണെന്ന്......"

"നിനക്ക് അങ്ങനെ ഗേൾ ഫ്രണ്ട്‌സ് ഒക്കെ ഉണ്ടാവാറില്ലല്ലൊ ഇപ്പൊ എന്ത് പറ്റി......"

"നീ കരുതും പോലെ അല്ല..... അവൾ ഒരു പാവം പെണ്ണാ.....സ്വന്തം വീട്ടിൽ പോലും അവൾ സുരക്ഷിതയല്ല...... അത് കൊണ്ട് മാത്രാ അവളെ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വിടുന്നത്.....നിന്റെ വൈഫും ആയി അവൾ പെട്ടെന്ന് കമ്പനി ആയിക്കോളും......"

"അല്ലേലും പെണ്ണും പെണ്ണും എവിടെ കണ്ടാലും പെട്ടെന്ന് പരിചയം ആയിക്കോളും......വെറുതെ ഇരിക്കുമ്പോ പരദൂഷണം എങ്കിലും പറയാലോ......"

"നിന്നെ ഒറ്റ ഒരാളെ വിശ്വസിച്ചാ യാസി ഞാൻ അവളെ അങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു വിടുന്നത്..... അവൾക്ക് അവിടെ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടെങ്കിൽ ആ നിമിഷം തന്നെ നീ എന്നെ വിളിച്ചു പറയണം.....ജോലി ഒന്നും ശരിയായില്ലെങ്കിലും വേണ്ട അവൾ അവിടെ സുരക്ഷിതമായി ഉണ്ടായാൽ മതി.....അവളെ എല്ലാ ചിലവും ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം......"

"നീ എന്താ ഷാൻ ഇങ്ങനെ......? നീ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ട് നിന്റെ വെറും ഫ്രണ്ട് ആണെന്ന് ഒന്നും എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല....."

"അതിനും എത്രയോ മേലെയാണ്...... എന്റെ ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ എനിക്ക് അറിയില്ല അവൾ എന്റെ ആരാണെന്ന്......"

"ഇതിപ്പോ പറയുന്ന നിനക്കാണോ കേൾക്കുന്ന എനിക്കാണോ ഭ്രാന്ത് എന്ന സംശയത്തിലാ ഞാൻ......നീ ആദ്യം കക്ഷിയെ ഇങ്ങോട്ട് അയക്ക്..... ബാക്കി ഒക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം......"

"മ്മ്....."

ഷാൻ വിഷമത്തോടെ ഒന്ന് മൂളി.....!

ഇത്രയും ദൂരം അവളെ പറഞ്ഞു വിടണോ എന്ന് പോലും അവൻ ചിന്തിച്ചു..... എന്നും തന്റെ കൺവെട്ടത് വേണം എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു പോവുകയാ..... ഇനിയും അവളെ കാണും തോറും മനസ് കയ് വിട്ട് പോവും.....!!

വിഷമത്തോടെ അവൻ വീട്ടിലേക്ക് വന്നതും അവൾ തന്നെ ആയിരുന്നു വരവേറ്റത്..... മുഖത്തുള്ള പുഞ്ചിരി പോലും അകത്തുള്ള വിഷമം വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ട്......!

"മോളും കൂടെ ഇരിക്ക്......"

ഉപ്പച്ചി ദിയയോടായി പറഞ്ഞതും അവൾ ഡെയിനിങ് ടേബിളിന് മുന്നിൽ ഇരുന്നു..... ഷാൻ അവളെ തല ഉയർത്തി നോക്കി......ഇനി എന്നാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു ദിവസം..... ഇല്ല ഇനി ഈ ജന്മം അങ്ങനെ ഒന്നുണ്ടാവില്ല.....

"ഹ നീ ഒന്നും കഴിച്ചില്ലല്ലൊ മോനെ......"

ഷാൻ ഫുഡ്‌ മതിയാക്കി എണീറ്റതും ഉമ്മ ചോദിച്ചു......

"ഞാൻ പുറത്ത് നിന്ന് കഴിച്ചതാ...... പിന്നെ നിങ്ങൾ ഒക്കെ നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ ഇരുന്നു എന്നെ ഉള്ളൂ......"

അവൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.....സ്റ്റെയർ കയറാൻ നിന്നതും അവൻ ഒന്ന് നിന്നു.....

"എന്താടാ......"

"അ...... അത്..... മനുവും വൈഫും നാളെ ഒരു ഹണിമൂൺ ട്രിപ്പ് പോന്നുണ്ട്...... എന്നെയും വിളിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ സമ്മതിച്ചു......"

"അതാണോ...... അതിൽ ഞങ്ങൾക്ക് സന്തോഷം അല്ലേ ഉള്ളൂ മോനെ..... അല്ലേലും കൂടെ ഇങ്ങനെ ആരെങ്കിലും ഉള്ളതാ നല്ലത്..... അന്ന് തനിച്ചു പോവാത്തത് നന്നായി......ഇപ്പൊ രണ്ടാളെയും ഫ്രണ്ട്സിനെ തന്നെ കൂടെ കിട്ടിയില്ലേ......"

"മ്മ്....."

അവൻ ദിയയെ നോക്കിയതും അവൾ പുച്ഛത്തോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു...... എല്ലാം പ്ലാൻ ചെയ്തു പറഞ്ഞതാണെന്ന് അവൾക്കറിയാം.....!

"നാളെ എപ്പോഴാടാ കാലത്താണോ പോന്നത്......"

"മ്മ്..... എനിക്ക് കുറച്ച് ഡ്രെസ്സ് ഒക്കെ പാക്ക് ചെയ്യാൻ ഉണ്ട്......"

ഷാൻ വിഷമത്തോടെ ആർക്കും മുഖം കൊടുക്കാതെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു......

"മോൾക്കും കൂടെ എല്ലാം എടുത്തു വെക്കേണ്ടത് അല്ലേ.... ബാക്കി ഒക്കെ ഉമ്മ ചെയ്തോളാം....."

"ഷേ എന്റേം കൂടെ കല്യാണം കഴിഞിരുന്നെനിൽ ഹണിമൂൺ ഇവരോടൊപ്പം തന്നെ പോവാർന്നു..... സാരല്ല്യ എന്റെ കെട്ട് കഴിഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾ ഒന്ന് കൂടി എന്റെ കൂടെ വന്നോട്ടോ......"

ഹനു പറയുന്നത് കേട്ടതും ദിയ എല്ലാം മറന്നു ചിരിച്ചു.....

"പോയിരുന്നു പടിക്കെടി..... അവളെ ഒരു കല്യാണം.....എക്സാമിന് രണ്ട് ദിവസം കൂടിയേ ഉള്ളൂ....."

"അല്ലേലും പഠിച്ചിട്ടൊന്നും വല്യ കാര്യം ഇല്ല ഉമ്മച്ചി...... ഇപ്പൊ തന്നെ ബാബി പ്ലസ്ടു കഴിഞ്ഞു ഡിഗ്രി പഠിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാ കല്യാണം..... എന്നിട്ട് ചെയ്യുന്നതോ ഈ വീട്ടിലെ അടുക്കള പണിയും..... അപ്പൊ പിന്നെ പഠിച്ചത് വൈസ്റ്റ്‌ അല്ലേ......"

"എന്നാൽ എന്റെ മോൾ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്..... ഇവിടത്തെ അടുക്കള പണി ചെയ്തോ..... പഠിക്കാനും പോവേണ്ട.....ഈ പാത്രം മുഴുവൻ കഴുകി വെച്ച് തന്നെ തുടങ്ങിക്കോ....."

ഹനു സിംഗിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി.....

"അല്ലുമ്മാ ഞാൻ ഒരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ അപ്പോഴേക്കും നിങ്ങൾ അത് കാര്യം ആക്കിയാ..... എക്സാം ഒക്കെ അല്ലേ ഞാൻ പോയി പഠിക്കട്ടെ......"

ഹനു ഓടുന്നത് കണ്ടതും ദിയയും ഉമ്മയും നല്ല പോലെ ചിരിച്ചു.....ആ ചിരിയോടെ തന്നെ ആയിരുന്നു അവൾ മുറിയിലേക്ക് വന്നതും..... ബെഡിൽ ഇരിക്കുന്ന ഷാനുനെ കണ്ടതും അവളുടെ ചിരി മാഞ്ഞു......!

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നതും ഷാൻ അവളെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.....അവൻ പിടിച്ച കയ്യിലേക്ക് അവൾ ഞെട്ടലോടെ നോക്കിയതും ഷാൻ അവന്റെ കയ് മാറ്റി......

"ഐ ആം സോറി......"

"എന്തിന്.....?!ഫ്രണ്ട്‌സ് തമ്മിൽ അതിന്റെ ആവശ്യം ഉണ്ടോ......?!!"

"നിന്റെ നല്ലോരു ഫ്രണ്ട് ആവാൻ പോലും ഉള്ള യോഗ്യത എനിക്കില്ല.....എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം എന്റെ അവസ്ഥ അതായിപ്പോയി......."

അവൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞതും അവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......!

"എനിക്ക് വേണ്ടി മരിക്കാൻ ഒരുങ്ങിയവൾ ആണ് നൈഷു..... അവളെ ഇനിയും എനിക്ക് സങ്കടപ്പെടുത്താൻ ആവില്ല....."

"എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആവും ഷാൻ..... ഒരു പെൺകുട്ടി സ്നേഹിക്കുന്ന പുരുഷന് വേണ്ടി മരിക്കാൻ തയാർ ആയാൽ അത്ര മാത്രം അവൾ അവനെ സ്നേഹിക്കുന്നത് കൊണ്ടല്ലേ....."

അവൾ സങ്കടത്തോടെയും പുച്ഛത്തോടെയും അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.......!

"നിനക്ക് തല്കാലത്തേക്ക് ഒരു ജോലി റെഡി ആയിട്ടുണ്ട്.....എന്റെ ഫ്രണ്ട് യാസിയും വൈഫും ഉണ്ടാവും അവിടെ ....അവിടെ തന്നെ നിനക്ക് താമസിക്കാം.....ഇനി ജോലി പ്രൂഫ് ആയില്ലെങ്കിലും നീ വിഷമിക്കേണ്ട..... നിനക്ക് ഒന്നിനും ഒരു കുറവും വരുത്തില്ല......"

അവൾ പുച്ഛത്തോടെ തന്നെ ചിരിച്ചു......

"നാളെ പന്ത്രണ്ട് മണിക്കാ ട്രെയിൻ..... കാലത്ത് ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങാം..... നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും വാങ്ങാൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ വാങ്ങുകയും ചെയ്യാം....."

"അതൊന്നും വേണ്ട..... പോവുന്ന വഴി വീട്ടിൽ ചെന്നു എല്ലാരേയും കാണണം..... പറയാതെ ആണെങ്കിലും അവരോട് യാത്ര പറയണം........"

"എന്ത് ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിലും എന്നോട് പറയാം..... ഞാൻ അവിടം വരെ നിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും......"

"അപ്പൊ ഷാൻ വരുന്നുണ്ടോ......?!!"

"മ്മ്......അവിടത്തെ സാഹചര്യം ഒക്കെ നല്ലതാണെങ്കിൽ മാത്രമേ നിന്നെ ഞാൻ അവിടെ നിർത്തൂ....."

"എന്ത് സാഹചര്യം ആണെങ്കിലും എനിക്ക് അട്ജെസ്റ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റും..... അത് കൊണ്ട് ഷാൻ എന്റെ കൂടെ വരേണ്ട ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല....."

"ട്രെയിനിൽ അല്ലേ പോവേണ്ടത്...... അതൊന്നും നിനക്ക് പരിചയം ഇല്ലാത്തത് അല്ലേ......"

"അതിനെന്താ അങ്ങനെ ഒക്കെ അല്ലേ പരിചയം ആവുന്നേ......"

"എന്തായാലും ടിക്കറ്റ് എടുത്തു.... പിന്നെ ഇവരോടൊക്കെ നമ്മൾ ഒരുമിച്ച് പോവുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞതല്ലെ.....രണ്ട് ദിവസം എവിടെ എങ്കിലും കഴിച്ചു കൂട്ടി എനിക്ക് അങ്ങോട്ടേക്ക് വരാലോ......"

"ഷാൻ ഇങ്ങോട്ട് തിരിച്ചു വരുമ്പോ ഇവർ ഒക്കെ ഞാൻ എവിടെ എന്ന് ചോദിക്കില്ലേ,,,,, അപ്പൊ ഷാൻ എന്ത് പറയും......"

"ആ..... എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറയണം....."

"ഹ്മ്മ്..... ഏതെങ്കിലും ആക്‌സിഡന്റിൽ തീർന്നു എന്ന്...... അല്ലെങ്കിൽ ആരുടെയെങ്കിലും കൂടെ പോയെന്ന്...... ഇതിൽ ഏതാ ഷാൻ എന്നെ പറ്റി പറയാൻ പോന്നത്......?!!"

"ഏയ്..... ഞാൻ..... അങ്ങനെ ഒന്നും......"

അവൻ അവളെ ദയനീയമായി നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!!

"ആദ്യത്തേത് പറയേണ്ട ഷാൻ.....അത് കേട്ടാൽ ഇവരുടെ ഒക്കെ മനസ് വേദനിക്കും..... ഞാൻ വല്ലവന്റെയും കൂടെ പോയെന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി..... അതാവുമ്പോ അവരൊക്കെ എന്നെ വെറുക്കല്ലേ ചെയ്യൂ......"

അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക് മുന്നിൽ അവൻ മറുപടി ഇല്ലാതെ നിന്നു......

"ഇനി ഇവരെ ഒക്കെ എന്നാ കാണുക..... ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ഒന്ന് ഉണ്ടാവില്ല അല്ലേ ഷാൻ......അല്ലെങ്കിലും കാണാതിരിക്കുന്നതാ നല്ലത്..... ആരെയും......"

"നിനക്ക്..... ഫ്രണ്ട്‌സ് ആരും ഇല്ലേ..... നിന്നെ സഹായിക്കാൻ പറ്റിയത്..... അതാവുമ്പോ നിനക്ക് ഈ നാട്ടിൽ തന്നെ കഴിയാലോ......"

"വളരെ കുറച്ച് പേരെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആയിട്ട് ഉണ്ടായിട്ടുള്ളൂ..... ഞാൻ ഡിഗ്രി കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്യാത്തത് കൊണ്ട് അവരൊക്കെ ഇപ്പൊ എവിടെ ആണെന്ന് പോലും അറീല.....ഒരാൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് നൈന.....പ്ലസ് വൺ സമയത്ത് കിട്ടിയതാ.....അവളുടെ ഉപ്പച്ചി ദുബായിൽ ആണെന്നൊക്കെയാ അവൾ കോളേജിൽ എല്ലാരോടും പറഞ്ഞത്.....ആ സമയത്ത് ആയിരുന്നു എന്റെ ബാപ്പ ഞങ്ങളെ ഒക്കെ വിട്ട് പോയത്..... അവൾ എനിക്ക് വലിയ ആശ്വാസം ആയിരുന്നു......!"

"അവളും ആയി നിനക്ക് ഇപ്പൊ കോൺടാക്ട് ഉണ്ടോ..... നിന്നെ ഹെല്പ് ചെയ്യാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ......"

"അവൾക്ക് ഞാൻ ഇപ്പൊ അവളുടെ ഏറ്റവും വലിയ ശത്രു ആണ്......ഒരിക്കൽ കോളേജിന് മുന്നിൽ വെച്ച് ഒരു ആക്രിക്കാരൻ മോളെ എന്ന് വിളിച്ചു അവളെ അടുത്ത് വന്നപ്പോ അവൾ അയാളോട് മോശമായി സംസാരിച്ചു..... അയാൾ അവളുടെ ഉപ്പ ആണെന്ന് അന്നാ ഞാൻ അറിഞ്ഞത്.....അവൾ ആരോടും പറയരുത് എന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അത് അനുസരിക്കേം ചെയ്തു...... അവൾക്ക് അത് കുറച്ചിൽ ആയി തോന്നിയത് കൊണ്ടാവും...... എന്തൊക്കെ ആയാലും സ്വന്തം ഉപ്പ അല്ലേ.....അയാളോട് ഞാൻ സ്നേഹം കാണിച്ചതിന് രണ്ട് ദിവസം അവൾ എന്നോട് മിണ്ടാതെ നടന്നതാ.....പിന്നീട് അത് എങ്ങനെയോ കോളേജിൽ അറിഞ്ഞു...... അത് ഞാൻ കാരണം ആണെന്നാ അവൾ കരുതിയത്.....അതോടെ അവൾ ഞാനും ആയുള്ള ബന്ധം പോലും ഒഴിവാക്കി......അല്ലേലും ഈ നാട്ടിൽ ഞാൻ താമസിക്കുന്നതിനേക്കാൾ ബേധം ആരും അറിയാത്ത ആരും കാണാത്ത എങ്ങോട്ടെങ്കിലും മാറി താമസിക്കുന്നത് തന്നെയാ....."

"മ്മ്....."

അവൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രമേ ചെയ്തുള്ളൂ.....

"ഷാൻ....."

"മ്മ്....."

"എന്റെ ഉമ്മയും ഇത്തയും ഒരിക്കലും അറിയരുത്..... നാളെ വീട്ടിൽ പോയാൽ ഷാനുന് വേറെ ജോലി കിട്ടിയത് കൊണ്ട് നമ്മൾ അങ്ങോട്ട് താമസം മാറുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി..... അവരെങ്കിലും ആശ്വസിച്ചോട്ടെ ഞാൻ ഹാപ്പി ആണെന്ന്...... അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ ഉമ്മ നെഞ്ചു പൊട്ടി മരിക്കും......"

"മ്മ്....."

"ഞാൻ പോയി ഡ്രെസ്സ് എല്ലാം എടുത്തു വെക്കട്ടെ കാലത്ത് പോവാൻ ഉള്ളതല്ലേ....."

കണ്ണ് നിറഞ്ഞതും അവൾ അവൻ കാണാതിരിക്കാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ എന്ന പോലെ പറഞ്ഞു..... അവളുടെ കയ്യിൽ അവന്റെ പിടി വീണതും അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി......

"നിനക്ക് എന്നോട് ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ലേ......"

അവന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള ചോദ്യം കേട്ടതും അവൾക്ക് സഹിക്കാൻ ആയില്ല..... അവൾ കണ്ണീരോടെ എല്ലാം മറന്നു അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു...... അവനും അവളെ ഇറുകെ പുണർന്നു......!

എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ അവൾ അവനിൽ നിന്നും മാറി നിന്നു അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു......

"ഞാൻ പോയാൽ ഇഷ്ടപ്പെട്ട പെണ്ണിനോടൊപ്പം ജീവിക്കുമ്പോൾ ഷാൻ ഹാപ്പി ആണെന്ന് അറിയാം..... ഷാൻ എന്നും ഹാപ്പി ആയി കാണാനാ എനിക്കിഷ്ടവും.....പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് പറയാനാ......"

നെഞ്ചു പൊട്ടുന്ന വേദനയിലും അവൻ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു......!

"ഇവിടെ ഉള്ളവർ ഒക്കെ ഷാനുൻറെ സ്വന്തം ആണെന്ന് അറിയാം..... എന്റെ ആരും അല്ലെന്നും..... എങ്കിലും പറയാ ആരെയും ഷാൻ ആയിട്ട് വിഷമിപ്പിക്കരുത്..... ഷാൻ ഒന്ന് ഫുഡ്‌ കഴിക്കാതിരിക്കുമ്പോൾ പോലും അവരെ വിഷമം ഞാൻ കാണുന്നതാ....."

"മ്മ്......"

"പിന്നെ ഹനു..... അവൾ ഒരു വായാടി ആണേലും സത്യം മാത്രേ പറയാറുള്ളൂ..... കാക്കു കഞ്ചൂസ് ആണെന്നാ അവൾ പറയുന്നത്..... ഒരേ ഒരു പെങ്ങൾ അവൾക്ക് ആവശ്യം ഉള്ള കാശൊക്കെ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു കൊടുക്കണം....."

"മ്മ്....."

അവൻ വിഷമത്തോടെ തന്നെ മൂളി......!

"തിരിച്ച്‌ എന്നോട് ഷാനുന് ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ലേ......?!!"

ആവില്ല പെണ്ണെ നിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒന്നും തന്നെ പറയാൻ.....

"ആ,,,,ഇത് വെച്ചോ......."

അവൻ പേഴ്‌സ് തുറന്നു പണം എടുത്തു അവൾക്ക് നീട്ടി.....

"വേണ്ട ഷാൻ....."

അവൾ അത് നിരസിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.......

"തനിക്ക് അവിടെ എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം വരും....."

അവളുടെ കയ്യിൽ വെച്ച് കൊടുത്തതും അവൾ അതിലേക്ക് നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു......!

"നിന്നോട് ഞാൻ ചെയ്തതിന് പകരം എന്ത് തന്നാലും മതിയാവില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം.....അവിടത്തെ ജോലി ഇഷ്ടം ആയില്ലെങ്കിൽ എന്നെ വിളിച്ചു പറയുകയും വേണം......"

"മാന്യമായ എന്ത് ജോലിയും ഞാൻ ചെയ്യും......അതിനി ഒരു വീട്ടു വേലക്കാരി ആണെങ്കിലും......"

തന്റെ ഉള്ളം പിടഞ്ഞത് അവൻ അറിഞ്ഞു......എല്ലാറ്റിനും താൻ കാരണം ആണെന്നുള്ള കുറ്റബോധം......!

"ടൈം രണ്ട് കഴിഞ്ഞു.....ഉറങ്ങണ്ടേ....."

"ഇന്നിനി എനിക്ക് ഉറക്കം വരില്ല..... നമുക്ക് നേരം വെളുക്കുന്നത് വരെ ഇങ്ങനെ സംസാരിച്ചാലോ......"

ഇന്ന് മാത്രം അല്ല ഇനി അങ്ങോട്ടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ എനിക്കും ഉറക്കം വരില്ല..... ദിയ വേദനയോടെ അവനെ നോക്കി.....

"ഷാൻ....."

"മ്മ്......"

"ഷാൻ എന്നെങ്കിലും എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടോ......?!!"

ഇപ്പോഴും ഇഷ്ടമാണ്.....!എങ്കിലും അവൻ മൗനമായി ഇരുന്നു......!!

"എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ ഷാനുൻറെ പേരാവും പറയുന്നത്........"

"നിനക്ക് ഇവിടം വിട്ട് പോവേണ്ടി വരുന്നതിൽ വിഷമം ഉണ്ടോ......?!!"

"എന്തിന്..... ഈ ലോകത്ത് നിന്ന് തന്നെ നമ്മൾ ഒരിക്കൽ പോവേണ്ടത് അല്ലേ......."

"ഞാൻ ആണ് നിന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചതെന്ന് നിനക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ലേ......"

"എല്ലാം എന്റെ വിധി ആണെന്നെ ഞാൻ കരുതിയിട്ടുള്ളൂ...... എന്റെ ഉമ്മച്ചി പറയുന്നത് ഞാൻ കെട്ടിട്ടുണ്ട്..... തലയിൽ എഴുത്ത് തൂത്താൽ മായില്ലെന്ന്...... എന്റെ വിധി ഇതായിരിക്കും..... അത് നമ്മൾ ആയിട്ട് മാറ്റി എടുക്കാൻ പറ്റോ......"

ഷാൻ വിഷമത്തോടെ അവളെ നോക്കി എങ്കിലും അവളിൽ പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു.....എല്ലാം ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി പുറമെ ഉള്ള പുഞ്ചിരി......!

"എനിക്ക് നല്ല ഉറക്കം വരുന്നു ഷാൻ......"

ദിയ അവനോടായി പറഞ്ഞു അവൾക്കായുള്ള ആ കുഞ്ഞു മുറിയിൽ ചെന്നു..... ഇവിടെ വന്നപ്പോ മുതൽ തന്റെ ലോകം ഇതാണ്......താൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സമയം ചിലവിട്ടത് ഇതിനകത്ത് ആയിരിക്കും..... തന്നെ മറ്റാരേക്കാളും ഇവിടുത്തെ ചുവരിന് പോലും മനസ്സിൽ ആയിട്ടുണ്ടാവും..... അവൾ സങ്കടത്തോടെ അവിടെ ഒക്കെ ഒന്ന് നോക്കി.....!

അവൾ കണ്ണീരോടെ അവിടെ കിടന്നു.....ഷാൻ അവളെ ഗ്ലാസ് വിൻഡോസിലൂടെ ദയനീയമായി നോക്കിയതും അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു ഉറക്കം നടിച്ചു..... അവനും ഉറക്കം ഇല്ലാതെ നേരം വെളുപ്പിച്ചു......!!

         °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

പടച്ചവനോട് മനസുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ഷാനുനെ ഒന്ന് നോക്കി.....!

ഇനി എന്ന് കാണും ഈ മുഖം.....!

കാണരുത്..... ഒരിക്കൽ പോലും.....കയ് വിട്ട് പോവും തന്റെ മനസ്.....!

അവൾ കിച്ചണിൽ ചെന്നു എല്ലാർക്കും ഉള്ള ചായ ഇട്ടു.....അവസാനമായി ഇവർക്ക് വേണ്ടി തന്റെ കയ് കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കുന്ന വേദനയോടെ......

"ആ മോൾ ഇന്ന് നേരത്തെ എണീറ്റോ......?!!"

ഉറങ്ങാതെ തന്നെ നേരം വെളുപ്പിച്ച ദിയയോടായി ഉമ്മ ചോദിച്ചതും അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു......

"മ്മ്......"

അവൾ ചായ കപ്പ് നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... അവർ പുഞ്ചിരിയോടെ അത് വാങ്ങിയതും ദിയ ഉപ്പച്ചിക്കും ഹനുനും കൂടി ഉള്ളത് അവരുടെ മുറിയിൽ കൊണ്ട് പോയി കൊടുത്തു......!

"ഇന്ന് പോവാൻ ഉള്ളത് കൊണ്ട് നേരത്തെ എണീറ്റു അല്ലേ....."

"ആ.....പോവാൻ ഉള്ളത് കൊണ്ട് കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ല......"

"എപ്പോഴാ തിരിച്ചു വരുന്നത്......"

ഉപ്പയുടെ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ അവൾ ഒന്ന് പതറി......!

"അറിയില്ല....."

"അവന്റെ കാര്യവാ ഒന്നും പറയാൻ പറ്റില്ല.....മൂന്ന് ദിവസത്തിൽ കൂടുതൽ നിക്കേണ്ട..... മോൾ പോയാൽ ഈ വീട് ഉറങ്ങിയ പോലെ ആവും....."

"എന്റെയും ആഗ്രഹം അത് തന്നെയാ..... പക്ഷെ ഷാനുക്കാ....."

അവൾ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.....!

"അല്ലേലും ഈ സമയത്ത് അല്ലേ ഹണിമൂൺ ഒക്കെ പോവാൻ പറ്റൂ..... അത് നിങ്ങൾ ആസ്വദിച്ചിട്ട് പതിയെ വന്നാൽ മതി....."

അവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചതെ ഉള്ളൂ......!

"ഹണിമൂൺ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോ എനിക്കെന്താ കൊണ്ട് വരിക ബാബി......"

"നിനക്കെന്താ വേണ്ടത്......"

"ഒന്നും വേണ്ടെന്നേ,,,,,,ബാബി പെട്ടെന്ന് വന്നാൽ മതി......"

ഹനു അവളെ കവിളിൽ നുള്ളി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും ദിയ പുഞ്ചിരിച്ചു......

"ഞാൻ വന്നില്ലേലും നീ എന്നും എന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടാവും....."

അവൾക്ക് അത് മാത്രമേ പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ......!!

"ഷാൻ......"

ദിയ അവനെ തട്ടി വിളിച്ചതും അവൻ കണ്ണ് തുറന്നു...... ഇരുന്ന ഇരുപ്പിൽ എപ്പോഴോ കണ്ണ് അടച്ചതാണ്.....

മുന്നിൽ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചായ കപ്പും ആയി നിൽക്കുന്ന ദിയയെ കണ്ടതും അവൻ അവളെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി......!

"എന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ......?!!"

അവൻ ഒന്നും ഇല്ലെന്നു തലയാട്ടി അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു......

"ചായ....."

എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ അവന് നീട്ടിയതും അവൻ അത് വാങ്ങാൻ മടിച്ചു......!

"എന്റെ കയ് കൊണ്ട് അവസാനം ആയി തരുന്നത് അല്ലേ......"

അത് അവൾ പറയുമ്പോ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... എത്ര പിടിച്ചു നിർത്തിയാലും കണ്ണ് നീര് ചിലപ്പോൾ അറിയാതെ പുറത്ത് വരും..... അവൻ കാണാതിരിക്കാൻ അവൾ നന്നേ പാട് പെട്ടു...... അവൻ അത്യധികം വിഷമത്തോടെ തന്നെ അത് വാങ്ങി ഒരു സിപ് കുടിച്ചു.....

'എന്റെ കയ് കൊണ്ട് അവസാനം ആയി തരുന്നത് അല്ലേ......'

ആ വാക്കുകൾ വീണ്ടും വീണ്ടും കാതിൽ മുഴങ്ങി കേൾക്കുന്ന പോലെ......!!

ഇനി എന്ത് ചെയ്യും.....ഒരിക്കലും തന്നെ കൊണ്ട് ആവില്ല ദിയയെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ..... പക്ഷെ വീണ്ടും അവന്റെ ചിന്തകൾ നൈഷുവിൽ ചെന്ന് നിന്നു......

വിഷമത്തോടെ അവൻ എണീറ്റ് ബാത്‌റൂമിൽ ചെന്നു..... ഇറങ്ങി വരുമ്പോഴേക്കും ദിയ റെഡി ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു......എന്താവും ഇപ്പൊ ദിയയുടെ മനസ്സിൽ അവൻ ആ ചിന്തയോടെ അവളെ നോക്കിയതും അവൾ പകപ്പെടുത്തിയ മനസ് പോലും കയ് വിട്ട് പോവുമെന്ന അവസ്ഥയിൽ അവനെ നോക്കാതെ മുറി വിട്ടിറങ്ങി...... കണ്ണ് നീര് തുടച്ചു മാറ്റി താഴേക്ക് ഇറങ്ങിയതും ഉമ്മ പലഹാര പൊതിയും ആയി കിച്ചണിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്നു......

"ഇത് നിങ്ങൾക്ക് പോവുന്ന വഴി കഴിക്കാൻ ഉള്ളതാ......"

"എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ഉമ്മാ....."

"എന്റെ ഒരു സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടി......"

"എനിക്കും സന്തോഷം ആയി......"

അവൾ ആ പൊതി തന്റെ മാറോടു ചേർത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......

ഷാൻ റെഡി ആയെങ്കിലും എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ മുറിയിൽ അങ്ങിങായി നടന്നു......

"ഉമ്മ തന്നതാ..... പോവുന്ന വഴി കഴിച്ചോളാൻ പറഞ്ഞു....."

"മ്മ്....."

അവൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രമേ ചെയ്തുള്ളൂ......!

റെഡി ആക്കി വെച്ച ബാഗ് തുറന്നു അവൾ അതിൽ വെച്ചു.....ബാഗ് കയ്യിൽ എടുത്തു അവൾ ഷാനുനെ ഒന്ന് കൂടി നോക്കി..... അപ്പോഴും പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.....

"ഷാൻ......"

അവളുടെ വിളിയിൽ അവൻ നടത്തം നിർത്തി അവളെ നോക്കി.......!

"പോവണ്ടേ......"

"മ്മ്....."

"ആ ഒരു കാര്യം മറന്നു......"

അതും പറഞ്ഞു അവൾ തന്റെ കഴുത്തിൽ നിന്നും മഹർ ഊരി മാറ്റാൻ തുടങ്ങിയതും ഷാൻ തടഞ്ഞു......

"നീ എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത്......"

"ഇത് എന്റെ കഴുത്തിൽ കിടക്കുന്നിടത്തോളം കാലം ഞാൻ ഷാനുൻറെ ഭാര്യ ആണെന്ന് തോന്നിപ്പോകും..... ഇത് അന്ന് എന്റെ കയ്യിൽ വെച്ച് തരുമ്പോ ഷാൻ പറഞ്ഞ ഓരോ വാക്കും എനിക്ക് ഓർമയുണ്ട്.....മനസറിഞ്ഞു ഷാൻ എന്റെ കഴുത്തിൽ ഇട്ട് തന്നത് അല്ല ഈ മഹർ..... ഞാൻ ആയിട്ട് ഇട്ടതാ അത് ഞാൻ ആയിട്ട് ഊരി മാറ്റുന്നു...... മാത്രവുമല്ല ഇനി ഇതിന്റെ അവകാശി മറ്റൊരു പെണ്ണല്ലെ....."

അവൾ അത് കയ്യിൽ എടുത്തു അവന് നേരെ നീട്ടി..... ആ കഴുത്തിലേക്കുള്ള ശൂന്യതയിൽ ആയിരുന്നു അവന്റെ നോട്ടം.....തന്റെ മഹർ അവിടെ കിടക്കുമ്പോ ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗി ആയിരുന്നെന്ന് അവന് തോന്നി......!

"ഷാനുന്റേതായി ഒന്നും ഞാൻ കൊണ്ട് പോണില്ല....."

എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ അത് അവന്റെ കയ്യിൽ വെച്ച് കൊടുത്തു......എന്റെ മനസ് നിന്റെ കൂടെ തന്നെയാണ് പെണ്ണെ..... അത് ഒരിക്കലും എന്നോടൊപ്പം അല്ല..... അവൻ അവളെ നോക്കി ചിന്തയോടെ നിന്നു......!

അവനെ ഉണർത്തിയത് അവന്റെ ഫോൺ ആണ്..... നൈഷു ആണെന്ന് കണ്ടതും അവൻ ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കി......അവളുടെ ഫോൺ കോളിൽ പോലും അവന് പ്രതീക്ഷ ആയിരുന്നു......

കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു അവൻ കാതിൽ വെച്ചു......

"ദിയയെ പറഞ്ഞു വിട്ടോ ഷാൻ......"

അവളുടെ ചോദ്യത്തിൽ അവന്റെ അവസാന പ്രതീക്ഷയും അസ്തമിച്ചു......!

"ഇല്ല....."

"പിന്നെ......"

അവളുടെ ചോദ്യത്തിൽ ഗൗരവം ആയിരുന്നു......

"പോവാൻ തുടങ്ങുന്നേ ഉള്ളൂ......"

"ഇന്ന് പോയാൽ അവൾ പിന്നെ ഷാനുൻറെ ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരരുത്......!നിങ്ങൾ നിയമപരമായി വേർപിരിഞതൊന്നും ഇല്ലല്ലോ..... അപ്പൊ അവൾ അവകാശം പറഞ്ഞു പിന്നെ വരില്ലെന്ന് എന്താ ഉറപ്പ്......അവൾ ഒരിക്കലും നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു തടസ്സം ആയി വരരുത്......"

"അതിന്......"

അവൻ ഗൗരവത്തോടെ തന്നെ ചോദിച്ചു......!!

"അതിന് ഷാൻ അവൾ പൂർണമായും ഷാനുൻറെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു പോവാണെന്നും പിന്നീട് ഒരിക്കലും തന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വരില്ലെന്നും ഷാനുന് ഇഷ്ടം ഉള്ള ആളെ കെട്ടി ജീവിക്കാൻ സമ്മതം ആണെന്നും ഉള്ള സമ്മതപത്രത്തിൽ അവളെ സൈൻ വാങ്ങണം......"

ഷാനുന് ഒരു നിമിഷം തന്റെ ദേഷ്യം നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവാത്ത പോലെ......!

"നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത് നൈഷു......അവളെ ഇപ്പൊ തന്നെ ഞാൻ പരമാവധി ദ്രോഹിച് കഴിഞ്ഞു......"

"ഇത് ദ്രോഹം ആണോ അവൾക്കും ഒരു സഹായം അല്ലേ..... തിരിച്ച്‌ അവൾക്കും ഇഷ്ടം ഉള്ള ആളെ കെട്ടിക്കോളാൻ സമ്മതം ആണെന്ന് ഷാനുനും അവളോട്‌ പറയാം......അവളും ആരെയെങ്കിലും കെട്ടി എവിടെ എങ്കിലും ജീവിച്ചോട്ടെ......"

"Noooo......"

ഷാൻ സ്വയം മറന്നു അലറി..... ദിയ ഞെട്ടി കൊണ്ട് അവനെ നോക്കിയതും അവൻ ദേഷ്യം നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവാതെ നിന്ന് കിതക്കുകയായിരുന്നു......!

"ഷാൻ കൂൾ..... ഞാൻ പറയുന്നത് ഷാൻ ഒന്ന് ചിന്തിച്ചു നോക്ക്.....നാളെ നമ്മൾ നമ്മുടെ മക്കൾ ഒക്കെ ആയി സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുമ്പോൾ ആരെങ്കിലും തടസ്സം ആയി വന്നാൽ നമ്മൾ സഹിക്കോ.....എനിക്ക് ഒരിക്കലും സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല....."

അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു......!

"അങ്ങനെ വല്ലതും സംഭവിച്ചാൽ അറിയാലോ എന്നെ......."

അവൾ ഒരു ഭീഷണി എന്ന പോലെ പറഞ്ഞതും ഷാൻ ഒന്ന് മൂളി......അവൾ ഒരു ചിരിയോടെ കോൾ കട്ട് ചെയ്തു......!

"ഞാൻ ഒരിക്കൽ നിൻറെ മുന്നിൽ അഭമാനിതയായി..... ഇന്ന് തൊട്ട് നീ അതിനേക്കാൾ കഷ്ടത അനുഭവിക്കാൻ പോവാ ദിയ......"

ദിയയോടുള്ള പകയോടെ തന്നെ അവൾ സ്വയം പറഞ്ഞു......!!

"എന്താ ഷാൻ....."

ദിയ അവനരികിൽ ചെന്നു ചോദിച്ചതും അവൻ അവളെ ദയനീയതയോടെ നോക്കി.......!

"അ...... അത്..... ഇനി അങ്ങോട്ടുള്ള എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നീ ഒരിക്കലും ഒരു തടസ്സം ആയി ഉണ്ടാവരുത്......ആ ഒരു ഉറപ്പ് എനിക്ക് വേണം......."

അവൾ എല്ലാം മനസ്സിൽ ആയ പോലെ പുച്ഛത്തോടെ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു......അതിന് സമ്മതം എന്നോണം സൈൻ ചെയ്തു ആ പേപ്പർ അവൾ അവന് നേരെ നീട്ടി......!

മനസ് എന്നോ തീരുമാനം എടുത്തതാണ് ഇനി ഒരിക്കലും ഈ ജീവിതത്തിൽ കടന്നു വരില്ലെന്ന്......!!

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"പോട്ടെ ഉമ്മാ......"

"പോയ് വരട്ടെ എന്ന് പറ മോളെ......"

അതിനവൾ അവരെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....!

എല്ലാരോടും യാത്ര പറയുമ്പോ അവളുടെ കണ്ണ് നിറയാതിരിക്കാൻ അവൾ നന്നേ പാട് പെട്ടു......

"ഷാൻ നമുക്ക് കാറിൽ പോയാൽ മതി......"

ബൈക്കിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങിയ അവനോടായി പറഞ്ഞു അവൾ കാറിൽ കേറി ഇരുന്നു..... അകന്നതാണ് ആ മനസ്സിൽ നിന്ന് പോലും.....അവൻ വിഷമത്തോടെ ബൈക്കിൽ ഒന്ന് നോക്കി കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു......

"ഒന്ന് ഇവിടെ നിർത്ത്......"

വണ്ടി സൈഡ് ചെയ്തു എന്തെ എന്ന പോലെ അവൻ അവളെ നോക്കി......!

"ആലി മോൾക്ക് ഉള്ള സ്വീറ്റ്സ് വാങ്ങണം......"

അവൾ ഡോർ തുറന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....

"ഞാൻ വാങ്ങാം.....നീ ഇവിടെ ഇരുന്നാൽ മതി......"

"വേണ്ട....."

അവൾ പോവുന്നതും നോക്കി ഷാൻ ഇരുന്നു.....ഇനി കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ മാത്രം അവൾ തന്നോടൊപ്പം..... അവന്റെ നെഞ്ചു പൊട്ടുമെന്ന പോലെ അവന് തോന്നി......!

"പോവാം....."

അവൻ ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഉണർന്നത് അവളുടെ വാക്കുകളിൽ നിന്നാണ്.....

"ഇറങ്ങ്....."

അവൾക്ക് പിന്നാലെ അവനും ഇറങ്ങി..... വീട് എത്തിയതും അത് വരെ ഉണ്ടായിരുന്ന അവളുടെ മുഖഭാവം മാറി അവിടെ പുഞ്ചിരി മാത്രം ആയിരുന്നു.....മറ്റുള്ളവരെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ അവൾ സ്വയം നീരുകയാണ്...... അവനും അത് തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.......!

അധിക നേരം അവൾക്ക് അവിടെ നിൽക്കാൻ ആയില്ല..... തന്റെ കണ്ണ് നീര് ഒരു പൊട്ടികരച്ചിൽ ആയി പുറത്തേക്ക് ചാടുമെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നിയിരുന്നു......!

"ഇനി എന്നാ നിങ്ങളെ ഒക്കെ കാണാൻ പറ്റുക എന്ന് അറീല......"

"എവിടെ ആയാലും നീ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുന്നു എന്ന് കേട്ടാൽ മതി......"

ഉമ്മ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....

അവൾ ആലി മോളെ കയ്യിൽ എടുത്തു തുരെ തുരെ ഉമ്മ വെച്ചു..... സിയയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു യാത്ര പറഞ്ഞു..... അപ്പോഴാണ് ആലി മോളെ ഉപ്പച്ചി വന്നത്..... അവരെ കണ്ടതും അയാൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.......!

"ഇവരെ ഒരിക്കലും വിഷമിപ്പിക്കരുത്......ഒരു മകൻ ആയും ഭർത്താവ് ആയും ഉപ്പ ആയും ഇവർക്ക് നിങ്ങൾ മാത്രമേ ഉള്ളൂ......"

അവൾ കയ് കൂപ്പി അയാളോടായി പറഞ്ഞു കണ്ണീരോടെ ഇറങ്ങി...... ഒരിക്കലും ഷാനുന് മുന്നിൽ തന്റെ കണ്ണ് നിറയരുത്..... അവൾ വാശിയോടെ കണ്ണ് തുടച്ചു...... അവൻ നോക്കിയതും അവൾ പുറത്തേക്ക് നോക്കി എന്തോ ചിന്തയിൽ ഇരിക്കുകയാണ്.......!

"ദിയ......"

അവന്റെ വിളിയിൽ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.......!

"നിനക്ക് എന്നോട് വെറുപ്പ് തോന്നുന്നുണ്ടോ.....നിന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചതിന്.......!"

"ഒരിക്കലും ഇല്ല.....കാരണം വെറുപ്പ് തോന്നുന്ന ആൾ പോലും നമ്മുടെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടാവും.....മനസ്സിൽ ഇട്ടാണല്ലോ നമ്മൾ ഒരാളെ വെറുക്കുന്നത്...... പക്ഷെ ഷാൻ ഇപ്പൊ എന്റെ മനസ്സിൽ ഇല്ല..... അവിടെ ഇട്ട് വെറുക്കാൻ പോലും......"

അവൾ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞതും ഷാൻ വിഷമത്തോടെ അവളെ നോക്കി..... കൂടുതൽ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ അവനായില്ല.....

സ്റ്റേഷന് മുന്നിൽ വണ്ടി നിന്നതും ദിയ ഷാനുനെ ഒന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് ഇറങ്ങി......

അവന്റെ മനസ് പിടയാൻ തുടങ്ങി..... അവളെ ഒരിക്കലും പിരിയാൻ ആവില്ലെന്ന് അവന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു......

"ദിയ......"

മുന്നോട്ട് നടന്ന അവളെ നോക്കി അവൻ അത്യധികം വിഷമത്തോടെ വിളിച്ചു......!!

"ടിക്കറ്റ്‌ എവിടെ......?!!"

അവളുടെ ചോദ്യം ഗൗരവത്തിൽ ആയിരുന്നു..... അവൻ പോക്കെറ്റിൽ നിന്നും ടിക്കറ്റ്‌ എടുത്തതും അവൾ അത് വാങ്ങി ഒന്ന് അവന് തന്നെ നീട്ടി.....

"ഷാൻ എന്റെ കൂടെ വരണം എന്നില്ല......"

"നീ തനിച്.....?!!"

"ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലൊ ഷാൻ..... ഇനി അങ്ങോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ തനിച്ചാണ്...... അത്രത്തോളം വരില്ലല്ലൊ ഇത്......"

"നിന്നെ തനിച്ചു വിടാൻ എനിക്കാവില്ല..... നിന്നെ അവിടെ സുരക്ഷിതമായി എത്തിച്ചാലെ എനിക്ക് സമാദാനം കിട്ടൂ......"

"എന്നെ ഓർത്ത് വിഷമിക്കാൻ ഉള്ള ബന്ധം ഒന്നും ഇപ്പൊ നമ്മൾ തമ്മിൽ ഇല്ല ഷാൻ..... നമ്മൾ ഇപ്പൊ അന്യരാണ്....."

അവൻ ഒന്നും പറയാൻ ആവാതെ നിന്നു..... ശരിയാണ് എല്ലാ ബന്ധവും അവസാനിച്ചു.....!

"ഇനി ഒരിക്കലും നമ്മൾ തമ്മിൽ കാണാതിരിക്കട്ടെ...... പോട്ടെ.....!

ഗുഡ് ബൈ......"

അവൾ നടന്നകലും തോറും അവൻ ഒരു പ്രതിമ കണക്കെ നിന്നു..... മനസ് ട്രെയിനിനെക്കാൾ വേഗതയിൽ സഞ്ചരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.......!

"ദിയാാാാ........"

പെട്ടെന്ന് അവൻ അവളെ പേര് ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവൾക്ക് പിന്നാലെ ഓടി......

"എന്താ ഷാൻ......"

"ദിയ..... ഞാൻ..... എനിക്ക്......"

എന്ത് പറയും എന്നോ എങ്ങനെ പറയും എന്നോ അറിയാതെ അവൻ നിന്നതും അവന്റെ ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി..... അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ ഫോണിലേക്ക് നോക്കിയതും നൈഷു ആണെന്ന് കണ്ടതും അവന്റെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്നു......!

അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ് ചെയ്തു........ അവളുടെ ഓരോ വിളിയിലും ഇത് ചെയ്തിരുന്നെങ്കിൽ ഇന്ന് തനിക്ക് ഈ അവസ്ഥ വരില്ലായിരുന്നു......

അവൾ നിന്നിടത് നോക്കിയതും അവൾ അവിടെ ഇല്ല..... ട്രെയിനിൽ കയറാൻ തുടങ്ങിയ ദിയയ്ക്ക് അരികിലേക്ക് അവൻ വീണ്ടും ഓടി......

"ദിയാ......"

അവൾ കണ്ണീരോടെ അവനെ നോക്കി..... അവന്റെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നു......!

"ഷാൻ ഹാപ്പി ആയി ജീവിക്കണം.....!പോട്ടെ....."

അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു......

"എനിക്ക് ഒരു ദേഷ്യവും ഇല്ല..... അന്നേ ഷാൻ എന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ  മറ്റൊരു പെണ്ണിനെ ആണ് ഇഷ്ടം എന്ന്..... എന്നിട്ടും ഞാൻ അല്ലേ ഷാനുൻറെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത്..... ആ ഞാൻ ഇന്ന് ഷാനുൻറെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുന്നു...... ഇനി ഷാനുന് ഇഷ്ടം ഉള്ള പെണ്ണിൻറെ കൂടെ ജീവിക്കാം......"

അവന്റെ മുഖം അവളുടെ കയ്കുമ്പിളിൽ ആയിരുന്നു.....!

"ബൈ......"

അതും പറഞ്ഞു അവൾ അവന്റെ നെറ്റിയിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു..... അവിടം ചുട്ട് പൊള്ളുന്നത് പോലെ തോന്നി അവന്.....

ട്രെയിൻ നീങ്ങും തോറും അവൻ അവിടെ നിന്നും പൊട്ടി കരഞ്ഞു.....!അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി യാത്ര പറഞ്ഞു......!

അവൻ കണ്മുന്നിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞതും കണ്ണീരോടെ തന്നെ അവൾ മനസിനെ പാകപ്പെടുത്തി..... ഷാൻ അവൻ ഒരിക്കലും തന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാവില്ലെന്ന സത്യം അവൾ ആ യാത്രയിൽ ഉൾക്കൊണ്ടു.....!!

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

കാറിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു ഷാൻ..... അവളുടെ ഓരോ ഓർമ്മകളിൽ അവൻ കണ്ണീരോടെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു കിടന്നു...... എപ്പോഴോ മയക്കത്തെ കൂട്ട് പിടിച്ചു.....എല്ലാം മറന്നുള്ള ഉറക്കം.......!

"ഷാൻ....."

അവളുടെ വിളി കാതിൽ മുഴങ്ങിയതും അവൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ തുറന്നു..... അവൾ ഇല്ല..... എങ്കിലും അവൻ ചുറ്റിലും നോക്കി......!

നേരം ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു..... അവൻ ടൈം നോക്കി...... അവൾ അവിടെ എത്തികാണും.....

ഫോൺ എടുത്തതും അത് ഓഫ് ആണെന്ന് കണ്ട് ഓൺ ചെയ്തു ദിയയുടെ നമ്പറിൽ കോൾ ചെയ്തതും സ്വിച്ച് ഓഫ് എന്ന് കേട്ട് അവൻ ഭയത്തോടെ വീണ്ടും വീണ്ടും ട്രൈ ചെയ്തു......

അത് ഓഫ് തന്നെ ആണെന്ന് കേട്ടതും അവൻ യാസിയെ കോൾ ചെയ്തു......

"യാസി..... ദിയ അവൾ അവിടെ എത്തിയോ..... അവൾക്ക് പ്രശ്നം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ അല്ലേ......"

"നീയും അവളും ഒരുമിച്ച് വരുമെന്നല്ലേ നീ പറഞ്ഞത്.... വണ്ടിയും കൊണ്ട് സ്റ്റേഷനിൽ ചെന്നു നിന്നത് മെച്ചം......"

"എടാ അവളെ കൂടെ വരാൻ പറ്റിയ ഒരു സിറ്റുവേഷനിൽ അല്ല ഞാൻ.....അവൾ തനിച്ചാ അങ്ങോട്ട് വന്നത്..... ഞാൻ നിന്റെ അഡ്രെസും ഇറങ്ങാൻ ഉള്ള സ്റ്റേഷനും എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊടുത്തതാ....."

"അങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണ് ഈ സ്റ്റേഷനിൽ എന്തായാലും ഇറങ്ങിയിട്ടില്ല.....ഞാൻ അവിടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു......"

"യാസി നീ എന്താ ഈ പറയുന്നത്......"

"ഞാൻ അപ്പൊ തന്നെ നിന്നെ വിളിച്ചതാ അപ്പൊ നിന്റെ ഫോൺ ഓഫ്..... പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ..... അപ്പൊ പിന്നെ കരുതി ഇനി നിങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നില്ലെന്ന്......നിന്റെ സംസാരവും അങ്ങനെ ഉള്ളത് ആയിരുന്നല്ലോ.....അവളെ പറഞ്ഞു വിടാൻ മനസ് ഇല്ലാത്ത പോലെ......"

"പറഞ്ഞു വിടാൻ മനസ് ഉണ്ടായിട്ടല്ല..... പക്ഷെ എന്റെ അവസ്ഥ അങ്ങനെ ആണ്......അത് കൊണ്ട് മാത്രാ നെഞ്ച് പൊട്ടുന്ന വേദന സഹിച്ചും ഞാൻ അവളെ അങ്ങോട്ട് അയച്ചത്......"

"എന്തായാലും നീ കക്ഷിയെ വിളിച്ചു നോക്ക്......!"

"അവളെ ഫോൺ ഓഫ് ആണ്......"

അവൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു......!

"എന്തായാലും അങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണ് ഈ സ്റ്റേഷനിൽ ഇറങ്ങിയിട്ടില്ല.....എങ്കിലും നീ അവളെ ഒരു പിക് വിട്..... ഞാൻ ഒന്ന് അന്വേഷിക്കട്ടെ......"

അവൻ അപ്പൊ തന്നെ പ്രതീക്ഷയോടെ ഗാലറിയിൽ നോക്കി എങ്കിലും അവളുടെ ഒറ്റ പിക് പോലും കണ്ടില്ല..... മറിച് നൈഷു ആയിരുന്നു അവന്റെ ഫോൺ നിറയെ..... അന്ന് ഒരു സെൽഫി എടുക്കാൻ അവൾ സമ്മതിച്ചതും ആ നിമിഷം തന്നെ നൈഷു വിളിച്ചതും അവൻ ഓർത്തു......

"അവളെ പിക് ഒന്നും എന്റെ കയ്യിൽ ഇല്ല....."

"ബെസ്റ്റ്..... എങ്കിലും പേര് വെച്ച് ഞാൻ അന്വേഷിക്കട്ടെ..... അവളെ നമ്പർ എങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ സെൻറ് ചെയ്‌തേക്ക്......"

അവൻ നമ്പർ സെൻറ് ചെയ്തെങ്കിലും പ്രതീക്ഷ എല്ലാം അസ്തമിച്ചിരുന്നു.....

അവൾ തന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും എന്നന്നേക്കും ആയി ഒഴിഞ്ഞു പോയതാണ്......!

അവൻ വിഷമത്തോടെ ആ കാറിൽ തന്നെ ആ ദിവസം മുഴുവൻ കഴിച്ചു കൂട്ടി..... നേരം വെളുത്തതും അവൻ ദിയയുടെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു..... അത് ഓഫ് തന്നെയാണ്......!

ഒരിക്കൽ ജീവൻ കളയാൻ തയാർ ആയവൾ ആണ്.....അങ്ങനെ വല്ലതും ചെയ്ത് കാണുമോ..... അവന്റെ മനസ് കിടന്ന് പിടക്കാൻ തുടങ്ങി......

ഉപ്പയുടെ കോൾ വന്നതും അവൻ എങ്ങനെ ഒക്കെയോ സംസാരിച്ചു..... ദിയ ബാത്‌റൂമിൽ ആണെന്നും പിന്നെ വിളിക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു അവൻ കോൾ കട്ട് ചെയ്തു......!

അവളെ പറ്റി അറിയാതെ അവന് സ്വസ്ഥത കിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നിയതും അവൻ യാസിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നു......

"രണ്ട് ദിവസം ആയില്ലേ നീ ഇങ്ങോട്ട് വന്നിട്ട്..... ഇത് വരെ അവളെ പറ്റി ഒരു വിവരവും ഇല്ല.....ഇനി എന്ത് ചെയ്യാനാ നിന്റെ പ്ലാൻ......"

"തിരിച്ചു പോണം..... എന്നോടുള്ള വാശിയോടെ അവൾ ജീവിക്കും.....എവിടെ ആയാലും അവൾ സന്തോഷം ആയി ജീവിക്കട്ടെ......ഞാൻ ആയിട്ട് അവൾക്ക് ഒരു സന്തോഷവും കൊടുത്തിട്ടില്ല......"

അവൻ വിഷത്തോടെ തന്നെ പറഞ്ഞു......!

"നീ കെട്ടിയ പെണ്ണാ ദിയ എന്ന് അറിഞിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ അപ്പോഴേ എന്തെങ്കിലും സൊല്യൂഷൻ പറഞ്ഞു തന്നേനെ......"

"ഇതിൽ ഒരു സൊല്യൂഷനും ആർക്കും കണ്ടെത്താൻ ആവില്ല......എനിക്ക് വേണ്ടി ഒരു പെണ്ണ് മരിക്കാൻ നടക്കുമ്പോൾ അവളെ ഞാൻ എങ്ങനെയാ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിക്കുന്നെ......"

"എന്നാലും നീ മഹർ ചാർത്തിയ പെണ്ണല്ലെടാ അവൾ......"

"മ്മ്......ഞാൻ കണ്ടതിൽ വെച്ച് നല്ല മനസുള്ള പെണ്ണാ അവൾ..... എന്നെ പോലെ ഒരാളെ അല്ല അവൾക്ക് വേണ്ടത്.......അവളെ വേദനിപ്പിക്കാതെ പൊന്ന് പോലെ നോക്കുന്ന ഒരാൾ ആണ്......അങ്ങനെ ഒരാൾ അവൾക്കായി എവിടെ എങ്കിലും ഉണ്ടാവും......പക്ഷെ മറ്റൊരാളെ കൂടെ എനിക്ക് അവളെ സങ്കല്പിക്കാൻ പോലും ആവില്ല.....അത്രയും സ്വാർത്ഥൻ ആണ് ഞാൻ..... എന്റെ കണ്മുന്നിൽ വരാതെ അവൾ എവിടെ എങ്കിലും ഹാപ്പി ആയി ജീവിക്കട്ടെ......"

കണ്ണീരിനെ പിടിച്ചു നിർത്തിയാണ് അവൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയത്......!

എങ്കിലും മനസ് അവൾക്കായി തുടിക്കുന്ന പോലെ......!!

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ദിയ ഒരു ഓരോ ദിവസവും നോവായി അവന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു......അവളെ പറ്റി ഓർക്കാതിരിക്കാൻ അവൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു..... ഇനി അവളെ പറ്റി ചിന്തിക്കരുത്..... ഇനിയുള്ള എന്റെ ജീവിതം മറ്റൊരു പെണ്ണിന്റെ കൂടെയാണ്......!

നൈഷു അവൾ തനിക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കും..... ഒരാഴ്ച്ച ടൈം കൊടുത്തതാണ്.....അതിന് മുന്നേ അവളുടെ അടുത്ത് എത്തിയില്ലെങ്കിൽ അവൾ വീണ്ടും വല്ല കടും കയ്യും ചെയ്യും.....

ഷാൻ എല്ലാം മറന്നു അവളെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു...... സ്വിച്ച് ഓഫ് ആണെന്ന് കേട്ടതും അവൻ ഭയത്തോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വിട്ടു..... അന്ന് കോൾ ചെയ്തപ്പോൾ കട്ട് ചെയ്തതാണ്..... ആ ദേഷ്യം കൊണ്ടാവും..... അവൻ സ്വയം ആശ്വസിച്ചു.....!

ദിയ തന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു പോയെന്ന് കേൾക്കുമ്പോ അവൾ ഒരുപാട് സന്തോഷിക്കും..... പ്രണയിനിയോടൊപ്പം ഉള്ള തന്റെ ജീവിത സ്വപ്നത്തിൽ ആയിരുന്നു ആ നിമിഷം അവൻ......

കാളിംഗ് ബെൽ അമർത്തി അവൻ പ്രതീക്ഷയോടെ നിന്നു......

ഡോർ തുറന്ന ആളെ കണ്ടതും ഷാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി.....

"നിങ്ങൾ.......?"

അവൻ ചോദ്യ ഭാവത്തോടെ അയാളെ നോക്കി......!കണ്ടിട്ടുണ്ട് ഇയാളെ വഴിയിൽ വെച്ച്.....ഒരു ആക്രിക്കാരൻ......പക്ഷെ ഇയാൾ എന്താ ഇവിടെ......?!!

"നിങ്ങൾക്ക് ആരെയാ കാണേണ്ടത്......"

"നൈഷു......"

"അവൾ ഇവിടെ ഇല്ല......"

"ഇല്ലേ..... എവിടെ പോയി......"

"അറിയില്ല..... പോവുമ്പോ ഉമ്മയ്ക്കും ഉപ്പയ്ക്കും ഒരു ലെറ്റർ എഴുതി വെക്കാൻ അവൾ മറന്നിട്ടില്ല......"

ഷാൻ ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്നു......

"നിങ്ങൾ നൈഷുൻറെ ഉപ്പയാണോ.....?!!"

"അതായിരുന്നു അവൾ എന്നിൽ കണ്ട ഏറ്റവും വലിയ കുറവ്....."

അയാൾ കണ്ണീരോടെ വ്യക്തമാവാത്ത പോലെ പറഞ്ഞു......!!

"നൈഷു എവിടെയാ..... എനിക്ക് അവളെ കാണണം......"

"അവളെ അന്വേഷിച്ചു വരുന്ന ചെറുപ്പക്കാർ ഒക്കെ അവളെ കാമുകന്മാർ ആണ്.....നീയും അതാണോ......?!!"

"മനസ്സിൽ ആയില്ല......"

അയാൾ പറഞ്ഞതൊന്നും മനസ്സിൽ ആവാതെ ഷാൻ ചോദിച്ചു......!

"അവളെ ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെട്ടാ ഞാൻ വളർത്തിയത്.....കുട്ടികാലത്ത് ഉപ്പച്ചി എന്ന് വെച്ചാൽ അവൾക്ക് ജീവൻ ആയിരുന്നു......വലുതായപ്പോൾ അവൾക്ക് ഞാൻ ഒരു കുറച്ചിൽ ആയി തോന്നി..... എന്റെ ജോലിയായിരുന്നു അവൾ എന്നിൽ കണ്ട കുറച്ചിൽ..... ആ ജോലി കാരണം ആണ് എന്റെ മോൾ ഇത്രയും  എനിക്കെതിരെ സംസാരിക്കാൻ പാകത്തിന് വളർന്നത് എന്നും അവൾ മറന്നു.....വലിയ വീട് വേണം താമസിക്കാൻ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ അവളെ ആഗ്രഹം നടത്തി കൊടുത്തു..... പിന്നീട് എന്റെ മോൾ ഡിമാൻഡ് വെച്ചത് ഞാൻ ആ വീട്ടിൽ കാൽ കുത്തരുത് എന്നാ..... അവളെ കാണാൻ വേണ്ടി അവളെ മുന്നിൽ ചെന്നാൽ ഒരു ഭിക്ഷക്കാരനോട്‌ കാണിക്കുന്ന പരിഗണന പോലും അവൾ എന്നോട് കാണിക്കാറില്ല......അവളോടൊപ്പം പിന്നീട് പല സ്ഥലത്തും വല്യ കുടുംബത്തിലെ ചെറുപ്പക്കാരെ കാണാറുണ്ട്......അതിനെ പറ്റി അവളോട്‌ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞത് എന്റെ സ്വപ്നം പോലെ ജീവിക്കാൻ നിങ്ങളെ കാശ് പോരാ എന്നും അവരൊക്കെ എനിക്ക് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യും എന്നൊക്കെ ആണ്..... കേട്ടപ്പോൾ വിഷമം ഒന്നും തോന്നിയില്ല..... സ്വന്തം ഉപ്പയായ ഞാൻ എന്നോ അവളെ മുന്നിൽ മരിച്ചതാ......"

ഷാൻ കേട്ടത് ഒന്നും വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ നിന്നു...... ഒരിക്കൽ പോലും അവൾ അങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണാണെന്ന് തോന്നിയിട്ടില്ല.....

"നിങ്ങൾ പറയുന്നത്.....എനിക്കൊന്നും മനസ്സിൽ ആവുന്നില്ല......എനിക്ക് വേണ്ടി മരിക്കാൻ പോലും തയാർ ആയവൾ ആണ് അത്......അവളെ പറ്റി തന്നെ ആണോ നിങ്ങൾ ഈ പറയുന്നത്..... അതൊ നിങ്ങൾക്ക് ആള് മാറിയതോ.......?!!"

"അവളെ കാര്യ സാധ്യത്തിന് വേണ്ടി അവൾ എന്തും ചെയ്യും...... പക്ഷെ ഒരാൾക്ക് വേണ്ടി മരിക്കാൻ തയാർ ആവും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല......"

ഷാൻ വീണ്ടും നല്ലത് പോലെ ഞെട്ടി......!

"നോക്ക്..... നിങ്ങൾ പറയുന്നത് ഇവളെ പറ്റി തന്നെ ആണോ.....അതൊ നിങ്ങൾക്ക് ആള് മാറിയതോ......?!!"

ഷാൻ ഫോൺ എടുത്തു അവളെ പിക് കാണിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു......!

"ഇത് തന്നെയാ ഞങ്ങളെ മോൾ നൈന......"

"വാട്ട്‌.....? നൈനയോ......?!!"

"അങ്ങനെയാ ഞങ്ങൾ അവളെ വിളിക്കുന്നത്......"

അപ്പൊ അന്ന് ദിയ പറഞ്ഞ നൈന ഇത് തന്നെ ആവോ...... അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ഷാൻ ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്നു......!

"പ്ലീസ് അവളെ എനിക്ക് കാണണം..... അവൾക്ക് വേണ്ടി എന്റെ ജീവിതം പോലും കളഞ്ഞ ഞാൻ വന്ന് നിൽക്കുന്നത്...... എനിക്ക് അവളെ ഒന്ന് കണ്ടാൽ മതി....."

"അതിന് അവൾ ഇവിടെ ഇല്ല..... ദാ ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടാൾക്കും ഇത് എഴുതി വെച്ചാ അവൾ പോയത്......"

അയാൾ അവന് നേരെ ലെറ്റർ നീട്ടിയതും ഷാൻ വിറക്കുന്ന കയ്കളോടെ അത് വാങ്ങി......!

'ഞാൻ പോവുന്നു..... എന്നെ അന്വേഷിച്ചു വരണം എന്നില്ല.....ഞാൻ പോവുന്നത് ആർക്കും സ്വപ്‌നം പോലും കാണാൻ പറ്റാത്ത കാശുള്ള വീട്ടിലെ ഒരുത്തന്റെ കൂടെയാ.....അല്ലെങ്കിൽ  അവനെ വല്ല പെൺപിള്ളേരും കൊത്തി കൊണ്ട് പോവും..... ഒരു ആക്രിക്കാരന്റെ മകൾ ആണ് ഞാൻ എന്ന് അവന് അറിയില്ല..... ദയവ് ചെയ്തു എന്നെ അന്വേഷിച്ചു വന്ന് അത് കൂടി അറിയിക്കരുത്......'

ഷാൻ കണ്ണീരോടെ അതുമായി നിന്നു..... എന്താണ് സത്യം എന്ന് അവന് തന്നെ തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റാത്ത പോലെ......!

"മോൻറെ കയ്യിൽ നിന്നും അവൾക്ക് വേണ്ടി ഒരുപാട് കാശ് ചിലവായിട്ടുണ്ടാവും എന്ന് അറിയാം.....പക്ഷെ അതൊന്നും തിരിച്ചു തരാൻ എന്നെ കൊണ്ടാവില്ല..... വില കൂടിയ ഫോണും ഡ്രെസ്സും ബർത്ത്ഡേ ഗിഫ്റ്റും ഒക്കെ അവൾക്ക് വേണ്ടി സമ്മാനിച്ചവർ ഇന്ന് എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ എന്ത് സമാദാനം പറയും എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല..... അത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഇവിടം വിട്ട് പോവാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു...."

"എനിക്ക് ഒന്നും വേണ്ട..... അവൾ എന്തിനാ എന്നോട് ഇങ്ങനെ..... അവൾക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ ഉപേക്ഷിച്ചത് എന്റെ ജീവനെയാ..... എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രം ശ്രമിച്ച പെണ്ണിനെ.....നൈഷു എനിക്ക് വേണ്ടി മരിക്കാൻ തയാർ ആയത് കൊണ്ട് മാത്രം......"

"അന്ന് മോനോട് സത്യം പറയാൻ എനിക്കായില്ല..... പറഞ്ഞാൽ അവൾ എന്താ ഇവിടെ കാണിച്ചു വെക്കുന്നത് എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല.....അവൾ എന്നെ കൊണ്ട് മോനെ ഫോൺ ചെയ്യിച്ചു സ്വയം കയ്യിൽ എടുത്തു കെട്ടിയതാ..... അല്ലാതെ......"

അവളെ ഉമ്മ പറഞ്ഞതും അവന് സ്വയം വെറുപ്പ് തോന്നി..... ഇതൊക്കെ ഡ്രാമ ആണെന്ന് തനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റിയില്ലല്ലൊ.....

"വിശ്വസിച്ചു പോയി.....അവൾക്ക് വേണ്ടി എല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുത്തി..... വീട് കുടുംബം എല്ലാം..... അതിനേക്കാൾ ഒക്കെ ഉപരി ഒരു പാവം പെണ്ണിന്റെ ജീവിതം...... അവൾ നിങ്ങളുടെ മകളുടെ പഴയ കൂട്ട്കാരിയായത് കൊണ്ടാവും അവൾ എന്നെ കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യിച്ചത്...... ഞാൻ കഥ അറിയാതെ അവൾക്ക് വേണ്ടി ആടുകയായിരുന്നു......"

ഷാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ കണ്ണീരോടെ പറഞ്ഞു.....!

"എന്റെ ദിയ,,,,,, അവളെ ഞാൻ എവിടെ ചെന്നു കണ്ട് പിടിക്കും....."

"ദിയ.....അവൾ ആണോ മോന്റെ ഭാര്യ....."

"മ്മ്.... അവൾ നിങ്ങളെ പറ്റി പറഞ്ഞതാ എന്നിട്ടും നൈന എന്ന പെണ്ണ് നൈഷു ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയില്ല..... അപ്പോഴെങ്കിലും മനസ്സിൽ ആക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്ക് ഇപ്പൊ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ വന്ന് നിക്കേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു......"

"നൈഷാന എന്ന അവളെ പേര്.....നൈന മോൾ എന്ന് എളുപ്പത്തിന് വിളിച്ചു തുടങ്ങിയതാ....."

"മ്മ്.....വിഡ്ഢിയാ ഞാൻ ഒരു പെണ്ണിന് വേണ്ടി സ്വന്തം ജീവിതം കളഞ്ഞു വന്ന് നിൽക്കുന്നവൻ.....ഒരിക്കൽ ജീവൻ രക്ഷിച്ച കൂട്ട്കാരന്റെ മകളെ എനിക്ക് കെട്ടിച്ചു തന്ന ഉപ്പയോട് ഞാൻ ഇനി എന്ത് സമാദാനം പറയും..... സ്വന്തം മകളെ പോലെ കണ്ട എന്നെ ഉമ്മയോടും ഒരു ഇത്തയെ കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ കഴിയുന്ന അനിയത്തിയോടും ഞാൻ എന്താ പറയാ....."

ഷാൻ വിഷമത്തോടെ സ്വയം പറഞ്ഞു അവിടെ നിന്ന് നടന്നു.....

"മോനെ....."

പിന്നിൽ നിന്നുള്ള അയാളെ വിളിയിൽ അവൻ ഒന്ന് നിന്നു......!

"എനിക്ക് ദിയ മോളെ വഴിയിൽ വെച്ച് രണ്ട് മൂന്ന് തവണ കണ്ട പരിചയം മാത്രമേ ഉള്ളൂ..... പക്ഷെ കൂട്ട്കാരിയുടെ ഉപ്പയായ എന്നോട് സ്വന്തം മകൾ പോലും കാണിക്കാത്ത സ്നേഹം അവൾ എന്നോട് കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്..... ഉപ്പ എന്ന് ഒരു മടിയും ഇല്ലാതെ വിളിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ മനസ് അറിഞ്ഞു സന്തോഷിച്ചതാ..... ഇങ്ങനെ ഒരു മകളെ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചതും ആണ്.....!"

"അവളെ ഭാര്യ ആയി കിട്ടിയിട്ടും ഞാൻ അവളെ......"

ഷാൻ മുഴുവൻ ആക്കാൻ ആവാതെ കണ്ണ് നിറച്ചു......!

"അവൾ എവിടെ ആണെങ്കിലും മോൻ കണ്ട് പിടിക്കണം..... അവളോടൊപ്പം ജീവിക്കണം..... അവളെ പോലെ ഒരു പെണ്ണിന്റെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ കഴിയുന്നതാ ഒരു പുരുഷന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യം......"

"മ്മ്....."

അവൻ വേദനയോടെ ഒന്ന് മൂളി അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി......

എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ അവൻ വണ്ടി എടുത്തു വിട്ടു......!!

നൈഷു അവൾ ദിയയുടെ ജീവിതം തകർക്കാൻ വേണ്ടി മനഃപൂർവം എന്നെ കൊണ്ട് ചെയ്യിച്ചതാണ് എല്ലാം..... എന്തിനാ ദിയയോട് അവൾക്ക് ഇത്രയും ദേഷ്യം...... സ്വന്തം ഉപ്പ ആരായാലും അവൾക്ക് ഉപ്പ തന്നെ അല്ലേ......!

വെറും ഒരു പെണ്ണിൻറെ വാക്ക് കേട്ട് ഞാൻ ദിയയെ ഉപേക്ഷിച്ചു..... അവന് ഓർക്കും തോറും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു......!!

എപ്പോഴാണ് ഞാനും നൈഷുവും പ്രണയത്തിൽ ആയത്.....ഒരു ഫോൺ കോളിലൂടെ.....അവളാണ് തന്റെ ഫോണിലേക്ക് ഒരിക്കൽ വിളിച്ചത്..... റോങ് നമ്പർ ആയിരുന്നു....... പിന്നെ ഒരു സോറി പറയാൻ അവൾ തന്നെ വീണ്ടും കോൾ ചെയ്തു.....അതോടെ സൗഹൃദം ആയി..... മെസേജുകളും കോളുകളും പതിവായി......പിന്നെ അത് പ്രണയത്തിലേക്കും...... അവൾ തന്നെയാണ് എന്നോട് ആദ്യമായി ഇഷ്ടം പറഞ്ഞത്..... അതും കാശുള്ള ചെക്കന്മാരെ വീഴ്ത്താൻ ഉള്ള അവളെ ആസൂത്രണം ആയിരുന്നോ..... തിരിച്ചറിയാൻ വൈകിപ്പോയി.......!!

അവൾ ശത്രുവായി കാണുന്ന ദിയ എന്റെ ഭാര്യ ആയതാവും അവൾ എന്റെ ജീവിതം ഈ ഒരു അവസ്ഥയിൽ ആക്കി മറ്റൊരാളെ കൂടെ പോയത്......

ഷാൻ കണ്ണീരോടെ കടൽ തീരത്ത് ഇരുന്നു..... അപ്പോഴും അവൻ ദിയയുടെ നമ്പറിലേക്ക് കോൾ ചെയ്ത് കൊണ്ടേ ഇരുന്നു......

ഒരു പക്ഷെ മനുവിനോ അവന്റെ വൈഫിനോ അവൾ എവിടെ ആണെന്ന് അറിയാൻ പറ്റും...... ആ പ്രതീക്ഷയോടെ അവനെ മനുൻറെ അടുത്ത് ചെന്നു......!!

എല്ലാം തകർന്നവനെ പോലെ അവൻ എല്ലാം പറഞ്ഞു അവൻ ചിന്തയോടെ നിന്നു......

"എനിക്ക് നിന്റെ അവസ്ഥ കാണുമ്പോ ചിരിയാ വരുന്നത്..... കൂടെ ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച സ്വന്തം ഭാര്യയെ ഉപേക്ഷിച്ചു ഒരു തേപ്പിസ്റ്റിന്റെ പിന്നാലെ പോയ നിന്നെ ഞാൻ എന്താ വിളിക്കേണ്ടത്..... അവൾക്ക് ഞാൻ നന്ദിയെ പറയൂ..... എന്തിനാണെന്നോ നിന്നെ തേച്ചൊട്ടിച്ചു പോയതിന്....... അവളാ പെണ്ണ്...... നിനക്ക് ഇത് തന്നെ വേണം......"

"ആർക്ക് വേണേലും പരിഹസിക്കാം..... കാരണം ഒരു പെണ്ണിന്റെ വാക്ക് കേട്ട് ഞാൻ ചെയ്തതൊക്കെ വെച്ച് നോക്കുമ്പോ വെറും ഒരു വിഡ്ഢിയാ ഞാൻ...... പരമ വിഡ്ഢി......!അവളോട്‌ പോലും എനിക്ക് ഇപ്പൊ ദേഷ്യം ഇല്ല......കാരണം ഇതൊക്കെ അവൾ ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് ഞാൻ ഒരു പോഴൻ ആയത് കൊണ്ട് തന്നെയാ.......പക്ഷെ ഇപ്പൊ എന്റെ മനസ്സിൽ ഒന്നും ഇല്ല.....അവളോ അവളോട്‌ പ്രതികാരം ചെയ്യണം എന്നോ അങ്ങനെ ഒന്നും...... എന്റെ ദിയ അവളെ ഒന്ന് കണ്ടാൽ മാത്രം മതി എനിക്ക്......."

"ഹ്മ്മ് ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ ഷാൻ നീ ഒരിക്കൽ അവൾക്ക് വേണ്ടി കണ്ണീർ കുടിക്കും എന്ന്......പക്ഷെ അതിന് വെറും ദിവസങ്ങൾ മാത്രമേ വേണ്ടി വരൂ എന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല......"

"ശരിയാണ്.....ഒരു പെണ്ണ് കാരണം എനിക്ക് കിട്ടിയ നല്ലൊരു ജീവിതം ഞാൻ നശിപ്പിച്ചു...... അവൾ ഞാൻ വിളിച്ചാൽ തിരികെ വരും..... മനു,,,,,അവൾ എവിടെ ആണെന്ന് മാത്രം എനിക്ക് അറിഞ്ഞാൽ മതി......."

"ഷാൻ നീ എന്താ ഈ പറയുന്നത് അവൾ എവിടെ ആണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാമെന്നാണോ....."

"അപ്പൊ നിനക്ക് അറിയില്ലേ അവൾ എവിടെ ആണെന്ന്......"

"നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ അവൾ അങ്ങനെ ഒരു വിഡ്ഢിത്തം ചെയ്യും എന്ന്...... കാരണം അവൾ പോയിരിക്കുന്നത് നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് മാത്രം അല്ല നീ എന്ന ഓർമ്മകൾ പോലും ഇവിടെ ഉപേക്ഷിച്ചാണ്..... അതിന് തെളിവാണ് നീ അവളെ എത്തിക്കാൻ ശ്രമിച്ച സ്ഥലത്ത് പോലും പോവാതെ നിന്റെ മഹർ പോലും നിന്നെ ഏല്പിച്ചു പോയത്..... നീയും ആയി ബന്ധം ഉള്ള ആരെയും അവൾ അറിയിക്കില്ല അവൾ എവിടെ ആണെന്ന്.......അതാ അവൾ......"

"അപ്പൊ ഇനി ഒരിക്കലും അവളെ എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റില്ലെന്നാണോ......?!!"

ഷാൻ വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു......!!

"വിധി ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ അവളെ നീ കാണും....."

ആ വാക്കുകളിൽ പോലും അവന് ആശ്വാസം കണ്ടെത്താൻ ആയില്ല..... ഇനി എന്ത് എന്നുള്ള ചിന്തയോടെ അവൻ നിന്നു.......!!

"പടച്ചോൻ അവളെ എന്റെ കണ്മുന്നിൽ എത്തിക്കും.....എനിക്കുറപ്പാ....."

"ഹ്മ്മ്.....ഞാൻ ഒന്ന് ചോദിക്കട്ടെ ഷാൻ നൈഷു മറ്റൊരുത്തന്റെ കൂടെ പോയില്ലെങ്കിൽ ഇപ്പൊ നീ അവളെ അന്വേഷിക്കുമായിരുന്നോ..... ഒരു ശല്യം പോയെന്നല്ലേ നീ കരുതൂ......"

മനു അവനെ നോക്കി പുച്ഛത്തോടെ ചോദിച്ചു......!

"അവൾ എന്റെ കണ്മുന്നിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞപ്പോ തൊട്ട് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചതാ അവളെ തിരികെ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്......എല്ലാം മറന്നു അവൾക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ തിരികെ പോയതും ആണ്..... പക്ഷെ അവൾ എന്നിൽ നിന്നും എന്നുന്നേക്കുമായി അകന്നു പോവുകയായിരുന്നു......"

അവന്റെ കണ്ണ് നീര് മനുവിനും അധിക നേരം കണ്ട് നിൽക്കാൻ ആയില്ല......

"ഷാൻ നീ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കാതെ വീട്ടിൽ ചെല്ലാൻ നോക്ക്..... നിന്നെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു അവർ എന്നെയാ വിളിക്കുന്നത്.....ഞങ്ങളെ ഹണിമൂൺ കഴിഞ്ഞു വന്നത് ഒന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല..... നിന്റെ ഉപ്പ എങ്ങാനും എന്നെ കണ്ടാൽ പിന്നെ എല്ലാം അവർ അറിയും....."

"അവർ അറിയട്ടെ.....അല്ലാതെ അവളെയും കാത്തിരിക്കുന്ന എൻറെ വീട്ടുകാരോട് ഞാൻ എന്ത് സമാദാനം പറയും......പറയണം എല്ലാം..... എന്റെ ജീവിതം ഞാൻ ആയിട്ട് നശിപ്പിച്ചു എന്ന് എനിക്ക് അവരോട് പറയണം....."

"ഷാൻ....."

മനു അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്ന പോലെ തോളിൽ കയ് വെച്ചു......!

"പണ്ടാരോ പറഞ്ഞ ഒരു കഥ ഉണ്ട്.... കയ്യിൽ ഉള്ളത് നിധി ആണെന്ന് അറിയാതെ നിധി തേടി പോയവന്റെ കഥ..... അങ്ങനെ ഒരാളാ ഇപ്പൊ ഞാനും....."

"ഷാൻ നീ എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നത്..... തന്റെ പ്രണയത്തിൽ നീ വിശ്വസിച്ചു..... അത് നിന്റെ തെറ്റല്ല കാരണം നിന്റെ ആത്മാർത്ഥ പ്രണയം ആയത് കൊണ്ടാ..... അവൾക്ക് നിന്റെ മനസ് കാണാൻ കഴിഞില്ല..... പക്ഷെ ദിയ അവൾക്ക് വേണ്ടി നീ ഇന്ന് പൊഴിക്കുന്ന കണ്ണീർ അത് ആത്മാർത്ഥമാണെങ്കിൽ നിൻറെ മുന്നിൽ അവളെ പടച്ചോൻ തന്നെ കൊണ്ടെത്തിക്കും......"

"ദിയയോട് എനിക്ക് പ്രണയം ആണോ എന്ന് അറിയില്ല.... പക്ഷെ ഇപ്പൊ അവളെ ഒരു നോക്ക് കണ്ടിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു പോവാ......."

"അവളുടെ മനസ്സിൽ നീ മാത്രമേ ഉള്ളൂ.....അത് ആരെക്കാളും എനിക്കറിയാം...... അന്ന് അവൾ ഞാനുമായുള്ള വിവാഹത്തിൽ നിന്ന് പിന്മാറിയത് അവൾക്ക് നിന്നെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെയാ..... നീ അറിയരുത് എന്ന് അവൾ തന്നെയാ എന്നോട് പറഞ്ഞതും..... കാരണം നീ ആരുടെ കൂടെ ആണെങ്കിലും സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കണം എന്നെ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളൂ......"

"അവളെ സ്നേഹം അനുഭവിക്കാൻ ഉള്ള യോഗ്യത ഒന്നും എനിക്കില്ല.....അത്രക്ക് ഭാഗ്യം കെട്ടവനാ ഞാൻ......"

ഷാൻ നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.....!

"കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു..... നീ ഇത് തന്നെ പറയാതെ വീട്ടിൽ ചെല്ലാൻ നോക്ക്....."

"പോണം..... എല്ലാം അവരോട് തുറന്നു പറയണം..... ഉപ്പ എന്നെ ഏല്പിച്ച ആ നിധിയെ ഞാൻ ആയിട്ട് കൊണ്ട് പോയി കളഞ്ഞു എന്ന് എനിക്ക് പറയണം.....ഈ ഉപ്പ ഇന്ന് ജീവനോടെ നിന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത് അവളുടെ ഉപ്പ കാരണം ആണ്..... ആ മോളെ നീ പൊന്ന് പോലെ നോക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞ ഉപ്പ എന്നെ കൊണ്ട് അവളെ കയ് പിടിച്ചു തന്നത്...... ഇത് കേൾക്കുമ്പോൾ ഉപ്പ എങ്ങനെ സഹിക്കും എന്തോ......"

"എല്ലാം തുറന്നു പറയുന്നത് തന്നെയാ നല്ലത്....നിന്റെ ഉപ്പ കൂടി വിചാരിച്ചാൽ ഒരു പക്ഷെ അവളെ കണ്ട് പിടിക്കാൻ ആയേക്കും......"

"മ്മ്......"

ഷാൻ ഒന്ന് മൂളി.....!

കുറ്റവാളിയെ പോലെ അവൻ വീട്ടിലേക്ക് വന്നതും ഹനു ഓടി വന്ന് ഡോർ തുറന്നു..... തനിച്ചു വരുന്ന ഷാനുനെ കണ്ടതും അവളെ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി നിലച്ചു......

"കാക്കു ബാബി എവിടെ......?!!"

എന്നും ചോദിച്ചു അവൾ അടുത്തേക്ക് വന്നതും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു.....

"ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ ബാബി എവിടെ......?!!"

"അ...... അത്..... അവൾ....."

"ബാബി എങ്ങോട്ടാ പോയത് ....."

"അവളെ വീട്ടിൽ......"

"അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല,,,,,,കാക്കു ചെന്ന് ഇപ്പൊ കൂട്ടി കൊണ്ട് വന്നേ പറ്റൂ......"

അവൾ ഷാനുൻറെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊഞ്ചാലോടെ പറഞ്ഞതും ഷാൻ അവളെ പിടിച്ചു മാറ്റി......!

"അവൾ വരില്ല.... ഇനി ഒരിക്കലും....."

അത്രയും പറഞ്ഞു അവൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു.....

"ആ പാവത്തിനെ കളഞ്ഞു അല്ലേ......"

അവൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അതേ നിൽപ്പ് ആയിരുന്നു.....!

അകത്തു കേറിയതും ഉമ്മയും ഉപ്പയും അവനെ കണ്ട് ഒന്ന് നോക്കിയതല്ലാതെ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ നിന്നില്ല.....ഷാൻ അത് കണ്ടതും അവിടെ തന്നെ നിന്നു അവരെ കുറ്റ ബോധത്തോടെ നോക്കി......

"ഉപ്പച്ചി..... ദിയ..... അവളെ.....ഞാൻ....."

"മ്മ്..... അറിഞ്ഞു...... ഒരു പെണ്ണിന് വേണ്ടി നീ അവളെ എങ്ങോട്ടോ പറഞ്ഞു വിട്ടു എന്ന്....."

അത് കേട്ടതും ഷാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി.....!

"ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞത് കേട്ട് നീ ഞെട്ടിയോ.....ഞങ്ങൾ അറിഞില്ലെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും കള്ളത്തരം പറഞ്ഞു നീ ഞങ്ങളെ കൊണ്ട് പോലും അവളെ വെറുപ്പിച്ചേനെ അല്ലേ....."

"ഞാൻ..... എനിക്ക്....."

"എങ്ങനെ തോന്നി നിനക്ക് ഇതിന്....."

"പറ്റിപ്പോയി ഉമ്മാ..... ഒരു പെണ്ണിനെ ആത്മാർത്ഥമായി സ്നേഹിച്ചു പോയി..... അല്ലാതെ ദിയയെ മനസ്സിൽ ആവാനിട്ടോ അവളെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിട്ടോ അല്ല....."

അവൻ ഉമ്മയുടെ കാൽ കീഴിൽ വന്ന് കരച്ചിലോടെ പറഞ്ഞു.....!

"നിനക്ക് വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട..... പക്ഷെ ഒരു മോൾ ആയിട്ട് ഞങ്ങൾ ഇവിടെ നിർത്തില്ലായിരുന്നില്ലേ അവളെ..... നിന്നെക്കാൾ ഞങ്ങളെ സ്നേഹിച്ചതും മനസ്സിൽ ആക്കിയതും അവളാ......"

"അറിയാം..... നിങ്ങളെ വിഷമിപ്പിക്കരുത് എന്നാ അവൾ എന്നോട് ആവശ്യപ്പെട്ടതും.....അതിന് പോലും എനിക്കയില്ല......"

"പാവം ആ പെണ്ണ് ഇപ്പൊ എവിടെ ആണെന്നെങ്കിലും നിനക്ക് അറിയോ....."

"ഇല്ല.....അന്വേഷിച്ചു പോയതാ ഞാൻ....കണ്ടെത്താൻ ആയില്ല....."

"ഇനി എന്റെ മോന് അവളെ ഒരിക്കലും കണ്ടെത്താൻ ആവില്ല.....അവൾ ഒരിക്കലും നിന്റെ കണ്മുന്നിൽ എത്തിപ്പെടരുത് എന്ന ആഗ്രഹിക്കുന്നത്.....നെഞ്ചു പൊട്ടിയാ അവൾ അത് പറഞ്ഞത്......"

"അവളോ.....?!!ആര്......?!!"

"നീ എന്താ കരുതിയത് അവൾ നിന്നെ പോലെ  ആണെന്നാണോ.....ഇത്രയും ദിവസം അവളെ സ്നേഹിച്ചതും അവൾ ഞങ്ങളെ സ്നേഹിച്ചതും സത്യം ആണ്..... അല്ലാതെ നിന്നെ പോലെ മറ്റുള്ളവരെ മുന്നിൽ ഉള്ള നാടകം അല്ല.....അവൾ ഞങ്ങളെ വിളിച്ചു എല്ലാ സത്യവും പറഞ്ഞു......നീ സ്നേഹിക്കുന്ന പെണ്ണിനെ ഞങ്ങൾ അവളെ സ്ഥാനത് സ്നേഹിക്കണം എന്നും പറഞ്ഞു....."

"അ..... അപ്പോ അവൾ നിങ്ങളെ വിളിച്ചിരുന്നോ......"

"വിളിച്ചിരുന്നു..... നീ ഒന്നും അറിയരുത് എന്നും പറഞ്ഞു......"

"അവളെ ഒന്ന് വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ എന്ത് മാത്രം വിഷമിച്ചു എന്ന് അറിയോ..... അവൾ ഏത് നമ്പരിൽ നിന്നാ വിളിച്ചത്.....എനിക്ക് അവളോട്‌ സംസാരിക്കണം......"

"ഹനുൻറെ ഫോണിലാ വിളിച്ചത്.....അല്ലെങ്കിലും നിനക്ക് ഇനി അവളോട്‌ എന്താ പറയാൻ ഉള്ളത്......"

"എന്നെ ആര് മനസ്സിൽ ആക്കിയില്ലെങ്കിലും അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആവും......"

"അതിന് ബാബിയെ ഇനി വിളിച്ചാൽ കിട്ടില്ല.....ട്രെയിനിൽ വെച്ച ബാബി വിളിച്ചത്...... ഇനി ഒരിക്കലും വിളിക്കില്ലെന്നും പറഞ്ഞു.....അതിൽ പിന്നെ ബാബിടെ ഫോൺ ഓഫും ആണ്.....കാക്കു ഒന്ന് ഓർത്തോ ബാബിയെ വേദനിപ്പിച്ചതിന് കാക്കു അനുഭവിക്കാൻ പോന്നെ ഉള്ളൂ....."

"മോളെ ഞാൻ......"

"എന്നെ ഇനി അങ്ങനെ വിളിക്കേണ്ട.....ബാബിയെ കാണാത്തടുത്തോളം ഇനി എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു കാക്കു ഇല്ല....."

ഹനു അവനെ നോക്കി വെറുപ്പോടെ അതും പറഞ്ഞു അകത്തേക്ക് പോയി......!

"നീ അവൾക്ക് പകരം ഏതോ ഒരുത്തിയെ കൊണ്ട് വരുമെന്ന് കേട്ടല്ലോ....."

"പേടിക്കേണ്ട..... അവൾക്ക് പകരം ഒരു പെണ്ണും ഇവിടേക്ക് വരില്ല..... എന്റെ മനസിലും അവൾക്ക് പകരം മറ്റൊരു പെണ്ണിനും സ്ഥാനവും ഇല്ല....."

അവൻ വേദനയോടെ അതും പറഞ്ഞു മുറിയിലേക്ക് നടന്നു......!!

അവളുടെ സാമിപ്യം അവിടെ ഒക്കെ ഉള്ളത് പോലെ അവന് തോന്നി..... അവിടം മുഴുവൻ കണ്ണോടിച്ചതും ഓരോ ഇടവും അവൾ തന്നെ നോക്കുന്നത് പോലെ......വേദനയോടെ അവൾ ഇല്ലെന്ന സത്യം അവൻ ഉൾക്കൊണ്ടു......!!

അവൾ കയ്യിൽ വെച്ച് തന്ന മഹർ ടേബിളിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു..... അത് അവൻ വിഷമത്തോടെ കയ്യിൽ എടുത്തു അതിലേക്ക് ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു..... കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു......!

ഡ്രസിങ് റൂമിൽ കണ്ണുകൾ എത്തിയതും അവൻ അകത്തേക്ക് കയറി....അവളുടെ വേദനകൾ അറിഞ്ഞ ആ കൊച്ച് മുറി.....അവൾ കിടക്കാറുള്ള ഷീറ്റും അവളുടെ കണ്ണീരിന്റെ രുചി അറിഞ്ഞ തലയിണയും,,,,, അവൻ വേദനയോടെ അതിലേക്ക് നോക്കി......

അതെടുത്തു വിരിച്ചു അതിലേക്ക് കിടന്നു..... അവൾ തന്റെ കൂടെ ഉണ്ടെന്ന പോലെ ഒരു തോന്നൽ..... ഒന്ന് നിവർന്നു കിടക്കാൻ പോലും ആവാതെ അവൾ ഒരു പരാതി പോലും പറയാതെ കഴിഞതോർത്ത്‌ അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു......

ഒരു പക്ഷെ മനു പറഞ്ഞ പോലെ നൈഷു എന്റെ കൂടെ ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ഇന്ന് ദിയയെ ഓർത്തു ഇത്രക്ക് വേദനിക്കുമോ.....?!!ദിയയ്ക്ക് പകരം ആവില്ല മറ്റൊരു പെണ്ണും..... എന്റെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി സ്വയം ഒഴിഞ്ഞു പോയവൾ ആണ്....നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം തിരിച്ചറിയാൻ നീ എന്നിൽ നിന്നും ഒരുപാട് ദൂരം പോവേണ്ടി വന്നു..... എന്ന് ഇനി കാണും പെണ്ണെ നിന്നെ ഞാൻ......

          °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഉപ്പ എനിക്കൊരു ആയിരം രൂപ തരോ.....കോളേജിൽ ആയിട്ട് ആദ്യായിട്ട് വൺഡേ ടൂർ പോവാ..... എന്റെ ഫ്രണ്ട്സൊക്കെ പോന്നുണ്ട്..... എനിക്കും പോണം......"

ഹനു ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് ഷാൻ പേഴ്സിൽ നിന്നും കാശ് എടുത്തു അവൾക്ക് നീട്ടി....!

"ഇതാ...."

"ഞാൻ ചോദിച്ചത് ഉപ്പയോടാ..... എനിക്ക് ഉപ്പ തന്നോളും....."

"അതെന്താ..... അല്ലെങ്കിൽ നീ എന്റെ പേഴ്സിൽ നിന്നും എടുക്കുന്നത് ആണല്ലോ....."

"അത് എന്റെ കാക്കു ആണെന്ന് കരുതിയാ.....പക്ഷെ ഇപ്പൊ എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു കാക്കു ഇല്ല....."

"ഹനു നീ എന്താ ഈ പറയുന്നേ....."

"ഒരു തേപ്പിസ്റ്റിനു വേണ്ടി ആ പാവം ദിയയെ പുറത്താക്കിയില്ലേ...... ഇനി ഏതേലും പെണ്ണ് പറഞ്ഞാൽ ഞങ്ങളെയും ഇവിടന്ന് പുറത്താക്കില്ല എന്ന് എന്താ ഉറപ്പ്......"

"മോളെ...... ഞാൻ അങ്ങനെ ഒരാൾ ആണെന്ന് നിനക്കും തോന്നിയോ......"

ഷാൻ വിഷമത്തോടെ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു.....!

"എന്നെ പോലെ തന്നെ ഒന്നും അറിയാത്ത പെണ്ണാ ദിയ..... ഇപ്പൊ എവിടെയാ ജീവനോടെ ഉണ്ടോ എന്ന് പോലും അറിയില്ല..... പാവം എത്ര മാത്രം എവിടെ എങ്കിലും ഇരുന്നു വിഷമിക്കുന്നുണ്ടാവും......"

ഷാൻ ഉത്തരം ഇല്ലാതെ നിന്നു.....!

"ഇതാ മോളെ....."

ഉപ്പ കാശ് നീട്ടിയതും ഹനു അതും വാങ്ങി ഇറങ്ങി......

"അവളും ഒരു പെണ്ണാ..... ഒരു പെണ്ണിനെ മറ്റൊരു പെണ്ണിന്റെ വിഷമം മനസ്സിൽ ആക്കാൻ പറ്റൂ..... അത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാവും....."

"അവൾ പറഞ്ഞതിൽ ഒരു തെറ്റും ഇല്ല.....ഇതൊക്കെ കേൾക്കാൻ ഞാൻ ബാധ്യസ്ഥനും ആണ്......"

തികച്ചും താൻ ഒറ്റപ്പെട്ട പോലെ.....!ഒന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ പോലും ആരും ഇല്ല....

അവൻ ഓരോ ദിവസവും ഓരോ യുഗങ്ങൾ എന്ന പോലെ കഴിച്ചു കൂട്ടി.....!

എല്ലാരും ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ ഇരുന്നത് കണ്ടതും ഷാൻ അവിടേക്ക് വന്നിരുന്നു..... അത് കണ്ട് ഹനു എണീറ്റ് പോയതും അവൻ വിഷമത്തോടെ നോക്കി ഇരുന്നു.....

"സാരല്ല്യ മോനെ..... അവളെ ദേഷ്യം ഒക്കെ കുറച്ച് ദിവസം കഴിയുമ്പോ മാറിക്കോളും..... മോൻ കഴിക്ക്......"

"അവളെ ആഗ്രഹം ആയിരുന്നു ഞാൻ എല്ലാരേയും ഒന്നിച്ചിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കണം എന്നത്.....ഞാൻ കഴിക്കാതിരുന്നാൽ ഉള്ള നിങ്ങളുടെ ഒക്കെ വിഷമം അവൾ പറഞ്ഞ ഞാൻ മനസ്സിൽ ആക്കിയത്......"

അവൻ വിഷമത്തോടെ അതും പറഞ്ഞു കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി..... തൊണ്ടയിൽ കൂടി ഇറങ്ങാത്ത പോലെ..... തൊട്ട് മുന്നിലെ ചെയറിൽ അവൾ തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നിയതും അവൻ അവളെയും നോക്കി ഇരുന്നു കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി......!

"ഷാൻ......"

ഉപ്പയുടെ വിളിയാണ് അവനെ ഉണർത്തിയത്...... മുന്നിൽ ഉള്ള ചെയറിൽ നോക്കിയതും അവിടം ശൂന്യം ആയിരുന്നു......!

"നിനക്ക് അങ്ങനെ ഒരു ബുദ്ധിമോശം സംഭവിച്ചു..... എന്ന് കരുതി ഇനി അങ്ങോട്ട് ഇങ്ങനെ നടക്കാൻ ആണോ നിന്റെ പ്ലാൻ.... നാളെ തൊട്ട് ജോലിക്ക് പോണം.... എങ്കിൽ തന്നെ നിന്റെ പകുതി ടെൻഷൻ കുറയും....."

"മ്മ്..... പോണം....."

"പിന്നെ ദിയയുടെ വീട്ടുകാരെ കാര്യങ്ങൾ നീ അന്വേഷിക്കണം.....അവർക്ക് എന്തെങ്കിലും സഹായം വേണമെങ്കിൽ ചെയ്തു കൊടുക്കുകയും വേണം......"

"മ്മ്....."

അവൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രമേ ചെയ്തുള്ളൂ....!

'ഷാനുന്റേതായി ഒന്നും ഞാൻ കൊണ്ട് പോകുന്നില്ല.....'

അവളുടെ വാക്കുകൾ കാതിൽ മുഴങ്ങി കേട്ടാണ് അവൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നത്.....

തന്റെ ഓർമ്മകൾ പോലും..... അവൻ വേദനയോടെ പുറത്തേക്ക് വന്നു.....ആകാശത് തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന നിലാവ് എങ്ങോട്ടോ പോയി ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന പോലെ..... അവിടെയും തന്റെ മനസ് പോലും ഇരുണ്ടു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.....!

ഉറങ്ങാതെ തന്നെ അവൻ നേരം വെളുപ്പിച്ചു......!

"ഇത് കൂടി....."

കാലത്ത് ഹനു അയൺ ചെയ്യുന്നത് കണ്ട് അവന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ ടേബിളിൽ വെച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!

"ഹ്മ്മ് തനിയെ അങ്ങ് ചെയ്താലും മതി......"

അവൾ പുച്ഛിച്ചു കൊണ്ട് അവിടന്ന് പോയതും ഷാൻ വിഷമത്തോടെ നിന്നു.....

തന്റെ ഷർട്ട്‌ അയൺ ചെയ്തതിന് ദിയയെ വേദനിപ്പിച്ചത് ഓർത്തു അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു..... അന്ന് എല്ലാം ചെയ്യാൻ എന്റെ പെങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നും എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടരുത് എന്ന് പറഞ്ഞു അവളെ കയ് വേദനിപ്പിച്ചതും ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞതും എല്ലാം.....

മുറിയും ആകെ അലങ്കോലം ആയിരിക്കുന്നു..... അവൾ വന്നതിൽ പിന്നെ എല്ലാം അതാതു സ്ഥാനത്ത് കിടക്കും ആയിരുന്നു..... ഒന്നും തിരയേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല.....ഒരിക്കൽ പോലും അവൾ ബെഡിൽ കിടന്നിട്ടില്ല..... എങ്കിലും ബംഗിയായി ഷീറ്റ് വിരിച്ചു വെക്കുമായിരുന്നു......!!

"ദിയ എന്റെ ബെൽറ്റ്‌ എവി......"

വാക്കുകൾ പൂർത്തി ആക്കാതെ അവൻ നിന്നു.....ഒരിക്കൽ പോലും അംഗീകരിച്ചിട്ടില്ല..... വെറും ഒരു ഫ്രണ്ട് ആയി കാണാൻ പറഞ്ഞു...... എങ്കിലും ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോഴേക്കും തന്റെ ആവശ്യങ്ങൾ മുന്നിൽ എത്തിക്കുമായിരുന്നു അവൾ......ഷെൽഫ് മുഴുവൻ വലിച്ചിട്ടു അവൻ ബെൽറ്റ്‌ തപ്പി എടുത്തു റെഡി ആയി ഇറങ്ങി......!

"എന്ത് കോലം ആണെടാ ഇത്..... ഇങ്ങനെ ആണോ നീ ഓഫിസിൽ പോന്നത്......."

"ഇങ്ങനെ ഒക്കെ മതി ഉമ്മാ....."

അവൻ അതും പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി......!!

ഒന്നിനും മനസ് വരാത്ത പോലെ.....

അവളുടെ പ്രായത്തിൽ ഉള്ള ഏതൊരു പെണ്ണിന്റെയും ദുരന്തം അവന്റെ മനസ് തളർത്തിയിരുന്നു..... അതൊന്നും അവൾ ആവരുതേ എന്ന പ്രാർത്ഥന മാത്രമേ അവനിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.....!!

അവൾ ഇല്ലാത്ത അവന്റെ ദിവസങ്ങൾ ആഴ്ചകളയും മാസങ്ങളായും വർഷങ്ങൾ ആയും കൊഴിഞ്ഞു പോയി......!

രണ്ട് വർഷത്തിന് ശേഷം....!!

Two years later....

"ഇല്ല ഉപ്പച്ചി എനിക്ക് ഈ കല്യാണം വേണ്ട..... ഞാൻ സമ്മതിക്കണം എങ്കിൽ ബാബി എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവണം..... ബാബിയുടെ കയ് കൊണ്ട് എന്റെ കയ്യിൽ മെഹന്ദി ഇടണം.... എന്നെ ഒരുക്കേണ്ടതും ബാബി ആണ്...... ബാബി കൂടെ ഇല്ലാത്ത കല്യാണം എനിക്ക് വേണ്ട......"

എല്ലാം മറന്നു തുടങ്ങിയതാണ്......!! ഷാൻ തലയും താഴ്ത്തി നിന്നു......!

"കഴിഞ്ഞ രണ്ട് വർഷം ആയി അവളെ പറ്റി ഒരു വിവരവും ഇല്ല.... ഇനി എവിടെ ചെന്നു കണ്ട് പിടിക്കാനാ....."

"എങ്കിൽ ബാബിയെ കണ്ട് പിടിക്കുമ്പോ മതി എന്റെ കല്യാണം..... അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഇങ്ങനെ തന്നെ നിന്നോളാം....."

ഹനു ഷാനുനെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി അവിടന്ന് പോയതും ഷാൻ ഉപ്പയെ ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി......!

"കുറച്ച് ദിവസം കഴിയുമ്പോ എല്ലാം ശരിയായിക്കോളും..... നീ വിഷമിക്കേണ്ട....."

"ഇല്ല ഉപ്പാ.... അവൾ പറഞ്ഞാൽ പറഞ്ഞതാ..... ദിയ പോയിട്ട് രണ്ട് വർഷം കഴിഞ്ഞു..... അതിൽ പിന്നെ അവൾ എന്നോട് ഒന്ന് മിണ്ടിയിട്ടില്ല.....ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റിന് അവൾ പോലും എന്നെ ശിക്ഷിച് കൊണ്ടിരിക്കാ......"

ഷാൻ വിഷമത്തോടെ അത് പറയുമ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു......!അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ആവാതെ അവരും നിന്നു.......!!

          °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

മനു ഒരു ഉപ്പ ആയെന്ന സന്തോഷവാർത്ത അറിഞ്ഞതോടെ ഷാൻ ആദ്യം ഓർത്തത് ദിയയെ ആണ്.....ഞങ്ങൾ ജീവിതം തുടങ്ങിയിരുന്നെങ്കിൽ ഞാനും ഇപ്പൊ ഒരു ഉപ്പ ആയിട്ടുണ്ടാവും..... അവന് അതോർത്തപ്പോൾ തന്നെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു......!

"കൺഗ്രാറ്റ്ലഷൻസ് മനു......"

"താങ്ക്സ്.....ഡാ...."

"നീ എപ്പോൾ ലാൻഡ് ആയി......?!!"

"ഞാൻ ഇവൾക്ക് പൈൻ തുടങ്ങി എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ ഇറങ്ങിയതാ..... ഭാഗ്യത്തിന് ഞാൻ എത്തുമ്പോഴേക്കും ഡെലിവറി കഴിഞ്ഞു..... അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ ഷാനു ഇവൾ എന്നെ കൊന്നേനെ...... ഒടുക്കത്തെ പേടിയാ ഇതിന്......"

മനു അവനെ സ്വീകരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....!

"അപ്പൊ ഇയാൾക്ക് പേടി ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാണോ കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ അവിടന്ന് ഓടി വന്നത്....."

"ഓടി അല്ല പറന്നാ വന്നത്......"

"ഓഹ്....."

അതൊക്കെ കേട്ട് ഷാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....!

അവന്റെ വൈഫ് തന്റെ കുഞിനെയും ചേർത്തു പിടിച്ചു കിടക്കുന്നത് കണ്ട് അവൻ ആ കുഞിനെ തന്നെ നോക്കി.....

"ദിയയെ പറ്റി വല്ല വിവരവും ഉണ്ടോ ഷാൻ....."

"ഇല്ല...."

അവൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു......!

"നീ വാ....."

മനു അവന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ടു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി......!

"അന്നേ നീ അവളെ അംഗീകരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ നീയും ഇപ്പൊ ഒരു ഉപ്പ ആയിട്ടുണ്ടാവും അല്ലേ......"

"എല്ലാവർക്കും ആ ഭാഗ്യം ഉണ്ടാവണം എന്നില്ലല്ലൊ......"

"ആ അതും ശരിയാ.....പക്ഷെ ദിയയെ പറ്റി ഓർക്കും തോറും എന്തോ മനസ്സിൽ ഒരു നീറ്റൽ ആണ്.....ആ സമയം ഒക്കെ നിന്നോട് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറഞ്ഞു പോവുകയും ചെയ്യും.....ഇപ്പൊ അവൾ എവിടെ ആയിരിക്കും....."

"എവിടെ ആയാലും അവൾ ഹാപ്പി ആവും..... വേദനിക്കുന്നത് മുഴുവൻ ഞാൻ ആണ്....."

"നീ അതൊക്കെ വിട്.....എന്തായി ഹനുൻറെ കാര്യം....."

"അവർ വിവാഹം പെട്ടെന്ന് വേണം എന്നാ പറയുന്നത്..... ദിയ ഇല്ലാതെ അവൾ അതിന് അവൾ സമ്മതിക്കില്ല അത് ഉറപ്പാ......അതിൽ പിന്നെ അവൾ എന്നോട് മിണ്ടിയിട്ട് പോലും ഇല്ല......"

"എല്ലാം ശരിയാവും ഷാൻ....."

"ആവുമായിരിക്കും....."

അവൻ പ്രതീക്ഷ ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു.....!

"നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്..... ഞാൻ തിരിച്ചു പോവുമ്പോ എന്റെ കൂടെ വന്നേക്ക്..... ഈ ഒരു സിറ്റുവേഷനിൽ ഒന്ന് മാറി നിൽക്കുന്നത് നല്ലതാ.....ഈ രണ്ട് വർഷം കൊണ്ട് നീ ആകെ ക്ഷീണിച്ചു....."

"ഞാൻ എങ്ങും ഇല്ല മനു.....എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ അവളെ എന്നെ തേടി വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിലാ ഞാൻ ഇപ്പൊ ജീവിക്കുന്നത് പോലും....."

"അതല്ലെടാ..... നിന്റെ ഉപ്പയുടെയും ആവശ്യം ഇത് തന്നെയാണ്..... അവർക്കും നിന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട് നിൽക്കാൻ ആവില്ല....."

"എന്റെ ഈ അവസ്ഥക്ക് ഞാൻ തന്നെയാ കാരണം..... അത് ഞാൻ അനുഭവിച്ചല്ലേ പറ്റൂ......"

"അത് കാണുന്നവർക്ക് വിഷമം ഉണ്ടാക്കും..... ഇനിയെങ്കിലും നീ അവരെ മനസ്സിൽ ആക്ക്..... എവിടെ ആയാൽ നീ ഹാപ്പി ആയി ജീവിക്കുന്നത് കാണാനാ അവർക്ക് ഇഷ്ടവും....."

"എവിടെ ആയാലും എന്റെ മനസിന്‌ ആശ്വാസം കിട്ടില്ല മനു.....പിന്നെ എങ്ങനെയാ ഞാൻ....."

"നീ എപ്പോഴും അതിനെ പറ്റി ചിന്തിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ആണ് നിനക്ക് വേറെ ഒന്നിലും കോൺസെൻട്രേറ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തത്..... എല്ലാം അതിന്റെ വഴിക്ക് വിട്.....പടച്ചോൻ എന്തെങ്കിലും നിന്റെ കാര്യത്തിൽ തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ടാവും..... സമയം ആയി കാണില്ല ഒന്നിന്റെയും......"

"വിധി ആണെന്ന് കരുതി എനിക്ക് സമദാനിക്കാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല..... ഇതെല്ലാം ഞാൻ വരുത്തി വെച്ചത് അല്ലേ....."

"നീ ഇത് തന്നെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കാതെ ഷാൻ..... കഴിഞത് കഴിഞ്ഞു..... നിന്നെ ഇനിയും ഇവിടെ നിർത്താൻ ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല,,,,, ഞാൻ തിരിച്ചു പോവുമ്പോ നീയും എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും....."

മനു തീരുമാനം എടുത്ത പോലെ പറഞ്ഞു.....!

"പക്ഷെ മനു..... എനിക്ക്......"

"അതൊക്കെ ഞാൻ റെഡി ആക്കി എടുത്തോളാം....... ദിയ,,,,അവളെ പടച്ചോൻ നിനക്ക് വിധിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ അവളെ നിന്റെ കണ്മുന്നിൽ എത്തിക്കും......"

അവന്റെ ആശ്വാസ വാക്കുകളിൽ അവനും ചെറിയ പ്രതീക്ഷ ഉയർന്നു......!

"അത് തന്നെയാ മോനെ നല്ലത്.....നീ പോന്നതിൽ വിഷമം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടല്ല നീ ഇപ്പോഴത്തെ സിറ്റുവേഷനിൽ നിന്നും ഒന്ന് മാറി നിൽക്കുന്നത് നല്ലതാ......"

ഉപ്പയും ഉമ്മയും അവന്റെ മാറ്റം ആഗ്രഹിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!

എല്ലാം കേട്ടതും ഹനുൻറെ മനസിൽ ഒരു നീറ്റൽ ഉണ്ടായിരുന്നു...... അതൊന്നും പുറത്ത് കാണിക്കാതെ അവൾ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.....!!

ഫോണിൽ അവൾക്കൊപ്പം ഉള്ള സെൽഫി പിക് എടുത്തു അവൾ ദിയയിലേക്ക് വിരൽ ഒടിച്ചു......!

"എവിടെയാ ബാബി..... എന്റെ കാക്കുനെ ഇങ്ങനെ വിഷമിപ്പിക്കാതെ തിരിച്ചു വന്നൂടെ......"

അതിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് അവൾ സ്വയം പറഞ്ഞു.....

"മോളെ......"

ഷാനുൻറെ വിളിയിൽ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.....

"ദിയയെ കാണാത്തതിൽ നിന്നെക്കാൾ വിഷമിക്കുന്നവനാ ഞാൻ..... അതിൽ പിന്നെ നീയും എന്നെ അകറ്റി..... രണ്ട് വിഷമങ്ങളും എനിക്ക് ഒരുമിച്ച് സഹിക്കാൻ ആവുന്നില്ല....."

"എല്ലാം കാക്കു കാരണം അല്ലേ,,,,,അന്നേ ഞാൻ പറഞ്ഞതാ ഇതിനൊക്കെ കാക്കു അനുഭവിക്കും എന്ന്......ഇപ്പൊ മനസ്സിൽ ആയില്ലേ....."

"മ്മ്.....ശരിയാണ്..... ഞാൻ അനുഭവിച്ചു......ലോകത്തിന്റെ ഏത് കോണിൽ പോയി ഒളിച്ചാലും എന്റെ വിഷമം അവസാനിക്കില്ല.....എങ്കിലും പോണം.....എന്നെ കാണാതിരുന്നാൽ നിനക്കെങ്കിലും ആശ്വാസം കിട്ടുമെങ്കിൽ അത് നടക്കട്ടെ......"

"എന്താ കാക്കു ഈ പറയുന്നേ..... കാക്കുന് തോന്നുന്നുണ്ടോ കാക്കു പോയാൽ ഞാൻ സന്തോഷിക്കും എന്ന്.....കാക്കുനോട്‌ വെറുപ്പ് കാണിക്കുന്നത് ബാബിയെ ഇവിടുന്ന് പറഞ്ഞു വിട്ടത് കൊണ്ട് മാത്രം ആണ്......"

"പറ്റിപ്പോയി..... ആത്മാർഥമായി മാത്രേ ഞാൻ ആരെയും സ്നേഹിച്ചിട്ടുള്ളൂ.....ഞാൻ സ്നേഹിച്ചവർ ഒക്കെ എന്നെ വിട്ട് പോയി.....നീയും ഇപ്പൊ എന്നിൽ നിന്ന് ഒരുപാട് അകലെയാണ്.....എന്നോട് കുറുമ്പ് കാണിക്കുന്ന ആ പഴയ എന്റെ പെങ്ങളെ ഞാൻ ഒരുപാട് മിസ്സ്‌ ചെയ്യുന്നുണ്ട്....."

"കാക്കു....."

അവൾ കണ്ണീരോടെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു......!

"എന്നോട് ക്ഷമിക്ക് കാക്കു.....ഞാൻ എന്റെ സങ്കടത്തെ പറ്റി മാത്രേ ചിന്തിച്ചുള്ളൂ,,,,,, സോറി....."

"സാരല്ല്യ..... അത് ഞാൻ വരുത്തി വെച്ചതാ..... നീ പറയും പോലെ എല്ലാറ്റിനും ഉള്ളത് ഞാൻ അനുഭവിച്ചേ പറ്റൂ....."

"ഞാൻ എന്റെ സങ്കടം കൊണ്ട് പറഞ്ഞു പോയതാ കാക്കു..... അല്ലാതെ എന്റെ കാക്കു ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കുന്നത് എനിക്ക് കണ്ട് നിൽക്കാൻ ആവില്ല.....കാക്കു ഇപ്പൊ വിഷമിക്കുന്നതിന് ഒക്കെ പടച്ചോൻ ദിയയെ കാകുന്റെ കണ്മുന്നിൽ എത്തിക്കും......"

"മ്മ്....."

അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ ഒന്ന് മൂളി......!

"ഈ കാക്കുന് ഇപ്പൊ ഒരൊറ്റ ആഗ്രഹം മാത്രേ ഉള്ളൂ..... നിന്റെ വിവാഹം..... ഞാൻ ഇവിടുന്ന് പോന്നതിനു മുൻപ് അത് നടന്ന് കാണണം എനിക്ക്......"

"അപ്പൊ കാക്കു പോവാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചോ......?!!"

"മ്മ്..... പോണം..... നമ്മുടെ ഉമ്മയെയും ഉപ്പയെയും ഇനിയും എനിക്ക് വിഷമിപ്പിക്കാൻ ആവില്ല.....എന്നെ കാണുംതോറും അവരെ മനസ്സിൽ വിഷമം മാത്രേ ഉണ്ടാവൂ......."

"കാക്കു പോയാൽ അവരെ വിഷമം തീരും എന്നാണോ......?!!"

"അതിനുള്ള വഴിയാ ഞാൻ ഈ പറയുന്നത്.... എന്റെ മോൾ അത് അനുസരിക്കണം.....നീ വിവാഹത്തിന് സമ്മതിക്കണം.....നിന്റെ വിവാഹം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു നിന്റെ കുട്ടി കുറുമ്പുകളെ ഒക്കെ കാണുമ്പോ അവർ സങ്കടം ഒക്കെ താനേ മറക്കും......"

"അപ്പൊ കാക്കു ഇവിടന്ന് പോയാൽ പിന്നെ ഒരിക്കലും ഇങ്ങോട്ട് വരില്ലെന്ന് അല്ലേ.....എന്തിനാ കാക്കു ഇങ്ങനെ സ്വയം നീറുന്നെ......"

"ഞാൻ പിന്നെ എന്താ ചെയ്യാ..... ഞാൻ കാരണം അല്ലേ നീ ഈ വിവാഹത്തിന് ഇപ്പൊ സമ്മതിക്കാത്തത്..... നിന്റെ ബാബി എന്ന് വരും എന്ന് കരുതിയാ നീ ഈ നിൽക്കുന്നത്.....പ്രായം ആയി വരുന്ന മാതാ പിതാക്കൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അവർക്ക് എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കുന്നതിനു മുന്നേ മക്കളെ സുരക്ഷിതമായ കയ്യിൽ ഏൽപ്പിക്കണം എന്നാ......"

"എന്റെ കാക്കു ഇങ്ങനെ നിൽക്കുമ്പോ ഞാൻ എങനാ കാക്കു......"

"എന്റെ കാര്യം ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആയി.... നീയെങ്കിലും അവർക്ക് സന്തോഷം കൊടുക്കണം..... അവർ സന്തോഷിക്കണം എങ്കിൽ നീയെങ്കിലും ഹാപ്പി ആയി ജീവിക്കുന്നത് അവർ കാണണം..... അതിന് വേണ്ടിയാ കാക്കു ഈ പറയുന്നേ മോൾ ഈ വിവാഹത്തിന് സമ്മതിക്കണം......"

"ഓകെ,,,,, ഞാൻ സമ്മതിക്കാം..... പക്ഷെ കാക്കു എനിക്ക് ഒരു വാക്ക് തരണം......"

"അതെന്താ......?!!"

"ഒരു വർഷം കൂടി കഴിഞിട്ടും ബാബി തിരിച്ചു വന്നില്ലെങ്കിൽ കാക്കു വേറെ വിവാഹം കഴിക്കാം എന്ന്......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ ഞെട്ടി......!!

"No..... ഈ ജന്മം ഇനി അങ്ങനെ ഒന്നുണ്ടാവില്ല.....ഒരു പെണ്ണിന്റെ കണ്ണീരിന് കാരണക്കാരൻ ആയവനാ ഞാൻ..... ആ കണ്ണീർ ഒരു ശാപം ആയി എന്റെ തലയ്ക്കു മുകളിൽ ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്......"

"എനിക്കറിയാം..... കാക്കു ഇവിടന്ന് രക്ഷപെട്ടു പോയി പിന്നീട് ഒരിക്കലും ഇങ്ങോട്ട് തിരിച്ചു വരില്ലെന്ന്..... കാക്കു പോവേണ്ടെന്ന് ഞാൻ പറയില്ല..... പക്ഷെ  എനിക്ക് ഒരു ജീവിതം ഉണ്ടായി കാണാൻ കാക്കു ആഹ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ കാക്കുൻറെയും വിവാഹം അന്ന് നടക്കണം..... കാക്കു പോയി വരുന്നത് വരെ ഞാൻ ഇങ്ങനെ നിന്നോളാം..... അവർക്ക് ദൃതി ഉണ്ടെങ്കിൽ വേറെ പെണ്ണിനെ നോക്കട്ടെ..... പത്തൊൻപത് വയസ് അല്ലേ എനിക്ക് ആയുള്ളൂ.....ഞാൻ മൂത്തു നരച്ചിട്ട് ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.....വിവാഹം നടക്കാൻ യോഗം ഉണ്ടെങ്കിൽ നടക്കട്ടെ......"

"മോളെ നീ ഇങ്ങനെ വാശി പിടിക്കരുത്......"

"അറിയാലോ കാക്കുന് എന്നെ..... ഞാൻ ഒന്ന് തീരുമാനിച്ചാൽ പിന്നെ അതിന് മാറ്റം ഉണ്ടാവില്ലെന്ന്......"

അത്രയും പറഞ്ഞു അവൾ മുറി വിട്ട് പോയതും ഷാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ നിന്നു......!

ഇല്ല ഇനിയും മറ്റൊരു പെണ്ണിന്റെ ജീവിതം ഞാൻ കാരണം നശിക്കാൻ പാടില്ല..... ഒരു പെണ്ണിന്റെയും കണ്ണീർ ഞാൻ കാരണം ഒഴുകാൻ പാടില്ല..... പക്ഷെ ഹനു,,,,, ഞാൻ കാരണം അവളെ ജീവിതം നശിക്കുമോ.....?!!ഷാൻ വിഷമത്തോടെ ഇറങ്ങാൻ നിന്നതും ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന ഹനുൻറെ ഫോൺ അവന്റെ കണ്ണിൽ ഉടക്കി......!

അവൻ അടുത്തു ചെന്നു അത് കയ്യിൽ എടുത്തതും പുഞ്ചിരിയോടെ ഹനുൻറെ കൂടെ നിൽക്കുന്ന ദിയയെ കണ്ടതും അവന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ മുഖത്ത് തലോടി......!

എവിടെയാ പെണ്ണെ നീ......?!!ഞാൻ എന്ന ഓർമ്മകൾ പോലും അവസാനിച്ചുവോ......?!!

തന്റെ ഫോണിലേക്ക് ആ പിക് സെൻറ് ചെയ്തു അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.....

ഉറക്കം ഇല്ലാത്ത രാത്രികളിൽ അവന് കൂട്ടായി ആ പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖം മാത്രം ആയിരുന്നു അവന് കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നത്......!

അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ പോലും അവളുടെ മുഖത്തെന്ന പോലെ സ്ക്രീനിലേക്ക് പതിച്ചു...... ഒരുപാട് മിസ്സ്‌ ചെയ്യുന്നുണ്ടെടി നിന്നെ ഞാൻ..... അവൻ ഇടക്ക് അവളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറയും......

പ്രണയം എന്താണെന്ന് അറിയുന്നു ഞാൻ നിന്നിലൂടെ..... അത് അനുഭവിക്കാൻ ഉള്ള യോഗം എനിക്കില്ല.....

              °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഷാൻ.....ഞാൻ ഇന്നലെ എം ഡി യെ വിളിച്ചിരുന്നു.....നിന്റെ കാര്യം ഞാൻ സൂചിപ്പിച്ചു......ആള് മലയാളി ആണ്.....മദ്രാസിൽ ആണ് അദ്ദേഹം ഇപ്പൊ ഉള്ളത്.....അവിടെ വെച്ച് ഒരു ഇന്റർവ്യൂ ഉണ്ടാവും..... ഡോക്യുമെന്റ്സും ആയി  ഈ മണ്ടെ ആവുമ്പോഴേക്കും അവിടെ എത്തണം.....മറ്റന്നാൾ നമുക്ക് ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങേണ്ടി വരും..... അത് വരേയ്ക്കും നീ ഒന്ന് പ്രിപേഡ് ആവ്......"

"മ്മ്....."

അവൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രമേ ചെയ്തുള്ളൂ.....!

"എങ്കിൽ ഞാൻ രണ്ട് ടിക്കറ്റ് ബുക്ക്‌ ചെയ്യാം....രണ്ട് ദിവസം വല്ല ഹോട്ടലിലും തങ്ങാം....."

"അത് വേണ്ട മനു..... നീ അഡ്രസ് തന്നാൽ മതി ഞാൻ തനിച്ചു പോയിക്കോളാം....."

"നീ തനിച് എങ്ങനെ......?!!"

"നിനക്ക് അത്രയല്ലേ ലീവ് ഉള്ളൂ.....അത് നിന്റെ ഭാര്യോടും കുഞിനോടും ഒപ്പം ചിലവഴിക്കേണ്ട നിമിഷങ്ങൾ ആണ്......നീ അവരെ ഒന്നിച് തന്നെ വേണം....."

"എന്നാലും നിന്നെ എങ്ങനെയാ ഞാൻ തനിച്ചു വിടുന്നെ......"

"ഇതേ ചോദ്യം ഞാൻ ഒരിക്കൽ അവളോട്‌ ചോദിച്ചതാ...... അന്നവൾ പറഞ്ഞത് ഇനി അങ്ങോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ തനിച്ചാണ് എന്നാണ്.......അത് പോലെ തന്നെയല്ലേ ഞാൻ..... ഇനി അങ്ങോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ തനിച്ചല്ലേ..... പിന്നെയാ ഈ ഒരു ചെറിയ യാത്രയിൽ......"

മനുനും അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് നിൽക്കാൻ മാത്രമേ ആയുള്ളൂ......!

"പോട്ടെ ഉമ്മാ....."

ഷാൻ ബാഗും എടുത്തു ഇറങ്ങി ഉമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു യാത്ര പറഞ്ഞു......!

"ഉപ്പാ....."

"മ്മ്..... സ്റ്റേഷൻ വരെ ഞാൻ വരണോ......"

"വേണ്ട,,,,,മനു ഉണ്ട്....."

അവൻ പിന്നെ ഹനുൻറെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.....

"പോട്ടെ മോളെ....."

"മ്മ്..... കാക്കു പോയി വാ....."

അവൻ വിഷത്തോടെ ആയിരുന്നു ഇറങ്ങിയത്..... നോക്കി നിന്നവരുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു...... ഹനു സഹിക്കാൻ ആവാതെ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് ഓടി.....

"പോവാം മനു......"

അവൻ ബൈക്കിൽ കേറി ഇരുന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....

രണ്ട് ദിവസത്തേക്ക് ആണ് എങ്കിലും നെഞ്ചു പിടയുന്ന വേദനയോടെ ഉമ്മയും ഉപ്പയും അവൻ കണ്മുന്നിൽ നിന്ന് മറയുന്നത് വരെ നോക്കി നിന്നു.....!

"നീ നല്ലോണം പ്രെപയ്ഡ് ആയിട്ടില്ലേ......ആളെ മുന്നിൽ പിടിച് നിൽക്കാൻ ഈ ഉള്ള സിർട്ടിഫിക്കറ്റ് ഒന്നും പോരാ......."

"എങ്കിൽ പിന്നെ ഇറങ്ങേണ്ട കാര്യം ഉണ്ടായിരുന്നോ..... നീ ഇന്നലെ വരെ ഇതല്ലല്ലോ പറഞ്ഞത് ആനയാണ് ചേനയാണ് എന്നൊക്കെ അല്ലേ......"

"അത് പിന്നെ ആദ്യം എല്ലാരും അങ്ങനെ തന്നെ അല്ലേ..... അല്ല ഞാൻ പറഞ്ഞത് നമ്മൾ ഒരാളെ കീഴിൽ ജോലിക് പോവുമ്പോ മേലേ ഇരിക്കുന്ന ലവന്മാർക്ക് ഒരു ഇത്തിരി ഇളക്കം കൂടുതൽ ഉണ്ടാവില്ലേ..... പ്രത്യേകിച്ച് നമ്മളെ പ്രായത്തിൽ ഉള്ളവൻ ആവുമ്പോ..... അതാണ്‌....."

"എം ഡി എന്നൊക്കെ കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി വല്ല കിളവനും ആവുമെന്ന്..... നമ്മളെ പ്രായം എന്നൊക്കെ പറയുമ്പോ ലവൻ ഒക്കെ ഈ പ്രായത്തിൽ എങ്ങനെ ഈ സ്ഥാനത്ത് എത്തി....."

"അതൊക്കെ ഓരോരുത്തരുടെ യോഗം.....അല്ല നീ ഇതൊന്നും കേട്ടിട്ട് പേടിക്കേണ്ട.....നീ ജോലിക്ക് പോയിട്ട് വേണ്ട നിന്റെ കുടുംബം കഴിയാൻ എന്ന് എനിക്കറിയാം..... എന്നാലും നിന്നെ ഒന്ന് മൊത്തത്തിൽ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തു എടുക്കാൻ നീ എന്റെ കൂടെ തന്നെ വേണം എന്ന് കരുതി......"

"ആരായാലും എന്തായാലും ഞാൻ സഹിക്കും...."

"അത് മതി......"

മനു ആശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു......!!

"പോട്ടെടാ......"

"മ്മ്.....സെലെക്ട് ആയെങ്കിൽ അപ്പൊ തന്നെ എന്നെ വിളിക്കണം....."

"മ്മ്......"

"പിന്നെ,,,,, നിന്റെ ഈ പോക്ക് നിന്റെ പെണ്ണ് പോയ പോലെ ആവരുത്...... ഞാൻ ഒരു വരവ് അങ്ങ് വരും......"

മനു അവനെ നോക്കി ആജ്ഞ പോലെ പറഞ്ഞതും ഷാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......!

ഫോൺ എടുത്തു അവളെ പിക് നോക്കി ഇരുന്നു കൊണ്ടായിരുന്നു അവന്റെ യാത്ര......'നിന്റെ പെണ്ണ് 'മനുൻറെ ആ വാക്കുകൾ ഓർത്തു അവൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.......

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ഫ്രഷ് ആയി വന്ന് അവൻ ബെഡിലേക്ക് വീണു..... ഇവിടെ വന്നപ്പോ തൊട്ട് എന്തോ ഒരു ഉണർവ് കിട്ടിയ പോലെ......ഫോൺ എടുത്തു ദിയയുടെ പിക് നോക്കി കിടന്നു എപ്പോഴോ ഉറക്കിലേക്ക് വീണു......!

കാലത്ത് എണീറ്റ് റെഡി ആയി അവൻ ഇന്റർവ്യൂ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.....മനു പറഞ്ഞ പോലെ സുന്ദരൻ ആയ ചെറുപ്പക്കാരൻ..... ഈ പ്രായത്തിൽ വിദേശത്തും സ്വദേശത്തും സ്ഥാപനം ഉള്ള ഓഫിസിലെ എം ഡി ആവുക എന്നൊക്കെ വെച്ചാൽ..... ഷാൻ ഒരു ചെറിയ കുശുമ്പോടെ ആളെ ഒന്ന് നോക്കി......!

"ആ മനു....."

"എന്തായെടാ.....?!!"

"ഇന്റർവ്യൂ കഴിഞ്ഞു സെലക്ട്ടും ആയി.....പിന്നെ എം ഡി നീ പറഞ്ഞ പോലെ ശരിക്കും ഒരു യങ്‌ സ്റ്റാർ ആണ്....."

"നല്ലത് പോലെ ബോധിച്ചെന്ന് തോന്നുന്നു...."

"ആ ബോധിച്ചു.....ബാക്കി ഒക്കെ പിന്നീടല്ലേ....."

"മ്മ്..... നീ ഇന്ന് വരുന്നുണ്ടോ അതോ......!"

"ഇന്നും നാളെയും ഇവിടെ ഒക്കെ ഒന്ന് കറങ്ങി മറ്റന്നാൾ മോർണിംഗ് ലാൻഡ് ആയിക്കോളാം.....ഇവിടെ വന്നപ്പോ തന്നെ മനസ് ഒന്ന് ശാന്തമായത് പോലെ......"

"അത് ശരി ഇത് ഞാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ആയോ.....ഇനി ഇങ്ങോട്ട് നിന്നെ കാണോ.....അതോ അന്വേഷിച്ചു വരണോ......"

ഷാൻ ഒരു ചിരിയോടെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു....!ആ ദിവസം മുഴുവൻ അവൻ അവിടെ ഒക്കെ സമയം കളഞ്ഞു..... മനസ്സിൽ കടന്നു കൂടിയ ഭാരം ഇറക്കി വെച്ച പോലെ തോന്നി അവന്......!

ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയതും റെസ്റ്റോറന്റിൽ കയറി ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ ഇരുന്നതും വെയ്റ്റർ വന്നു ഓർഡർ സ്വീകരിച്ചു പോയി.....

ഫുഡ്‌ വരുന്നത് വരെ അവൻ അവിടെ ഒക്കെ ഒന്ന് നോക്കി കാണുമ്പോ പരിചിതമായ ആ മുഖം അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഉടക്കിയത്......!

വൈറ്റർ വേഷത്തിൽ അവളെ കണ്ടതും അവൻ കാണുന്നത് വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ ഇരുന്നു.....!

"സാർ....."

ഫുഡ്‌ മുന്നിൽ നിരത്തി അയാൾ വിളിച്ചതും ഷാൻ ബോധം വന്നത് പോലെ ചാടി എണീറ്റു.....

"ദിയ...."

അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ മൊഴിയാൻ തുടങ്ങിയതും......!

"മമ്മി......"

എന്ന വിളിയോടെ ഒരു കുഞ് അവൾക്കരികിലേക്ക് ഓടി വന്നതും അവൾ അവന്റെ അടുത്തായി മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ആ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ചു......

"ഡാഡി......"

അത് കേട്ടതും അവന്റെ നോട്ടം അങ്ങോട്ടായി......അവർക്കരികിലേക്ക് പുഞ്ചിരിയോടെ വന്ന ആളെ കണ്ടതും ഷാൻ തറഞ്ഞു നിന്നു.....ഇന്ന് ഞാൻ കണ്ട എം ഡി.....!!

അവൾ മോനെ കയ്യിൽ എടുത്തു അയാളോട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സംസാരിക്കുന്നത് ഷാൻ വേദനയോടെ നോക്കി നിന്നു..... അവൾ തലയിൽ ഉള്ള ക്യാപ്പും ഊരി വെച്ച് അയാളോടൊപ്പം നടന്നു നീങ്ങിയതും ഷാനുൻറെ കാലുകളും അവർക്ക് പിന്നാലെ ചലിച്ചു.....!

അവനരികിൽ ഉള്ള സീറ്റിൽ അവളെ ഇരുത്തി കാറും ആയി അയാൾ മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയതും ഷാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ നിന്നു......!!

അവളുടെ ആരായിരിക്കും അവർ..... എന്തിനാ ആ കുഞ് അവളെ മമ്മി എന്ന് വിളിച്ചത്.....?!!

അവൻ പല ചോദ്യങ്ങളും സ്വയം ചോദിച്ചു......!

ഇനി അയാൾ അവളെ വിവാഹം ചെയ്തു കാണുമോ..... അതും ഇത്രയും വലിയ ഒരു ബിസിനസ്മാനെ..... ആ കുഞ് ആരാവും..... രണ്ട് വർഷം അല്ലേ അവൾ ഇവിടെ വന്നിട്ട് ആയുള്ളൂ..... ആ കുഞിന് ആണെങ്കിൽ നാലോ അഞ്ചോ വയസ് പ്രായം കാണും......ഇനി അയാൾ അവളെ വിവാഹം ചെയ്തു കാണുമോ......ഷാൻ എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചു മുറിയിൽ എത്തി.......!

ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചതാണ് അവളെ മുഖം ഒന്ന് കാണാൻ..... പക്ഷെ മറ്റൊരാളെ കൂടെ അവളെ കണ്ടപ്പോൾ കാണേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് വരെ തോന്നിപ്പോയി......!

ആ കാഴ്ച തന്നെ അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടും ഓർത്തു ഉറക്കം ഇല്ലാതെ ഇരിക്കുമ്പോ ആണ് അവന് മനുനെ ഓർമ്മ വന്നത്.....

അപ്പൊ തന്നെ അവൻ ഫോൺ എടുത്തു മനുനെ കോൾ ചെയ്തു.......!

"നീ എന്താ ഷാൻ ഈ നേരത്ത്......."

മനു ഉറക്കചടവോടെ ചോദിച്ചു.......

"മനു..... ഞാൻ കണ്ടു...... എന്റെ ദിയയെ ഞാൻ ഇന്ന് കണ്ടെടാ......"

"സത്യം ആണോ......"

"മ്മ്....."

"എന്നിട്ട് അവൾ എന്ത് പറഞ്ഞു......"

"അവൾ എന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല..... ഇത്രയും കാലം ഞാൻ അവളെ ഒന്ന് കണ്ടിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ച നടന്നത് പക്ഷെ ഇന്ന് തോന്നാ ഇങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ അവളെ ഒരിക്കലും കാണേണ്ടി ഇരുന്നില്ലെന്ന്......"

"അതെന്താ നീ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്......?!!"

"അത് അവൾ.....അവളെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു എന്നാ തോന്നുന്നത്......"

"തോന്നിയതിനാണോ നീ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കുന്നത്......"

"അല്ല മനു എന്റെ വെറും തോന്നൽ അല്ല സത്യം ആണ്......അവൾ പോയത് നിന്റെ എം ഡിയുടെ കൂടെയാ......"

"ആര് സമീൻ സാറോ......"

"മ്മ്....."

"പക്ഷെ അയാൾ ഓൾറെഡി മാരീഡ് ആണ്...... ഒരു മോൻ ഉണ്ടെന്നാ എന്റെ അറിവ്......"

"അയാളെ മോനും അവരോടൊപ്പം ഉണ്ട്......അവൾ വന്നിട്ട് രണ്ട് വർഷം അല്ലേ ആയുള്ളൂ.... ഇത് നാലഞ്ച് വയസ് ഉള്ള മോൻ ആണ്......അയാളെ സെക്കന്റ്‌ മാരീഡ് ആവും ദിയ.....അവൻ അയാളെ ഡാഡി എന്നും ദിയയെ മമ്മി എന്നും വിളിക്കുന്നത് ഞാൻ കേട്ടതാ.....ഇനി അയാൾ അവളെ വേറെ വല്ല ഉദ്ദേശത്തിലും കൂടെ കൊണ്ട് പോയതാണോ എന്ന് ആർക്കറിയാം......"

"കമ്പനിയിൽ ആർക്കും സാറിനെ പറ്റി വലിയ അറിവ് ഇല്ല.....എങ്കിലും ആരും ഇന്നേ വരെ അയാളെ പറ്റി മോശം ആയി ഒന്നും സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടിട്ടില്ല.... മാന്യൻ ആണ്.....എങ്കിലും ഞാൻ ഒന്ന് അന്വേഷിക്കട്ടെ......"

"ഇനി അതിന്റെ ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല മനു..... അവൾ ഹാപ്പി ആണ്.....പക്ഷെ അവൾ എന്തിനാ പിന്നെ വെറും ഒരു വെയ്റ്റർ ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നേ അതാ എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആവാത്തത്......"

"നീ അവളെ കണ്ടിട്ട് അവളെ പറ്റി ഒന്ന് അന്വേഷിച്ചോ......"

"എന്തോ അവളെ അയാളോടൊപ്പം കണ്ടപ്പോൾ ഒന്നിനും തോന്നിയില്ല.....അപ്പൊ തന്നെ ഞാൻ ഇങ്ങ് പോന്നു......"

"ബെസ്റ്റ്..... എടാ ആദ്യം നീ അവളെ പറ്റി അവിടെ ഒക്കെ അന്വേഷിക്ക്..... ഇനി അയാൾ അവളെ വിവാഹം ചെയ്തത് ആണോ എന്നെങ്കിലും അറിയാലോ......"

"അങ്ങനെ ഒന്ന് കേൾക്കാൻ എനിക്കാവില്ല മനു....."

"അങ്ങനെ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല..... നിന്നെ കണ്ടാൽ അവൾ എല്ലാം മറന്ന് നിന്റെ കൂടെ വരും....."

"അവളെ മുന്നിൽ ചെന്നു നിൽക്കാൻ ഉള്ള യോഗ്യത പോലും എനിക്കില്ല മനു.....അല്ലെങ്കിലും ഒരു വിഡ്ഢിയായി അവളെ മുന്നിൽ ചെന്നു നിൽക്കുന്നതിലും ബേധം ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ജീവിതം തീർക്കുന്നതാ......"

"അവൾക്ക് നിന്നെ മനസ്സിൽ ആയില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ആർക്കാ നിന്നെ മനസ്സിൽ ആവാ..... നീ ആദ്യം ഒന്ന് കൂൾ ആയി ചെന്ന് ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്..... ബാക്കി ഒക്കെ നാളെ കാലത്ത് അവളെ കണ്ട റെസ്റ്റോറന്റിൽ ചെന്നു അന്വേഷിക്ക്......"

"മ്മ്....."

വീണ്ടും പ്രതീക്ഷകൾ അവസാനിച്ച പോലെ അവൻ ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു...... അവനോടൊപ്പം അവളെ കണ്ടത് മാത്രം ആയിരുന്നു അവന്റെ ചിന്തയിൽ......

            °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

കാലത്ത് തന്നെ അവൻ റെസ്റ്റോറന്റിലേക്ക് വന്നു..... വൈറ്റർ വന്നതും ഷാൻ പ്രതീക്ഷയോടെ അയാളെ നോക്കി......!

"ഇവിടെ നിങ്ങളോടൊപ്പം ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരു പെണ്ണില്ലേ.....ദിയ..... അവൾ ഇന്ന് വന്നില്ലേ......"

"നിങ്ങൾ ആരാ.....?!!"

അവളെ ഭർത്താവ് എന്ന് പറയാൻ അവന്റെ നാവ് വഴങ്ങിയില്ല..... ഇന്ന് അതല്ലെന്ന് അവനോർത്തു......!

"അത് ഇന്നലെ ഞാൻ ഇവിടെ വന്നപ്പോ ആ കുട്ടിയെ കണ്ടിരുന്നു..... ആദ്യം എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയില്ല..... പിന്നെയാ മനസ്സിൽ ആയത്.... എന്റെ നാട്ടിലാ....."

"ഓഹ്.....മേഡം ഇന്ന് ലീവാ......"

"നിങ്ങൾ കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്നത് അല്ലേ പിന്നെന്തിനാ അവരെ മേഡം എന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നത്......"

"മേഡത്തിന് ഇപ്പൊ അതിന്റെ ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല.....ഇപ്പൊ ഇതൊക്കെ മേഡത്തിന്റെയാ.....എങ്കിലും മേഡം ഇവിടെ വന്നപ്പോ തൊട്ട് ഈ ജോലി ആയിരുന്നു ചെയ്‍തത്......അത് കൊണ്ട് ഇപ്പോഴും നല്ല തിരക്കുള്ള സമയം അവർ ആ ജോലി ചെയ്യും......,"

അത് കേട്ടതും അവന്റെ നെഞ്ചു നീറി.... ഒരു രാജകുമാരിയെ പോലെ കഴിയേണ്ടവൾ ആണ്.....എല്ലാ സങ്കടവും നെഞ്ചിൽ ഇട്ട് അവൾ ഈ ജോലി ആയിരുന്നോ ചെയ്തത്.....അവൻ വിഷമത്തോടെ അവിടെ ഒക്കെ ഒന്ന് നോക്കി.....!

"സമീൻ സാർ ആണോ അവരെ ഹസ്ബന്റ്......"

"സാറിന് വേറെ വൈഫ് ഒക്കെ ഉണ്ട്.....പക്ഷെ അവർ ഇപ്പൊ ഒരുമിച്ചല്ല താമസം......പിന്നെ മേഡം സാറിന്റെ ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഞങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം ഇല്ല..... പക്ഷെ എന്നും മേഡം പോവുന്നത് സാറിനോപ്പം ആണ്......"

"ഡാ അവളെ പറ്റി അനാവശ്യം പറയുന്നോ......"

ഷാൻ സ്വയം മറന്നു ദേഷ്യത്തോടെ അവന്റെ കോളറിൽ പിടുത്തം ഇട്ടു......!

"വിട് സാറെ..... മേഡം സാറിനോപ്പം പോവുന്നു എന്നല്ലേ ഞാൻ പറഞ്ഞുള്ളൂ..... അല്ലാതെ......"

"സ്റ്റോപ്പ്‌ ഇറ്റ്...... ആരെക്കാളും നന്നായി അവളെ എനിക്കറിയാം...... നിന്റെ ഒക്കെ സാർ വൃത്തികെട്ടവൻ ആണെന്ന് കരുതി കൂടെ ഉള്ള പെണ്ണും അവനെ പോലെ ആണെന്ന് കരുതേണ്ട......"

അവൻ അയാളെ പിടിച്ചു തള്ളി ഇറങ്ങി..... കേട്ടത് ഒന്നും വിശ്വസിക്കാൻ ആവുന്നില്ല.....

ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ഉള്ള പെണ്ണല്ല അവൾ.....അയാൾ അവളെ ചതിയിൽ വീഴ്ത്തിയത് ആവും....അവൻ സ്വയം ആശ്വസിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു......!

ഇത്രയും കാലം അവൾക്ക് വേണ്ടി മനസ് കൊതിച്ചിട്ടുണ്ട്...... പക്ഷെ ഇന്ന്..... എല്ലാം താൻ കാരണം ആണ്.....!!

"കാക്കു..... കാക്കു ദിയയെ കണ്ടു എന്ന് കേട്ടല്ലോ..... സത്യാണോ......"

ഹനുൻറെ കോൾ വന്നപ്പോ തന്നെ അവൾ ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് ഷാൻ ഞെട്ടി......!

"നിന്നോട് ആര് പറഞ്ഞു....."

"ഇന്നലെ ഞാൻ മനാഫ് കാക്കുനെ വഴിയിൽ വെച്ച് കണ്ടു.... അപ്പൊ പറഞ്ഞതാ..... കാക്കു വരുമ്പോ ബാബിയും കൂടെ ഉണ്ടാവുമെന്നാ ആള് പറഞ്ഞത്..... കാക്കു സർപ്രൈസ്‌ ആക്കി വെച്ചതാല്ലേ......"

അവളുടെ ചോദ്യത്തിൽ തന്നെ അവൾക്കുണ്ടായ സന്തോഷം അവനറിയാം ആയിരുന്നു......ഒന്നും പറയാൻ ആവാതെ അവൻ മൗനമായി നിന്നു......!

"ഞാൻ പറഞില്ലെ കാക്കു എല്ലാം നേരെ ആവും എന്ന്..... കാക്കുൻറെ ആഗ്രഹം എല്ലാം ഇനി നടക്കും..... എന്റെ കല്യാണം..... പിന്നെ കാക്കുവും ബാബിയോടൊപ്പം ഉള്ള ജീവിതം എല്ലാം......"

"മ്മ്......"

"പിന്നെ എപ്പോഴാ കാക്കു തിരിച്ചു വരുന്നെ......"

"വരാം....."

അവന് അത്ര മാത്രമേ പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ......!

"കുറച്ച് ദിവസം ബാബിയോടൊപ്പം അവിടെ ഒക്കെ അടിച്ചു പൊളിച്ചു വന്നാൽ മതി..... അന്ന് കള്ളം പറഞ്ഞ ഹണിമൂൺ ഇപ്പൊ റിയൽ ആയിക്കോട്ടെ......"

"ഞാൻ അവളെ ഒന്ന് ദൂരെ നിന്നും കണ്ടെ ഉള്ളൂ...... ഇനി അവളെ കാണുമോ എന്ന് പോലും അറിയില്ല......"

"അതൊക്കെ കാണും...... കാക്കു ബാബിയെയും കൊണ്ടെല്ലാതെ തിരിച്ചു വരരുത്.....അതാ എന്റെയും ഉമ്മയുടെയും ഉപ്പയുടെയും കാക്കുനെ സ്നേഹിക്കുന്ന എല്ലാരേയും ആഗ്രഹം......"

അവളുടെ വാക്കുകളിൽ അവന് സ്വയം വെറുപ്പ് തോന്നി......!

അവൻ നിരാശയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു.....ഒന്നും ആസ്വദിക്കാൻ ആയില്ല..... എങ്കിലും വീട്ടുകാർക്ക് എന്തെങ്കിലും വാങ്ങണം എന്ന് കരുതി അവൻ മാളിലേക്ക് ഇറങ്ങി......!

ഓരോന്ന് എടുത്തു നോക്കുമ്പോ അവന്റെ കണ്മുന്നിൽ വീണ്ടും ആ കാഴ്ച കണ്ടത്...... ദിയ..... അവൻ സ്വയം പറഞ്ഞു അവളെ കണ്ട ഭാഗത്തേക്ക് നീങ്ങി..... അവളുടെ കൂടെ ഇന്നും അയാളെയും കുഞിനെയും കണ്ടതും ഷാൻ ദേഷ്യം സഹിക്കാൻ ആവാതെ നിന്നു......!

ഒരിക്കലും താൻ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത കാഴ്ചകൾ......അവളെ മറ്റൊരാളോടൊപ്പം കണ്ട് നിൽക്കാൻ ആവാതെ അവൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു......പക്ഷെ വീണ്ടും അവൻ പോലും അറിയാതെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളിൽ ചെന്നു പതിച്ചു.......!

അയാളെ ഫോൺ റിങ്ങ് ആയതും അയാൾ അതുമായി മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി..... അവൾ ആ കുഞിനെയും കൊണ്ട് തനിച്ചു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടതും ഷാൻ അവരെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി......!!

"മോന് ഇത് വേണോ......?!!"

അവൾ അവിടെ ഉള്ള ടോയ്‌സ് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും പെട്ടെന്ന് മുന്നിൽ ഷാനുനെ കണ്ട് അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി...... അവൾ ആ നിൽപ്പിൽ ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും ആവാതെ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു......!

"ദിയ....."

അവന്റെ വിളിയിൽ അവൾ സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്തു......

"ഷാൻ....."

അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ അറിയാതെ മൊഴിഞ്ഞു......!

"സുഖാണോ നിനക്ക്......"

"മ്മ്..... ഷാനുന്....."

"മ്മ്....."

അവൻ ഒന്ന് മൂളി..... അവൾ അവന് ചുറ്റിലും കണ്ണുകൾ ഒടിച്ചു,...തന്റെ പ്രണയിനിയെ തേടിയത് ആണ് അവളുടെ കണ്ണുകൾ എന്ന് അവന് മനസ്സിൽ ആയി......!

"വൈഫ് എവിടെ......?!!"

അവളുടെ ചോദ്യത്തിൽ അവൻ പുച്ഛത്തോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......!

"എന്റെ വൈഫ് എന്റെ പിന്നിൽ അല്ല എന്റെ മുന്നിൽ തന്നെ ഉണ്ട്......"

അവൾ ആദ്യം ഒന്ന് ഞെട്ടി എങ്കിലും പിന്നീട് അത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..... സമീൻ ഫോണിൽ തന്നെ ആണ്......

"ഷാൻ..... എന്താ..... ഇവിടെ.....?!!"

അവൾ വിക്കി വിക്കി എങ്ങനെ ഒക്കെയോ ചോദിച്ചു......!

"പടച്ചോൻ കൊണ്ടെത്തിച്ചതാ എന്നെ..... ഞാൻ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന മുഖം ഒന്ന് കാണാൻ....."

അവൻ പറയുന്നത് മനസ്സിൽ ആവാതെ അവൾ നിന്നു.....!

"ദിയ.... വാ പോവാം....."

എന്നും പറഞ്ഞു സമീൻ അവരെ അടുത്തേക്ക് വന്നതും ഷാൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവളെ നോക്കി..... അവൾ അവനെ നോക്കാതെ തലയും താഴ്ത്തി നിന്നു......!

"ഹ,,,,,ഷാൻ..... എന്താ ഇവിടെ.....?!!"

"ഒരു ചെറിയ ഷോപ്പിംഗ്‌.....അതിന് വേണ്ടി ഇറങ്ങിയതാ......"

"ഷാൻ തനിച്ചാണോ അതോ ഫാമിലിയും ഉണ്ടോ......?!!"

"തനിച്ചാണ്......"

"ഓഹ്.....!അല്ല ദിയയ്ക്ക് ഷാനുനെ അറിയോ......?!!"

അവന്റെ ചോദ്യത്തിൽ അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി......!

"ആ..... അറിയാം..... എന്റെ......"

അവൾ എന്ത് പറയും എന്ന ചിന്തയോടെ അവൻ നിന്നു......

"എന്റെ..... എന്റെ നാട്ടിൽ ആണ്......"

"ഓഹ്.... ഐ..... സി......"

അവൾ അവനെ നോക്കാതെ തന്നെ ആയിരുന്നു നിൽപ്പ്.....!

വീണ്ടും അവന്റെ ഫോൺ റിങ്ങ് ആയതും ആള് എസ്ക്യൂസ്മി എന്നും പറഞ്ഞു മാറി നിന്നു..... ദിയ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നതും ഷാനുൻറെ കൈകൾ അവളെ കയ്യിൽ മുറുകി......

"എനിക്ക് നിന്നോട് സംസാരിക്കണം......"

ദേഷ്യത്തോടെ ആയിരുന്നു അവൻ അത് പറഞ്ഞത്...... അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ തന്നെ നോക്കി.....!

"ഇന്ന് വൈകീട്ട് ഇവിടെ ഞാൻ ഉണ്ടാവും.....കൂടെ ആനയും അമ്പാരിയും വേണം എന്നില്ല തനിച്ചു വന്നാൽ മതി......"

അവൾ എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്നേ അവൻ നടന്ന് നീങ്ങി......!

"ദിയ....ഷാൻ എവിടെ......?!!"

അയാൾ ഫോൺ ഓഫ് ചെയ്തു കൊണ്ട് വന്ന് ചോദിച്ചതും ദിയ അവൻ പോയ ഭാഗത്ത്‌ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി......

"പോയി....."

"കക്ഷി നിന്റെ നാട്ടിൽ ആണല്ലേ..... ഇന്നലെ ഇന്റർവ്യൂ ഉണ്ടായിരുന്നു..... വിദേശത്തുള്ള ജോബ് വെക്കൻസിയിലാ കക്ഷിയെ സെലക്ട് ചെയ്തത്.....അവിടെ വേണം എന്ന് ആളെ നിർബന്ധം ആയിരുന്നു....."

ദിയ ഉള്ളിൽ തോന്നിയ വേദന ഒന്നും പുറമെ കാണിക്കാതെ നിന്നു......!

എല്ലാം കൂടെ അവനിൽ കണ്ട മാറ്റം അവളുടെ ഉള്ളിൽ പല ചോദ്യങ്ങളും ഉയർന്നു..... എന്തിനായിരിക്കും എന്നെ തനിച് കാണുന്നത്..... എന്തിനായിരിക്കും നാടും വീടും വിട്ട് ദൂരേക്ക് പറക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്.... അങ്ങനെ ഉള്ള പല ചിന്തകളും......!

ഒരുപാട് മാറിയിരിക്കുന്നു..... ആകെ വികൃതമായത് പോലെ ഉള്ള രൂപം..... മുഖത്ത് പഴയ തെളിച്ചം ഇല്ല.....

ദിയ ഏതോ ചിന്തയിൽ ആണെന്ന് കണ്ടതും സമീൻ അവളെ തട്ടി വിളിച്ചു.....!

"അതേയ്..... നാട്ടിൽ നിന്ന് ഒരാളെ കണ്ടപ്പോൾ തൊട്ട് എന്തോ വലിയ ചിന്തയിൽ ആണല്ലോ......"

"അ..... അത്..... ഞാൻ നാടൊക്കെ ഒന്ന് ഓർത്തു പോയി......"

"എന്താ തിരികെ പോണം എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ......"

അവൾ അത് കേട്ടപാടെ ചിരിച്ചു തള്ളി..... എങ്കിലും ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് തന്റെ നാടിനോടൊപ്പം എല്ലാരേയും ഒന്ന് കാണാൻ......

പിന്നെ പഴയ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ഓർമയിൽ വന്നതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു..... ഒരിക്കലും കാണരുത് എന്ന് ആഗ്രഹിച്ച മുഖം ആണ്..... തന്നെ വേദനിപ്പിച്ച ഓരോ നിമിഷങ്ങളും അവളിൽ വേദനയായി ഉടലെടുത്തു......!

അവനെ ഇനിയും ഒരിക്കൽ കൂടി കാണില്ലെന്ന തീരുമാനം ആയിരുന്നു അവളുടെ ഉള്ളിൽ......

ഷാൻ അവൾക്കായി മണിക്കൂറുകളോളം വൈറ്റ് ചെയ്തു നിന്നു......അവളെ കാണാതെ അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ മുറിയിൽ ചെന്നു..... ആരുടേയും ഫോൺ കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്യാതെ സ്വിച്ച് ഓഫ് ചെയ്തു വെച്ചു......!

അവളോടുള്ള ദേഷ്യം മാത്രം ആയിരുന്നു അവന്റെ മനസ്സിൽ......

          °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഗുഡ് മോർണിംഗ് മേഡം......"

"ഗുഡ് മോർണിംഗ്......"

പുഞ്ചിരിയോടെ വിഷ് ചെയ്തു അകത്തേക്ക് കയറിയതും ദേഷ്യത്തോടെ തന്റെ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന ഷാനുനെ കണ്ട് അവൾ ഒന്ന് പകച്ചു......!

"ഷാൻ..... നിങ്ങൾ....."

അവൾ ചോദിച്ചു തീരുന്നതിനു മുന്നേ അവൻ എണീറ്റ് അവളെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വാഷ്റൂമിലേക്ക് നടന്നു..... അകത്തേക്ക് അവളെ വലിച്ചിട്ടു ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തതും അവൾ പേടിയോടെ അവനെ നോക്കി.......!

"ഇന്നലെ ഞാൻ മണിക്കൂറുകളോളം നിനക്ക് വേണ്ടി അവിടെ വൈറ്റ് ചെയ്തു..... നീ എന്താ വരാതിരുന്നത്......"

"ഞാൻ..... എനിക്ക്....."

"അവൻ വിട്ട് കാണില്ല അല്ലേ......"

അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും അവൾ ദേഷ്യം കൊണ്ട് വലിഞ്ഞു മുറുകി......!

"ഇല്ല..... അതിനെന്താ നിങ്ങൾക്ക്...... ഞാനും നിങ്ങളും തമ്മിൽ അതിന് മാത്രം ബന്ധം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ..... പിന്നെന്തിനാ ഇത്രയും അധികാരത്തിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഇതൊക്കെ ചോദിക്കേണ്ട ആവശ്യം......"

"ഹ്മ്മ്..... നീ ഇപ്പോഴും എന്റെ ഭാര്യ ആണ്..... ആ അവകാശം വെച്ച് തന്നെയാ നിന്നോട് സംസാരിക്കുന്നത്......"

"ഭാര്യയോ..... ആ വാക്കിന്റെ അർത്ഥം എന്താണെന്ന് അറിയോ നിങ്ങൾക്ക്...... അങ്ങനെ ഒരു വാക്ക് നിങ്ങൾ ഞാൻ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന കാലത്ത് ഒന്നും വിശേഷിപ്പിച്ചു കേട്ടില്ലല്ലൊ..... ഫ്രണ്ട്.....അതായിരുന്നു അന്ന് ഞാനും നിങ്ങളും ആയുള്ള ബന്ധം..... പക്ഷെ ആ ബന്ധവും അവിടെ വെച്ച് അവസാനിപ്പിച്ചു തന്നെയാ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്..... എന്ന് വെച്ചാൽ ആ അവകാശം പോലും നിങ്ങൾക്ക് ഇപ്പൊ എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇല്ല....."

"ദിയാ......"

"എന്തിനാ കിടന്ന് ഒച്ച വെക്കുന്നെ..... വാക്കാൽ മാത്രം അല്ല നിങ്ങളും ഞാനും ആയി ഒരു ബന്ധവും ഇല്ലെന്ന് എന്നോട് ഒരു ഉറപ്പിനു സൈൻ ചെയ്തു വാങ്ങിയത് അല്ലേ.... അത് തിരിച്ചും ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു......"

അവളുടെ വാക്കുകളിൽ അവൾ അനുഭവിച്ച വേദനകൾ മുഴുവൻ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു...... അത് പറയുമ്പോഴും അവളുടെ ദേഷ്യം കെട്ടടങ്ങിയില്ല.....

അവനും അവളെ വാക്കുകളിൽ ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്നു.....

"നീ ആരെ കൂടെ വേണമെങ്കിലും എങ്ങനെ വേണമെങ്കിലും ജീവിച്ചോ..... അതൊന്നും എന്നെ ബാധിക്കുന്ന പ്രശ്നം അല്ല..... പക്ഷെ നാളെ ഞാൻ ഇവിടന്ന് പോവുമ്പോ നീ എന്റെ കൂടെ വേണം....."

അവന്റെ വാക്കുകൾ അത്രമേൽ അഴമേറിയത് ആയിരുന്നു......!

"ഇല്ല.....അതിന് മാത്രം ബന്ധം ഒന്നും നമ്മൾ തമ്മിൽ ഇല്ല......"

അവളും വിട്ട് കൊടുക്കാതെ അതെ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു......!

"നീ വന്നാലേ ഒരു ജീവിതത്തെ പറ്റി ചിന്തിക്കൂ എന്ന് പറഞ്ഞു ഒരു പെങ്ങൾ എന്റെ വീട്ടിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്...... നിന്നെ കണ്ടാൽ കൊണ്ട് ചെല്ലാം എന്ന് ഞാൻ അവൾക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തതാ..... പഴയ ബന്ധം സ്ഥാപിക്കാൻ അല്ല അവൾക്ക് ഒരു ജീവിതം ഉണ്ടായി കാണാൻ ഉള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ടാ ഞാൻ നിന്നെ വിളിക്കുന്നത്.....നാളെ മോർണിംഗ് പത്ത് മണിക്ക് നീ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ഉണ്ടാവണം.....അത് കഴിഞ്ഞാൽ നീ എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ ആയിക്കോ......"

അവൻ അത്രയും പറഞ്ഞു ഡോർ തുറന്നു ഇറങ്ങിയതും ദിയ അതേ നിൽപ്പ് ആയിരുന്നു..... ഹനു അവളെ ഓർക്കും തോറും അവളുടെ ചിന്തകൾ കാട് കയറി...!!

അവൾക്ക് വിവാഹ പ്രായം ആയോ....?!! അവളെ വിവാഹം കൺനിറയെ കാണണം....പക്ഷെ ഷാൻ... അതോർത്തതും അവൾ തീരുമാനം എടുക്കാൻ ആവാതെ നിന്നു......!!

"പോണം.....ഹനുൻറെ വിവാഹം കാണണം....."

അവളുടെ തീരുമാനം ഒടുവിൽ അതായിരുന്നു......

ഷാൻ പ്രതീക്ഷ ഇല്ലാതെ തന്നെ ആയിരുന്നു  നിന്നത്..... ദിയയെ കണ്ടതും അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ എണീറ്റു....... പിന്നെ എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ ആ പുഞ്ചിരി മാഞ്ഞു......

"വരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല..... താങ്ക്സ്......"

"ജീവിതം ആരുടേയും പ്രതീക്ഷകൾക്കൊപ്പം അല്ല....."

അവൾ അത്രയും പറഞ്ഞു മുന്നോട്ട് നടന്നു.....

അടുത്തടുത്തായി ഇരിക്കുമ്പോഴും അവർ അന്യരെ പോലെ ആയിരുന്നു..... അവളെ മുഖത്ത് നോക്കും തോറും അവന് എന്തോ അവളെ താൻ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയത് ഓർത്ത് സഹിക്കാൻ ആയില്ല.....

"എന്ത് പറഞിട്ടാ അവൻ നിന്നെ വിട്ടത്......"

"ആര്......?!!"

അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൾ കാര്യം മനസ്സിൽ ആവാത്ത പോലെ ചോദിച്ചു......!

"അവൻ തന്നെ നിന്റെ രണ്ടാം കെട്ടിയോൻ....."

അത് കേട്ടതും അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി..... എന്തോ പറയാൻ എന്ന പോലെ വാ തുറന്നതും അവൾ പിന്നെ വേണ്ടെന്ന് വെച്ചു......!

"എന്റെ ഫ്രണ്ട്സിന്റെ മാരേജ് ആണെന്ന് പറഞ്ഞു......"

അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......

"അവന്റെ ഫസ്റ്റ് മാരെജിൽ ഉണ്ടായ കുഞ് ആണോ അത്......"

"ഫസ്റ്റിലെ ആണോ സെക്കന്റിലെ ആണോ എന്നൊന്നും എനിക്കറിയില്ല......"

"മമ്മി എന്നൊക്കെയാണല്ലോ വിളി..... അതും നീ പഠിപ്പിച്ചത് ആവും അല്ലേ......"

"അതിനെന്താ കൊച്ഛ് കുഞ്ഞല്ലെ.....അവന്റെ പപ്പ പറയാറുണ്ട് ആന്റി എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി എന്ന്.....അപ്പോഴൊക്കെ അവൻ ഓകെ പറയും.....പക്ഷെ അവൻ എന്നെ  കണ്ടാൽ മമ്മി എന്നെ വിളിക്കൂ....."

"അവനറിയാം മമ്മി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അർത്ഥം എന്താണെന്ന്....."

ഷാൻ ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞതും ദിയ അവനെ കലിപ്പിൽ നോക്കി......!

"അവൻ ഈജിപ്തിൽ അല്ല....."

അവൾ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞതും അവൻ പിന്നെ മൗനമായി നിന്നു......!

"ഇപ്പൊ അഹങ്കാരം ഇത്തിരി കൂടിയിട്ടുണ്ട്....."

അവൻ പതിയെ പറയുന്നത് കേട്ടതും അവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......

"ഇയാളെ വൈഫ് ഇപ്പൊ എവിടെയാ.....ഷാനുൻറെ വീട്ടിൽ ആണോ.....?!!"

"അല്ല ഉഗാണ്ടയിൽ......"

അവൻ കലിപ്പിൽ അതും പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞിരുന്നു......

"എനിക്കും തോന്നി......എന്നെയും കൊണ്ട് പോയാൽ അവൾ തെറ്റിധരിക്കില്ലേ എന്ന്..... അല്ല അവൾ ഉഗാണ്ടയിൽ തനിച്ചാണോ പോയത്......"

ഇവൾ എല്ലാം അറിഞ്ഞു മനഃപൂർവം എനിക്കിട്ട് കൊട്ടുന്നത് ആണോ..... ഷാൻ ഒന്ന് ചിന്തിക്കാതെ ഇരുന്നില്ല.....

"അല്ല അവളെ കാമുകൻറെ കൂടെ..... എന്തൊക്കെ നിനക്ക് അറിയണം....."

"അതേയ് ഇപ്പൊ ഇയാളെ ഗസ്റ്റ്‌ ആണ് ഞാൻ..... അപ്പൊ ആ മാന്യത എനിക്ക് തരണം..... അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ അങ്‌ പോകും......"

ഷാൻ ഒന്ന് നോക്കിയതല്ലാതെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല......

"ഹനുനെ കെട്ടാൻ പോണ ചെക്കന്റെ പിക് ഉണ്ടോ ഫോണിൽ..... എനിക്കൊന്നു കാണാനാ....."

അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഫോൺ എടുത്തു ഗാലറി ഓൺ ചെയ്തു ചെക്കന്റെ പിക് കാണിച്ചതും അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അത് വാങ്ങി അതിലേക്ക് നോക്കി.....

"കാണാൻ കൊള്ളാം.....ഹനുന് നന്നായി ചേരും......!

അല്ല ആളെ പറ്റി നല്ലോണം അന്വേഷിച്ചതാണോ......."

"മ്മ്.....നല്ല ഫാമിലി..... കാണാനും കൊള്ളാം.....വേൾഡ്സെറ്റിൽഡ് ആണ്....."

"ഓഹ് അത് മാത്രേ നോക്കിയുള്ളൂ.....ഇതൊക്കെ നോക്കി കെട്ട് നടത്തിയാൽ പോരെന്ന എന്റെ അഭിപ്രായം......"

"അതെന്താ......?!!"

"ചെക്കന് വല്ല ലവും ഉണ്ടോ എന്ന് അന്വേഷിക്കുന്നത് നല്ലതാ...... അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എന്റെ ഗതി ആവും പാവം ഹനുന്......"

പറഞ്ഞത് ഒന്നും ഇഷ്ടപ്പെടാത്തത് പോലെ അവൻ അവളെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി......!

"നിനക്കെന്തു ഗതി..... ഗതികേട് മുഴുവൻ എനിക്കല്ലേ......"

അവൻ പതിയെ പറഞ്ഞു......!

അവൾ പിന്നെ ഗാലറിയിൽ പിക് സ്കോർ ചെയ്തു പോയതും അവളും ഹനുവും ഉള്ള ആ പിക് കണ്ട് അവൾ അവനെ ഒന്ന് നോക്കി......!

"ഇത് എന്റെ പിക് അല്ലേ......"

"അ.... അത്..... ഈ ആലോചന വന്നപ്പോ അവളെ പിക് ചോദിച്ചു അവര് വിളിച്ചിരുന്നു.....അതിന് വേണ്ടി അവൾ സെന്റ് ചെയ്തതാ.....നീയുള്ളത് ഒന്നും ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല......"

ഓഹ് എന്ന്..... അവൾ ഉള്ളിൽ തോന്നിയ ദേഷ്യം പുറമെ കാണിക്കാതെ ഇരുന്നു......!

"എങ്കിൽ ഇത് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തേക്കാം അല്ലേ.....!"

അത് കേട്ടതും അവൻ ദൃതിയോടെ ഫോൺ വാങ്ങി പോക്കെറ്റിൽ ഇട്ടു.....

പിന്നെ രണ്ട് പേർക്കും ഇടയിൽ മൗനമായിരുന്നു.....ഷാൻ ഇടക്ക് ഒന്ന് തല ചെരിച്ചു നോക്കിയതും അവൾ ഉറക്കം തൂങ്ങുന്നത് കണ്ടതും അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു......!

അവളുടെ തല നിൽപ്പ് ഉറക്കാത്ത പോലെ കണ്ടതും അവൻ പതിയെ അവളെ തല അവന്റെ ഷോൾഡറിലേക്ക് നീക്കി വെച്ചു..... അന്ന് തനിക്ക് മാത്രം ആയി സ്നേഹിക്കാൻ കിട്ടിയ ആ നിമിഷം അവളെ അകറ്റി നിർത്തിയത് ഓർത്തു അവന് സ്വയം വെറുപ്പ് തോന്നി...... ഇന്ന് മനസ് അറിഞ്ഞു സ്നേഹിക്കാൻ ഹൃദയം തുടിക്കുമ്പോഴേക്കും നീ എന്നിൽ നിന്നും അകന്നു പോയി..... അവൻ വേദനയോടെ ഓർത്തു......!

അവളുടെ മുടി ഇഴകൾ തന്റെ മുഖത്ത് പതിച്ചതും അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അത് മാറ്റി അവളെ തന്നെ നോക്കി......

ഇറങ്ങാറായപ്പോൾ അവൻ അവളെ തട്ടി വിളിച്ചു..... അവൾ കണ്ണ് തുറന്നതും അവന്റെ ഷോൾഡറിൽ നിന്നും തല ഉയർത്തി അവനെ നോക്കി......

"സോറി..... ഞാൻ അറിയാതെ......"

"അറിഞിട്ടായാലും കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല....."

എന്നും പറഞ്ഞു അവൻ എണീറ്റതും അവളും അവനെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി പിന്നാലെ നടന്നു......!

"മനു കാറും ആയി വരാം എന്ന് പറഞ്ഞതാ അവനെ കാണുന്നില്ലല്ലൊ....."

അവൻ അതും പറഞ്ഞു ഫോൺ എടുത്തു അവനെ കോൾ ചെയ്തു.....

"ട്രാഫിക്കിൽ പെട്ടിരിക്കാ.....പതിനഞ്ച് മിനിറ്റ് ആവും എന്നാ പറഞ്ഞത്..... നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ വേണോ....."

"ആ എനിക്ക് നല്ല വിശപ്പ്....."

ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ ഇരുന്നതും അവനും തൊട്ട് മുന്നിൽ ആയി ഇരുന്നു..... ഓർഡർ ഒക്കെ അവൾ തന്നെയായിരുന്നു..... കഴിറങ്ങിയതും അവൾ പോയി ബിൽ പേ ചെയ്തു.....

"ബിൽ ഞാൻ പേ ചെയ്യായിരുന്നു......ഇത് നിന്റെ മദ്രാസ് അല്ല കാണുന്നവർ എന്ത് കരുതും....."

"കാണുന്നവർ എന്ത് വേണെലും കരുതിക്കോട്ടേ.....പിന്നെ ബിൽ പേ ചെയ്ത കാര്യം.....എനിക്ക് ഇപ്പൊ സ്വന്തം ആയി ഒരു ജോലി ഉണ്ട്..... സാലറിയും ഉണ്ട്.....ഇയാൾ ജോലിക്ക് ട്രൈ ചെയ്യുന്നല്ലെ ഉള്ളൂ....."

"ഹ്മ്മ് അതിന്റെ അഹങ്കാരം വേണ്ടുവോളം കാണാനും ഉണ്ട്......"

"പിന്നല്ലാതെ..... എല്ലാം ഞങ്ങളെ കാൽ കീഴിൽ ആണെന്ന് കരുതി ആണുങ്ങൾ മാത്രം അഹങ്കരിച്ചാൽ മതിയോ....."

"സമ്മതിച്ചു..... എന്തായാലും നിന്നെ സംസാരിച്ചു തോല്പിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല....."

"ദേ മനാഫ്ക്കാ വന്നു..... വാ പോവാം....."

ഓഹ് ഒരു മനാഫ്ക്കാ.....നമ്മളെ വെറും പേര്.....!അവൻ പതിയെ പറഞ്ഞു അവൾക്കൊപ്പം നടന്നു.....!!

"ഹായ് മനാഫ്ക്കാ....."

അവൾ കാറിൽ കേറി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു....

"ഹായ്....."

"പിന്നെ എന്തൊക്കെയാ വിശേഷം,,,,,ഷഹാന എന്ത് പറയുന്നു....."

"സുഖം......അവൾ ഇപ്പൊ ഒരു ഉമ്മ ആയത് കൊണ്ട് ഇത്തിരി പക്വത ഒക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട്....."

"അവളെ കൂടെ കൂട്ടായിരുന്നില്ലേ എനിക്ക് നിങ്ങളെ കുഞിനെ കാണായിരുന്നു....."

"ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വന്നു എന്തായാലും നീ അതിനെ കാണേണ്ട.... അങ്ങോട്ട് വന്നു വേണേൽ കാണാം....."

"എങ്കിൽ ഞാൻ  നാളെ തന്നെ ഹനുനെയും കൊണ്ട് വരാം....."

"അത് മതി..... നിന്നെ കണ്ടാൽ അവൾ നിന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടാൻ ചാൻസ് ഉണ്ട്..... നീ ഒന്ന് വിളിക്കാത്തതിന്റെ ദേഷ്യം അവൾക്കുണ്ട്......"

"അതൊക്കെ ഞാൻ മാറ്റി എടുത്തോളാം......"

രണ്ടും സംസാരിക്കുന്നത് ഷാൻ നിരാശയോടെ നോക്കി ഇരുന്നു..... നമ്മളെ മാത്രേ വില ഇല്ലാതുള്ളൂ.....!

"നിനക്ക് നല്ല ചേഞ്ച്‌ ഉണ്ട്....."

"ഹ..... ഷാൻ പറഞ്ഞത് എനിക്ക് അഹങ്കാരം കൂടിയിട്ടുണ്ടെന്നാ......"

"ഏയ് അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല.... നീ പഴയതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ഭംഗി വെച്ചിട്ടുണ്ട്..... പിന്നെ നല്ലോണം സംസാരിക്കാൻ പഠിച്ചു......"

ഇതൊക്കെ ഞാൻ പറയാൻ ഇരുന്നതാ..... ഷാൻ മനുനെ കലിപ്പിൽ നോക്കിയതും മനു അവന് ഒന്ന് ഇളിച്ചു കൊടുത്തു......

"ജീവിതം അല്ലേ..... അനുഭവങ്ങൾ നമ്മളെ മാറ്റി എടുക്കും......"

"അത് ശരിയാ..... ഇവൻ തന്നെ ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ..... അല്ലെങ്കിൽ ഇവൻ ഇങ്ങനെ സൈലന്റ് ആയി ഇരുന്നിട്ട് ഞാൻ കണ്ടിട്ടേ ഇല്ല.....അവനെയും അനുഭവങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ആക്കി എന്ന് വേണം പറയാൻ......"

അതിനും ഷാൻ മനുനെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി......!

"ഷാനുന് അതിന് മാത്രം എന്ത് പറ്റി......?!!"

"നീ പോയതിൽ പിന്നെ എന്തൊക്കെയാ ഇവിടെ സംഭവിച്ചത്.....ഇവനെ ആ......"

ബാക്കി പറയുന്നതിന് മുന്നേ ഷാൻ മനുനിട്ട് കാലിൽ ഒരു ചവിട്ട് കൊടുത്തതും അവൻ വാ അടച്ചു......

വീട് എത്തുന്നത് വരെ പിന്നെ അവനെ വാ തുറക്കാൻ ഷാൻ സമ്മതിച്ചില്ല......അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ കാലിന്റെ കാര്യം തീരുമാനം ആവും......!!

"ഹായ് ബാബി....."

എന്നും പറഞ്ഞു ഹനു ഓടി വന്നു അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു......

"എത്ര നാളായി ബാബി കണ്ടിട്ട്..... ബാബി എവിടെ ആയിരുന്നു......?!!"

"വിശേഷങ്ങൾ ഒക്കെ പിന്നെ ചോദിക്കാം ആദ്യം അവൾ അകത്തേക്ക് കേറട്ടെ......"

ഉമ്മ പറഞ്ഞതും ദിയ അകത്തേക്ക് കയറി..... ഷാൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അതും നോക്കി നിന്നതും മനു അവനെ പിടിച്ചു തട്ടി......!

"ഇനി ഇങ്ങനെ നോക്കീട്ട് ഒരു കാര്യവും ഇല്ല മോനെ......കയ് വിട്ട് പോയി......"

"നീ എന്തിനാ അവളോട്‌ എല്ലാം തുറന്നു പറയാൻ തയാർ ആയത്..... അല്ലേലെ അവളെ കണ്ടപ്പോൾ തൊട്ട് അവൾ എന്റെ തലയിലാ..... ഇനി അത് കൂടി അറിഞ്ഞാൽ ഓർക്കാൻ കൂടെ വയ്യ......"

"എന്നായാലും അവൾ അറിയേണ്ടതല്ലേ......അതിന്റെ പേരിൽ വല്ല സിംപതിയും നിന്നോട് അവൾക്ക് തോന്നിയാലോ......"

"അതിന് അവൾ മുന്നേ നീ കണ്ട ദിയ അല്ല അത്....."

"അത് എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയി..... അവൾ മുന്നേ ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നെങ്കിൽ നിനക്കോ അവൾക്കോ ഈ ഗതി വരില്ലായിരുന്നു......"

ഷാൻ മനുനെ ഒന്ന് നോക്കിയതല്ലാതെ ഒന്നും പറയാൻ ആയില്ല.....

"നീ നിന്റെ ആ എം ഡിയെ പറ്റി അന്വേഷിച്ചോ...... അവൻ ഇവളെ കെട്ടിയത് ആണോ......?!!"

"കെട്ടിയിട്ടുണ്ടോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല.... പക്ഷെ ഇവൾ എം ഡിയുടെ വീട്ടിലാ താമസം......ആളോട് നേരിട്ട് ചോദിക്കാൻ വയ്യ....ഇവരെ റിലേഷൻ എന്താണെന്ന് നമുക്ക് അന്വേഷിക്കാം......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ ദയനീയമായി അവളെ നോക്കി......!!

"അല്ലേലും അവളെ വീണ്ടും ആഗ്രഹിക്കാൻ എനിക്കെന്താ യോഗ്യത..... ഒരിക്കൽ ആട്ടി ഓടിച്ചത് അല്ലേ......"

"ഒരു പക്ഷെ അവർ തമ്മിൽ അരുതാത്ത ബന്ധം ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലോ......"

"നീ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ നോക്കേണ്ട മനു..... സത്യം ഞാൻ കണ്മുന്നിൽ കണ്ടതാണ്..... വീണ്ടും അവരൊക്കെ പ്രതീക്ഷകൾ വെച്ചു മുളപ്പിക്കുന്നതിനു മുന്നേ അവൾ ഇന്ന് മറ്റൊരാളുടേതാണെന്ന് പറയണം....."

അവളുടെ ചുറ്റിലും ഇരിക്കുന്ന ഉമ്മയെയും ഉപ്പയെയും ഹനുനെയും നോക്കി കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു......!!

"ആദ്യം സത്യം അറിയാം..... എന്നിട്ട് മതി ബാക്കി എല്ലാം......"

"മ്മ്....."

മനു പോയതും ഷാൻ അകത്തേക്ക് കയറി അവളെ ഒന്ന് നോക്കി.....!

"ബാബി അറിയോ ആ നൈഷു കാക്കുനെ തേച്ചൊട്ടിച്ചു വേറൊരുത്തന്റെ കൂടെ പോയി......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ നിന്ന നിൽപ്പിൽ വിയർത്തു..... ദിയ അവനെ നോക്കിയതും അവൻ ചമ്മിയ ഒരു ഇളി കൊടുത്തു......!

"അതിന് നിന്നോട് അവൾ വല്ലതും ചോദിച്ചോ......"

"പിന്നെ ബാബി അറിയണ്ടേ..... കഴിഞ്ഞ രണ്ട് വർഷം കാക്കു ഇവിടെ മാനസ മൈനേ വരൂ പാടി നടക്കായിരുന്നു അല്ലേ കാക്കു......"

"പോടീ....."

അവൻ ദേഷ്യത്തിൽ ഹനുനെ നോക്കി പറഞ്ഞു മുറിയിലേക്ക് പോയി.....ദിയ അവനെ തന്നെ ദയനീയമായി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു......!!

"ഇനി അതിനെ ഒന്ന് സ്വസ്ഥം ആയി വിട്..... യാത്ര ചെയ്തു വന്നതല്ലേ മോൾ പോയി ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി വാ....."

"മ്മ്....."

ദിയ ബാഗും എടുത്തു മുകളിലേക്ക് കയറുന്നത് കണ്ടതും ഷാൻ ബെഡിൽ ഒക്കെ ഉള്ള അവന്റെ ഡ്രെസ്സ് വാരി വലിച്ചു ഷെൽഫിൽ ഇട്ടു.... റൂം സ്വയം ഒന്ന് മണത്തു നോക്കി അവിടെ മുഴുവൻ സ്പ്രേ എടുത്തടിച്ചു......!

അവളെ സ്വീകരിക്കാൻ എന്ന പോലെ നിന്നതും അവൾ അവന്റെ മുറി മറി കടന്നു ഹനുൻറെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു......അത് കണ്ടതും ഷാൻ വേദനയോടെ നിന്നു..... അവൾ ഇന്ന് മറ്റൊരാളുടേതാണ്.....അവൻ സ്വയം ആശ്വസിക്കാൻ തുടങ്ങി......!!

അവനെ പോലെ തന്നെ എല്ലാരും അത് കണ്ട് വിഷമത്തോടെ ഇരുന്നു......!

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ ഇരുന്നതും ഷാനുൻറെ നോട്ടം ദിയയെ തന്നെയായിരുന്നു.....അവളെ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയത് ഓർക്കും തോറും സഹിക്കാൻ ആവാത്ത പോലെ......!

"ബാബി അവിടെ എന്ത് ജോലിയാ ചെയ്യുന്നേ....."

"ഞാൻ ഒരു റെസ്റ്റോറന്റിൽ വൈറ്റർ ആയിട്ട്....."

"അയ്യേ അതാണോ ജോലി......"

"ഓരോ ജോലിക്കും അതിന്റെതായ അന്തസ് ഉണ്ട്..... മറ്റുള്ളവർക്ക് കഴിക്കാൻ കൊണ്ട് പോയി കൊടുക്കുന്നത് അത്ര മോശപ്പെട്ട ജോലി ഒന്നും അല്ല....."

"അത് ശരിയാ......"

ഉപ്പച്ചി പറഞ്ഞതും അവൾ എല്ലാരേയും നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.....!

ഷാനുനും ഉള്ള് തുറന്നു എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു..... പക്ഷെ ആവുന്നില്ല.....

"ഹനുൻറെ നിക്കാഹ് നടത്തുന്ന അന്ന് നിന്റെയും ദിയയുടെയും നിക്കാഹ് നടത്തിയാലോ ഷാൻ....."

ദിയ കിച്ചണിലേക്ക് പോയതും ഉപ്പയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ഷാൻ ഞെട്ടി.....

"അത് വേണ്ട..... അവൾ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത് ഹനുൻറെ വിവാഹം കൂടാൻ വേണ്ടി മാത്രമാ..... അത് കഴിഞ്ഞാൽ അവൾ അങ്ങ് പോവും......"

"കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു..... ഇനിയും പഴയ പോലെ നിൽക്കാൻ ആണോ നിങ്ങളെ രണ്ട് പേരുടെയും ഉദ്ദേശം..... നിനക്കോ അവൾക്കോ ഒരു കൂട്ട് ഇല്ലാതെ എത്രയെന്നു വെച്ചാ......"

"അതിന്റെ സമയം കഴിഞ്ഞു......അവൾ ഇന്ന് മറ്റൊരാളുടേതാണ് ഉപ്പാ....."

അത് പറയുമ്പോഴേക്കും ഷാനുൻറെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു...... അവൻ ആരും കാണാതിരിക്കാൻ എണീറ്റ് പോയി.....!

"മോനു.....ഇത് വരെ ഉറങ്ങീല്ലേ......"

മുറിയിൽ വന്നതും ദിയ വിഡിയോ കോൾ ചെയ്യുന്നത് അവൾ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു....അവള്ക്കും അത് കാണുമ്പോ ഷാനുൻറെ കാര്യം ഓർത്തു വിഷമം തോന്നി.....

"മോന് ഉറക്കം വരാൻ ഞാൻ ഒരു കഥ പറഞ്ഞു തരാം..... അത് കേട്ട് ഡാഡിയെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ പെട്ടെന്ന് ഉറങ്ങണം...."

"മ്മ്....."

അവൻ മൂളിയതും അവൾ കഥ പറയാൻ തുടങ്ങി...... ഹനുവും അത് കേട്ട് എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിയിരുന്നു......!

"എന്നെ പോലും ഒന്ന് വിളിക്കാത്തതിൽ എനിക്ക് നല്ല വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു..... പക്ഷെ നിന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ആ സങ്കടം ഒക്കെ മാറി....."

ഷഹാന ദിയയെ കണ്ടതും പരിഭവം പറയുന്നത് കേട്ട് അവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......!

"എല്ലാരിൽ നിന്നും അകന്നിരിക്കാൻ ആയിരുന്നു ഞാൻ അന്ന് ആഗ്രഹിച്ചത്..... പക്ഷെ എന്റെ പ്രാർത്ഥന നിങ്ങളുടെ ഒക്കെ ഒപ്പം തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു......"

അന്ന് അവൾ അനുഭവിച്ചത് ഒക്കെ ഓർത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......

"അന്ന് നീ നേരെ മദ്രാസിലേക്ക് ആണോ പോയത്.....?!!"

"അതൊന്നും ഇപ്പൊ എനിക്ക് ഓർക്കാൻ പോലും ഇഷ്ടം അല്ല മനാഫ്ക്കാ..... അതിനെ പറ്റി ഒന്നും എന്നോട് ചോദിക്കരുത്....."

അവൾ അത്യധികം വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.....!

"അതിനെ പറ്റി ഒന്നും ഇനി നീ ഓർക്കേണ്ട.... ഇനി നീ ഇവിടം വിട്ട് എങ്ങോട്ടും പോവേം വേണ്ട......"

"പോണം..... ഞാൻ കാരണം സന്തോഷിക്കുന്ന ചിലരെങ്കിലും ഇന്ന് ഈ ഭൂമിയിൽ ഉണ്ട്.... അവരെ അടുത്ത് എനിക്ക് തിരിച്ചു പോയെ പറ്റൂ....."

അത് കേട്ടതും ഹനുവും വിഷമത്തോടെ ഇരുന്നു.....

പിന്നെ അവർ ദിയയുടെ വീട്ടിലേക്ക് ആയിരുന്നു ചെന്നത്..... അവരെ കണ്ടതും സന്തോഷം കൊണ്ട് കണ്ണ് നിറഞ്ഞു......!

"എല്ലാം ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞു.....ഇനി നീ അവിടെ താമസിക്കേണ്ട മോളെ.....നിനക്ക് ഇവിടെ കഴിയാം..... ഇനി ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് നിനക്ക് ഞാൻ വാക്ക് തരുന്നു......"

"ഞാൻ ദാ ഇവളെ വിവാഹം കൂടാൻ വന്നതാ ഇത്താ..... അത് കഴിഞ്ഞാൽ ഞാൻ അങ്ങ് പോവും....."

"ഇനിയും നീ അങ്ങോട്ട് പോവണോ മോളെ.... കിട്ടുന്ന കാശെല്ലാം നീ ഞങ്ങൾക്ക് തന്നാ അയച്ചു തരുന്നത്.....ഞങ്ങൾക്ക് ഇപ്പൊ അതിന്റെ ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല മോളെ..... ഇപ്പൊ ഒന്നിനും ഒരു കുറവും ഞങ്ങൾക്ക് ഇല്ല.....ഇനിയും നീ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഇങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെടേണ്ട.....ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും നീ ഞങ്ങളെ കണ്മുന്നിൽ ഉണ്ടായാൽ മതി....."

"ഒരു വിളിപ്പുറത് തന്നെ ഞാൻ ഇല്ലേ ഉമ്മാ.....കാണണം എന്ന് തോന്നുമ്പോ ഞാൻ ഓടി വരും പോരെ....."

അവൾ ഉമ്മയെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....!

"ഹായ് ഉപ്പച്ചി വന്നു....."

ആലി മോൾ പറയുന്നത് കേട്ടതും ദിയ ഒരു പേടിയോടെ എണീറ്റ് ഉമ്മയെയും ഇത്തയെയും ഒന്ന് നോക്കി.....

"നീ എപ്പോൾ വന്നു.....?!!"

"ഇപ്പൊ വന്നേ ഉള്ളൂ....."

"മ്മ്....."

അത്രയും പറഞ്ഞു അയാൾ മുറിയിലേക്ക് കയറിയതും ദിയ അയാളിൽ ഉള്ള മാറ്റം കണ്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു.....

"ഇപ്പൊ ഞാൻ ഹാപ്പിയാ ഉമ്മാ..... ഇതിൽ പരം എനിക്ക് എന്ത് സന്തോഷമാ വേണ്ടത്....."

അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.....

"ഇനി എപ്പോഴാ മോൾ ഇങ്ങോട്ട്......"

"ഞാൻ പോന്നതിന് മുന്നേ വരാം ഉമ്മാ......"

അവൾ അത്രയും പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി.....!

രണ്ടും ഹാപ്പി ആയി ചിരിച്ചു കളിച്ചു വരുന്നത് ഷാൻ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നും നോക്കി നിന്നു...... മുകളിലേക്ക് വരുന്നത് കണ്ടതും ഷാൻ ഡീസന്റ് ആയി നിന്നു.....

"എന്താ ലേറ്റ് ആയത്......?!!'

"ഞങ്ങൾ പോയത് രണ്ട് വീട്ടിലേക്കാ..... സംസാരിച്ചിരുന്നാൽ ടൈം പോവുന്നത് അറിയോ.....ഞങ്ങൾ ആയത് കൊണ്ടാ ഈ ടൈം എങ്കിലും വന്നത്......"

ഹനു ആയിരുന്നു മറുപടി കൊടുത്തത്..... ദിയ അതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ ഹനുൻറെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.....വീട്ടിൽ പോയ സങ്കടം ആവും.....ഷാൻ സ്വയം ആശ്വസിച്ചു......!

"കല്യാണത്തിന് ഇനി ഒരാഴ്ച്ച തികച്ചില്ല..... നമുക്ക് നാളെ തന്നെ ഓർണമന്റ്സും ഡ്രെസ്സും ഒക്കെ വാങ്ങാൻ പോണം......"

"അതിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒന്നും ഇപ്പൊ എനിക്ക് ബാബി ഉള്ളോണ്ട് ടെൻഷൻ ഇല്ല....."

ദിയ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....!

എന്നാലും ഇവൾ അല്ലേ പറഞ്ഞത് ഞാൻ ഇങ്ങനെ നിക്കുമ്പോ കെട്ടി പോവില്ല എന്നൊക്കെ..... എന്നിട്ടെന്താ ഇപ്പൊ എന്റെ കാര്യത്തിൽ ആത്മാർത്ഥത കാണിക്കാത്തത്...... ഇവൾക്ക് ഒന്ന് പരഞ്ഞുടെ ആ കോന്തനെ വിട്ട് എന്നെ കെട്ടാൻ..... ഷാൻ ആ ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു......!

"നീ കൂടെ പോയാൽ മതി....."

"മ്മ്...."

ഷാൻ ഉപ്പയെ നോക്കി ഒന്ന് മൂളി.....!

കാലത്ത് തന്നെ ഷാൻ വലിയ ഒരുക്കത്തോടെ ആയിരുന്നു ഇറങ്ങിയത്..... പക്ഷെ രണ്ടും ബാക്ക് സീറ്റിൽ ഇരുന്നു അവനെ വെറും ഒരു ഡ്രൈവർ ആക്കി...... വരേണ്ടി ഇരുന്നില്ല.....

ഫുഡ് കഴിക്കാൻ റെസ്റ്റോറന്റിൽ കേറി ഇരുന്നതും തൊട്ട് മുന്നിൽ ഉള്ള ദിയയെ നോക്കി അവൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... അവൾ മൈൻഡ് ചെയ്യാത്തത് കണ്ട് അവൻ നിരാശയോടെ ഇരുന്നു.....

"ഞാൻ ടോയ്‌ലെറ്റിൽ പോയി വരാം....."

ഹനു പോയതും ഷാൻ വീണ്ടും പ്രതീക്ഷയോടെ ദിയയെ നോക്കി..... അവൾ അവിടെ ഉള്ളവരുടെ കണക്കെടുപ്പ് നടത്തുകയാണ്......

"ദിയ....."

"എന്താ ഷാൻ....."

അവൾ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.....!

"അത്..... ഉപ്പ പറഞ്ഞത് ഹനുൻറെ നിക്കാഹിന്റെ അന്ന് എന്റെയും നിന്റെയും നിക്കാഹ് നടത്താം എന്നാ....."

"എന്നിട്ട് ഷാൻ എന്ത് പറഞ്ഞു......?!!"

"നിന്നോട് ചോദിച്ചിട്ട്......"

"അതെന്തിനാ ഷാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്..... അപ്പൊ തന്നെ പറയായിരുന്നില്ലേ എന്റെ മനസ് മുഴുവൻ ഞാൻ പ്രേമിക്കുന്ന പെണ്ണാണ് എന്നും അവളെ അല്ലാതെ മറ്റൊരു പെണ്ണിനെ എനിക്ക് ഭാര്യ ആയി സങ്കല്പിക്കാൻ ആവില്ലെന്നും....."

"അല്ല.... അത്....."

"ഓർഡർ ചെയ്തോ കാക്കു....."

എന്നും ചോദിച്ചു ഹനു വന്നിരുന്നതും ഷാൻ പറയാൻ വന്നത് വിഴുങ്ങി..... ഇപ്പൊ എന്റെ മനസ്സിൽ നിനക്കെ സ്ഥാനം ഉള്ളൂ എന്ന് ഞാൻ എങ്ങനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിൽ ആക്കും പടച്ചോനെ......!

അപ്പൊ ഇവൾക്ക് ആ സമീനും ആയി റിലേഷൻ ഒന്നും ഇല്ലേ.... അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ മാരേജ് കഴിഞ്ഞു എന്നല്ലേ ഇവൾ പറയാ.....അതെങ്ങനാ ഒന്ന് ചോദിച്ചറിയുന്നേ......

ഷാൻ പിന്നെ ആ നെട്ടോട്ടത്തിൽ ആയിരുന്നു......

തുറന്നു ചോദിക്കാൻ ഒരു അവസരത്തിന് വേണ്ടി കുറെ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും നടന്നില്ല.....

ഹനു താഴേക്ക് ഇറങ്ങുന്നത് കണ്ടതും ഷാൻ ദിയ തനിച്ചാണ് മുറിയിൽ എന്ന് കണ്ട് അങ്ങോട്ട് ചെന്നു..... മുടി ചീകുന്ന അവൾ പെട്ടെന്ന് ഷാനുനെ കണ്ടതും ഞെട്ടി കൊണ്ട് ബെഡിൽ കിടന്ന ഷാൾ എടുത്തിട്ടു.....!

"സോറി.... ഞാൻ പെട്ടെന്ന്....."

"മ്മ്....."

"ദിയ..... എനിക്ക്.... നിന്നോട്....."

"ബാബി..... ബാബിയെ കാണാൻ ഒരാൾ വന്നിട്ടുണ്ട്..... കൂടെ ഒരു കുഞ്ഞും ഉണ്ട്......"

ഷാൻ പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുന്നേ ഹനു വന്നു പറയുന്നത് കേട്ട് ഷാൻ പകച്ചു നിന്നു.... അത് അവൻ തന്നെയാവും ആ സമീൻ.....

ദിയക്ക് പിന്നാലെ ദേഷ്യത്തോടെ അവനും ഇറങ്ങി......

"മോനു......"

അവനെ കണ്ടപാടെ ദിയ അടുത്തു ചെന്നു അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഉമ്മ വെച്ചു..... ആരെയോ കുഞ്ഞിന് ഇങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ സ്വന്തം കുഞ് ആണെങ്കിൽ ഇവൾ എങ്ങനെ സ്നേഹിക്കും.....ഷാൻ വിഷമത്തോടെ അതും നോക്കി നിന്നു.....!

"ഇന്നലെ തൊട്ട് ഒറ്റ വാശി ആയിരുന്നു നിന്നെ കാണാൻ..... അതാ ഞാൻ....."

"അതിനെന്താ..... സാർ ഇരിക്ക്.... ഞാൻ ചായ എടുക്കാം....."

അത് കേട്ടതും ഷാൻ ഞെട്ടി.... എങ്കിലും പിന്നെ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു...... ഇനി അവൾ കെട്ടിയോൻ ആണെന്ന് പറഞ്ഞാലും വിശ്വസിക്കരുത്.... ലോകത്ത് ഇന്നേ വരെ കെട്ടിയോനെ കേറി ആരെങ്കിലും സാർ എന്ന് വിളിക്കോ.....?

നഷ്ടപ്പെട്ട പ്രതീക്ഷകൾ എല്ലാം അവനിൽ വീണ്ടും പൂവിട്ടു തുടങ്ങി......!!

അവൻ ചിരിയോടെ അയാളെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു ഷേക്ക്‌ ഹാൻഡ് കൊടുത്തു......!

"വീട് കണ്ട് പിടിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടിയോ?!!....."

"തന്റെ ഡോക്യുമെന്റ്സിൽ തന്റെ  പ്ലേസ് ഞാൻ നോട് ചെയ്തിരുന്നു.... ഷാനുൻറെ പെങ്ങളെ മാരേജ് ആണെന്നും ദിയ പറഞ്ഞിരുന്നു....അത് കൊണ്ട് വീട് കണ്ട് പിടിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല....."

ഇവൻ ഒരു ഒന്നൊന്നര മുതൽ ആണല്ലോ.....!

"മാരേജ് എന്നാ....."

"ഈ സൺ‌ഡേ....."

"ഓഹ്....."

ദിയ ജ്യൂസും ആയി വന്നതും ഷാൻ അവളെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.....

"മോൻ വാ,,,,, മോന് കുടിക്കാൻ മമ്മ തരാം....."

ആ മമ്മ വിളി കേൾക്കുമ്പോഴാ..... അവൾ മോനെയും കൊണ്ട് കിച്ചണിലേക്ക് പോയതും ഷാൻ വീണ്ടും അയാളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....!

"ദിയയെ എങ്ങനെയാ പരിചയം.... മോൻ അവളും ആയി നല്ല കമ്പനി ആണല്ലോ....."

"കഴിഞ്ഞ രണ്ട് വർഷം ആയി അവൻ അവളെ കൂടെയാ ഊണും ഉറക്കവും എല്ലാം....."

അപ്പൊ ഇങ്ങേരും കൂടെ കാണുമല്ലോ...... ഷാൻ ഉള്ളിൽ ചിന്തിച്ചെങ്കിലും പുറമെ ചിരിച്ചു.....!

കുറച്ചു നേരം ബിസിനസ് കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ സംസാരിച്ചിരുന്നു.....കുറച്ച് സമയം കൊണ്ട് തന്നെ ചെക്കൻ അവിടെ ഒക്കെ അലങ്കോലം ആക്കാൻ തുടങ്ങി.....ഷാൻ ആണെങ്കിൽ അതൊക്കെ കണ്ട് കിളി പോയി നിക്കാ.....

"ഇതാരാ മമ്മി......"

"ഇവൾ മമ്മിടെ എല്ലാം ആണ്..... ഫ്രണ്ടും കൂട പിറപ്പും എല്ലാം....."

"മോന്റെ പേരെന്താ....."

ഹനു അവനെ കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.....

"ഇഷാൻ....ആന്റിടെ പേരെന്താ....."

"ഹനുന്നാ.... മോൻ ആന്റി എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി......"

"ഇതൊ.....?!!"

"ഇത് ഉപ്പ.... പിന്നെ ഇത് ഉമ്മ....."

"അപ്പൊ ഇതാരാ....."

ഷാനുനെ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും ഷാൻ പ്രതീക്ഷയോടെ അവളെ നോക്കി.....!

"ഇത്..... ഇത്..... മമ്മിടെ ഫ്രണ്ട്....."

കെട്ടി കൊണ്ട് വന്നിട്ട് ഫ്രണ്ട് ആക്കിയത് അല്ലേ അനുഭവിച്ചോ അവൻ സ്വയം പറഞ്ഞു......!

ഫുഡ്‌ ഒക്കെ കഴിച്ചു ഇറങ്ങാൻ നിന്നതും ചെക്കൻ ദിയയുടെ മേലേക്ക് ചാടി കയറി.....

"മമ്മയും കൂടെ വാ....."

"മമ്മി വന്നത് ദാ ഈ ആന്റിടെ കല്യാണം കൂടാൻ വേണ്ടിയല്ലേ.... അത് കഴിഞ്ഞാൽ മമ്മി വരാട്ടോ....."

"വേണ്ട.... മമ്മി വരണം....."

അവൻ വാശി പിടിക്കുന്നത് കണ്ട് ഷാൻ ദേഷ്യത്തോടെ നിന്നു.....!

"സാറിന് സമ്മതം ആണെങ്കിൽ  മോൻ എന്റെ കൂടെ നിന്നോട്ടെ സാർ....."

"എനിക്ക് മോനെ കാണാതെ ഒരു ദിവസം പോലും ഇല്ലെന്ന് തനിക്ക് അറിയില്ലെ....ഇവൻ പിന്നെ എന്റെ അടുത്ത് വരാൻ വാശി പിടിച്ചാൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട് ആവും.....മോൻ വാ...."

അവനെ അവളെ കയ്യിൽ നിന്ന് വാങ്ങാൻ നോക്കിയതും അവൻ ദിയയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നിന്നു.....

"അങ്ങനെ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല.... അഞ്ചാറ് ദിവസം അല്ലേ മോൻ എന്റെ കൂടെ നിന്നോട്ടെ....."

"എങ്കിൽ ഓകെ...."

"മോന് വേണെങ്കിൽ ഇവിടെ നിക്കാം....മുകളിൽ മുറി ഉണ്ട്....."

"ഏയ് അത് വേണ്ട...."

"എങ്കിൽ പിന്നെ മാരേജിന് വരണം....."

"ശ്രമിക്കാം....."

അന്ന് എന്റെ കെട്ട് കൂടിയവർ തന്നെയാ ഹനുന്റെയും കെട്ടിന് ഉണ്ടാവുന്നത്.....ആ കെട്ടിയോൾ വേറെ ഒരുത്തനെയും മോനെയും കൊണ്ട് അവരെ മുന്നിൽ വെച്ചു നടക്കുക എന്ന് വെച്ചാൽ..... അതിനേക്കാൾ പരം നാണക്കേട് ഉണ്ടോ..... ഷാൻ ഉപ്പയെ നോക്കി പിറു പിറുത്തു......!

അവൾ മോനെയും കൊണ്ട് അങ്ങേരെ യാത്ര ആക്കാൻ നിന്നതും ഷാൻ നട്സ് പോയ അണ്ണാനെ പോലെ നിന്നു...... അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഒന്ന് തനിച്ചു സംസാരിക്കാൻ കിട്ടുന്നില്ല അപ്പോഴാ ആ കുട്ടി ഭൂതം കൂടെ.....!

എന്നാലും ഇവൾ എന്റെ ഭാര്യ ആയിട്ടല്ലേ ഈ നാട്ടിൽ അറിയപ്പെടുന്നത്.....ഈ പ്രായം ഉള്ള കൊച്ചിനെയും കൊണ്ട് ഇവൾ നടന്നാൽ.... അവന്റെ ചിന്തകൾ കാട് കയറാൻ തുടങ്ങി.....

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഷാനു... പ്പാ....."

ഫോണും നോക്കി ബെഡിൽ കിടന്ന അവന്റെ അടുത്തായി വന്നിരുന്നതും ഷാൻ ചാടി എണീറ്റ് അവനെ മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി.....

"ഷാനുപ്പായോ....നിന്നോട് ആരാ എന്നെ അങ്ങനെ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞത്....."

"മമ്മി....."

അത് കേട്ടതും ഷാൻ ഒന്ന് സൈലന്റ് ആയി.... ഇവനെ സോപ്പിട്ടു നിർത്തുന്നത് നല്ലതാ......!

"മോൻ ഇന്ന് ഈ അങ്കിളിന്റെ കൂടെ കിടക്കുന്നോ......"

"ഇല്ല മമ്മി എനിക്ക് കഥ പറഞ്ഞു തരൂലോ....."

"ഞാനും പറഞ്ഞു തരാടാ..... എന്റെ ജീവിത കഥ തന്നെ ഒരു അഞ്ചാറ് ദിവസം പറയാൻ ഉണ്ട്......"

"ആണോ....."

"ആ.... നീ ഇപ്പൊ മമ്മി എന്നും വിളിച്ചു നടക്കുന്ന അവൾ ഇല്ലേ അവളെ ഞാൻ കെട്ടിയപ്പോൾ തുടങ്ങിയതാ......"

"ഈ കഥയിലെ വില്ലൻ ആരാ.....?!!"

"അത് ഈ ഞാൻ തന്നെയാ......"

"അപ്പൊ ഹീറോ......"

"അതാ ഇപ്പൊ എന്റെയും ഡൗട്......നിന്റെ ഡാഡിയെ കണ്ട് മുട്ടിയപ്പോ തൊട്ട് തുടങ്ങിയതാ....."

"അതെന്താ......"

"അത് അങ്ങനെയാ..... മോന് ഈ അങ്കിൾ ചോദിച്ചാൽ സത്യം പറയില്ലേ....."

"എന്ത് കാര്യവാ....."

"അത്.... മോന്റെ ഡാഡി ഇല്ലേ നിന്റെ മമ്മയെ കല്യാണം കഴിച്ചത് ആണോ......?!!"

"അറീല....."

ബാക്കി എല്ലാം അറിയാം.....അറിയേണ്ടത് ഒട്ടും അറിയേം ഇല്ല.....ഷാൻ ആരും വരില്ലെന്ന് ഉറപ്പാക്കി അവന്റെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു.....!

"അത് പോട്ടെ....നീ ഇതെങ്കിലും പറ,,,,,നിന്റെ മമ്മയും ഡാഡിയും ഒരുമിച്ചാണോ കഴിയുന്നെ....."

"ആ....."

"അതല്ലടാ..... നീ നിന്റെ മമ്മയുടെ കൂടെ അല്ലേ നീ കിടക്കുന്നത്.....അപ്പൊ നിന്റെ ഡാഡിയോ.....?!!"

"ഷേ.....എന്തൊക്കെയാ ഷാൻ ഈ ചോദിക്കുന്നെ..... അതും ഇത്തിരി ഇല്ലാത്ത ഒരു കുഞിനോട്‌......"

പിന്നിൽ നിന്ന് ദിയയുടെ സൗണ്ട് കേട്ടതും ഷാൻ ഞെട്ടി എണീറ്റു.....

"അത്..... ഞാൻ....."

"മോൻ വാ.....ആരെയും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റാത്ത കാലവാ....."

അതും പറഞ്ഞു അവൾ മോനെയും കൊണ്ട് പോയതും ഷാൻ കിളി പോയ പോലെ നിന്നു......

എന്നാലും അവൾ എന്താവും ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക ഞാൻ വൃത്തികെട്ടവൻ ആണെന്നാവോ.....!

"കാക്കു ഞങ്ങൾ പോയിട്ട് വരാം....."

കാലത്ത് തന്നെ ഹനു വന്നു പറഞ്ഞതും ഷാൻ എണീറ്റ് ഇരുന്നു.... കൂടെ പോയിട്ട് വല്യ കാര്യം ഒന്നും ഇല്ല..... ഡ്രൈവർ ആക്കാൻ അല്ലേ.....

"ആ....."

അതും പറഞ്ഞു അവൻ ബാത്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു.... ഇറങ്ങിയപ്പോ താഴെ നിന്നും ദിയയുടെ സൗണ്ട് കേൾക്കാം..... ഷാൻ താഴേക്ക് തലയിട്ട് നോക്കിയതും ദിയ മോന്റെ കൂടെയാണ്....

അപ്പൊ ഇവൾ പോയില്ലേ.....അവൻ വേഗം മുറിയിൽ ചെന്നു നന്നായി ഒരുങ്ങി താഴേക്ക് ഇറങ്ങി.....

"ഉമ്മാ.... ചായ....."

അത് കേട്ടതും അവൾ തല ഉയർത്തി നോക്കി......

"ഉമ്മ ഇവിടെ ഇല്ല.... ഏതോ കുടുംബത്തിൽ കല്യാണം ക്ഷണിക്കാൻ പോയതാ....."

"അപ്പൊ ഉപ്പയോ....."

"ഉപ്പയും ഹനുവും കൂടെ പോയിട്ടുണ്ട്..... അവളെ കസിൻസിനെ ക്ഷണിക്കാൻ അവൾ തന്നെ പോണം എന്ന്....."

"ഓഹ്....."

എന്നും പറഞ്ഞു ഷാൻ മുന്നിൽ കണ്ട സോഫയിൽ ഇരുന്നതും ദിയ എണീറ്റ് കിച്ചണിലേക്ക് നടന്നു...... ഷാൻ ആണെങ്കിൽ ആ ഇരുന്നു കളിക്കുന്ന ലവനെ ഒന്ന് നോക്കി പതിയെ അവളെ പിന്നാലെ കിച്ചണിലേക്ക് വിട്ടു.....!

പിന്നിൽ ഒരു ആളനക്കം കണ്ടതും ദിയ ഞെട്ടി കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി....

"മ്മ്.... എന്താ......?!!"

"അത്.... ചായ....."

"അത് ഉണ്ടാക്കിയാൽ കൊണ്ട് വരും അവിടെ ഇരുന്നാൽ മതി......"

"നീ ഉണ്ടാക്കിക്കോ....."

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി ചായ ഇടാൻ തുടങ്ങി.....

"നീയെന്താ ഇന്നലെ പറഞ്ഞത് എന്നെ വിശ്വസിക്കാൻ കൊള്ളില്ലെന്നോ.....മൂന്ന് മാസത്തോളം നീ എന്റെ കൂടെ എന്റെ മുറിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ എന്നിട്ട് ഞാൻ എന്തെങ്കിലും അപമാര്യാദ ആയി പെരുമാറിയിട്ടുണ്ടോ നിന്നോട്......"

"അതിന് ഞാൻ അവസരം തന്നിട്ടില്ലല്ലൊ അത് കൊണ്ടല്ലെ....."

അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ തന്നെ മറുപടി കൊടുത്തു.....

"എങ്കിൽ ഇപ്പൊ നീയായിട്ട് അവസരം തന്നിരിക്കുകയാ..... ഇവിടെ ഇപ്പൊ ഞാനും നീയും മാത്രേ ഉള്ളൂ....."

പ്രതികരണം ഒന്നും ഇല്ലാത്ത കണ്ട് അവൻ അവളെ നോക്കിയതും അവൾ കാരറ്റ് അരിയുന്നതാണ് കണ്ടത്..... കയ്യിൽ കത്തി കണ്ടതും അവൻ ഒരു ഭയത്തോടെ നിന്നു.....മുന്നേ കണ്ട ദിയ അല്ല അവൾ ഇപ്പൊ.....!

"ദാ ചായ....."

ഒരു കയ്യിൽ കപ്പും മറു കയ്യിൽ കത്തിയും ആയി അവൾ അവന് കപ്പ് നീട്ടിയതും അനുസരണയോടെ അവൻ അത് വാങ്ങി.....

അവൾ ഒരു ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞതും പെട്ടെന്ന് തന്റെ വയറിൽ കൂടി അവന്റെ കയ് വട്ടം ചുറ്റിയതും അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കത്തി താഴേക്ക് വീണു...... ഷോക്ക് അടിച്ച പോലെ അവൾ നിന്നതും അവന്റെ മുഖം അവളുടെ കഴുത്തിനോട് അടുത്തു......!

"ഇപ്പോഴാ നീ എന്റെ ആ പഴയ ദിയ ആയത്....."

"ഷാൻ എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നേ എന്നെ വിട്......"

അവൾ ഒരു പേടിയോടെ പറഞ്ഞു......!

"എങ്കിൽ പറ നീയും ആ സമീനും എന്താ ബന്ധം.....നിന്നെ എന്തായാലും അങ്ങേര് കെട്ടിയിട്ടില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം.....ഭർത്താവിനെ കേറി ആരും സാർ എന്ന് വിളിക്കില്ലല്ലൊ....."

അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് അവന്റെ നിശ്വാസം പതിയുന്നതിന് അനുസരിച്ച് അവൾ നിന്ന് വിയർക്കാൻ തുടങ്ങി.....

"ഷാൻ പ്ലീസ്....."

"നീ പറയില്ലേ അവനും ആയി നിനക്ക് എന്താ ബന്ധം എന്ന്......"

"അ.....അത്....."

"നീ പറയില്ലെങ്കിൽ നിന്നെ ഞാൻ ഇപ്പൊ കിസ്സ്‌ ചെയ്യാൻ പോവാ....."

അത് കേട്ടതും അവൾ ഞെട്ടി കൊണ്ട് അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..... അവൻ വശ്യമായി ചിരിച്ചതും അവൾ അവനിൽ നിന്നും കുതറി മാറാൻ നോക്കി.....

"എന്നെ വിട്....."

അവൾ കെഞ്ചുന്നത് പോലെ പറഞ്ഞതും ഷാൻ ഒന്ന് കൂടി അവളിൽ ഉള്ള പിടി മുറുക്കി.... അവന്റെ മുഖം തന്നിലേക്ക് അടുക്കുന്നത് കണ്ടതും അവൾ ചലിക്കാൻ ആവാതെ നിന്നു......

താനും ഒരിക്കൽ കൊതിച്ചതാണ് അവന്റെ സാമിപ്യം,,,,,അവന്റെ ചുംബനം എല്ലാം.....!

അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ അധരങ്ങളിലേക്ക് പതിഞ്ഞതും......

"മമ്മ......"

എന്ന വിളി കേട്ടതും ഷാൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് അവളിൽ നിന്ന് വിട്ട് നിന്നു..... അവൾ നെറ്റി തടപ്പിൽ പൊടിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി......!

അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോയതും ദിയ ആ നിൽപ്പ് തന്നെയായിരുന്നു......

"എന്ത് പറ്റി മമ്മ.....,"

"ഒന്നുല്ല.....മോൻ വാ......"

ഒരിക്കലും ഇങ്ങനെ ഒന്ന് അവനിൽ നിന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചതല്ല.....അവൾക്ക് ഓർക്കും തോറും അവനോട് ദേഷ്യം ആയിരുന്നു.....

അവൻറെ മുന്നിൽ ചെന്നു പെടാതെ അവൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറി നടന്നു.....ഫുഡ്‌ എടുത്തു വെച്ചതും അവൾ കിച്ചണിലോട്ട് തന്നെ ചെന്നു.....

"ദിയ.... മോൾ എന്താ അവിടെ തന്നെ നിന്നത്....ഇവിടെ ഇരിക്കാം......"

"ഞാൻ പിന്നെ കഴിച്ചോളാം ഉമ്മാ....."

അവൾ അത്രയും പറഞ്ഞു ഷാനുനെ ഒന്ന് നോക്കി .....

ഞാൻ എന്താ ഈ കാണിച്ചത്..... ഒരു പക്ഷെ അവൻ വിളിച്ചില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ ഞാൻ അവളെ കിസ്സ്‌ ചെയ്യുമായിരുന്നു..... ആ സമയം മനസ് കയ് വിട്ട് പോയി.....!

ഒരിക്കൽ ജീവിതം മോഹിച്ചു എന്റെ കൂടെ വന്നവൾ ആണ്..... അന്ന് അവളെ അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റാത്ത എനിക്ക് ഇന്ന് അവളെ ആഗ്രഹിക്കാൻ പോലും ഉള്ള യോഗ്യത ഇല്ല......കുറ്റബോധത്തോടെ അവൻ കഴിക്കാൻ ആവാതെ എണീറ്റു.....!

"കാക്കു ഒന്നും കഴിച്ചില്ലല്ലൊ....."

"എനിക്ക് വിശപ്പില്ല....."

അത്രയും പറഞ്ഞു അവൻ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു..... അവൾ ഒരു വേദനയോടെ അവൻ പോവുന്നതും നോക്കി നിന്നു......!!

"സോറി....."

അവൾ ഹനുൻറെ മുറിയിലേക്ക് പോവുമ്പോ ഷാൻ അവൾക്കരികിലേക്ക് വന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ മൗനമായി നിന്നു......!!

"ഷാൻ ചോദിച്ചില്ലേ സമീൻ സാർ എന്റെ ആരാണെന്ന്.....ഒരു പെണ്ണിന്റെ മാനവും ജീവനും രക്ഷിച്ച ആൾ അവൾക്കെന്നും ദൈവത്തിന് തുല്യം ആയെ കാണാൻ പറ്റൂ.....അത് കൊണ്ട് തന്നെ അദ്ദേഹം എനിക്ക് ദൈവം ആണ്.....അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഇന്ന് ആരെങ്കിലും പിച്ചി ചീന്തി എവിടെ എങ്കിലും......"

അവൾ പറയുന്നത് മുഴുവൻ വേദനയോടെ അവന് കേട്ടു നിൽക്കാൻ മാത്രമേ ആയുള്ളൂ.....!!

ഒഴുകി വന്ന കണ്ണീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പോയതും ഷാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ നിന്നു......!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

പുറമെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ദിവസങ്ങൾ തള്ളി നീക്കി..... അവരുടെ ഇടയിൽ എന്നും മൗനം ആയിരുന്നു.....!

"നീ ആവശ്യപ്പെട്ടത് പോലെ ഞാൻ ടിക്കറ്റ്‌ എടുത്തു..... ഹനുൻറെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞതിന്റെ പിറ്റേ ദിവസം മോർണിംഗ് ആണ് ഫ്‌ളൈറ്റ്......"

"മ്മ്....."

മനു പറഞ്ഞതും ഷാൻ ഒന്ന് മൂളി....അതെല്ലാം കേട്ട് കൊണ്ട് ദിയ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....!

"ഞാൻ ഇപ്പോഴും പറയാ ഷാൻ..... ഒന്ന് കൂടി ആലോചിച്ചിട്ട്......"

"ഇനി ആലോചിക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ല മനു..... ഇത്രയും കാലം പ്രതീക്ഷയോടെ കാത്തിരുന്നത് ദിയയ്ക്ക് വേണ്ടിയാ..... അവളെ സംരക്ഷിക്കാൻ പോലും ആവാത്ത ഞാൻ എങ്ങനെയാ ഇത് അവളോട്‌ തുറന്നു പറയുന്നത്..... അവളെങ്കിലും ഹാപ്പി ആയി ജീവിക്കട്ടെ ഇപ്പൊ എനിക്ക് ആ ആഗ്രഹം മാത്രമേ ഉള്ളൂ......"

"ദിയയോട് ഞാൻ ഒന്ന് സംസാരിച്ചാലോ......"

"വേണ്ട മനു..... ഞാൻ ആയിട്ട് അവൾക്ക് കിട്ടാൻ ഉള്ള നല്ലോരു ജീവിതം നശിപ്പിച്ചു.....എന്നിൽ ഉള്ള വിശ്വാസം പോലും അവൾക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടു..... അത് അങ്ങനെ തന്നെ ഇരിക്കട്ടെ....."

അവൻ കണ്ണീരോടെ പറയുന്നത് കേട്ടതും ദിയ വിഷമത്തോടെ നിന്നു.....!

"ബാബി ഇവിടെ നിക്കാണോ.....വന്നേ എന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ഒക്കെ തിരക്കുന്നുണ്ട്....."

ഹനു അവളെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയതും അവൾ ഷാനുനെ തന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കുകയായിരുന്നു......!!

നാളെ ഒരു ദിവസം കൂടി.... അത് കഴിഞ്ഞാൽ ഈ നാടും വീടും കുറെ ഓർമകളും ഉപേക്ഷിച്ചു പോണം.....

ഹനുൻറെ കയ്യിൽ മെഹന്ദി ഇട്ട് കൊടുക്കുന്ന ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കി അവൻ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു......

"കാക്കു......"

ഉറക്കം വരാതെ ബാൽക്കണിയിൽ നില്കുമ്പോ ആണ് ഹനുൻറെ വിളി കേട്ടത്......!

"കാക്കു ഈ നാടും വീടും വിട്ട് പോവാ അല്ലേ....."

"അതിനെന്താ......നിങ്ങളെ ഒക്കെ കാണണം എന്ന് തോന്നുമ്പോൾ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വരില്ലേ......"

"അത് എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ പറയുന്നത് അല്ലേ......"

അതിന് ഷാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......!

"കാക്കുന് ബാബിയെ ഇപ്പോഴും ഇഷ്ടം ആണോ......?!!"

"ഇപ്പോഴെന്നല്ല എപ്പോഴും അവൾക്കേ എന്റെ മനസ്സിൽ സ്ഥാനം ഉള്ളൂ..... അത് തിരിച്ചറിയാൻ അവൾ എന്റെ കണ്മുന്നിൽ നിന്ന് മറയേണ്ടി വന്നു.....നമ്മളെ മനസ്സിൽ അവർക്കുള്ള സ്ഥാനം തിരിച്ചറിയുന്നത് അവർ നമ്മളിൽ നിന്ന് അകലുമ്പോൾ ആണ്......"

"കാക്കു പറഞ്ഞത് പോലെ ബാബിടെ കല്യാണം ഒന്നും കഴിഞിട്ടില്ല.....ഉപ്പ ചോദിച്ച പോലെ നാളെ കാക്കുന് ബാബിയെ നിക്കാഹ് ചെയ്തൂടെ......"

"അന്ന് എനിക്ക് ഇഷ്ടം അല്ലാതെയാ ഞങ്ങളെ നിക്കാഹ് നടന്നത്..... ഇപ്പൊ അവൾക്കും അവൾക്ക് എന്നെയും.....അപ്പൊ പിന്നെ എന്തിനാ അങ്ങനെ ഒരു ചടങ്ങ്......"

"ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ ബാബി കേൾക്കും..... ഞാൻ പറയട്ടെ ബാബിയോട് എന്റെ കാക്കുനെ വിട്ട് പോവരുത് എന്ന്......"

"അവളുടെ ലോകം അവരൊക്കെയാ..... അവൾക്ക് അതാണ് സന്തോഷം എങ്കിൽ അവൾ പോയിക്കോട്ടെ......"

"ബാബി കരുതിയിരിക്കുന്നത് കാക്കുന് ബാബിയെ ഇപ്പോഴും ഇഷ്ടം അല്ലെന്നാ..... ബാബിയുടെ കല്യാണം കഴിഞില്ല എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ഉപ്പച്ചി ചോദിച്ചതാ ബാബിയോട് നിങ്ങളെ നിക്കാഹിനെ പറ്റി..... അപ്പൊ ബാബി പറഞ്ഞത് കാക്കുൻറെ ജീവിതത്തിൽ വീണ്ടും ചെന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ സന്തോഷം അവസാനിപ്പിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലെന്നാ...... അതിനർത്ഥം കാക്കുൻറെ ഇഷ്ടം ഒന്നും ബാബി അറിയില്ലെന്ന് അല്ലേ....."

"അത് അങ്ങനെ തന്നെ ഇരിക്കട്ടെ.....ഇനി പറഞ്ഞാലും അവൾ വിശ്വസിക്കാൻ പോണില്ല......"

"പരസ്പരം ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിട്ടും ഇങ്ങനെ അകന്നു ജീവിക്കണോ കാക്കു....."

"ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നാ നീ ഈ പറയുന്നത്..... നിനക്കറിയില്ലേ അവളെ ജീവിതം ഒരിക്കൽ ഞാൻ ആയിട്ട് നശിപ്പിച്ചത് ആണെന്ന്......"

"ആ ജീവിതം തിരികെ കൊടുക്കാനാ കാക്കുനോട്‌ പറയുന്നത്.....എന്റെ നിക്കാഹിന് മുന്നെ കാക്കു ബാബിയെ ഇഷ്ടം ആണെന്ന് പറയണം......"

"ഞാൻ എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഒരുത്തി ഇട്ട് പോയപ്പോൾ ആ സ്ഥാനത്ത് അവളെ ക്ഷണിക്കുന്നതായിട്ടേ അവൾക്ക് തോന്നൂ......"

"നിങ്ങളെ അകറ്റി എവിടെയോ നിന്ന് സന്തോഷിക്കുന്ന അവളെ തോൽപിക്കണ്ടേ കാക്കുന്..... അത് ചെയ്യേണ്ടത് കാക്കു ബാബിയോടൊപ്പം ജീവിച്ചു കാണിച്ചു കൊണ്ടാണ്......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ മൗനമായി നിന്നു.....

"തീരുമാനിച്ച സമയത്ത് എന്റെ നിക്കാഹ് നടക്കണം എങ്കിൽ അതിന് മുന്നേ കാക്കു ബാബിയെ നിക്കാഹ് ചെയ്യണം.....ബാബി ഒരിക്കലും ആരെയും സങ്കടപ്പെടുത്തില്ല അത് എനിക്ക് ഉറപ്പാ......"

"പക്ഷെ അവൾ....."

"ആദ്യം കാക്കു ബാബിയോട് സംസാരിക്ക് ബാക്കി ഒക്കെ അപ്പൊ നോക്കാം......"

ശരിയാണ്..... അവളോട്‌ ഒന്ന് തുറന്നു സംസാരിക്കണം.....!

ഹനുൻറെ തീരുമാനം പോലെ കാലത്ത് തന്നെ അവൾ ദിയയും കൊണ്ട് ഇറങ്ങി......ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ ഇരുന്നു ഷാൻ ഹനുനെ ഒന്ന് നോക്കിയതും അവൾ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....

"ബാബി ഇവിടെ ഇരുന്നോ.... ഞാനും മോനും ഇവിടെ ഇരുന്നോളാം.....കാക്കുനെ ഡ്രൈവർ ആക്കേണ്ടല്ലോ......"

ദിയയെ ഷാനുൻറെ തൊട്ടടുത്ത് ഇരുത്തി കൊണ്ട് ഹനു പറഞ്ഞതും ദിയ ഷാനുനെ ഒന്ന് നോക്കി അവിടെ ഇരുന്നു.....!

അവൻ ദിയയെ നോക്കുമ്പോൾ എല്ലാം അവൾ പുറത്ത് നോക്കി ഏതോ ചിന്തയിൽ ഇരിപ്പാണ്.....

"മോനുന് ഐസ്ക്രീം വേണോ......?!!"

"ആ വേണം....."

"എങ്കിൽ വാ ആന്റി വാങ്ങി തരാം....."

മാളിൽ ഓരോന്ന് സെലക്ട് ചെയ്തു നടക്കുമ്പോ ആണ് ഹനു അവർക്ക് തനിച്ചു സംസാരിക്കാൻ അവസരം ഉണ്ടാക്കാൻ എന്ന പോലെ മോനോടായി പറഞ്ഞത്.....!

"ഇപ്പോഴെന്തിനാ പോന്നത്.... നമുക്ക് ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോ പോയാൽ പോരെ....."

"കാക്കുന് തിരക്കുണ്ടെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്..... നിങ്ങൾ ഇനി എന്താന്ന് വെച്ചാൽ വാങ് ഞങ്ങൾ ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചു വരാം....."

എന്നും പറഞ്ഞു ഹനു മോനെയും കൊണ്ട് നടന്നു......

"ദിയ....."

അവന്റെ വിളിയിൽ അവൾ ഹനു പോയ ഭാഗത്ത്‌ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി അവനെ നോക്കി......!!

"എനിക്ക് നിന്നോട് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്....."

"അവളെ ഇന്നത്തെ പെർഫോമൻസ് കണ്ടപ്പോഴേ മനസ്സിൽ ആയി....."

"അവൾ അവസരം ഉണ്ടാക്കി തന്നു എന്നുള്ളത് സത്യവാ..... പക്ഷെ പറയാൻ ഉള്ളത് എന്റെ കാര്യം ആണ്..... ഒരു പെണ്ണ് എനിക്ക് വേണ്ടി മരിക്കാൻ തയാർ ആയപ്പോൾ ഞാൻ അത് കണ്ണും അടച്ചു വിശ്വസിച്ചു നിന്നെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഒഴിവാക്കിയവൻ ആണ്...... ഇപ്പൊ നിന്നെ ആഗ്രഹിക്കാൻ ഉള്ള യോഗ്യതയും എനിക്കില്ലെന്ന് അറിയാം..... പക്ഷെ ആഗ്രഹിച്ചു പോവാ അങ്ങോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിൽ നീ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്......"

അതിനവൾ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....!

"ഞാൻ ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ ഷാൻ..... അവൾ ഷാനുനെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഷാൻ ഇപ്പൊ എന്നെ പറ്റി ചിന്തിക്ക പോലും ചെയ്‌യായിരുന്നൊ......"

അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ അവൻ ചെറുതായി ഒന്ന് പതറി......!

"അറിയില്ല..... പക്ഷെ അവൾ പോയത് നന്നായെന്നെ ആ നിമിഷം മുതൽ എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളൂ...... അത് നിന്നെ എൻറെ ജീവിതത്തിൽ കൊണ്ട് വരാൻ വേണ്ടി മാത്രം ആണ്......"

"എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് നമ്മളെ അടുത്തു നിന്ന് നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ പുതിയ ഒന്ന് സ്വീകരിക്കുന്നത് പോലെ അല്ലേ......"

"അ..... അത്......"

അവൻ വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ പതറി.....

"പ്രണയം എന്നും മനസ്സിൽ ഉണങ്ങാത്ത മുറിവായി അവശേഷിക്കും എന്നൊക്കെ കവികൾ പാടി കേട്ടിട്ടുണ്ട്..... അത് പോലെ ഷാനുൻറെ മനസ്സിൽ ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന പ്രണയം അവളെ കണ്ടാൽ വീണ്ടും ഉണരില്ലെന്ന് എന്താ ഉറപ്പ്...... അവൾ വീണ്ടും നിങ്ങളെ ജീവിതത്തിൽ വരാൻ  തയാർ ആയാൽ നിങ്ങൾ ആരെ ഉപേക്ഷിക്കും..... പഴയ കാമുകിയെയോ പുതിയ ഭാര്യയെയോ......"

"എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന എന്നെ മനസ്സിൽ ആക്കുന്ന ഒരാളെ കൂടെ വേണം ഇനിയുള്ള ജീവിതം എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു പോയി....അതിന് തന്നെ കൊണ്ട് പറ്റും എന്നും..... പക്ഷെ എനിക്ക് ഒന്ന് മനസ്സിൽ ആയി ഒരിക്കലും തനിക്ക് അതിന് ആവില്ലെന്ന്......"

"ഒരിക്കൽ ചതിക്കപ്പെട്ടവളാ ഞാൻ..... ആ ചതി വീണ്ടും എന്നോട് കാണിക്കില്ലെന്ന് എന്താ ഉറപ്പ്.....അവൾ വീണ്ടും നിങ്ങളെ തേടി വന്നാൽ....."

"നോ,,,,,,നെവർ......അവളെ പറ്റി ചിന്തിക്കാൻ പോലും ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല....."

അവൻ അത്യധികം ദേഷ്യത്തോടെ ഒച്ചയിട്ട് പറഞ്ഞതും ദിയ അവരെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നവരിൽ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു......

"നമ്മൾ വീണ്ടും ഒന്നിക്കണം എന്ന് എന്റെ ഉമ്മയും ഉപ്പയും പെങ്ങളും ആഗ്രഹിച്ചു പോയി..... നിന്നോടൊപ്പം ഉള്ള ഒരു ജീവിതം ഞാനും..... നിനക്ക് താല്പര്യം ഇല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട.....എന്റെ മനസിനെ വീണ്ടും കീറി മുറിക്കരുത്......"

"എനിക്ക് ഷാനുനെ വേദനിപ്പിക്കണം എന്ന ആഗ്രഹം ഒന്നും ഇല്ല..... ഷാൻ എന്നും ഹാപ്പി ആയി ജീവിക്കുന്നത് കാണാനാ എനിക്കിഷ്ടം.....നമ്മൾ ഒരുമിച്ചുള്ള ജീവിതത്തെ പറ്റി അല്ലാതെ ഷാനുന് എന്നോട് എന്തും ആവശ്യപ്പെടാം......അത് ഞാൻ നിറവേറ്റി തരാം......"

അവളുടെ വാക്കുകളിൽ ഷാൻ ഒന്ന് ശാന്തമായി......!

"ഹനുൻറെ നിക്കാഹ് കഴിഞ്ഞാൽ നീ ഇവിടന്ന് പോവും,,,,,അത് പോലെ ഞാനും..... പിന്നെ നമ്മൾ തമ്മിൽ ഒരിക്കലും കാണില്ല..... അത് വരെ ഉള്ള രണ്ട് ദിവസം  ഞാൻ ആയിട്ട് വേദനിപ്പിച്ചവർക്ക് ഇത്തിരി എങ്കിലും സന്തോഷം കൊടുക്കാൻ നീ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവണം....."

"എങ്ങനെ.....?!!"

"അത്.... എന്റെ നിക്കാഹ് നടക്കാതെ ഹനു നിക്കാഹിന് സമ്മതിക്കില്ല.....അത് കൊണ്ട് അവരുടെ മുന്നിൽ നമ്മളെ നിക്കാഹ് നടക്കണം......പിറ്റേന്ന് നമുക്ക് ഒരുമിച്ചിറങ്ങാം നിനക്ക് നിന്റെ വഴി എനിക്ക് എന്റെ വഴി......"

"വീണ്ടും അവരെ ചതിക്കണം എന്ന് അല്ലേ...."

"അവർക്ക് ഞാൻ ആയിട്ട് ഒരു സന്തോഷം പോലും കൊടുത്തിട്ടില്ല..... ഞാൻ എങ്കിലും നന്നായി ജീവിക്കുന്നു എന്ന് കരുതി അവർ സന്തോഷിക്കട്ടെ .... എനിക്ക് ഇപ്പൊ അവർക്ക് വേണ്ടി അത് മാത്രമേ ചെയ്യാൻ പറ്റൂ......"

ഷാൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു......!

"മ്മ്....ഷാനുൻറെ സന്തോഷം അതാണെങ്കിൽ ഞാൻ കൂടെ ഉണ്ടാവും....."

ദിയയുടെ മറുപടി കേട്ടതും ഷാൻ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.....

"ഡീ അവനെ ഐസ്ക്രീം തീറ്റിച്ചത് മതി.....വാ പോവാം....."

അത് കേട്ടതും ഹനു ഒരു വളിച്ച ചിരിയോടെ ദിയയെ നോക്കി.....!

"നിങ്ങളെ കാര്യം എന്തായി....."

"അതൊക്കെ സെറ്റ് ആയി....."

"ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലെ ബാബിക്ക് കാക്കുനെ മനസ്സിൽ ആവും എന്ന്..... ഇപ്പൊ എന്തായി....."

ഹനു സന്തോഷത്തോടെ പറയുന്നത് കേട്ടതും ഷാൻ ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കി.....അവളും പുറമെ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....എന്നെ മനസ്സിൽ ആക്കാൻ ഈ ജന്മം അവൾക്ക് കഴിയില്ലെന്ന ചിന്തയോടെ അവൻ നടന്നു നീങ്ങി.....!!

"അങ്ങനെ ബാബിയും കാക്കുവും വീണ്ടും ഒന്നിക്കാൻ പോവുന്നു..... ഞാൻ എന്ത് ഹാപ്പി ആണെന്നോ......"

"വന്നപ്പോ തൊട്ട് നീ ഇത് തന്നെയല്ലെ പറയുന്നത്......"

ദിയ അവളോടായി പറഞ്ഞതും ഹനു ചെന്നു അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.....

"അതിന്റെ സന്തോഷം ഒന്നും ബാബിക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിൽ ആവില്ല..... ഇത്രയും കാലം കാക്കുൻറെ അവസ്ഥ കണ്ട് ഞങ്ങൾ എന്ത് മാത്രം വിഷമിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയോ.....അല്ലേ ഉമ്മാ....."

"അതേ മോളെ അതിന് ശേഷം അവൻ ഒന്ന് ചിരിക്കുന്നത് പോലും കണ്ടിട്ടില്ല...... മോൾ കാരണാ അവന് ഇപ്പൊ  മാറ്റം ഉണ്ടായത്......"

അത് കേട്ട് ദിയ ഒന്നും മിണ്ടാൻ ആവാതെ നിന്നു......!

വീണ്ടും ഷാൻ അതേ അവസ്ഥയിൽ ആവുമോ..... ഒരു പക്ഷെ ഇവിടം വിട്ട് പോയാൽ എന്താവും..... ആരും ഒന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ പോലും ആവാതെ.....ആ സ്നേഹവും സാമിപ്യവും ഒരുപാട് കൊതിച്ചതാണ്.... പക്ഷെ അന്നൊന്നും തന്നെ അംഗീകരിക്കാത്ത അവനെ എനിക്ക് ഇനി സ്നേഹിക്കാൻ ആവുമോ..... അവൾ സ്വയം ചോദിച്ചു തുടങ്ങി......!

അവനെ കണ്ടതും അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി...... അത് കണ്ടതും അവനും അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.....

"ഇങ്ങനെ നോക്കാൻ ഒക്കെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ ഇഷ്ടം പോലെ സമയം ഉണ്ട്.....ഇപ്പൊ കാക്കു ഇത് പറ എങ്ങോട്ടാ ഹണിമൂൺ പോണെ......"

അത് കേട്ടതും അവൻ ഹനുനെ ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി...... ആ വാക്ക് കേൾക്കുമ്പോ തന്നെ ഉള്ളിൽ ഒരു നീറ്റൽ ആണ്......!

"കല്യാണം കഴിഞ്ഞവർ ഒക്കെ ഹണിമൂൺ പോണം എന്ന് നിർബന്ധം ആണോ..... നീ വേണേൽ പോയിക്കോ ഞാൻ ഇല്ല......"

"കാക്കു ഇല്ലേ വേണ്ട ബാബി വേണം....."

"എങ്കിൽ നീ നിന്റെ ബാബിയെയും കൊണ്ട് പോയിക്കോ....."

ഇവനിതു എന്ത് പറ്റി എന്ന ചിന്തയോടെ അവനെ തന്നെ എല്ലാരും നോക്കിയതും  അവൻ വേഗം മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.....!

ഇനി ഒരിക്കൽ കൂടി ഇവരോടൊക്കെ കള്ളം പറയണം.....ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങണം..... ഷാൻ അസ്വസ്ഥമായി മുറിയിൽ അങ്ങിങായി നടന്നു......

ചില തീരുമാനങ്ങൾ അവൻ മനസ് കൊണ്ട് എടുക്കുകയായിരുന്നു......!

"ഷാൻ....."

ദിയയുടെ വിളി കേട്ടതും അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി......!!

"എന്താ......?!!"

"ഈ ലിസ്റ്റിൽ ഉള്ള സാദനം കൂടി വാങ്ങണം..... തിരക്കിനിടയിൽ ഞാൻ വിട്ട് പോയതാ.....ഹനുനുള്ള മെഹന്ദിയും മുല്ലയും പിന്നെ കുറച്ച് ഫാൻസിയും ആണ്......"

"അപ്പൊ തനിക്ക് വേണ്ടേ....."

അവൻ അതിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു......!

"അത് വെറും ഡ്രാമ അല്ലേ..... അതിന് ഇതിന്റെ ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല....."

അവൾ പറഞ്ഞതും ഷാൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി.....!

അത് വരെ നീ അങ്ങനെ കരുതിയാൽ മതി..... പിന്നെ നീ കാണാൻ പോവുന്നെ ഉള്ളൂ ഞാൻ ആരാണെന്ന്...... അവൻ ഒരു ചിരിയോടെ ഓർത്തു......

അവൻ അവൾക്കും കൂടി ചേർത്തു എല്ലാം വാങ്ങി.....!

എല്ലാം അവളെ കയ്യിൽ വെച്ചു കൊടുക്കുമ്പോ അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കിയതും അവൾ എന്തെ എന്ന പോലെ തലയാട്ടി.....ഒന്നും ഇല്ലെന്നു കണ്ണ് ഇറുക്കി കാണിച്ചതും അവൾ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി.....!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ആഹാ മണവാളൻ പൊളിച്ചല്ലോ......എന്താ തെളിച്ചം ഈ മുഖത്ത്......"

"ഒന്ന് പോടാ.....വെറും ഡ്രാമയാ എന്റെ വിവാഹം....."

"അത് കഴിഞ്ഞാൽ....."

"പഴയ ദിയ ആണെങ്കിൽ വരച്ച വരയിൽ നിർത്താം ആയിരുന്നു..... ഇന്ന് അവൾ വരച്ച വരയിൽ എന്നെ നിർത്തും അത് തന്നെ......"

"അവൾ ഇപ്പോഴും കൊടുക്കേണ്ട മാന്യത ഓരോ വ്യക്തിക്കും കൊടുക്കുന്നുണ്ട്..... നീ അവളെ ഭർത്താവ് ആയാൽ നിന്നെ അനുസരിക്കും എന്ന് തന്നെയാ എന്റെ വിശ്വാസം....."

"ആവോ കണ്ടറിയാം...... പോണം എന്ന് തന്നെയാ അവളെ മനസ്സിൽ ഉള്ളത്..... നീ ആ കുഞിനെ കണ്ടില്ലേ അതിനെ കൂടെ നിർത്തിയിരിക്കുന്നത് അതിന് വേണ്ടിയാ......"

"അതൊക്കെ നമുക്ക് ശരിയാക്കാം....."

"മ്മ്....."

അവൻ ഉറപ്പില്ലാതെ ഒന്ന് മൂളി.....!

"കാക്കു......"

ഹനുൻറെ വിളിയിൽ തിരിഞ്ഞതും അവളെ കണ്ട് ഷാനുവും മനുവും ഒരു പോലെ വായും പൊളിച്ചു നിന്നു......

"എങ്ങനെ ഉണ്ട്......"

"എന്റമ്മോ..... ഇത് ഹനു തന്നെയാണോ......നിനക്ക് ഇത്രക്ക് ഗ്ലാമർ ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നോ......"

"ഒന്ന് പൊ മനാഫ്കാക്കു..... എന്നെ കളിയാക്കുവാണോ......"

"ഞാൻ സത്യം പറഞ്ഞതാടി......"

"എങ്കിൽ കൊള്ളാം..... എന്നെ റെഡി ആക്കിയത് ബാബിയാ..... ആ ക്രെഡിറ്റ്‌ ബാബിക്ക് കൊടുത്തേക്കാം......"

"എന്നിട്ട് നിൻറെ ബാബി എവിടെ......വന്നിട്ട് കണ്ടില്ലല്ലൊ......"

"അതാ അവിടെ ഉണ്ട്..... ഇങ്ങളെ കെട്ടിയോളെ കിട്ടിയപ്പോൾ നമ്മൾ ഔട്ട്‌......"

ഷാനുവും അവൾ കാണിച്ച ഭാഗത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി......ഷഹാനയോട് സംസാരിച്ചിരിക്കുന്ന അവളെ കണ്ട് അവന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു..... ഒരു മാലാഖയെ പോലെ തോന്നി അവളെ കണ്ടപ്പോൾ...... അവളെ വേഷവും കളിയും ചിരിയും സംസാരവും എല്ലാം അവൻ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി ഏതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ നിന്നു.......അത് കണ്ടതും ഹനു അവൾക്കരികിലേക്ക് ചെന്നു.....

"നിൻറെ ബാബി കലക്കി അതിന്റെ ക്രെഡിറ്റ്‌ ഇനി ആർക്കാണാവോ......"

മനു അതും ചോദിച്ചു തിരിഞ്ഞതും ഷാനുൻറെ നിൽപ്പ് കണ്ട് മനു അവന്റെ നോട്ടം ഉള്ളിടത് ഒന്ന് നോക്കി..... ദിയയെ ആണ് അവന്റെ നോട്ടം എന്ന് കണ്ടതും അവൻ ഷാനുനെ ഒന്ന് തട്ടി വിളിച്ചു.....!

"ഇന്ന് കൂടി ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക്..... നാളെയാ നികാഹ്..... അത് കഴിഞ്ഞു ഒരു രാത്രി അവൾ നിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും..... ബാക്കി ഒക്കെ നിന്റെ മിടുക്ക് പോലെ ഇരിക്കും......"

"ശരിക്കും അവൾ ഒരു മാലാഖയെ പോലെ ഉണ്ട് അല്ലേടാ....."

മനു പറഞ്ഞതൊന്നും കേൾക്കാതെ ഷാൻ ഏതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ പറഞ്ഞു......

"ഈ മാലാഖ ഒരിക്കൽ നിന്റെ ഭാര്യ ആയിരുന്നു....."

"എന്നെ നീ ഇടക്കിടക്ക് അത് ഓർമിപ്പിക്കണം എന്നില്ല..... ഇനി അവൾ കയ്യീന്ന് പോവാതിരിക്കാൻ വല്ലതും പറഞ്ഞു താ......"

"അത് തന്നെയാ ഞാൻ പറഞ്ഞത് നാളെ നിന്റെ മിടുക്ക് പോലെ ഇരിക്കും എല്ലാം എന്ന്......"

"ആദ്യം ഞാൻ അവളെ മനസ്സിൽ കേറി കൂടാൻ നോക്കട്ടെ.....എന്നിട്ട് മതി നീ പറഞ്ഞത്......നിന്റെ ഉപദേശം കേട്ടാൽ അവൾ നാളെ തന്നെ ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങി പോവും......."

"അന്നേ എന്റെ ഉപദേശം കേട്ടിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പൊ അവൾ കയ്യിൽ ഒരു കൊച്ചും ആയി നിന്നേനെ..... ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ വല്ലവന്റെയും കൊച്ചിനെ താലോലിക്കുന്നത്......"

ഷാൻ കലിപ്പോടെ അവനെ നോക്കിയതും അവൻ ഒന്ന് ഇളിച്ചു......!

"ഒരു മനസുഖം......"

"പോടാ....."

"ബാബി....ഇങ്ങ് വന്നേ....."

ഹനു വന്നു ദിയയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു ഷാനുൻറെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.....

"എന്താ ഹനു......"

"ഫോട്ടോ ഷൂട്ടിനു വേണ്ടിയാ...."

അവൾ ദിയ‌യെ ഷാനുൻറെ അടുത്തായി നിർത്തി ക്യാമറമാനേ വിളിച്ചു.....ഷാൻ അവളെ അരയിൽ കയ്യിട്ടു പിടിച്ചു ഫോട്ടോക്ക് പോസ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയതും ദിയ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി......!അതിനവൻ ഒന്ന് ഇളിച്ചു കൊടുത്തു.....!!

"മമ്മ...."

"എന്താ മോനെ......"

അവൾ അവനെ കയ്യിൽ എടുത്തതും ദേഹം ആകെ ചൂട് കണ്ട് അവൾ വെപ്രാളത്തോടെ മോന്റെ നെറ്റിയിൽ കയ് വെച്ചു......

"മോന് നല്ല ചൂടുണ്ട്.....ഇന്നലെ ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചതിന്റെയാവും....."

അവൻ ദിയയുടെ കഴുത്തിൽ വട്ടം പിടിച്ചു തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു......

"ഷാൻ മോന് നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ട്.... നമുക്ക് ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയാലോ....."

"ഈ സമയത്തോ.....ഗസ്റ്റ്‌ ഒക്കെ വന്നു തുടങ്ങി......"

"ഷാനുന് വയ്യെങ്കിൽ വേണ്ട ഞാൻ മനാഫ്ക്കായെ കൂട്ടിക്കളാം....."

"വേണ്ട ഞാൻ വരാം....."

അവളെ വെപ്രാളം കണ്ട് അവന് സഹിക്കാൻ ആവുന്നില്ല..... ഇനി ഈ പേരും പറഞ്ഞു നാളെ നിക്കാഹ് എങ്ങാനും മുടങ്ങൊ.....!

"ഹൈ ഫീവർ ആണ്..... ഇന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിസ് ചെയ്യേണ്ടി വരും....."

ഡോക്ടർ പറഞ്ഞതും ഷാൻ ദിയയെ ദയനീയമായി നോക്കി.....

"ശരി ഡോക്ടർ....."

"പിന്നെ ഒരു ചെക്കപ്പ് വേണ്ടി വരും......അത് നാളെ കാലത്ത് മതി.....ഇപ്പൊ ഫീവർ ഒന്ന് കണ്ട്രോൾ ചെയ്യാൻ ഒരു മെഡിസിൻ തരാം....."

"മ്മ്,,,, ഓകെ....."

"നഴ്സ് ഇവർക്കുള്ള റൂം കാണിച്ചു കൊടുക്ക്...."

"വരൂ....."

അവർക്ക് പിന്നാലെ നടക്കുമ്പോ ഷാൻ ശരിക്കും പെട്ട അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.....ഇനി ഇതിന്റെ പേരിൽ നാളത്തെ നിക്കാഹ് മുടങ്ങൊ എന്ന ചിന്ത ആയിരുന്നു......!!

"നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഇരിക്ക്.... റൂം ഇപ്പൊ ശരിയാവും..... കുട്ടിയുടെ അച്ഛൻ കൂടെ വന്നാൽ മെഡിസിനുള്ള പ്രിസ്കൃപ്ഷൻ തരാം....."

അച്ഛനോ.... ഷാൻ വായും പൊളിച്ചു ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കി..... അവന്റെ മുഖഭാവം കണ്ടതും അവൾ ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചു നിന്നു......

"ആ നഴ്സ് എന്നെ പിടിച്ചു ഇതിന്റെ ഉപ്പ ആക്കി.....ഇതിന്റെ ഒറിജിനൽ ഉപ്പയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറ.....അല്ലെങ്കിൽ നാളെ ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങാൻ പറ്റില്ല....."

"അതൊക്കെ ഞാൻ വിളിച്ചു..... ഭാഗ്യത്തിന് സാർ മാരെജിനു വരുന്നുണ്ട്.....മോർണിംഗ് നാട്ടിൽ എത്തും.....ഞാൻ നേരെ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്......"

"മ്മ്...."

ഷാൻ അവിടെ കണ്ട ചെയറിൽ ഇരുന്നു.... ദിയ അവനരികിൽ ഉള്ള ബെഡിലും.....!ഷാനുനെ വീട്ടിൽ നിന്നും കോൾ ചെയ്യുന്നത് കണ്ട് അവൾ അവൻ സംസാരിക്കുന്നത് നോക്കി ഇരുന്നു.....!!

"ഷാൻ വേണേൽ പോയിക്കോ ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോളാം......"

"അത് വേണ്ട നീ തനിച്ചല്ലേ..... ഞാൻ ഉപ്പയോട് കാര്യം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്......"

"മ്മ്......"

മണിക്കൂറുകൾ മാത്രമേ ഇനി അവൾ എന്റേത് മാത്രമാവാൻ ഉള്ളൂ..... രണ്ട് വർഷത്തേക്കാൾ ദൈർഗം അതിനുണ്ട്......

ഷാൻ ചെയറിൽ ഇരുന്നു ഉറക്കം തൂങ്ങുന്നത് കണ്ടതും അവൾ എണീറ്റ് അവനരികിൽ ചെന്നു.....

"ഷാൻ....എണീറ്റ് ആ ബെഡിൽ കിടന്നോ....."

അവൻ തൊട്ടപ്പുറത്തായുള്ള ബെഡിൽ കിടന്നു..... അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ മോന്റെ കൂടെയും......

നേരം വെളുത്തപ്പോഴേക്കും സമീൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി.....

"ഇപ്പൊ മോന് എങ്ങനെ ഉണ്ട്.....?!!"

ഷാൻ ആരുടെയോ സംസാരം കേട്ടാണ് കണ്ണ് തുറന്നത്...... സമീൻ വന്നു മോന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നത് കണ്ട് അവനാണ് വന്നതെന്ന് മനസ്സിൽ ആയി.....ഇവർ തമ്മിൽ ഉള്ള ബന്ധം അറിയാലോ എന്ന് കരുതി ഷാൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു തന്നെ കിടന്നു.....

"ഇപ്പൊ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.....ചെക്കപ്പ് നടത്താൻ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു..... ഡോക്ടർ ഇപ്പൊ വരും അപ്പൊ സംസാരിക്കാം....."

"മ്മ്....."

അയാൾ മോനരികിൽ ഇരുന്നതും അവൾ ഷാനുൻറെ അടുത്തായി വന്നു ഇരുന്നു......അത് കണ്ടതും ഷാനു ഒന്ന് ആശ്വസിച്ചു.....

"ഇന്ന് നിങ്ങളെ നിക്കാഹ് അല്ലേ.....അത് കൊണ്ട് നിങ്ങൾ പോയിക്കോ ഇവിടെ ഞാൻ ഇല്ലേ......"

"അതൊന്നും  പറ്റില്ല..... സാറും മോനും നാളെ ഞങ്ങളെ കൂടെ ഉണ്ടാവണം......മോന്റെ ചെക്കപ്പ് നടത്തി നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് പോവാം......"

ഡോക്ടർ വരുന്നത് വരെ അവർ അവിടെ വൈറ്റ് ചെയ്തു..... ഷാൻ എണീറ്റ് ചെന്നു അവർക്കുള്ള ചായയും ആയി വന്നു......!സമീൻ അവനെ നോക്കി ഓൾ തെ ബെസ്റ്റ് കൊടുത്തതും അവൻ ദിയയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു......

"റിസൾട്ട് കിട്ടാൻ കുറച്ച് ടൈം എടുക്കും നിങ്ങൾ മോനെയും കൊണ്ട് പോയിക്കോ..... ഞാൻ അത് വാങ്ങി അങ്ങോട്ട് വന്നോളാം......"

"മ്മ്...."

അവൾ സമ്മതിച്ചു മോനെ കയ്യിൽ എടുക്കുമ്പോ ആണ് ഫോൺ റിങ്ങ് ആയത്..... കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു അവൾ സംസാരിക്കുന്നത് രണ്ടും നോക്കി നിന്നു......!

"ഞാൻ സാറിന്റെ കയ്യിൽ കൊടുക്കാം.... ഡോക്ടർ സാറിനോട് എല്ലാം വിശദമായി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്....."

എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ സമീന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു......

"മോന്റെ കാര്യം അറിയാനാ സാർ സംസാരിക്ക്.....ഞാൻ ഇന്നലെ മോന്റെ കാര്യം പറയാൻ വിളിച്ചിരുന്നു....."

അവൻ ഫോണും വാങ്ങി അവർക്കരികിൽ നിന്നും മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അതും നോക്കി നിൽക്കുന്ന ദിയയെ ഷാൻ ഒന്ന് തോണ്ടി......

"ആരാ വിളിച്ചത്......?!!"

"സാറിന്റെ വൈഫ്....."

"അപ്പൊ നീ......"

"ഏഹ്.... എന്താ......"

ദിയ പ്രത്യേക ഭാവത്തോടെ അവനെ നോക്കി ചോദിച്ചു......

"അല്ല നിന്നെ എന്തിനാ പിന്നെ അവൻ മമ്മി എന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നെ....."

"അത് കൊച്ചു കുട്ടിയാണ്......രണ്ട് വയസ് തൊട്ട് അവൻ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ട്..... അവനെ ഞാൻ ഒരു ഉമ്മയുടെ സ്ഥാനത്ത് നിന്നാ നോക്കുന്നത് അത് കൊണ്ട് അവൻ എന്നെ അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നു....."

"അപ്പൊ പിന്നെ ഇവന്റെ ഉമ്മ  എവിടെയാ....."

"സാറും വൈഫും രണ്ട് വർഷം ആയി പിണങ്ങി കഴിയാ..... അവരെ ഒന്നിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയാ മോന്റെ കാര്യം പറയാതെ സാറിന്റെ കയ്യിൽ ഫോൺ കൊടുത്തത്.... അങ്ങനെ എങ്കിലും അവരെ പിണക്കം മാറട്ടെ......"

"നിന്റെ പേരും പറഞ്ഞാണോ പിണങ്ങിയത്..... നീ എന്തിനാ അവനോട് അത്രക്ക് അടുക്കാൻ പോയത്..... കാണുന്നവർ തെറ്റിധരിക്കില്ലേ......"

"ഷാൻ തെറ്റിധരിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് നന്നായി എനിക്കറിയാം.... എല്ലാരും അങ്ങനെ ആവണം എന്നില്ല..... എന്നാലും പറയാ ഇത് ഞാൻ പോവുന്നതിന് മുന്നേ ഉള്ളതാ....."

"എനിക്ക് തെറ്റിദാരണ ഒന്നും നിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇല്ല..... നിനക്കല്ലേ എന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലാത്തത്....."

"ശരിയാ എനിക്ക് ഷാനുനെ ഒട്ടും വിശ്വാസം ഇല്ല......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ ഒന്ന് പരുങ്ങി......!

"അല്ല ആള് കുറേ നേരം ആയല്ലോ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഇന്ന് പിണക്കം മാറോ......"

ഷാൻ അയാളെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......

"അതിന് വേണ്ടി ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കാത്ത ദിവസങ്ങൾ ഇല്ല....ഇവരെ പിണക്കം മാറിയാൽ ഞാൻ ആവും ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കുന്നത്.... കാരണം അവരെ പിണക്കം കാരണം ഇവനാ അതിന്റെ വിഷമം നല്ലോണം അനുഭവിക്കുന്നത്....."

അതൊക്കെ കേട്ട് ഷാൻ അവനെ വാത്സല്യപൂർവ്വം കയ്യിൽ എടുത്തു...... അവന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെക്കുന്നത് കണ്ടതും അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു......

സമീൻ തിരികെ വന്നു അവൾക്ക് ഫോൺ നീട്ടിയതും അവൾ അവന്റെ മുഖത്തെ മാറ്റം കണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ ഫോൺ വാങ്ങി.....

"വൈഫ് എന്ത് പറഞ്ഞു......?!!"

"റിസൾട്ട് കിട്ടിയാൽ വിളിക്കാൻ......"

"സാർ മറക്കാതെ വിളിക്കണം....."

"മ്മ്....."

അവനെയും കൊണ്ട് കാറിൽ കയറിയതും ഷാൻ ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കി..... സ്വന്തം ജീവിതം തകർന്നിട്ടും മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതം നേരെ ആക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന അവളെ അവന് പോലും മനസ്സിൽ ആക്കാൻ പറ്റാത്ത പോലെ.....

"നീ അന്ന് എങ്ങോട്ടായിരുന്നു പോയത്......?!!"

"മദ്രാസിൽ......"

"എന്നെ കാണാതിരിക്കാൻ ആണോ പിന്നീട് ഒരിക്കലും ഇങ്ങോട്ട് വരാതിരുന്നത്......"

"അന്ന് ഞാൻ ഇവിടുന്ന് പോവുമ്പോ തന്നെ തീരുമാനിച്ചതാ ഇനി ഒരിക്കലും ഇങ്ങോട്ട് ഇല്ലെന്ന്.....അവസാനം ആയി എല്ലാരേയും വിളിച്ചു യാത്ര പറഞ്ഞു.... ഉപ്പയെ വിളിച്ചു അന്ന് തന്നെ ഞാൻ ഷാനുൻറെ ഭാഗം ക്ലിയർ ചെയ്തതാ......"

"മ്മ്..... അത് കൊണ്ട് ഞാൻ ആയിട്ട് ഒന്നും പറയേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല.....പക്ഷെ നിന്നെ തിരക്കി അന്ന് ഞാൻ യാസിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു......"

"ഷാൻ തന്ന അഡ്രസ് ഞാൻ അപ്പൊ ട്രെയിനിൽ വെച്ചു തന്നെ കളഞ്ഞിരുന്നു.... അങ്ങോട്ട് പോവില്ലെന്ന് അന്നേ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചതാ......മദ്രാസിൽ ഒരു ടെക്സ്റ്റൈൽസിൽ സെയിൽസ് ഗേൾ ആയി ഒരു ജോബ് വേക്കൻസി ഞാൻ ന്യൂസ്‌ പേപ്പറിൽ കണ്ടപ്പോൾ നോട് ചെയ്തിരുന്നു......അത് കൊണ്ടാ അവിടേക്ക് ചെന്നത്......"

"എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം കൊണ്ടാവും  യാസിയുടെ അടുത്ത് പോവാതിരുന്നത് അല്ലേ....."

"പിന്നല്ലാതെ..... കഴിഞ്ഞതൊക്കെ ഓർക്കും തോറും ഞാൻ വെറുക്കുന്ന ഒരേ ഒരു മുഖം നിങ്ങളുടേത് മാത്രം ആണ്..... പക്ഷെ ഇടക്ക് ഞാൻ ഉപ്പയെ വിളിക്കാറുണ്ട്  ഷാനുൻറെ അവസ്ഥ കേട്ടപ്പോൾ ആദ്യം ചിരിയാ വന്നത്.....പിന്നെ എപ്പോഴോ സങ്കടം ഒക്കെ തോന്നാറുണ്ട്..... പക്ഷെ ഞാൻ അനുഭവിച്ചത് ഒക്കെ ഓർത്താൽ ആ സങ്കടത്തിന് അധികം ആയുസ് ഉണ്ടാവില്ല......"

"അന്ന് നിന്നെ ഒന്ന് കാണാൻ ഞാൻ എന്ത് മാത്രം കൊതിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നോ..... ഉപ്പ അപ്പോഴൊന്നും നീയും ആയി കോൺടാക്ട് ഉള്ള കാര്യം പറഞ്ഞിട്ടില്ല....."

"ഞാനാ പറഞ്ഞത് പറയേണ്ടേന്ന്..... എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഞാൻ ഉപ്പ വഴി അറിയാറുണ്ട്.....ഇയാളെ കാമുകി തേച്ചിട്ട് പോയതും ഷഹാനയുടെ ഡെലിവറിയും പിന്നെ ഹനുൻറെ കാര്യവും എല്ലാം....."

"എല്ലാം അറിഞ്ഞു കൊണ്ടാണല്ലേ അന്ന് എനിക്കിട്ട് നല്ല പോലെ താങ്ങിയത്......"

"അത് കുറഞ്ഞു പോയിട്ടേ ഉള്ളൂ..... പക്ഷെ ഞാൻ ഇല്ലാതെ ഹനു മാരെജിന് സമ്മതിക്കില്ല എന്ന കാര്യം ഉപ്പ പറഞ്ഞിട്ടില്ല..... അത് എന്നെ ഇവിടെ തിരികെ എത്തിച്ചു വീണ്ടും സങ്കടപ്പെടുത്തേണ്ടെന്ന് കരുതി ആവും.....ഷാൻ അത് പറയുമ്പോ ശരിക്കും എനിക്ക് വിഷമം തോന്നി.....അത് കൊണ്ടാ ഞാൻ കൂടെ വന്നത് തന്നെ......"

"അതിന് ഒത്തിരി നന്ദിയുണ്ട്..... താൻ വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പോഴും ആ വീട് ഒരു മരണ വീട് പോലെ തന്നെ ഉണ്ടാവുമായിരുന്നു......."

അതിനവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......!

"ഇന്നത്തെ ഞങ്ങളെ നിക്കാഹും വെറും ഡ്രാമ ആണെന്ന് എന്നെങ്കിലും അറിയുമ്പോ വീണ്ടും അവരൊക്കെ......"

"ഷാൻ മനാഫ്ക്കയുടെ കൂടെ ദുബായിൽ ആണെന്നല്ലേ പറയുന്നത്..... ഒപ്പം ഞാനും ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി..... ഞാൻ മദ്രാസിൽ ചെന്നാൽ അവരെ  വിളിച്ചോളാം..... ഷാനുവും അവരെ ഒക്കെ വിളിക്കണം എന്നാലെ അവർ സത്യം അറിയാതിരിക്കൂ....."

അതിന് അതൊരിക്കലും ഡ്രാമ അല്ല.... നിന്നെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ എന്നെന്നും കൂടെ കൂട്ടാൻ വേണ്ടിയാ.....ഞാനും നീയും എങ്ങോട്ടും പോവുന്നുമില്ല..... അതിന് നിന്റെ ഭർത്താവ് ആയി കഴിഞ്ഞാൽ ഈ ഷാൻ സമ്മതിക്കില്ല......ഷാൻ ഒരു ചിരിയോടെ ചിന്തിച്ചു.....!

"നീ ഇവനും ആയി അടുത്തത് എങ്ങനെയാ......?!!"

"അത്......അന്ന് ഞാൻ മദ്രാസിൽ ഇറങ്ങിയപ്പോ എവിടെ പോവണം എന്നോ എങ്ങോട്ട് പോണം എന്നോ എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു...... വെറും ഒരു കോൺടാക്ട് നമ്പർ മാത്രമേ എന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.....അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ സംഭരിച്ചു വെച്ച ധൈര്യം ഒക്കെ ചോർന്ന പോലെ,,,,, എങ്കിലും തോൽക്കാൻ മനസ് അനുവദിച്ചില്ല..... അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആദ്യം പുതിയൊരു സിം കാർഡ് എടുത്തു..... രണ്ടും കല്പിച്ചു ആ നമ്പറിൽ വിളിച്ചു.....പക്ഷെ കിട്ടിയില്ല.....നേരം ആണെങ്കിൽ രാത്രി ആയി..... എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ അവിടെ നടന്നും നിന്നും ഇരുന്നും ഒക്കെ സമയം കളഞ്ഞു..... നേരം നന്നേ ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയതും മുന്നിൽ കണ്ട  ഷെൽട്ടറിൽ ഇരുന്നു..... പുറം ലോകം കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത എനിക്ക് അവിടെ ഇരിക്കുന്ന ഓരോ മിനിറ്റും ഓരോ യുഗങ്ങൾ ആയാണ് തോന്നിയത്..... ആരൊക്കെയോ 

എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് കണ്ടതും എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ അവിടന്ന് എണീറ്റു..... എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ മുന്നോട്ട് നടക്കുമ്പോ അവർ എന്റെ പിന്നാലെ ഉണ്ടായിരുന്നു.....ലോകത്തിന്റെ ഏത് കോണിൽ ആയാലും പെണ്ണ് വെറും പെണ്ണ് തന്നെയാണെന്ന് അന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയി...... അവരുടെ നടത്തതിന്റെ വേകത കൂടിയതും ഞാൻ ഓടി.... എങ്കിലും അവർ എന്നെ വിടാതെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു......അന്ന് എന്റെ മാനവും ജീവനും പോയെന്ന് തന്നെയാ ഞാൻ കരുതിയത്.....അങ്ങനെയാ ഞാൻ സമീൻ സാറിന്റെ വണ്ടിയുടെ മുന്നിൽ ചെന്നു പെട്ടത്..... പടച്ചോൻ ആയിട്ട് കൊണ്ടെത്തിച്ചതാ സാറിനെ..... എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടിട്ടാവും സാർ വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്നത്..... അതോടെ എന്നെ പിന്തുടർന്നവർ തിരികെ പോയി.....സാർ എന്നോട് വണ്ടിയിൽ കേറാൻ പറഞ്ഞപ്പോ കൂടുതൽ ഒന്നും ആലോചിക്കാതെ ഞാൻ വണ്ടിയിൽ കയറി...... അതിനകത്ത് കയറിയപ്പോൾ കണ്ടതാ ഞാൻ ഇവനെ..... കുഞ്ഞു മോണ കാട്ടി ചിരിക്കുന്ന ഇവനെ കണ്ടതും ഞാൻ ഇവനെ എന്റെ കയ്യിൽ എടുത്തു..... അവനും എന്നോട് പെട്ടെന്ന് കമ്പനി ആയി..... അതിനിടയിൽ സാർ എന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ചോദിച്ചറിഞ്ഞു.....സാറിന്റെ ഫ്ലാറ്റിൽ എത്തിയപ്പോൾ ആദ്യം ഭയന്നെങ്കിലും സാർ എനിക്കുള്ള മുറി കാണിച്ചു തന്നു മോനെയും കൊണ്ട് സാറിന്റെ മുറിയിൽ പോയി...... പിറ്റേന്ന് കാലത്താണ് അവിടത്തെ ജോലിക്കാരിയിൽ നിന്ന് സാറും വൈഫും പിണങ്ങിയാ കഴിയുന്നത് എന്നും വീക്കിലി ടു ഡേയ്‌സ് മോൻ സാറിന്റെ കൂടെ ആണെന്നും അത് മോന്റെ കൂടെ എൻജോയ് ചെയ്യാൻ ആണ് സാർ ആ ടൈം പുറത്തിറങ്ങിയത് എന്നും ഞാൻ അറിഞ്ഞത്.....സാറിന് ഒത്തിരി സ്ഥാപനങ്ങൾ ഉണ്ടെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഒരു ജോലി ആവശ്യപ്പെട്ടു.....ഡിഗ്രി കംപ്ലീറ്റ് അല്ലാത്തത് കൊണ്ട് എനിക്ക് പറ്റിയ ജോലി ഒന്നും കിട്ടിയില്ല.....ഒടുക്കം റെസ്റ്റോറന്റിൽ വെയ്റ്റർ ആയി ജോലി കിട്ടി.....ആ ഒഴിവിൽ ജോലി ഉണ്ടെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ തന്നെയാ സാറിനോട് ആ ജോലി മതി എന്ന് പറഞ്ഞത്.....എനിക്കറിയാവുന്ന ഒരേ ഒരു ജോലി ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ അത് സന്തോഷത്തോടെ ചെയ്തു.....അപ്പോഴേക്കും മോൻ ഞാനും ആയി നല്ല കമ്പനി ആയിരുന്നു.....ഇവൻ മമ്മി എന്ന് വിളിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോ ആയിരിക്കും അവരുടെ പിണക്കം തുടങ്ങിയത്..... അത് കൊണ്ടാവും അവൻ എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മമ്മി എന്ന് വിളിച്ചു തുടങ്ങിയത്.....അത് കേൾക്കുമ്പോ ഞാനും ഹാപ്പി ആയിരുന്നു.... സാറിന്റെ വൈഫും സാറിനെ പോലെ സ്വന്തം ആയി ബിസിനസ് ചെയ്യുന്നവർ ആണ്.....അവർ കുറച്ച് കാലത്തേക്ക് ബിസിനസ് ആവശ്യത്തിന് ലണ്ടനിലേക്ക് പോയി,,,,,,അതോടെ മോൻ സാറിന്റെ കൂടെയായി.....അത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ കൂടുതൽ അടുത്തു..... ഇവന്റെ ഊണും ഉറക്കവും എല്ലാം എന്നോടൊപ്പം ആയി.....സാറും മോനെ എന്നെ ഏല്പിച്ചു ബിസിനസ് ആവശ്യത്തിന് പുറത്ത് പോവാറുണ്ട്..... എന്റെ കയ്യിൽ ഇവൻ സുരക്ഷിതൻ ആണെന്ന് സാറിന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാവും..... ഇടക്ക് ഇവന്റെ മമ്മ ഇവനെ കാണാൻ വരും.... അങ്ങനെ ഞാൻ അവരും ആയി അടുത്തു..... അവരെ മുന്നിൽ ഞാൻ മോന്റെ ഗാർഡിയൻ മാത്രം ആണ്..... മോന്റെ അവസ്ഥ ഓർത്തു അവരെ ഒരുമിപ്പിക്കാൻ എന്നാൽ ആവുന്നത് ചെയ്തു.... പക്ഷെ അതൊന്നും വിജയം കണ്ടില്ല..... മോന് എന്തെങ്കിലും അസുഖം വന്നാൽ രണ്ടാളും എവിടെ ആയാലും ഓടി എത്തും.....മോന്റെ കാര്യം അവർ നേരിട്ട് സംസാരിക്കും.....ഇവന് ഉമ്മയെയും ഉപ്പയെയും കിട്ടണം.... അതിന് അവർ ഒരുമിച്ചേ പറ്റൂ..... അതാ ഇപ്പോഴത്തെ എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹം....."

ഷാൻ എല്ലാം കേട്ട്  സങ്കടത്തിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.... അത് കണ്ടതും ദിയ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....!

"അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞ കഥകളാ.... ഞാൻ ഓർക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത കഥകൾ..... പക്ഷെ ചിലതൊക്കെ ഓർക്കുമ്പോ ഞാൻ ഹാപ്പിയാ.... എനിക്ക് ഈ മോനെ കിട്ടിയില്ലേ..... പിന്നെ ലോകത്ത്  കുറച്ചു നല്ല മനുഷ്യരും ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സിൽ ആക്കാൻ പറ്റി......"

"എനിക്ക് നിൻറെ മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ പോലും ഉള്ള യോഗ്യത ഇല്ല..... നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചതിനൊക്കെ നിന്നെ ഈ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ എനിക്ക് സ്നേഹിക്കണം എന്നുണ്ട്..... അതിന്  എനിക്ക് യോഗ്യത ഇല്ല എന്ന് എനിക്കറിയാം.....എങ്കിലും ചോദിച്ചു പോവാ എല്ലാം മറന്നു വീണ്ടും നമുക്ക് ഒരു ജീവിതം തുടങ്ങിക്കൂടെ......"

"വേണ്ട ഷാൻ,,,,, ഒരിക്കലും ഞാൻ മുന്നേ സ്നേഹിച്ചത് പോലെ ഷാനുനെ ഇനി എനിക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റില്ല.....കഴിഞ്ഞ രണ്ട് വർഷം ഷാനുനെ വെറുക്കാൻ പോലും ഞാൻ ഓർത്തിട്ടില്ല..... ഷാനുൻറെ കൂടെ ഉള്ള ആ കുറച്ചു മാസം അനുഭവിച്ച വേദനകൾ ഓർക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഈ ലോകത്ത് ഏറ്റവും കൂടുതൽ വെറുക്കുന്നത് നിങ്ങളെ ആണ്.......ശരിയാണ് ഷാൻ മുന്നേ എന്നോട് എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞതാണ്.....അത് കൊണ്ട് തന്നെയാ ഞാൻ ഇപ്പോഴും ഷാനുനെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ആയി കാണുന്നത്...... പ്രായം ആയ ഉമ്മയെയും ഉപ്പയെയും എന്നെ അത്രമേൽ സ്നേഹിക്കുന്ന ഹനുനെയും വേദനിപ്പിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല.... അത് കൊണ്ട് മാത്രമാ ഞാൻ വീണ്ടും ഇങ്ങനെ ഒരു ഡ്രാമക്ക് തയാർ ആവുന്നതും......"

ഷാൻ മൗനമായി ഇരുന്നു..... ചെയ്ത തെറ്റിനൊക്കെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ മാപ്പ് പറഞാലും തീരില്ലെന്ന് അവനറിയാം.....

മോനെയും കൊണ്ട് അവൾ ഇറങ്ങി അകത്തേക്ക് നടക്കുന്നത് അവൻ വേദനയോടെ നോക്കി ഇരുന്നു.....!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ദിയ കല്യാണ വേഷത്തിൽ ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടതും ഷാൻ അവളെ കണ്ണ് എടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നു..... അവൾ ഷാനുനെ കണ്ടെങ്കിലും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ ഹനുൻറെ അടുത്ത് ചെന്നു..... ഇന്ന് ഒരൊറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് അവളെ മനസ്സിൽ കേറി കൂടാൻ തന്നെ കൊണ്ട് പറ്റില്ല..... കാരണം അവൾ ഇന്ന് ഏറ്റവും കൂടുതൽ വെറുക്കുന്നത് തന്നെയാണ്...... ഷാൻ അവളുടെ വാക്കുകൾ വേദനയോടെ ഓർത്തു......!

പുറത്തായി കാർ വന്നു നിന്നതും രണ്ട് പേരുടെയും നോട്ടം അങ്ങോട്ടായി..... 

"ഡാഡി....."

എന്നും വിളിച്ചു മോൻ അങ്ങോട്ടായി ഓടിയതും പിന്നാലെ ദിയയും ചെന്നു......!

"നിന്റെയും ദിയയുടെയും നിക്കാഹ് ഇന്ന് നടക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അയാൾക്ക് അറിയോ......?!!"

മനു അവനരികിൽ വന്നു ചോദിച്ചതും ഷാൻ  ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി......

"മ്മ്..... അതൊക്കെ അവൾ തന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..... നമ്മൾ കരുതിയ പോലെ അവർ തമ്മിൽ വഴി വിട്ട ബന്ധം ഒന്നും ഇല്ല.....തെറ്റി പിരിഞ്ഞ അവനെയും വൈഫിനേയും ഒന്നാക്കാൻ ഉള്ള ശ്രമത്തിലാ അവൾ......അത് പോലെ അവൾ ഈ ചടങ്ങിന് സമ്മതിച്ചത് മറ്റുള്ളവരുടെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടിയാ......അത് കഴിഞ്ഞാൽ അവൾ പഴയ പോലെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പോകും......"

"അതിന് അവളെ കുറ്റം പറയാനും പറ്റില്ല..... എന്ന് കരുതി നീ വിഷമിക്കേണ്ട..... അവൾ നിന്നെ വിട്ട് പോവാതിരിക്കാൻ നമുക്ക് ആവുന്നത് ചെയ്യാം..... അതിന് വേണ്ടി വേറൊരു ഡ്രാമ വേണേൽ അങ്ങനെ....."

അതിന് ഷാൻ അവനെ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞു നോക്കി.....

"ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ട് നിനക്ക് ഇന്നേ വരെ ദോഷം ഒന്നും വന്നിട്ടില്ലല്ലൊ...."

"എനിക്ക് ഇനി ഇതിൽ കൂടുതൽ എന്ത് വരാൻ....."

"അതും ശരിയാ.....!

ഇവിടെ അവൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ബഹുമാനിക്കുന്നതും സ്നേഹിക്കുന്നതും നിന്റെ ഉപ്പയെ ആണ്.....ഉപ്പയുടെ ഫ്രണ്ട് ആയിട്ടല്ല സ്വന്തം ഉപ്പ ആയിട്ടാ അവൾ കാണുന്നത്.....അത് കൊണ്ട് നമുക്ക് അവളെ ഇവിടെ നിർത്താൻ നിന്റെ ഉപ്പയെ തന്നെ കൂട്ട് പിടിക്കാം.....എല്ലാം നിന്റെ ഉപ്പയോട് തുറന്നു പറയണം..... അവളെ ഇവിടെ നിർത്താൻ നിന്റെ ഉപ്പ കൂടെ നിൽക്കും അത് ഉറപ്പാ......"

"അവളെ ഇവിടെ നിർത്താൻ ആയേക്കും..... പക്ഷെ ആ മനസ്സിൽ ഒരിക്കലും എനിക്ക് ഒരു സ്ഥാനം ഉണ്ടാവില്ല ....."

ഷാൻ വിഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.....!!

മോനെയും എടുത്തു കൊണ്ട് അവൾ അയാളോടൊപ്പം തന്നെ ആയിരുന്നു.....എന്തൊക്കെയോ മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്.....അത് കണ്ടതും ഷാൻ അവർക്കരികിലേക്ക് ചെന്നു......!

"വരൂ അകത്തിരിക്കാം......"

"മ്മ്....."

രണ്ട് പേരുടെയും മുഖത്ത് എന്തോ സങ്കടം നിഴലിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി അവന്.....!

"എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ......?!!"

"അത്.... മോന് ഹാർട്ട്‌ വീക്ക് ആണെന്ന്.....അത് കൊണ്ടാണത്രെ കൂടെ കൂടെ ഇവന് പനി വരുന്നത്....സർജറി വേണം എന്നാ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്......"

ഷാൻ ആ കുഞ്ഞു മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി..... അവൻ ഒന്നും അറിയാതെ ചിരിച്ചതും മോനെ അവളിൽ നിന്നും വാങ്ങി......

"വേറെ ഏതെങ്കിലും നല്ല ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയാലോ....."

"മ്മ്.... പോണം...."

"ഇവന്റെ മമ്മിയോട് ഇത് പറഞ്ഞില്ലെ....."

"മ്മ് പറഞ്ഞു.....അവൾ  വൈകീട്ട് അവിടെ മദ്രാസിൽ എത്തും....."

"ഈ മോന് വേണ്ടി എങ്കിലും നിങ്ങൾ ഒരുമിക്കണം.....ഇവന് ഇപ്പൊ വേണ്ടത് നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരുടെയും സാമിപ്യം ആണ്....."

"അറിയാം ഷാൻ..... എന്റെ മോന് വേണ്ടി ഞാൻ എന്തും സഹിക്കാൻ തയാർ ആണ്......"

അയാൾ വിഷത്തോടെ മോനെ തലോടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....!ഷാനുൻറെ കയ്യിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു മോൻ..... അവനെ കൊഞ്ചിക്കുന്നതും ഉമ്മ വെക്കുന്നതും ദിയ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി നിന്നു......!!

ദിയയുടെ വീട്ടുകാരും വന്നതോടെ അവൾ ഹാപ്പി ആയി......

"ഇവരുടെ ജീവിതത്തിൽ ചില ഇണക്കങ്ങളും പിണക്കങ്ങളും ഒക്കെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്..... അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവർ ഇത്രയും കാലം വേർപിരിഞ കഴിഞ്ഞത്.....ഇന്ന് അവരെ നിക്കാഹ് ഒന്ന് കൂടി നടത്തി അവരെ ഒരുമിപ്പിക്കണം....."

രണ്ട് പേരെയും ഇരുവശത്തായി ചേർത്തു പിടിച്ചു ഉപ്പ എല്ലാർക്കും മുന്നിൽ പറഞ്ഞതും ഷാൻ ദിയയെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... പക്ഷെ അവൾ അപ്പോഴും അവനെ കണ്ട ഭാവം പോലും നടിച്ചില്ല..... നിന്റെ അഹങ്കാരം ഇന്നത്തോടെ ഞാൻ നിർത്തി തരാം...... അവൻ ഒരു ചിരിയോടെ തന്നെ ചിന്തിച്ചു......!

ഒരിക്കൽ ഇത് പോലെ അവളെ തന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ഏല്പിക്കുമ്പോൾ ആർക്കോ വേണ്ടി നിന്ന് കൊടുത്തു എന്നെ ഉള്ളൂ.....!

ഇന്ന് അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെ സ്വീകരിക്കാൻ ഉള്ള തയാറെടുപ്പിൽ ആയിരുന്നു......

നിക്കാഹ് കഴിഞ്ഞതും മഹറുമായി അവളെ അടുത്തു ചെന്നപ്പോ അവൾ പുച്ഛത്തോടെ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു..... അന്ന് മഹർ അവളെ മുഖത്ത് വലിച്ചെറിഞ്ഞതാണ്..... അത് കൊണ്ടാവും ഇന്നവൾ അതിനായി കയ് നീട്ടിയത്.... അത് കണ്ടതും ഷാൻ ഒരു ചിരിയോടെ മഹർ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി.... പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് പിൻവലിച്ചു അവൾക്ക് തൊട്ട് മുന്നിൽ നിന്നു......!

"ഐ ലവ് യു....."

അവൾ കണ്ണും തള്ളി നിന്നതും അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ മഹർ ചാർത്തി.....!എല്ലാരും നോക്കി നിൽക്കെ അവളുടെ കവിളിൽ ചുംബിച്ചതും  അവൾ ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്നു.....

"ഇന്ന് തൊട്ട് നീ എന്റെ ഭാര്യ ആണ്..... ഞാൻ നിന്റെ ഭർത്താവും....."

അവൾ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കിയതും അവൻ സൈറ്റ് അടിച്ചു കാണിച്ചു ഇറങ്ങി..... ഇവനെന്താ ഈ ലാസ്റ്റ് നിമിഷം കാൽ മാറിയത്.....ദിയ ആ ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു.....!!

ഹനു കണ്ണീരോടെ എല്ലാരോടും യാത്ര പറയുമ്പോഴും ദിയയുടെ നോട്ടം ഷാനുനെ തന്നെ ആയിരുന്നു..... ആ മുഖത്ത് ഇത് വരെ കാണാത്ത തെളിച്ചം ഉണ്ട്.....

"ഞാൻ പോട്ടെ ബാബി.....എന്റെ കാക്കുനെ  വിഷമിപ്പിക്കരുത്......"

"ഹ്മ്മ്..... മോൾ പോയിട്ട് വാ....."

അവൾ പോയതും എല്ലാരുടെയും മുഖത്ത് വിഷമം നിഴലിച്ചു..... കുറുമ്പുകൾ കാണിച്ചു എല്ലാരുടെയും മനസ്സിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചവൾ ആണ്......!

"എങ്കിൽ ശരി ഞങ്ങളും ഇറങ്ങട്ടെ.....ഇപ്പൊ ഇറങ്ങിയാൽ പത്ത് പന്ത്രണ്ട് മണിക്ക് മുന്നേ അവിടെ എത്താൻ ആവും..... മോന് ഈ സമയത്ത് രാത്രി യാത്ര നല്ലതല്ല......"

സമീൻ പറഞ്ഞതും എല്ലാരും വിഷമത്തോടെ പരസ്പരം നോക്കി.....അവന്റെ കളിയും ചിരിയും കുറച്ച് ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ അവരെ ഒക്കെ സന്തോഷിപ്പിച്ചിരുന്നു......

"എങ്കിൽ ഇന്ന് ഇവിടെ താമസിച്ചു നാളെ കാലത്ത് പോവാം......"

"അത് ശരിയാവില്ല..... നാളെ അവിടെ ഉള്ള ഹോസ്പ്പിറ്റലിൽ ഒന്ന് കൂടി മോന്റെ ചെക്കപ്പ് നടത്തണം.....അവിടെ വെച്ചു തന്നെ മോന്റെ സർജറി നടത്തുകയും വേണം......"

"മ്മ്....."

"മോൻ പോയിട്ട് വാട്ടോ....."

"മമ്മിയും കൂടെ വാ......"

"മോന്റെ മമ്മി മോനെയും കാത്ത് അവിടെ നിൽപ്പുണ്ട്.....പിന്നെ ഈ മമ്മ മോനെ കാണാൻ ഒരു ദിവസം വരാം....."

"ദിയ ഉള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ മോന്റെ കാര്യത്തിൽ ഞങ്ങൾ അത്ര ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.... ഇനി അങ്ങോട്ട് ഇവന്റെ കൂടെ ഇവന് വേണ്ടി ജീവിക്കണം....."

"സാറിനെ പോലെ ഉള്ള ഒരാളോട് എനിക്ക് പറയാൻ പാടുണ്ടോ എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല..... എങ്കിലും പറയാ ജീവിതം ഒന്നേ ഉള്ളൂ.... അത് ഹാപ്പി ആയി ജീവിക്കണം.....മേഡം വന്നാൽ സർ അവരോട് മനസ് തുറന്നു സംസാരിക്കണം..... നിങ്ങൾ കൂടെ ഉണ്ടാവുന്നതാ ഇവന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യം......"

ജീവിതം ഒന്നേ ഉള്ളൂ,,,,, അത് തന്നെയാ എനിക്കും നിന്നോട് പറയാൻ ഉള്ളത്..... ഷാൻ അവളെ ഉപദേശം കേട്ട് ചിന്തിച്ചു......!

"ദിയ പറഞ്ഞത് കറക്റ്റ് ആണ്..... ഓടി നടന്ന് കുറെ കാശ് ഉണ്ടാക്കിയിട്ട് ഒരു കാര്യവും ഇല്ല.... ഈ ജന്മം വെറുതെ കളയുന്നു എന്നല്ലാതെ..... നിങ്ങളുടെ ഒക്കെ ജീവിതം കാണുമ്പോ ആണ് ജീവിക്കണം എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു പോവുന്നത്..... എല്ലാ പിണക്കങ്ങളും നമുക്ക് മറക്കാനും ക്ഷമിക്കാനും പറ്റും..... അതിന് ഉത്തമ ഉദാഹരണം നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരും തന്നെയാണ്......"

അതിന് ഷാൻ ദിയയെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചതും ദിയ അവനെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി......!

"മമ്മ നാളെ വരാം.... മോൻ ഇപ്പൊ ഡാഡിയുടെ കൂടെ ചെല്ല്....."

ദിയ മോനോടായി പറഞ്ഞതും ഷാൻ അവളെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി....

അവന്റെ മമ്മി വരുന്നത് കേട്ടിട്ടാവാം മോൻ കൂടുതൽ വാശി പിടിക്കാതെ വണ്ടിയിൽ കയറി ഇരുന്നു..... അവൻ ഇത്രയും കാലം കൂടെ ഉള്ളത് കൊണ്ടാവും ദിയയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു.....!

അത് മനസ്സിൽ ആക്കിയ ഷാൻ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു അവരെ യാത്ര ആക്കി......!!

ദിയയ്ക്ക് നേരം പോവാൻ ഷഹാനയും കുഞ്ഞും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.....ഷാനുനെ ആണെങ്കിൽ മനു ഉപദേശിച്ചു ഒരു വഴിക്ക് എത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്......!!

എല്ലാം നല്ല പോലെ അനുസരിച്ചു ഷാൻ ദിയ വരുന്നതും നോക്കി ഇരുന്നു..... ചില തയാറെടുപ്പുകളോടെ......!!

              °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ബാക്കി ഒക്കെ ഞാൻ ചെയ്തോളാം.....മോൾ ഈ പാലും ആയി മുറിയിൽ പോയിക്കോ..... ഷാൻ അവിടെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവും......"

"എന്തിനാ ഉമ്മ ഇതൊക്കെ.....ഈ ചടങ്ങ് ഒക്കെ ഒരിക്കൽ കഴിഞ്ഞതല്ലേ....."

"അന്ന് പക്ഷെ നിങ്ങൾ ജീവിതം തുടങ്ങിയിട്ടില്ലല്ലൊ മോളെ....."

അവൾ വിഷമത്തോടെ ആ ദിവസം ഓർത്തു നിന്നു.....!

"കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു..... പടച്ചോൻറെ അനുഗ്രഹം കൊണ്ട് എല്ലാം നേരെയായി..... ഇനി നിങ്ങൾ രണ്ടാളും സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുന്നത് കണ്ടാൽ മതി ഞങ്ങൾക്ക്....."

"ഉമ്മ വിഷമിക്കേണ്ട..... ഇനി ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാവില്ല....."

"നീ ഇങ്ങനെ ഇവളോട് സംസാരിച്ചു നിൽക്കാതെ..... അവൾ ഒന്ന് പോയിക്കോട്ടെ......"

ഉപ്പ വന്നു പറഞ്ഞതും ദിയ ഉപ്പയെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.....!

"നിങ്ങൾ രണ്ടാളും സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുന്നത് കണ്ട് കണ്ണടച്ചാൽ മതി അതേ ഇപ്പൊ പ്രാർത്ഥന ഉള്ളൂ....."

"അത് ശരി..... അപ്പോ അതിനാണോ ഇതൊക്കെ..... എന്നാൽ ഞങ്ങൾ പഴയ പോലെ നിന്നോളാം..... അങ്ങനെ ഇപ്പൊ നിങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് കണ്ണടക്കണ്ട......"

"ഇല്ലേ..... നിങ്ങളെ മക്കളെയും അവരെ മക്കളെയും ഒക്കെ കണ്ടിട്ട് മതി......"

"അതാണ്....."

"എങ്കിൽ മോൾ ചെല്ല്....."

"മ്മ്....."

അവൾ നടന്നതും അവർ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി നിന്നു......!

ഷേ ഇവളെ എന്താ കാണാത്തത്..... ഇനി ഹനുൻറെ മുറിയിൽ എങ്ങാനും പോയി കിടന്നോ...... ഷാൻ ചിന്തിച്ചു തീരുന്നതിനു മുന്നേ ദിയ മുറിയിലേക്ക് വരുന്നത് കണ്ട് ഷാൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.....

അവൾ ടേബിളിൽ പാല് ഗ്ലാസ് ശക്തിയായി വെച്ചതും അവൻ സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്തു.....!

"ആ പാല് ഇങ്ങ് എടുത്തെ....."

"ഏഹ്.... എന്തിനാ....."

"അത് അവിടെ കൊണ്ടിടാൻ അല്ല എന്റെ കയ്യിൽ തരാനാ തന്ന് വിട്ടത്....."

അവൾ അവനെ വല്ലാത്തൊരു നോട്ടം നോക്കി പാല് എടുത്തു കയ്യിൽ കൊടുത്തു.....

"ഇനി ഇത് കുടിക്ക്......"

ഹാഫ് ഗ്ലാസ് പാല് അവൾക്ക് നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും ദിയ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.....

"എന്താ മോന്റെ ഉദ്ദേശം....."

"എന്ത് ഉദ്ദേശം..... എല്ലാ കപ്പിൾസിനെയും പോലെ പാല് കുടിക്കുന്നു കുറച്ച് നേരം സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നു പിന്നെ......"

അവൻ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞതും അവൾ കാര്യം മനസ്സിൽ ആവാത്ത പോലെ നിന്നു.....!

"ജീവിതം ഒന്നേ ഉള്ളൂ അത് നമ്മൾ ഹാപ്പി ആയി ജീവിക്കണം..... നിന്റെ ഉപദേശം തന്നെയാ ഇത്.....പിന്നെ ഈ ഫസ്റ്റ് നൈറ്റ്‌ അതും ഇന്ന് മാത്രമേ ഉള്ളൂ....."

"പക്ഷെ നമുക്കിടയിൽ ഇത് രണ്ടാമത്തേത് അല്ലേ......"

അവന്റെ ചോദ്യത്തിൽ തന്നെ അവന്റെ കോൺഫിഡൻസ് മുഴുവൻ പോയി......!

"അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞതല്ലേ..... അതിനെ പറ്റി നമ്മൾ രണ്ട് പേരും ഇനി സംസാരിച്ചിട്ട് കാര്യവും ഇല്ല.....ഇപ്പൊ അത് ഓർക്കുന്നത് പോലും എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല....."

"വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട..... എനിക്ക് നല്ല ഉറക്കം വരുന്നു.... ഞാൻ കിടക്കട്ടെ....."

എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ ഷീറ്റും പില്ലോയും കയ്യിൽ എടുക്കുന്നത് കണ്ടതും ഷാൻ ദയനീയമായി അവളെ നോക്കി.....

അവൾ തിരിഞ്ഞതും ഡ്രസിങ് റൂം കാണാതെ അവൾ അന്തം വിട്ട് നിന്നു.....!

"ആ റൂം ഞാൻ അങ്ങ് പൊളിച്ചു കളഞ്ഞു....."

ഇനി ഇപ്പൊ എവിടെ കിടക്കും.....ഇവൻ രണ്ടും കല്പിച്ചാ നിൽക്കുന്നത്.....!

"ഈ കട്ടിലിൽ നിനക്ക് കൂടി കിടക്കാൻ ഉള്ള പ്ലേസ് ഉണ്ട്....."

"ഞാൻ ഇവിടെ തറയിൽ കിടന്നോളാം....."

"നീ എവിടെ ആണോ അവിടെ  ഞാനും ഉണ്ടാവും....."

"ഷാൻ പ്ലീസ്..... നിങ്ങൾ ഇത് എന്ത് ഭാവിച്ചാ എന്നോട് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പെരുമാറുന്നത്......"

"നീ എന്റെ ഭാര്യ ആയത് കൊണ്ട്......"

"ആ അവകാശം നിങ്ങൾക്കോ എനിക്കോ ഇല്ലെന്ന് അന്ന് സൈൻ ചെയ്തു വാങ്ങിയത് അല്ലേ അതിന്റെ കോപ്പി ഇപ്പോഴും എന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ട്....."

"പക്ഷെ ഇന്ന് ഞാൻ നിന്നെ വിവാഹം ചെയ്തതിന്റെ അവകാശം വേണ്ടെന്ന് വെച്ചിട്ടില്ല....."

"ഓഹ് അപ്പൊ രണ്ടും കല്പിച്ചാണ്.....ഇതൊക്കെ ഷാനുൻറെ ഐഡിയ ആണോ അതോ മനാഫ്ക്കയുടെതോ......?!!"

ഷാൻ മനു പഠിപ്പിച്ചു തന്നതൊക്കെ വിട്ട് അവൻ തന്നെ ആയി നിന്നു......

"പ്ലീസ് ദിയ.... ഇനിയും എന്നെ ഇങ്ങനെ ശിക്ഷിക്കണോ..... ഒരുമിച്ച് ഒരു ജീവിതം നമുക്ക് തുടങ്ങിക്കൂടെ....."

ഷാൻ താഴ്മയായി പറഞ്ഞതും ദിയ ഒന്നും മിണ്ടാൻ ആവാതെ നിന്നു.....!

"എനിക്കറിയാം ഒരിക്കലും പൊറുക്കാൻ പറ്റാത്ത തെറ്റാ ഞാൻ നിന്നോട് ചെയ്തത് എന്ന്..... അതിനൊക്കെ പ്രായശ്ചിതം ആയി നീ പറയുന്നത് എന്തും ഞാൻ അനുസരിക്കാം....."

"ഒരിക്കലും ഈ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വരുന്നതിനെ പറ്റി ഞാൻ ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല..... അത് കൊണ്ടാവും ഇതുമായി പൊരുത്തപ്പെടാൻ എന്റെ മനസ് തയാറായിട്ടില്ല.....ഇപ്പോഴും തിരിച്ചു പോവണം എന്ന് തന്നെയാ എന്റെ ആഗ്രഹവും......"

"ഞാൻ തടയില്ല.....അതാ നിനക്ക് സന്തോഷം എങ്കിൽ നീ പോയിക്കോ.....നിനക്ക് പിന്നാലെ ഞാനും ഇറങ്ങും.... പക്ഷെ ഇവരോട് ഇനിയും കള്ളം പറഞ്ഞു കൊണ്ടല്ല സത്യം എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട്..... ഇനിയും എനിക്ക് വയ്യ കള്ളം പറഞ്ഞു ഇവരെ ഒക്കെ ചതിക്കാൻ....."

ദിയ വിഷമത്തോടെ തന്നെ നിന്നു......!

"ഷാനുനോടൊപ്പം ഉള്ള ജീവിതം ഇപ്പോൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ഒരിക്കൽ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചതാണ്..... സ്വപ്നം കണ്ടതാണ്..... അവസാന നിമിഷം എങ്കിലും ഷാൻ എന്നെ തിരിച്ചു വിളിക്കും എന്ന് വെറുതെ ആണെങ്കിൽ കൂടി ഞാൻ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്..... പഴയ പോലെ എല്ലാം ആവുമോ എന്ന് എനിക്കറിയില്ല.....എങ്കിലും ഞാൻ ശ്രമിക്കാം.....അത് കൊണ്ട് എനിക്ക് കുറച്ചു സാവകാശം വേണം ഷാൻ....."

"നിന്നോട് ചെയ്തതിനൊക്കെ നീ എന്നോട് പ്രതികാരം ചെയ്യുവാണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.....അതിന് ഞാൻ ബാധ്യസ്ഥനും ആണ്..... അത് കൊണ്ട് അതും ഞാൻ സന്തോഷത്തോടെ തന്നെ സ്വീകരിക്കും....."

അതിന് ദിയ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.....!

"നീ ബെഡിൽ കിടന്നോ ഞാൻ തറയിൽ കിടന്നോളാം......"

"അത് വേണ്ട..... എനിക്ക് ഷാൻ ആദ്യം തന്ന സ്ഥാനം തന്നെ ഇപ്പോഴും മതി.....പെട്ടെന്ന് എന്നെ കേറി അങ്ങ് സ്നേഹിക്കുന്നത് കണ്ട് എനിക്ക് അറ്റാക്ക് വരും..... ഞാൻ തറയിൽ തന്നെ കിടന്നോളാം....."

അവളുടെ വാശിക്ക് മുന്നിൽ അവൻ തോറ്റു.....ബെഡിൽ കിടന്ന് താഴേക്ക് ഒന്ന് നോക്കിയതും അവൾ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു......!

ഈ ചങ്കുറ്റം അന്നേ ഇവൾ പുറത്തെടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥ വരില്ലായിരുന്നു..... ഏയ് അത് വേറെ എവിടെ എങ്കിലും ചെന്നു അവസാനിച്ചേനെ.....അവൻ പല ചിന്തയോടെയും കിടന്നു......!!

"ഷാൻ,,,,, എണീക്ക്......"

കാലത്ത് തന്നെ ദിയ അവനെ വിളിച്ചുണർത്താൻ ഉള്ള ശ്രമത്തിൽ ആണ്.....

"ഷാൻ എണീക്കാനാ പറഞ്ഞത്...... ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ മുഖത്ത് വെള്ളം ഒഴിക്കും......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ കണ്ണ് തുറന്നു അവളെ നോക്കി.....കുളി  കഴിഞ്ഞാണ് നിൽപ്പ്..... ഷാൻ അവളെ മുടി ഇഴകളിൽ നിന്നും ഉറ്റി വീഴുന്ന വെള്ള തുള്ളികളെ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി......!

"എന്നെ ഇങ്ങനെ നോക്കി നിക്കാതെ എണീറ്റ് പോയി നമസ്കരിക്കാൻ നോക്ക്......."

ഇപ്പൊ ഇവൾക്ക് എന്നെ ഒട്ടും പേടി ഇല്ല.... അവൾ തല തുവർത്തി നിക്കുന്നത് കണ്ട് ഷാൻ ഒരു ചിരിയോടെ എണീറ്റ് ബാത്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു.... ഇറങ്ങി വരുമ്പോ അവൾ മുറിയിൽ ഇല്ലായിരുന്നു.... നമസ്കാരം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ചായയും ആയി സ്റ്റെയർ കയറി വരുന്ന ദിയയെ അവൻ കണ്ടത്.....

അവൻ അപ്പൊ തന്നെ മുറിയിൽ ചെന്നു ഡോറിന് പിന്നിൽ മറഞ്ഞു നിന്നു..... ദിയ മുറിയിൽ കയറിയതും ഷാൻ അവളെ വയറിൽ കൂടി വട്ടം പിടിച്ചതും അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കപ്പ് താഴേക്ക് വീണു ഉടഞ്ഞു..... ഷാൻ ആണെന്ന് മനസ്സിൽ ആയതും അവൾ ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ട് അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി.....!

"എന്താ ഈ കാണിച്ചെ.....ഞാൻ അങ്ങ് പേടിച്ചു....."

"നിന്നെ പിടിക്കാൻ ഞാൻ അല്ലാതെ വേറെ ആരും ഇവിടെ ഇല്ലെന്ന് നിനക്ക് അറിഞ്ഞുടെ....."

"അയ്യടാ..... എന്നെ പിടിക്കാൻ ഉള്ള അവകാശം ഒന്നും ഞാൻ ആർക്കും കൊടുത്തിട്ടില്ല.....എന്നെ വിട്ടേ....."

"നിന്നെ പിടിക്കാൻ ഉള്ള അവകാശം ഇപ്പൊ എനിക്ക് മാത്രം ആണ്.... "

അവളുടെ പിൻകഴുത്തിൽ മുഖം അമർത്തി കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു......!

"ദേ ഷാൻ കളിക്കല്ലേ....."

അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ കഴുത്തിൽ അമർന്നതും അവൾ ഷോക്ക് അടിച്ച പോലെ കുതറി മാറാൻ ശ്രമിച്ചു.....

"ഷാൻ പ്ലീസ്..... എന്നെ വിട്....."

അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക് ഗൗരവം കൂടിയതും ഷാൻ അവളെ തന്റെ കയ്കളിൽ നിന്നും മോചിപ്പിച്ചു..... അവനെയും തുറിച്ചു നോക്കി അവൾ മുറി വിട്ടിറങ്ങിയതും ഷാനു അവളെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് കാൽ എടുത്തു വെച്ചതും ഉടഞ്ഞ ഗ്ലാസ് കഷ്ണം അവന്റെ കാലിൽ തുളച്ചു കയറി......

"ആ.... ഹ്....."

എന്ന അലർച്ച കേട്ടതും ദിയ മുറിയിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു വന്നു..... അവന്റെ കാലുകളിൽ നിന്നും രക്തം ഒലിക്കുന്നത് കണ്ടതും അവൾ അവനരികിൽ ഓടി അവിടെ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു......

"അയ്യോ.... ഷാൻ....."

അവൾ വെപ്രാളത്തോടെ അവന്റെ കാൽ എടുത്തു തന്റെ മടിയിൽ വെച്ചു..... ഊതി കൊണ്ട് പതിയെ ഗ്ലാസ് കഷ്ണം വലിച്ചൂരിയതും അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു..... അവൾ ഒന്ന് തൊട്ടപ്പോൾ തന്നെ വേദന എല്ലാം നീങ്ങിയത് പോലെ......!!

"വാ ഇവിടെ ഇരിക്ക്....."

അവനെ പിടിച്ചു ബെഡിൽ ഇരുത്തി ഫസ്റ്റ് എയ്ഡ് ബോക്സ് എടുത്തു കൊണ്ട് വന്ന് ബ്ലഡ് തുടച്ചു..... അവൻ അപ്പോഴും കൗതുകത്തോടെ അവളുടെ പ്രവർത്തികൾ നോക്കി കാണുക ആയിരുന്നു.....

കാൽ ഒക്കെ കെട്ടി വെച്ച് റൂമും ക്‌ളീൻ ചെയ്ത് അവൾ പോയതും ഷാൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഇരുന്നു.... അവളുടെ സാമിപ്യം അന്ന് മുഴുവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.....അവന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ട് പിടിച്ചു ബാത്‌റൂമിൽ കൊണ്ട് പോവാനും ഫുഡ്‌ എടുത്തു മുറിയിൽ കൊണ്ട് വന്ന് കൂടെ ഇരുന്നു കഴിപ്പിക്കാനും എല്ലാം.....!

"ഇന്ന് മനുനെ യാത്ര ആക്കാൻ പോണം.... ഈ കാലും വെച്ച് എങ്ങനെയാ ഞാൻ....."

"ഈ കാലും വെച്ച് പോയാൽ ബ്രേക്ക്‌ ഇടാൻ വേറെ കാല് വാടകക്ക് എടുക്കേണ്ടി വരും..... ഞാൻ മനാഫ്ക്കയെ വിളിച്ചു പറയാട്ടോ ആള് ഇവിടെ റൊമാൻസിക്കാൻ വന്നതിന്റെ ഭവിഷത് അനുഭവിക്കാണെന്ന്....."

"പോടീ......"

"ഇപ്പൊ മനസ്സിൽ ആയോ വേണ്ടാത്ത പണിക്ക് നിക്കരുത് എന്ന്......"

അത് കൊണ്ട് നിന്റെ സാമിപ്യം ഇന്ന് മുഴുവനും എനിക്ക് കിട്ടിയല്ലോ..... അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ ചിന്തിച്ചു......!

നൈറ്റ്‌ അവൾ മുറിയിലേക്ക് വരുന്നത് കണ്ടതും ഷാൻ ബെഡിൽ വന്നിരുന്നു.....അവളെ കാണാത്ത പോലെ കാൽ തടവി കൊണ്ടിരുന്നതും ദിയ അവനെ ദയനീയമായി നോക്കി......

"ഇപ്പോഴും പൈൻ ഉണ്ടോ ഷാൻ....."

"എനിക്ക് തോന്നുന്നത് അവിടെ ഗ്ലാസ് പീസ് ഇനിയും ഉണ്ടെന്നാ.....കുത്തി തറക്കുന്ന വേദനയാണ്....."

"ഞാൻ മുഴുവനും എടുത്തതാ.....ഒന്ന് ഉറങ്ങി എണീക്കുമ്പോഴേക്കും പൈൻ ഒക്കെ പോവും..... ഷാൻ കിടന്നോ ഞാൻ തടവി തരാം....."

അവൾ അവനരികിൽ ഇരുന്നു കാൽ എടുത്തു മടിയിൽ വെച്ച് ഉഴിയാൻ തുടങ്ങിയതും അവൻ ഉറക്കം വന്ന പോലെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു..... അവനെ പുതച്ചു കൊടുത്തു തലയിൽ ഒന്ന് തലോടി അവൾ തറയിൽ ചെന്ന് കിടന്നതും അവൻ ഒരു ചിരിയോടെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു......!

നിന്റെ മനസിനേറ്റ മുറിവുകൾ കാരണം നീ എന്നെ അകറ്റി നിർത്തിയേക്കാം.... പക്ഷെ നിന്റെ മനസ്സിൽ എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിന് ഒരു കുറവും വന്നിട്ടില്ല....

രണ്ട് ദിവസം അങ്ങനെ അവൻ അവളുടെ സഹതാപം പിടിച്ചു പറ്റി.....

         °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"കെട്ടിയോൻ പോയ വിഷമത്തിൽ ആവും അല്ലേ....."

ദിയ ഷഹാനയെ കോൾ ചെയ്തു ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടതും അവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....

"വിഷമം ഇല്ലാതില്ല....മനാഫ്ക്കാടെ പെങ്ങളെ കല്യാണം ഏതാണ്ട് ഉറച്ചു..... അത് കൊണ്ട്  രണ്ട് മാസം കൊണ്ട് തിരികെ വരും..... ആ ഒരു ആശ്വാസം ഉണ്ട്......പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് വിടാനും ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല....."

"നീ എന്താ മനാഫ്ക്കയെ അവിടെ കെട്ടി ഇടാൻ ഉള്ള ഉദ്ദേശം ആണോ......?!!"

"അതൊന്നും അല്ല....മനാഫ്ക്കാടെ ബോസ് സമീൻ സർ അല്ലേ..... അപ്പൊ നിന്നെ കൊണ്ട് പറയിച്ചു നാട്ടിൽ തന്നെ ഏതെങ്കിലും സ്ഥാപനത്തിൽ ജോലി വാങ്ങി കൊടുക്കാം എന്ന് കരുതി......"

"ഓഹ് അവിടെയും നമ്മൾ വേണം......"

"എനിക്ക് വേണ്ടി അല്ലേടി.....നീ പറഞ്ഞാൽ സർ എന്തും അനുസരിക്കും എന്ന് എനിക്കറിയാം......"

"അതിന് എന്റെ ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല...മനാഫ്ക്കാ പറഞ്ഞാൽ തന്നെ സർ അനുസരിക്കും......"

"പക്ഷെ ആള് പറയില്ല..... അതാ കുഴപ്പം....."

"അതൊക്കെ നമുക്ക് പറയിക്കാന്നെ..... നിന്റെ കുഞ് എവിടെ.....?!!"

"ആള് നല്ല ഉറക്കം ആണ്..... ഇപ്പൊ മനാഫ്ക്കാ വീഡിയോ കോൾ ചെയ്തേ ഉള്ളൂ.....ഉറങ്ങുന്ന കുഞിൻറെ നേരെ ഫോൺ പിടിച്ചാ മൂപ്പർക്ക് കാണിച്ചു കൊടുത്തത്....."

"മ്മ്.... നമ്മൾ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ ഒരു ദിവസം കാണാതിരിക്കുന്നതിന്റെ വിഷമം അത് ഒന്ന് വേറെ തന്നെയാ....."

"നീയും ഒത്തിരി അനുഭവിച്ചു അല്ലേ....."

"മ്മ്..... അത് കൊണ്ടാവും ഒരിക്കൽ കൂടി ആരെയും വിട്ട് പോവാൻ എനിക്ക് തോന്നാത്തത്......"

"അതിന് നിന്നെ ഇനി ഷാനുക്കാ വിട്ടിട്ട് വേണ്ടേ.... പ്ലാൻ എല്ലാം എന്നോട് മനാഫ്ക്കാ പറഞ്ഞു......"

"മൂപ്പരെ ഉപദേശം കേട്ട് ആള് ആകെ മാറിയിട്ടുണ്ട്..... എത്രത്തോളം പോവും എന്ന് നോക്കട്ടെ,...."

"എന്തിനാടി ആ പാവത്തിനെ......"

"അതിലും ഒരു സുഖം ഉണ്ട്.......ആ സ്നേഹം കാണുമ്പോ ഞാൻ ആണ് ഈ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യവതി എന്ന് വരെ തോന്നിപ്പോവാ......"

അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു......!

അവനെ ഇട്ട് വട്ട് കളിപ്പിക്കുന്നത് ഓർത്തു അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഏതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ നിന്നു..... കുറച് വിഷമിക്കട്ടെ..... കൂടെ ഉള്ളപ്പോൾ തരാത്ത കെയർ ഒക്കെ ഇനി പിന്നാലെ നടന്ന് തരട്ടെ.....!!

"ദിയ നീ പോയി റെഡി ആയി വാ.... നമുക്ക് നിന്റെ വീട്ടിൽ ഒക്കെ ഒന്ന് പോവാം....."

ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് കഴിക്കുമ്പോ ആണ് ഷാൻ ദിയയെ നോക്കി പറഞ്ഞത്..... അത് കേട്ടതും അവൾ അന്തം വിട്ട് കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി.....

ഉപ്പയും ഉമ്മയും പരസ്പരം നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.....

"കേട്ടില്ലേ മോളെ,,,,, പോയി റെഡി ആയി വാ....."

ഉമ്മ കൂടി പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അവൾ വെളിവ് വന്ന പോലെ ഷാനുവിൽ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റിയത്......അവൾ തലയാട്ടി കൊണ്ട് മുറിയിൽ ചെന്ന് ഡ്രെസ്സ് എടുത്തു ബെഡിൽ ഇട്ടു......

"എന്താ ഒരു സ്നേഹം,,,,,അഭിനയം ആണോ ഒറിജിനൽ ആണോ..... ആർക്കറിയാം.... "

"ഒറിജിനൽ തന്നെയാ....."

അത് കേട്ടതും അവൾ ഷാനുനെ നോക്കി ഒന്ന് ഇളിച്ചു.....

"ഷാൻ ഒന്ന് ഇറങ്ങിക്കെ ഞാൻ ഈ ഡ്രസ്സ്‌ ഒന്ന് ചേഞ്ച്‌ ചെയ്യട്ടെ......"

"നീ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തോ ഞാൻ ഇവിടെ ഇരുന്നോളാം....."

അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബെഡിലായി വന്നിരുന്നതും ദിയ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി ഡ്രെസും എടുത്തു ബാത്‌റൂമിൽ കയറി.....

ഇറങ്ങുമ്പോ അവൻ ബൈക്ക് എടുക്കുന്നത് കണ്ടതും അവൾ തൊട്ടടുത്തുള്ള കാർ നോക്കി.....

"ഇതിന് തകരാർ ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.... ഞാൻ ഇതിലെ വരുന്നുള്ളൂ....."

"ഹനു പറഞ്ഞ പോലെ നമ്മൾ തമ്മിൽ ഉള്ള കെമിസ്ട്രി വർക്ക്‌ ആവണം എങ്കിൽ ബൈക്ക് തന്നാ നല്ലത്....."

"ആ പൂതി മനസ്സിൽ വെച്ചേക്ക്......"

"നീ ഒന്നിനും സമ്മതിക്കുന്നില്ല മുട്ടി ഉരുമ്മി ഇരുന്നിട്ട് എങ്കിലും ഞാൻ എന്റെ ആഗ്രഹം നിറവേറ്റട്ടെ......"

അവൻ അവളെ ഉഴിഞ്ഞു നോക്കി പറഞ്ഞതും അവൾ കയ്യും കെട്ടി നിന്നു അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി.....!!

"എന്താ മോനെ....."

"ഒന്നുല്ല ഉപ്പ.... ഇവൾ അന്ന് ബൈക്കിൽ നിന്ന് വീണത് കൊണ്ട് ഇതിൽ കേറാൻ പേടിയാണെന്ന്......"

"പേടിക്കാൻ ഒന്നുല്ല മോളെ.... അവനെ പിടിച്ചാൽ മതി....."

"ശരിയാ....."

അവൻ കണ്ണിറുക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!

"ഓവർ ആക്കണ്ട....."

എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ ഇത്തിരി അകലം പാലിച്ചിരുന്നു ഉപ്പയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.... അവളുടെ കയ് തോളിൽ പതിഞ്ഞതും മിററിൽ കൂടി അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു......!

"എന്താ.....?!!"

വഴിയരികിൽ നിർത്തിയതും അവൾ ചോദിച്ചു......!

"ആലി മോൾക്ക് സ്വീറ്റ്സ് വാങ്ങണ്ടെ....."

"എങ്കിൽ കാശ് താ ഞാൻ വാങ്ങാം....."

"ഹ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് പോയി വാങ്ങാന്നെ നീ വാ....."

അന്ന് ഇവിടെ നിർത്തിയതും തന്നെ ഒന്ന് മൈൻഡ് പോലും ചെയ്യാതെ തനിയെ വിട്ടതും എല്ലാം ഓർത്തു അവനെ തുറിച്ചു നോക്കിയതും അവൻ അത് മനസ്സിൽ ആയ പോലെ അവളെ തോളിൽ കയ്യിട്ടു തന്നോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു.....!

അന്ന് മിണ്ടാതെ ഒരിടത് ഇരുന്നവൻ ആണ് ഇന്ന് കിച്ചണിൽ പോലും സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ കയറി ഇറങ്ങി എല്ലാരോടും നല്ല കമ്പനിയായി സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ട് അവൾ വായും പൊളിച്ചു നിന്നു.....

"ഇപ്പോഴാ ഈ ഉമ്മാക്ക് സമാദാനം ആയത്.... എന്റെ മോളെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ ആയത് ഓർത്തു പടച്ചോനോട് കരഞ്ഞു പറയാത്ത ദിവസങ്ങൾ ഇല്ല....."

അതിനവൾ ആലി മോളെ കൂടെ കളിക്കുന്ന ഷാനുനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......!

"പോട്ടെ ഉമ്മ.... പിന്നെ ഒരിക്കൽ വരാം....."

ഷാൻ യാത്ര പറയുന്നത് കേട്ടതും ദിയ അവൻ കാണാതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....

"പോട്ടെ മോളെ...."

ആലി മോളെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും മോളും തിരിച്ചു അവന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ചു.....!

"എന്താ ഒരു അഭിനയം,,,,,ഇത് ഇത്തിരി ഓവറാട്ടോ....."

ബൈക്കിൽ കേറി കൊണ്ട് ദിയ പറഞ്ഞതും ഷാൻ അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.....

"ഞാൻ ഒറിജിനൽ ഇങ്ങനെ തന്നെയാ....."

"എന്നിട്ടാണോ അന്ന് പൂച്ചയെ പോലെ ഇരുന്നത്.... ഇന്ന് എന്തായിരുന്നു പെർഫോമൻസ്..... എന്നെ ഇമ്പ്രെസ്സ് ചെയ്യാം എന്ന് കരുതി ആവും....."

"എന്തെ ഇമ്പ്രെസ്സ് ആവും എന്ന് കരുതി നിനക്ക് പേടി ഉണ്ടോ.....?!!"

"എനിക്ക് എന്നെ നല്ല വിശ്വാസം ആണ്...."

"ആയിക്കോട്ടെ....."

അവൻ ബൈക്ക് എടുത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....ബൈക്ക് റൂട്ട് മാറിയത് കണ്ട് അവൾ എങ്ങോട്ടാണെന്ന് ചോദിച്ചെങ്കിലും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല......

"ഇറങ്......"

"ഇവിടെ എന്താ......?!!"

"ഈ കടൽ തീരത്ത് കൂടി അതിലെ തിരക്കളെ നോക്കി നിന്റെ കയ്യും പിടിച്ച് എനിക്ക് നടക്കണം......"

"പഴയ കാമുകിയെ കിട്ടുമോന്ന് നോക്ക്......"

അതെന്തോ അവനെ വല്ലാതെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു.....!

ദേഷ്യത്തോടെ അവൻ ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തതും ദിയ കീ തിരിച്ചു അത് ഓഫ് ചെയ്തു......!!

"എനിക്ക് ഷാനുൻറെ കയ്യും പിടിച്ചു  ഇവിടെ ഒക്കെ നടക്കണം......"

അത് കേട്ടതും അവന്റെ ദേഷ്യം എല്ലാം അലിഞ്ഞില്ലാതായ പോലെ....അവളുടെ കയ്യിൽ കയ് കോർത്തു പിടിച്ചു അവിടെ ഒക്കെ നടന്നു.....!

"നമുക്ക് ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചാലോ....."

ഷാൻ ചോദിച്ചതും അവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....

"പഴയതൊക്കെ ഓർത്തെടുത്തു പ്രതികാരം ചെയ്യുന്ന പോലെ ആണല്ലോ ഷാനുൻറെ ഓരോ കാര്യങ്ങളും....."

"മ്മ്.....നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചിടത് നിന്ന് എനിക്ക് നിന്നെ സ്നേഹിക്കണം....."

"അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ഞാൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വേദനിച്ചത് എവിടെ ആണെന്ന് അറിയോ ഷാനുന്....."

അവൻ ഉത്തരം പറയാൻ ആവാതെ അവളെ നോക്കി.....

"നമ്മുടെ ബെഡ്‌റൂമിൽ.....ഞാൻ കരഞ്ഞു തീർക്കാത്ത ദിവസങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടില്ല അവിടെ... ഇപ്പോഴും അവിടെ കിടക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും എന്റെ ഓർമകളിൽ ആ ദിവസങ്ങൾ ഒക്കെ കടന്നു വരാറുണ്ട്....."

ഷാൻ അപ്പോഴും മൗനമായി നിന്നു.....!

കടൽ തിരകളെ നോക്കി അവൾ ഒത്തിരി നേരം മൗനമായി നിന്നു..... വിഷമത്തോടെ അവനും......!

"നിന്നെ എത്ര സ്നേഹിച്ചാലും  ഞാൻ വേദനിപ്പിച്ചതിന് പകരം ആവില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം..... പക്ഷെ എന്റെ വേദനകൾ ഇന്നും എന്റെ ഈ നെഞ്ചിൽ തന്നെ ഉണ്ട്.....ആ വേദനകൾ മറക്കാൻ എനിക്ക് നിൻറെ സ്നേഹം വേണം....."

"ഷാൻ പറഞ്ഞ പോലെ നമ്മൾ ഇതിനെ പറ്റി തന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും സംസാരിച്ചിട്ട് ഒരു കാര്യവും ഇല്ല.... വീണ്ടും വേദനിക്കും എന്നല്ലാതെ......!അതൊക്കെ വിട്..... ഷാനുൻറെ ഫ്യുറ്റർ പ്ലാൻ എന്താ.....?!!"

"നിന്റെ പ്ലാൻ എന്താ......?!!"

"എനിക്കെന്ത് പ്ലാൻ..... മദ്രാസിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു പോണം..... അതും നാളെ തന്നെ....."

"നാളെയോ..... അതെന്താ പെട്ടെന്ന്....."

"നമ്മുടെ നിക്കാഹ് നടക്കുന്നതിന്റെ മുന്നേ ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ഞാൻ പോവും എന്ന്....."

"പക്ഷെ ദിയ..... എന്റെ ഉപ്പയും ഉമ്മയും..... അവരോടൊക്കെ എന്ത് പറയും......"

"അതിനാണോ ഷാനുന് പ്രയാസം....."

ഷാൻ കുറ്റബോധത്തോടെ തലയും താഴ്ത്തി നിന്നു......!

"ഷാൻ എന്റെ കൂടെ വരുന്നോ.....മോനുൻറെ സർജറി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു.....ഷാനുന് അവനെ കാണണ്ടേ....."

"മ്മ്....."

അവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ മൂളി..... ഒരു നിമിഷം അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക് മുന്നിൽ പതറി..... അവിടന്ന് ഒരു മടങ്ങി വരവുണ്ടെങ്കിൽ നീയും എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും.....

ഐസ് ക്രീം ഒക്കെ കഴിച്ചു ഹാപ്പി ആയാണ് രണ്ട് പേരും തിരികെ വന്നത്...... അവരുടെ സന്തോഷം കണ്ട് ഉമ്മയും ഉപ്പയും ആശ്വസിച്ചു.....

"ഞങ്ങൾ നാളെ മദ്രാസിലേക്ക് പോന്നുണ്ട്..... മോനുനെ കാണുകയും ചെയ്യാം പിന്നെ......"

"ഹണിമൂൺ എന്നല്ലേ....."

ഉപ്പ ഒരു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചതും അവൻ ദിയയെ നോക്കി..... ആ വാക്കുകൾ കേൾക്കാൻ അവന്റെ മനസിന്‌ ബലമില്ലാത്ത പോലെ......!

"ഞാൻ താമസിച്ച പ്ലേസ് ഒക്കെ ഷാനുന് കാണണം എന്ന്....."

ദിയ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അവന് ആശ്വാസം ആയത്......

"നിങ്ങൾ പോവുന്ന കാര്യം ഓർക്കുമ്പോ സന്തോഷം ഒക്കെ തന്നെയാ..... പക്ഷെ ഈ വീട്ടിൽ ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ദിവസങ്ങൾ കഴിച്ചു കൂട്ടേണ്ടി വരും അതോർക്കുമ്പോഴാ......"

"എങ്കിൽ നിങ്ങളും ഞങ്ങളെ കൂടെ വന്നോളൂ......"

ഷാൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് ദിയയെ നോക്കി.....

"അല്ലേ ഷാൻ....."

അവൾ ചോദിച്ചതും അവൻ വെളിവില്ലാത്തവനെ പോലെ തലയാട്ടി.....

"ആ..... അതേ......"

"ഞങ്ങൾക്കും മോനുനെ ഒന്ന് കാണണം എന്നുണ്ട്...... ഒരു കൊച്ച് മോനെ കിട്ടാണെങ്കിൽ അവനെ പോലെ വേണം എന്ന് ഇന്നലെ കൂടി നിങ്ങളെ ഉപ്പച്ചി എന്നോട് പറഞ്ഞതാ....."

ഷാൻ ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കിയെങ്കിലും അവൾ അതൊന്നും കേൾക്കാത്ത പോലെ എങ്ങോട്ടോ നോക്കി നിന്നു......!

മദ്രാസിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ ഉമ്മയും ഉപ്പയും കൂടെ ഉള്ള ധൈര്യത്തിൽ ഷാൻ ദിയയോട് കൂടുതൽ അടുപ്പം കാണിച്ചു..... അവൾ ആണെങ്കിൽ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി......!

"നൈസ് പ്ലേസ് നമുക്ക് സെൽഫി എടുക്കാം....."

ഷാൻ അവളെയും കൊണ്ട് മാറി നിന്ന് സെൽഫി എടുക്കാൻ തുടങ്ങി......അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ടും മുഖത്തോട് മുഖം അടുപ്പിച്ചു കൊണ്ടുമൊക്കെ ക്യാം ഓൺ ചെയ്യുമ്പോ അവൾ ദയനീയമായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊടുത്തു......!

ഫ്ലാറ്റിൽ എത്തിയതും സമീൻ ആണ് ഡോർ തുറന്നത്......

"ഹ എല്ലാരും ഉണ്ടല്ലോ....."

"ഉണ്ട്..... മോനു എവിടെ.....?!!അവനെ കാണാൻ വേണ്ടി വന്നവരാ ഇവരൊക്കെ..... കുറച്ച് ദിവസം കൊണ്ട് അവൻ എല്ലാരും ആയി നല്ല കമ്പനി ആയിരുന്നല്ലോ....."

"മോൻ മുറിയിൽ ഉണ്ട്..... നിങ്ങൾ വാ......"

അവരെയും കൊണ്ട് സമീൻ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നതും ദിയ അവനരികിൽ ചെന്നിരുന്നു.....

"മോനു ദേ മമ്മ വന്നു....."

"ഹായ് മമ്മ....."

അവൻ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച് ഇരുന്നു.....

"ഇപ്പൊ എങ്ങനെ ഉണ്ട് മോന്......"

"ഇപ്പൊ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.....ചെറിയ സർജറി ആയിരുന്നു അതും കീ ഹോൾ ആയത് കൊണ്ട് വലിയ പ്രോബ്ലം ഒന്നും ഇല്ല....."

"ഇപ്പൊ മോൻ ഓകെ അല്ലേ....."

"ഓകെ ആണ് മമ്മ....."

സെർവെൻറ് ജ്യൂസും ആയി വന്നപ്പോ ആണ് അവൾ അവന്റെ മമ്മിയെ കുറിച്ച് ഓർത്തത്......

"മോളെ കല്യാണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ വീണ്ടും കാണും എന്ന് കരുതിയില്ല....."

"അങ്ങനെ നിങ്ങളെ ഒക്കെ കാണാതിരിക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റോ....."

അവൾ പറഞ്ഞതും ഷാൻ വിഷമത്തോടെ അവളെ നോക്കി.....

"മോന് ഉപ്പൂപ്പ എന്തൊക്കെയാ ഈ കൊണ്ട് വന്നിരിക്കുന്നെ എന്ന് നോക്കിയേ....."

"ഹായ് ടോയ്‌സ്....."

അവൻ അത് കയ്യിൽ ആക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....

"ഇവിടെ മുഴുവൻ ഇവന്റെ ടോയ്‌സ് ആണ്..... എന്തിനാ ഇതൊക്കെ....."

"ഇതൊക്കെ അല്ലേ കുഞ്ഞുങ്ങളെ സന്തോഷം....."

"ശരിയാ.... ഇപ്പൊ തന്നെ കണ്ടില്ലേ....."

അതും വെച്ചുള്ള മോനുൻറെ കളി നോക്കി സമീൻ പറഞ്ഞതും അവരൊക്കെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു......

"സർ.....മോനുൻറെ മമ്മി......?!!"

"സൈം......"

അവൾ ചോദിച്ചു തീരുന്നതിനു മുന്നേ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും അവരുടെ വിളി കേട്ട് ദിയ അങ്ങോട്ട് നോക്കി.....

"ഓഫിസിൽ നിന്ന് വന്ന് ഫ്രഷ് ആവാൻ കേറിയതാ..... എന്തെങ്കിലും മറന്നു കാണും..... ഓഫിസ് കാര്യത്തിന് കൊടുക്കുന്ന ശ്രദ്ധ സ്വന്തം കാര്യത്തിൽ ഇല്ല...."

എന്നും പറഞ്ഞു സമീൻ പോയതും ദിയയും ഷാനുവും പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ചു.....

"നിങ്ങൾ വരൂ..... മുറി റെഡി ആയിട്ടുണ്ട്....."

"ഉപ്പയും ഉമ്മയും ചെന്ന് ഫ്രഷ് ആയിക്കോളൂ..... ഞങ്ങൾ ഇത്തിരി നേരം കൂടി ഇവന്റെ അടുത്ത് ഇരിക്കട്ടെ....."

ദിയ പറഞ്ഞതും അവർ ബാഗും എടുത്തു മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.....!

"ഷാനുപ്പാ..... ഷാനുപ്പാടെ കഥയിലെ നായകൻ ആരാന്ന് ഇപ്പൊ അറിയോ....."

മോനു കളി നിർത്തി ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടതും ഷാൻ അവനരികിൽ ഇരുന്നു.....

"അറിയാം..... ഈ ഞാൻ തന്നെയാ നായകൻ....."

"അപ്പൊ ഡാഡിയോ.....?!!"

അത് കേട്ടതും ദിയ അവനെ ഒന്ന് നോക്കി..... ഇവൻ കാണുന്ന പോലെ അല്ലല്ലോ എല്ലാം മനസ്സിൽ ആയിട്ടുണ്ട്.....!ഷാൻ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിന്തിച്ചു.....

"നിന്റെ ഡാഡി ദൈവം ആണ്......അങ്ങനെ കാണാനാ എനിക്കിഷ്ടം..... കാരണം നിന്റെ ഈ മമ്മയെ എനിക്ക് തിരിച്ചു കിട്ടിയത് ആ ദൈവം കാരണം ആണ്......"

അവൻ വിഷമത്തോടെ പറയുന്നത് കേട്ടതും ദിയ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......!

"മോനുൻറെ കൂടെ എന്നും മമ്മയും ഷാനുപ്പയും ഉണ്ടാവോ......"

"മോനു അന്ന് മമ്മയുടെ കൂടെ താമസിച്ച വീടില്ലേ അവിടെക്ക് പോവണ്ടേ....."

സമീൻ അവനരികിൽ വന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും മോനു ദിയയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.....!

"എങ്കിൽ ഞാനും കൂടെ വന്നോട്ടെ....."

"അതിനെന്താ മോന് എപ്പോൾ വേണേലും അങ്ങോട്ട് വരാം..... കൂടെ മോൻറെ മമ്മിയും ഡാഡിയും ഉണ്ടാവണം ....."

"മ്മ്....."

"ഹ.... ദിയ......"

ദിയ ഇരുന്നിടത് നിന്ന് എണീറ്റ് മോനുന്റെ മമ്മിയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു..... ഷാൻ ആണെങ്കിൽ വായും പൊളിച്ചു നിന്നതും ദിയ അവന്റെ കാലിന് ഒരു ചവിട്ട് കൊടുത്തു......

കാൽ മുട്ട് വരെ ഉള്ള ഡ്രെസ്സ് ആണ് വേഷം.....!

"നിന്നെ പറ്റി പറയാത്ത ഒരു ദിവസവും ഇവനുണ്ടായിട്ടില്ല.....നീ അങ്ങനെയാ മോനെ നോക്കിയത് എന്ന് എനിക്കറിയാം.....അത് കൊണ്ട് തന്നെ നിന്നെ ഒന്ന് കാണണം എന്ന് കരുതിയിരിക്കായിരുന്നു ഞാൻ......"

അവർ അതും പറഞ്ഞു ചെക്ക് ലീഫ് എടുത്തു എമൌണ്ട് എഴുതി സൈൻ ചെയ്തു അവൾക്ക് നീട്ടി.....!

"കുറഞ്ഞു പോയെങ്കിൽ പറയാം....."

അവൾ വിഷമത്തോടെ സമീനെ ഒന്ന് നോക്കി.....!

"റിനു എന്താ ഇത്.....?!!"

"കാശ്..... നമ്മുടെ മോനെ ഇവൾ അല്ലേ ഇത്രയും കാലം നോക്കിയത്....."

"ഞാൻ മോനുനെ നോക്കിയത് തിരിച്ചൊന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചല്ല.....അല്ലേലും ഇവനെ നോക്കാൻ ഞാൻ പ്രത്യേകസമയം ഒന്നും കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല..... ഇവൻ എന്റെ കൂടെ തന്നെ ആയിരുന്നു ഊണിലും ഉറക്കിലും എല്ലാം..... സർ അന്നേ എന്നോട് പറഞ്ഞതാ മോനെ നോക്കിയാൽ മതി അതിനുള്ള സാലറി തരാം എന്ന്..... എന്നിട്ടും ഞാൻ റെസ്റ്റോറന്റിൽ ജോലി ചെയ്തത് എനിക്ക് ജോലി ചെയ്തു കിട്ടുന്ന സാലറി മതി എന്നുള്ളത് കൊണ്ടാണ്..... ഇവനെ നോക്കാൻ എനിക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടായിട്ടില്ല..... പിന്നെന്തിനാ എനിക്ക് ഇവനെ നോക്കിയതിന് ഇത്രയും വലിയ കൂലി......"

"സോറി ദിയ......"

സമീൻ അവളോടായി പറഞ്ഞതും അവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി..... "

"എത്ര പണം കൊടുത്താലും കിട്ടാത്ത ഒന്നുണ്ട്..... സ്നേഹം..... അത് നിങ്ങൾ കൊടുക്കേണ്ടത് ഈ നിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ മകനാണ്...... ഇവനെ സ്നേഹിച്ചു ജീവിച്ചു നോക്ക്..... അപ്പൊ മനസ്സിൽ ആവും നിങ്ങൾ അവൾക്ക് കൊടുക്കേണ്ട പ്രതിഫലം എത്രയാണെന്ന്......"

അതും പറഞ്ഞു ഷാനുവും അവൾക്ക് പിന്നാലെ ഇറങ്ങി.....!

"നീ ഈ കാണിച്ചത് മോശം ആയിപ്പോയി....."

"സോറി സൈം..... നമ്മുടെ മോനെ പൊന്ന് പോലെ നോക്കിയതിന് അവൾക്ക് പിന്നെ ഞാൻ എന്താ കൊടുക്കേണ്ടത്....."

"ഒന്നും വേണ്ട..... ആ പാവത്തിന് നല്ലോരു ജീവിതം കിട്ടാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചാൽ മാത്രം മതി..... ഒരിക്കൽ ഒരുപാട് വേദനിച്ചാ അവൾ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയത്..... അത് ഒരു പക്ഷെ നമ്മുടെ കുഞിന് വേണ്ടി പടച്ചോൻ തന്നെയാവും അവളെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആക്കി തീർത്തത്..... ഇപ്പൊ അവൾക്ക് ആ ജീവിതം തന്നെ വീണ്ടും തിരിച്ചു കിട്ടിയിരിക്കുകയാണ്...."

"മ്മ്....."

"അത് പോലെ നമുക്ക് നമ്മുടെ ലൈഫ് തിരികെ തന്നതും അവൾ തന്നെയല്ലേ....."

"ശരിയാ.... അതിന് വേണ്ടി നമ്മുടെ മോൻ....."

"ഏയ്.... നമ്മുടെ മോൻ ഇപ്പൊ ഹാപ്പിയാ.... ആരെക്കാളും.... അവന് ഇപ്പൊ രണ്ട് മമ്മയും ഡാഡിയും ഉണ്ട്.... പിന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രം അറിയുന്ന ഗ്രാൻഡ്മായും ഗ്രാൻഡ്പായും....നമ്മുടെ മോനെ കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രമാ അവർ വന്നത്....."

"എനിക്കറിയാം സൈം..... നമ്മുടെ മോൻ ആ കാര്യത്തിൽ ഭാഗ്യവാൻ ആണ്....."

"മ്മ്....."

"ഞാൻ ദിയയോട് ചെന്ന് ഒരു സോറി പറയട്ടെ.... അവൾക്ക് നല്ലത് പോലെ വിഷമം ആയെന്ന് തോന്നുന്നു....."

"ഇപ്പോഴാ നീ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ച എന്റെ റിനു ആയത്....."

അവൾ സമീനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങി..... സമീനും ജീവിതം തിരിച്ചു കിട്ടിയ സന്തോഷത്തോടെ മോന്റെ അരികിൽ ചെന്നിരുന്നു.....!

"ദിയ....."

ബാൽക്കണിയിൽ വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുന്ന ദിയയ്ക്ക് അരികിൽ വന്ന് കൊണ്ട് റിനു വിളിച്ചതും അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....!

"സോറി ദിയ..... എന്റെ മകനെ നോക്കിയതിന് നിനക്ക് എന്ത് തന്നാലും അത് പകരം ആവില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം..... അത് കൊണ്ട് മാത്രമാ ഞാൻ......"

"അതൊന്നും കുഴപ്പം ഇല്ല..... എനിക്ക് ഒരേ ഒരു ആഗ്രഹം മാത്രേ ഉള്ളൂ.....മോനുന്റെ കൂടെ അവന്റെ മമ്മിയും ഡാഡിയും എന്നും ഉണ്ടാവണം എന്ന്......"

"ഉണ്ടാവും.....ഞങ്ങൾ വീണ്ടും ഒരുമിച്ചത് പോലും നിന്റെ കാരുണ്യം കൊണ്ടാവും..... ഇനി അങ്ങോട്ട് സൈമിന്റെയും മോന്റെയും കൂടെ ഹാപ്പി ആയി ജീവിക്കണം എന്ന ആഗ്രഹം മാത്രമേ ഇപ്പൊ എനിക്കുള്ളൂ....."

"എനിക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷം ആയി....."

"എങ്കിൽ വാ യാത്ര ചെയ്തു വന്നതല്ലേ വല്ലതും കഴിക്കാം....."

അവൾ ചിരിയോടെ അവർക്ക് പിന്നാലെ നടന്നു.....കളിയും ചിരിയും പങ്ക് വെച്ച് ആ ദിവസം മുഴുവനും അവർ അവിടെ കഴിച്ചു കൂട്ടി.....!

                °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഷാൻ...... ഞാൻ തന്നെയും കൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് വന്നത് എനിക്ക് തന്നോട് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട് അതിന് വേണ്ടി ആണ്......"

"മ്മ്.....എന്താണെങ്കിലും സാറിന് എന്നോട് പറയാം......."

"ദിയ,,,,, അവളെ പറ്റിയാ എനിക്ക് തന്നോട് പറയാൻ ഉള്ളത്......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ എന്തെന്ന പോലെ അവനെ നോക്കി......

"അവളെ ഷാൻ ഒരിക്കൽ വേദനിപ്പിച്ചതാണ്......വീണ്ടും നിങ്ങൾ ഒന്നായത് ആർക്കോ വേണ്ടി ആവരുത്...... അവളെ ഇനിയും സങ്കടപ്പെടുത്താതെ നോക്കണം....."

"ഹ്മ്മ്.....ഇനി അങ്ങോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിൽ അവൾ കൂടെ വേണം എന്ന് തന്നെയാ എന്റെ തീരുമാനം..... അവളെ വേദനിപ്പിച്ചതിന്റെ നൂറിരട്ടി എനിക്ക് അവളെ സ്നേഹിക്കണം.....അത് മാത്രമാ ഇപ്പൊ എന്റെ ആഗ്രഹം..... പക്ഷെ അവൾക്ക് ഇപ്പോ എന്നെ അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല അതാ എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ വിഷമം....."

"അവൾക്ക് ഷാനുനെ അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലെന്നൊ..... ഷാനുനെ അല്ലാതെ വേറെ ആരെയാ പിന്നെ അവൾക്ക് അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റുക......"

"അതൊക്കെ സാറിന്റെ തോന്നലാ....."

"അല്ല ഷാൻ.....ജീവിതം തകർന്നു എന്ന് തോന്നിയ സമയത്താണ് ദിയ ഞങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് കയറി വന്നത്.....ഇപ്പൊ കിട്ടിയ ജീവിതം അന്ന് തിരിച്ചു കിട്ടും എന്ന് ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചതുമല്ല..... അത് കൊണ്ട് എന്റെ മോനു വേണ്ടി അവളെ ഞാൻ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചതാ......"

അത് കേട്ടതും ഷാൻ നല്ലത് പോലെ ഞെട്ടി.....!

"അതിനെ പറ്റി ഒന്നും അവൾ എന്നോട്....."

"അത് പറയാൻ മാത്രം ഒന്നും ഇല്ല ഷാൻ..... അന്ന് അവൾ പറഞ്ഞത് ഒന്നിന് പകരം മറ്റൊന്നിനെ സ്വീകരിക്കാൻ തനിക്ക് പറ്റില്ലെന്നാ..... കാരണം അവളെ മനസ്സിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ച ആള് ഷാൻ ആണ്.... ഷാനുൻറെ മനസ്സിൽ മറ്റൊരു പെണ്ണാണെന്ന് അറിഞിട്ട് കൂടി എങ്ങനെ നിന്നെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റുന്നു എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ മനസ്സിൽ ആയിട്ടില്ല.....അവൾക്കെന്തായാലും ഷാനുൻറെ സ്ഥാനത്ത് മറ്റൊരാളെ സങ്കല്പിക്കാൻ പോലും ആവില്ലെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയി....."

അത് കേട്ടതും വേദനയോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....

"എന്റെ മോനെ അവൾ ഒരു അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് സ്നേഹിച്ചു...... അത് ഒന്നും തിരിച്ചു മോഹിച്ചല്ല..... അന്ന് മോനുന്റെ മമ്മയെ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ട് വരാൻ അവൾ ആവുന്നതും ശ്രമിച്ചതാണ്......എനിക്ക് മറ്റൊരു ഭാര്യയെ കിട്ടിയേക്കാം പക്ഷെ ഒരിക്കലും മോനുനെ എത്റ സ്നേഹിക്കുന്നവർ ആയാലും അവന്റെ മമ്മയുടെ സ്ഥാനത്ത് ആവില്ലെന്ന തിരിച്ചറിവും അവൾ എനിക്ക് തന്നു....."

"അവളെ മനസ്സിൽ ആക്കാൻ ഞാൻ വൈകിപ്പോയി.... ഒരിക്കലും അവളോടുള്ള വെറുപ്പ് കൊണ്ടല്ല എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും പറഞ്ഞു വിട്ടത്..... അവളോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാണ്.....അവൾ വേദനിക്കുന്നതോ മറ്റൊരാളുടേതായി കാണാനോ അന്നെനിക്ക് ആവില്ലായിരുന്നു...... അത് കൊണ്ട് മാത്രാ ഞാൻ അവളെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും അകറ്റിയത്....അന്നും മനസ് മുഴുവനും ദിയ ആയിരുന്നു..... എന്നിട്ടും സാഹചര്യം എനിക്ക് അവളെ സ്നേഹിക്കാൻ അവസരം തന്നില്ല..... പക്ഷെ ഇന്ന് എനിക്ക് വീണ്ടും ഒരു ചാൻസ് തന്നിരിക്കാ..... അവളെ സ്നേഹിച്ചും അവളെ സ്നേഹം അനുഭവിച്ചും എനിക്ക് ഈ ജന്മം മുഴുവനും അവളെ കൂടെ ജീവിക്കണം......"

"മ്മ്..... അവളെ ഒരിക്കലും സങ്കടപ്പെടുത്തരുത് ഷാൻ...... അവളെ പോലെ ഒരു പെണ്ണ് ഷാനുൻറെ ഭാഗ്യം തന്നെയാ......അവളെ പോലെ ഒരു പെണ്ണിനെ കിട്ടാൻ താൻ എന്തെങ്കിലും പുണ്യം ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവണം..... പ്രേമിച്ചു വിവാഹം ചെയ്യണം എന്നൊന്നും ഇല്ല.....ഭാര്യ ആയി വരുന്ന പെണ്ണ് സ്നേഹിക്കാൻ അറിയുന്നവൾ ആയാൽ മാത്രം മതി..... ഞാനും റിനുവും ഒക്കെ നാലഞ്ച് വർഷം പ്രേമിച്ച വിവാഹം ചെയ്തത്..... ഒരു വർഷം തികക്കുന്നതിനു മുന്നേ ഞങ്ങളെ ജീവിതത്തിൽ പൊരുത്തക്കേടുകൾ തുടങ്ങി...... അപ്പൊ തോന്നിയത് പ്രേമിച്ച പെണ്ണിനെ വിവാഹം ചെയ്ത കുഴപ്പം ആണെന്നാണ്......അറേഞ്ച്ഡ് മാരേജ് ആണെങ്കിൽ കരുതും പ്രേമിച്ച പെണ്ണിനെ ആണ് വിവാഹം ചെയ്തതെങ്കിൽ ഈ പ്രശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ലെന്ന്......പക്ഷെ അതൊന്നും അല്ല സത്യം,,,,,പരസ്പരം മനസ്സിൽ ആക്കി ജീവിക്കുമ്പോൾ ആണ് യഥാർത്ഥ ജീവിതം നമുക്ക് കിട്ടുന്നത്....."

"ശരിയാണ്....."

"ദിയയുടെ കാര്യത്തിൽ ഒരു കൺഫ്യൂഷനും വേണ്ട അവൾക്ക് ഷാനുനെ മനസ്സിൽ ആവും....."

"മ്മ്....."

ഷാൻ പുഞ്ചിരിയോടെ മൂളി.....!

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ദിയ രണ്ട് വർഷം കഴിച്ചു കൂട്ടിയ ഇടങ്ങൾ എല്ലാം ഷാൻ നോക്കി കണ്ടു.....!

അവരോടൊപ്പം മോനും എന്നും ഉണ്ടാവും.....ഇപ്പൊ ദിയയെക്കാൾ കാര്യം അവന് ഷാൻ ആണ്......

"ഇത് എന്തൊക്കെയാ രണ്ടും കാണിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നത്..... കണ്ടാൽ തൊന്നും ഷാനുന് മോന്റെ അതേ പ്രായം ആണെന്ന്......"

ദിയ ഷാനുൻറെ ഫോണിൽ അവരുടെ കളികൾ ഒക്കെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....

"അതിന് ഒരേ പ്രായം ഒന്നും ആവണ്ട.....അല്ല ഈ പറയുന്ന ആള് എന്നേക്കാൾ കഷ്ടം ആണല്ലോ അവനെ കാണുമ്പോൾ....."

എന്നും ചോദിച്ചു അവൻ അവൾക്കരികിൽ വന്നിരുന്നു.....അവൾ അപ്പോഴും ഫോണിൽ തന്നെയാണ് നോട്ടം.....

അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്നത് ഒന്നും അവൾ കാണുന്നില്ലായിരുന്നു.....

"നമുക്കും വേണ്ടേ ഇത് പോലെ ഒരു മോനോ മോളോ....."

പെട്ടെന്ന് അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും അവൾ ഒരു നിമിഷം സ്തംഭിച്ച പോലെ നിന്ന് അവനെ നോക്കി.....

"വേണോ.....?!!"

"വേണ്ടേ....."

അവൻ പ്രണയാർദ്രമായി പറഞ്ഞു.....!

"ഞാൻ ഒന്ന് ആലോചിക്കട്ടെ....."

"കേട്ടാൽ തൊന്നും ഞാൻ നിന്നോട് വല്ല ആറ്റംബോംബും ഉണ്ടാക്കാൻ ആണ് പറഞ്ഞതെന്ന്....."

"ഇത് അതിനേക്കാൾ റിസ്ക് ഉള്ള പണി ആണേ....."

"റിസ്ക് ഒക്കെ ഞാൻ എടുത്തോളാം....."

അവൻ അവളെ നോക്കി വശ്യമായി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും ദിയ ഗൗരവത്തിൽ അവനെ നോക്കി ഫോൺ കൊടുത്തു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി......!

ഇനി ഈ എന്നെ തന്നെ ആണോ ഇവൾ സമീനോട് അത്രക്ക് ഇഷ്ടം ആണെന്ന് പറഞ്ഞത്...... അതൊന്നും പ്രവർത്തിയിൽ കാണാൻ ഇല്ലല്ലോ..... ഷാൻ ആ ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു.......!!

"പോട്ടെടാ മോനൂസേ......"

ദിയ മോനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു അവന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ച് കൊണ്ട് യാത്ര പറഞ്ഞു.....

"ഷാനു.... പ്പാ......"

അവൻ വിളിച്ചതും ഷാൻ അവനെ പിരിയാൻ ഉള്ള വിഷമത്തോടെ അവനെ കയ്യിൽ എടുത്തു കവിളിലും നെറ്റിയിലും ഒക്കെ ഉമ്മ വെക്കുന്നത് കണ്ട് ദിയ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......!

അന്ന് ഞാൻ അവനെ കൊഞ്ചിക്കുന്നത് സഹിക്കാതെ നിന്നവൻ ആണ്......

ഒരു മോനോ മോളോ നമുക്കും വേണ്ടേ എന്ന ചോദ്യം അവളുടെ മനസിനെ കോരി തരിപ്പിക്കുന്ന പോലെ..... അതിന് താനും ഇന്ന് കൊതിക്കുന്നു......!

"ഇടക്കൊക്കെ മോനെയും കൊണ്ട് വരണം......"

"തീർച്ചയായും....."

അവന്റെ മമ്മയുടെയും ഡാഡിയുടെയും കൂടെ ചേർന്നു നിന്ന് യാത്ര പറയുന്ന മോനെ ദിയ ഒന്ന് കൂടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി......അവനെ വിട്ട് പിരിയാൻ നേരം മനസിൽ ഒരു നീറ്റൽ തന്നെയാണ്..... മമ്മ എന്ന അവന്റെ വിളി മാത്രം ആയിരുന്നു അവളുടെ കാതിൽ.....

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"എന്നെ കൂടാതെ ഹണിമൂൺ ഒക്കെ പോയി അല്ലേ..... ഇത് വലിയ ചതി ആയിപ്പോയി....."

ഹനു വന്നപാടെ ദിയയെയും ഷാനുനെയും നോക്കി നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു......

"ഞങ്ങൾ ഹണിമൂൺ പോയതൊന്നും അല്ല..... മോനുനെ കാണാൻ വേണ്ടി പോയതാ....."

"എന്നേം കൂടെ കൊണ്ട് പോവായിരുന്നില്ലേ....."

അവൾ പരിഭവത്തോടെ തന്നെ ഷാനുനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....

"അതിന് നീ വിഷമിക്കൊന്നും വേണ്ട......നീ മുന്നേ പറഞ്ഞ പോലെ നിന്റെ ഹണിമൂൺ അങ്ങ് വിദേശത്ത് തന്നെ ആയിക്കോട്ടെ എന്ന് കരുതി......"

"സത്യാണോ കാക്കു....."

"പിന്നല്ലാതെ..... പാരീസിലേക്കുള്ള പ്ലെയിൻ ടിക്കറ്റ് ആണ് ഇത്..... അതും ടു വീക്ക്..... ഒന്നും രണ്ടും ദിവസം ഒന്നും പോരെന്നല്ലെ നീ പറഞ്ഞത്....."

"ഞാൻ വിടുവായിത്തം പറയുന്നത് ഒക്കെ കാക്കു ഓർത്തു വെച്ചല്ലോ എനിക്ക് സന്തോഷം ആയി....."

"പക്ഷെ ഇത് ഓർത്തു വെച്ചത് നിന്റെ ബാബിയാ..... പാരീസ് സെലക്ട് ചെയ്തതും നിന്റെ ബാബിയാ..... ഇനി വല്ല പരാതിയും ഉണ്ടെങ്കിൽ ദാ അവിടെ പറഞ്ഞാൽ മതി......"

"എനിക്ക് ഒത്തിരി സന്തോഷം ആയി....."

അവൾ ദിയയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......!

"ഇതിന്റെ ഒന്നും ആവശ്യം ഇല്ലായിരുന്നു..... ഓൾറെഡി ഞാനും ഈ അടുത്ത് മാരേജ് കഴിഞ്ഞ എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടും അതിനെ ഒരു ട്രിപ്പ് പ്ലാൻ ചെയ്തായിരുന്നു....."

"ഒന്ന് പോ ഇജാസ്ക്കാ ഇങ്ങളെ ട്രിപ്പ് വല്ല ഡൽഹിയിലും ആവും.....അതാണെങ്കിൽ എനിക്ക് പരിചയം ഇല്ലാത്ത രണ്ടെണ്ണം കൂടെ.....ഇതാവുമ്പോ ബാബിയും കാക്കുവും കൂടെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ബോർ അടിക്കില്ല എനിക്ക് സംസാരിച്ചിരിക്കാൻ ആളുണ്ടല്ലോ....."

"അപ്പൊ നീ സംസാരിച്ചിരിക്കാൻ ആണോ അങ്ങോട്ട് പോന്നെ....."

ഇജാസ് ചോദിച്ചതും ഷനും ദിയയും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു.....!

"ഞങ്ങൾ ഇല്ല ഈ ട്രിപ്പിൽ....ഇത് നിങ്ങൾക്കുള്ളത് മാത്രമാ......"

"അതെന്താ....."

"ഞങ്ങൾക്ക് തത്കാലം അത്രക്ക് ആഗ്രഹം ഒന്നും ഇല്ല..... അത് മാത്രം അല്ല ഇവിടെ ഉമ്മയും ഉപ്പയും തനിച്ചല്ലേ....."

"അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ഞാനും ഇല്ല....."

"ഏയ് അത് പറ്റില്ല.... നിങ്ങൾ പോയിട്ട് സന്തോഷത്തോടെ തിരിച്ചു വരണം..... ഈ ചാൻസ് ഒന്നും പിന്നെ കിട്ടി എന്ന് വരില്ല....."

ഷാൻ വിഷമത്തോടെ ആണ് പറയുന്നത് എന്ന് അവൾക്ക് അറിയാം ആയിരുന്നു.....

"ഞങ്ങൾ തനിച്ചാണെന്ന് കരുതി നിങ്ങൾ രണ്ടാളും പോവാതിരിക്കേണ്ട..... ഞങ്ങൾക്ക് അതൊക്കെ ശീലമാ....."

"എങ്കിൽ പിന്നെ നമുക്ക് ഇവരേം കൂടി കൊണ്ട് പോവാം....."

ഹനുൻറെ വാശിക്ക് മുന്നിൽ അവർ സമ്മതിച്ചു.....

സന്തോഷത്തോടെ ഉള്ള ആ ട്രിപ്പ് അവർ ശരിക്കും ആസ്വദിച്ചു.....!

പകൽ മുഴുവനും അവിടെ ഒക്കെ ചുറ്റി കറങ്ങി മൂന്ന് മുറികളിൽ ആയി അവർ സെറ്റിൽഡ് ആയി.....

"ദിയ....."

ഷാൻ അവൾക്കരികിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് വിളിച്ചതും അവൾ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു......

"എന്താ ഷാൻ....."

"നമ്മൾ വന്നത് ഹണിമൂൺ അല്ലേ..... അത് നമുക്ക് ആഘോഷിക്കണ്ടേ....."

"ഷാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയി.....അത് നടക്കില്ല.... ഷാനുന് വേറെ എന്ത് വേണെങ്കിലും ആവശ്യപ്പെടാം....."

"മറ്റൊന്നും ഞാൻ ആവശ്യപ്പെടാതെ എന്റെ കാര്യങ്ങൾക്ക് ഒരു കുറവും വരാതെ തന്നെ നീ നോക്കി നടത്താറുണ്ട്.....പക്ഷെ എന്നെ മനസ്സിൽ ആക്കാൻ മാത്രം നിനക്ക് പറ്റുന്നില്ല..... അല്ല അങ്ങനെ പുറമെ നീ കാണിക്കുന്നു.....എന്നോടുള്ള പ്രതികാരം ആണെന്ന് എനിക്കറിയാം..... പക്ഷെ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും നിന്നെ അറിയാൻ ഞാൻ കൊതിക്കുന്നു....."

ദിയ ഒന്നും മിണ്ടാതെ എണീറ്റ് ഏതോ ചിന്തകളിൽ മുഴുകി നിന്നു......

അവളുടെ നിൽപ്പ് കണ്ടതും അവനും ഒന്നും മിണ്ടാൻ ആവാതെ വിഷമത്തോടെ ഇരുന്നു.....!!

"ബാബി.... വാ....."

സ്വിമ്മിംഗ് പൂളിൽ കിടന്ന് ഹനു ദിയയെ വിളിച്ചതും അവൾ അതിൽ ഇറങ്ങാതെ ഉമ്മയ്ക്കും ഉപ്പയ്ക്കും അരികിൽ നിന്നു.....

"മോളും കൂടെ ചെല്ല്....."

"ഏയ് എനിക്ക് നീന്താൻ ഒന്നും അറീല....."

"ഇതിൽ ഇറങ്ങാൻ നീന്താൻ ഒന്നും അറിയണ്ട.....നിക്കാൻ പാകത്തിനെ വെള്ളം ഉള്ളൂ....."

ഇറങ്ങണോ..... ഏയ് വേണ്ട.... അവൾ ചിന്തയോടെ നിന്നു..... ഷാനുനെ ഒന്ന് നോക്കിയതും അവനും പ്രതീക്ഷയോടെ അവളെ നോക്കുന്നുണ്ട്......

അവൾ ഷാനുനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നതും ഹനു അവളെ കാലിൽ പിടിച്ചു ഒരു വലി ആയിരുന്നു..... അവൾ ആ വെള്ളത്തിലേക്ക് വീണതും ആദ്യം ഞാൻ തീർന്നെന്ന് ചിന്തിച്ചു താഴേക്ക് പോയി..... ഹനു പറഞ്ഞത് ഓർത്തതും അവൾ അതിൽ ചവിട്ടി നിന്ന് ഹനുനെ ഒന്ന് നോക്കി.....ഉമ്മയും ഉപ്പയും ഹനുവും ഇജുവും ഷാനുവും  എല്ലാം ഒരു പോലെ ചിരിക്കുന്നത് കണ്ട് അവളുടെ ദേഷ്യം എല്ലാം ആ ചിരിയിൽ അലിഞ്ഞില്ലാതായി.....!

ഇത്തിരി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ഹനു വിറച്ചു കൊണ്ട് കയറി പോയതും ഇജുവും അവൾക്ക് പിന്നാലെ പോയി.....

ദിയയും അതേ അവസ്ഥയിൽ ഷാനുനെ ഒന്ന് നോക്കി കേറി പോയതും ഷാനുവും അവൾക്ക് പിന്നാലെ ചെന്നു.....

അവൾ മുറിയിൽ എത്തി ഷാൾ മാറ്റി തോർത്ത്‌ എടുക്കുമ്പോ ആണ് അവളെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഷാൻ അവളുടെ പിൻകഴുത്തിൽ ചുണ്ടുകൾ പതിപ്പിച്ചത്.....

അവിടെ ഏറ്റ ചൂട് കാരണം അവൾ ഒന്ന് ഉയർന്നു പൊങ്ങി..... രണ്ട് പേരുടെയും നനഞ്ഞു ഒട്ടിയുള്ള നിൽപ്പിൽ അവനെ വികാരത്തിലേക്ക് കൊണ്ടെത്തിച്ചതും അവൻ അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തു നിർത്തി അവളുടെ നെറ്റിയിലും കവിളിലും ചുംബിച്ചു..... ഒന്ന് തടയാൻ പോലും ആവാതെ വിറ കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ അവന്റെ അധരങ്ങൾ പതിഞ്ഞതും അവളുടെ കയ്കൾ അവന്റെ തോളിൽ അമർന്നു.....

"ദിയ....."

അത്യധികം പ്രണയത്തോടെ അവൻ അവളെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ അധരങ്ങളിൽ വീണ്ടും അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ കോർത്തു......അവൾ ആ നിമിഷം എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ തറഞ്ഞു നിന്നു...... കണ്ണുകൾ അടച്ചു തന്റെ അധരങ്ങളിൽ ലയിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവനെ അവൾ പ്രണയത്തോടെ തന്നെ നോക്കി..... അവനെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിക്കാൻ അവളും ആ നിമിഷം കൊതിച്ചു.....!

അവന്റെ കയ്കൾ തന്റെ അരയിൽ നിന്നും ദിശ മാറി സഞ്ചരിക്കുന്നത് അറിഞ്ഞ അവൾ ഞെട്ടി കൊണ്ട് അവനെ ബലമായി പിടിച്ചു തള്ളി മാറ്റി.....കിതച്ചു കൊണ്ട് അവൻ അവളെ നോക്കിയതും അവൾ കണ്ണീരോടെ ബാത്‌റൂമിലേക്ക് ഓടി.....

അവളുടെ അനുവാദം ഇല്ലാതെ ചെയ്ത പ്രവർത്തികൾ ഓർത്തതും ഷാൻ കുറ്റബോധം കൊണ്ട് തല താഴ്ത്തി..... ഒരിക്കൽ താൻ അവളെ അവഗണിച്ചത് മുഴുവനും ഓർത്തു അവന്റെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.....

ദിയ ബാത്‌റൂമിൽ കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ തന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ വിരൽ ഒടിച്ചു അവൻ തന്ന ചുംബനത്തേ പറ്റി ചിന്തിച്ചു.....അവളിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായെങ്കിലും പിന്നെ എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ അത് മാഞ്ഞു.....!

"സോറി....."

ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്ന ദിയയെ നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു..... അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോവുന്നത് നോക്കി അവൻ വിഷമത്തോടെ നിന്നു.....

എല്ലാരും ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഫുഡ്‌ കഴിക്കുമ്പോഴും ഷാൻ നോക്കുന്നത് ദിയയെ ആണ്..... അവൾ എല്ലാരോടും ചിരിച്ചു സംസാരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും തന്നെ അവഗണിക്കുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു......

അവൾ  ഉമ്മയുടെ കൂടെ സമയം ചിലവഴിച് വൈകിയാണ് മുറിയിൽ എത്തിയത്.....ഷാൻ ഉറങ്ങുന്നത് കണ്ടതും അവൾ വിഷമത്തോടെ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് അവനരികിൽ ഇരുന്നു......

വേദനയോടെ അവൻറെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നതും നെറ്റിയിലേക്ക് താഴ്ന്നു വന്ന മുടി ഇഴകൾ വകഞ്ഞു മാറ്റി അവിടെ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ പതിപ്പിച്ചു.....

"സോറി ഷാൻ......"

അവനോടെന്ന പോലെ പറഞ്ഞതും ആ നിമിഷം തന്നെ അവൻ കണ്ണ് തുറന്നതും ദിയ ഞെട്ടി കൊണ്ട് എണീക്കാൻ ശ്രമിച്ചതും അവന്റെ കയ്കൾ അവളെ പിടിച്ചു നിർത്തിയിരുന്നു.....!

"ഷാൻ.... വിട്....."

"എന്നെ ഇത്രയും സ്നേഹിക്കുന്ന നീ എന്തിനാ എന്നിൽ നിന്നും അകലം പാലിക്കുന്നത്.....നിന്നോട് ചെയ്തതിന് ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്ന ശിക്ഷ പോരെന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാണോ....."

അവൻ പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുന്നേ അവളുടെ വിരൽ അവന്റെ അധരങ്ങളിൽ തടസ്സം സൃഷ്ടിച്ചു......

"എനിക്ക് ഇഷ്ടം ആണ്.... അന്നും ഇന്നും എന്നും..... പക്ഷെ ഷാനുനെ സ്നേഹിക്കാൻ എനിക്ക് പേടിയാ......"

"എന്തിന്.....?!!"

"ഒരിക്കൽ കൂടി ഷാനുനെ നഷ്ടപ്പെടുന്നതിനെ പറ്റി എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ട്......"

"നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ ഞാൻ നിന്നെ വീണ്ടും ചതിക്കുകയാണെന്ന്......"

"ഇല്ല..... എനിക്കറിയാം ഷാൻ ഇപ്പൊ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നത് ആത്മാർത്ഥമായിട്ടാണെന്ന്....."

"പിന്നെന്തിനാ ദിയ നീ എന്നെ ഇങ്ങനെ അവോയ്ഡ് ചെയ്യുന്നത്......"

"അത് ഒരു പക്ഷെ എന്റെ ചിന്തകളുടെ കുഴപ്പം ആവാം......എനിക്കറിയില്ല..... ഷാനുനെ സ്നേഹിക്കാനോ ഷാൻ എന്നെ സ്നേഹിക്കാനോ തുടങ്ങുമ്പോ ഇതിനൊന്നും തനിക്ക് അവകാശം ഇല്ലെന്ന തോന്നലാ എനിക്ക്......ഷാനുനെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയ അവൾ ഷാനുന് വേണ്ടി തിരികെ വന്നാൽ ഷാൻ എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയാലോ..... എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും നമ്മൾ ഒന്നായാൽ എനിക്കത് സഹിക്കാൻ ആവില്ലെന്ന് മാത്രം അല്ല ഞാൻ ഒരു മുഴു ഭ്രാന്തി ആവും.....ഷാനുവിൽ നിന്ന് എത്ര അകന്നു നിൽക്കുന്നൊ അത്രയും വേദന കുറച്ച് അനുഭവിച്ചാൽ പോരെ എനിക്ക്....."

"ഒരിക്കൽ നെഞ്ചു പൊട്ടുന്ന വേദനയോടെയാ നിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞു വിട്ടത്.....ഇപ്പൊ ഈ ഷാൻ ഈ ദിയയ്ക്ക് മാത്രം അവകാശപ്പെട്ടതാ..... ഈ ദിയ ഷാനുന് മാത്രം അവകാശപ്പെട്ടതും...... അത് ഈ ജന്മം മാത്രം അല്ല ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്..... നിന്നോടൊപ്പം ആയിരം ജന്മം കിട്ടിയാൽ പോലും എനിക്ക് മതിയാവില്ല...... നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചതിന് ആ ജന്മം അത്രയും എനിക്ക് നിന്നെ സ്നേഹിക്കണം......"

അവൻ കണ്ണീരിൽ കുതിർന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ മുഖം കയ്യിൽ ആക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ നേർത്ത ഒരു പുഞ്ചിരി അവന് നൽകി......!

"ഇനി ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ഒരു അകൽച്ച നമുക്കിടയിൽ ഉണ്ടാവില്ല..... അങ്ങനെ ഒന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് എന്റെ മരണത്തോടെ ആയിരിക്കും......അല്ലാതെ നിന്നെ വിട്ട് ഞാൻ ഒരിക്കലും പോവില്ല..... ഇത് ഈ ഷാൻ നിനക്ക് തരുന്ന വാക്ക് ആണ്......"

"ഷാൻ....."

അവൾ കണ്ണീരോടെ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..... മനസിൽ അടക്കി വെച്ച സങ്കടങ്ങൾ ഒക്കെ അവിടെ അണ പൊട്ടി ഒഴുകി.....!

അവന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർന്നായിരുന്നു അവൾ കാലത്ത് കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്നത്....

"സോറി....."

കണ്ണുകൾ തുറന്ന ഷാനുൻറെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും എണീറ്റ് കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.....

"എന്തിന്....."

"അത്.... ഞാൻ....."

"കരഞ്ഞു തളർന്ന നീ എപ്പോഴോ എന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്ന് ഉറങ്ങിയതിനാണോ ഈ സോറി......ഇനി നമുക്കിടയിൽ അങ്ങനെ ഒരു വാക്ക് ഉണ്ടാവരുത്..... "

"മ്മ്...."

ഒന്ന് മൂളി കൊണ്ട് അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി നാണത്തോടെ അവൾ പോയതും അവനും ഒരു ചിരിയോടെ എണീറ്റു......!

             °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

വീട്ടിലേക്ക് തിരികെ വന്നതും ഇജു ഹനുനെയും കൊണ്ട് ഇറങ്ങി......!

ഉമ്മയും ഉപ്പയും യാത്രാ ക്ഷീണം തീർക്കാനും പോയി.....

"എന്താന്ന് അറീല നല്ല തലവേദന....."

ദിയ നെറ്റിയിൽ കയ് വെച്ച് ബാത്‌റൂമിൽ ചെന്ന് ഫ്രഷ് ആയി ഇറങ്ങിയതും ഷാൻ ബാമും ആയി അവൾക്കരികിൽ വന്നു......

"കിടന്നോ ഞാൻ ബാം തടവി തരാം....."

"ഞാൻ തടവിക്കോളാം..... ഇങ്ങ് തന്നേക്ക്....."

"ഇത് പുരട്ടി തന്നെന്നു കരുതി നിനക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കാൻ പോണില്ല...."

എന്നും പറഞ്ഞു ഷാൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ബാം തടവാൻ തുടങ്ങിയതും അവൾ ആശ്വാസം തോന്നിയ പോലെ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു..... അത് മനസ്സിൽ ആക്കിയ പോലെ അവൻ അവൾ ഉറങ്ങുന്നത് വരെ നെറ്റി ഉഴിഞ്ഞു കൊടുത്തു...... അവൾ ഉറക്കം പിടിച്ചതും ഷാൻ അവളെ പുതപ്പിച്ചു കൊടുത്തു അവൾക്കരികിൽ ആയി കിടന്നു........

കാലത്ത് എണീറ്റ ദിയ അവന്റെ കയ് തന്റെ വയറ്റിൽ നിന്നും പതിയെ എടുത്തു മാറ്റി അവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... തനിക്ക് ചെറുതായി ഒന്ന് വേദനിച്ചപ്പോൾ തന്റെ അടുത്തിരുന്നു പരിപാലിച്ചത് ഓർത്തപ്പോ അവൾക്ക് എന്തോ അവനെ ഇനിയും അകറ്റി നിർത്തരുത് എന്ന തോന്നൽ ഉണ്ടായി......

"ഷാൻ,,,,, എണീക്ക്....."

അവനെ വിളിച്ചുണർത്തി അവൾ പോയതും ഷാൻ അവളുടെ പില്ലോ എടുത്തു അതിനെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു അവിടെ തന്നെ കിടന്നു.....

അന്ന് മുഴുവനും അവൾ അവനെ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... അവൻ നോക്കുമ്പോഴെല്ലാം അവൾ മറ്റെങ്ങോ നോക്കും.....

"ഗുഡ് നൈറ്റ്‌ ......"

പതിവില്ലാതെ ഒരു ഗുഡ് നൈറ്റ്‌ കേട്ട് ഉമ്മയും ഉപ്പയും തിരിച്ചു വിഷ് ചെയ്തത്തിനൊടൊപ്പം പരസ്പരം നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു..... പുഞ്ചിരിയോടെ ആയിരുന്നു അവൾ മുറിയിൽ കയറിയത്..... ഷാൻ ബെഡിൽ ഇരിക്കുന്ന കണ്ട് അവൾ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബാത്‌റൂമിലേക്ക് കയറി.....!

ഫ്രഷ് ആയി ഇറങ്ങുമ്പോഴേക്കും അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു കിടന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു..... മുഖത്തേക് വെള്ള തുള്ളികൾ തെറിച്ചപ്പോൾ ആണ് അവൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നത്..... കവിളിൽ പതിഞ്ഞ വെള്ള തുള്ളികൾ കയ്യിൽ എടുത്തു അവൻ മേലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി......വീണ്ടും കവിളിലേക്ക് വെള്ളം പതിഞ്ഞപ്പോ അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..... അവൾ കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ നിന്ന് തല തുവർത്തുന്നത് ആണ് അവൻ കണ്ടത്.....സ്വയം മറന്നു അവളെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നെങ്കിലും പിന്നെ അവളുടെ കണ്ണീരോടെ ഉള്ള വാക്കുകൾ അവനെ പിന്തിരിപ്പിച്ചു.....

ടവൽ ആങ്കറിൽ ഇട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞതും എണീറ്റിരുന്ന ഷാനുവിനെ കണ്ട് അവൾ പെട്ടെന്ന് ഷാൾ എടുത്തിട്ടു.....

"ഷാൻ ഉറങ്ങിയില്ലായിരുന്നോ....."

"നീ അല്ലേ എന്നെ ഉണർത്തിയത്......"

"ഞാനോ.....?!!"

"ആ....ഞാൻ കരുതി നീ എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം കൊണ്ട് മനഃപൂർവം ഉണർത്തിയത് ആണെന്ന്......"

"ഈ..... വലിയ ഒരു തമാശ......"

അവൾ അതും പറഞ്ഞു അവനരികിൽ ഇരുന്നു.....അത് കണ്ടതും ഷാൻ അവൾക്കരികിൽ നീങ്ങി ഇരിക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും അവളുടെ ഫോൺ റിങ്ങ് ആയി അവൾ എണീറ്റു.....അത് കണ്ടതും ഷാൻ നിരാശയോടെ ഇരുന്നു.....!

"മോനു....."

കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു അവൾ വിളിക്കുന്നത് കേട്ടതും ഷാനുവും അത് കേട്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു...... അവൾ അവനരികിൽ ഇരുന്നതും ഷാൻ അവളോട്‌ ചേർന്നിരുന്നു..... വീഡിയോ കോൾ ആയത് കൊണ്ട് ദിയ അവന്റെ ഇരിപ്പ് ഒന്നും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല......

"മമ്മ,,,,, ഷാനുപ്പാ....."

മോന്റെ വിളിയിൽ രണ്ട് പേരും ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....

"മോനുന് സുഖാണോ......?!!"

"ആ.....പിന്നെ ഞാൻ വിളിച്ചത് എന്തിനാന്ന് അറിയോ....."

"എന്തിനാ....."

"അത് മമ്മിടെ വയറ്റിൽ കുഞ്ഞാവ ഉണ്ടെന്ന്..... ഇന്ന് ഡോക്ടറെ അടുത്തു പോയപ്പോൾ പറഞ്ഞതാ....."

അത് കേട്ടതും ദിയ പുഞ്ചിരിയോടെ ഷാനുനെ ഒന്ന് നോക്കി.....

"ആണോ.....അപ്പോ മോനു ഒരു കാക്കു ആവാൻ പോവാ അല്ലേ....."

"ആ.... ഡാഡി പറഞ്ഞു....."

"ആഹാ..... മോനുന് അനിയൻ വാവയെ ആണോ അനിയത്തി വാവയെ ആണോ വേണ്ടത്....."

"എനിക്ക് മോൾ വാവയെ മതി......"

"മോന്റെ ആഗ്രഹം നടക്കാട്ടെ.... മമ്മ പ്രാർത്ഥിക്കാട്ടോ......"

"എന്റെ കുഞ്ഞാവയെ കാണാൻ ഷാനുപ്പയും മമ്മയും വരോ....."

"പിന്നെ വരാതെ.... "

"ഷാനുപ്പാക്കും മമ്മക്കും എന്റെ കുഞ്ഞാവയെ വേണോ.... "

"ഏയ് അത് വേണ്ട..... അതിനെ മോനു തന്നെ എടുത്തോ....ഞങ്ങൾ വേറെ വാങ്ങിക്കോളാം....."

ഷാൻ പറഞ്ഞതും ദിയ അവനെ അന്തം വിട്ട് നോക്കി......!.

സമീനെയും വൈഫിനെയും വിഷ് ചെയ്ത് കോൾ ഓഫ് ചെയ്തു.....

"ഈ മോനുൻറെ ഒരു കാര്യം അല്ലേ....."

അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....!

"അത് പോലെ ഒന്നിനെ നമുക്കും വേണ്ടേ....."

"ആ....."

എന്നും പറഞ്ഞു ഷാൻ ഫോൺ ടേബിളിൽ കയ്യെത്തിച്ചു വെച്ചു.....പെട്ടെന്ന് ഒന്ന് ഞെട്ടി കൊണ്ട് അവളെ നോക്കിയതും അവൾ നാണത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.....

"ദിയ.... നീ....."

അതിനവൾ അവനെ നോക്കാതെ എണീക്കാൻ നിന്നതും ഷാൻ അവളെ പിടിച്ചു തന്റെ മടിയിൽ ഇരുത്തി...... അവന്റെ പ്രവർത്തിയിൽ അവൾ എണീക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തിയതും ഷാൻ അവളെ ഒന്ന് കൂടി ചേർത്തു പിടിച്ചു അവളുടെ മുഖം തന്റെ കയ്കുമ്പിളിൽ ആക്കി...  പ്രണയത്തോടെ ഉള്ള രണ്ട് പേരുടെയും നോട്ടത്തിൽ കണ്ണുകൾ കോർത്തു പിടിച്ചു.... ഒന്നാവാൻ കൊതിക്കുന്ന മനസോടെ അവൻ അവളെയും കൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് നീങ്ങി......

അവന്റെ ചുംബനങ്ങളിൽ അവൾ അലിഞ്ഞില്ലാതായ പോലെ...... അവന്റെ ഓരോ സ്പർശനത്തിലും അവളിലെ പെണ്ണ് ഉണർന്നു......അത്യധികം പ്രണയത്തോടെ അവൻ അവളിലേക്ക് അമരുമ്പോൾ അവളുടെ കയ്കൾ അവന്റെ തലമുടിയിൽ കോർത്തു പിടിച്ചു...... ഒടുവിൽ അവൻ തളർന്നു കൊണ്ട് അവളുടെ മാറിലേക്ക് ചാഞ്ഞതും അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു......

"ദിയ....."

കിതപ്പ് മാറിയതും അവൻ നേർത്ത സ്വരത്തോടെ അവളുടെ കാതിൽ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി കൊണ്ട് വിളിച്ചു......!

"എന്താ ഷാൻ....."

"ഈ ജന്മം മുഴുവനും ഓരോ രാത്രിയിലും എനിക്ക് നിന്നിൽ അലിയണം...... ആ നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാൻ ആണ് ഈ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യവാൻ ആണെന്ന് തോന്നിപോവാ എനിക്ക്......"

"ഷാൻ.....ഷാനുൻറെ പഴയ കാമുകിയെ ഒരിക്കൽ എങ്കിലും എനിക്ക് കാണണം......"

"എന്തിന്......?!!"

"ഷാനുനെ എനിക്ക് തിരിച്ചു തന്നതിന് ഒരു നന്ദി പറയാൻ....."

"വേണ്ട..... ആ രൂപം എന്റെയോ നിന്റെയോ മുന്നിൽ ഒരു നിഴൽ ആയിട്ട് പോലും വരരുതേ എന്ന പ്രാർത്ഥന മാത്രമേ ഇപ്പൊ എനിക്കുള്ളൂ....."

"താങ്ക്സ് ഷാൻ എന്നെ ഇത്രയും സ്നേഹിക്കുന്നതിന്......"

അവനെ അവൾ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും ഷാൻ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ നെറ്റിയിലും കവിളിലും വീണ്ടും ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു...... അധരങ്ങൾ തമ്മിൽ കോർത്തതും വീണ്ടും ഒന്നാവാൻ ഉള്ള ആഗ്രഹത്തോടെ അവൻ അവളെ പുണർന്നു......

തളർച്ചയോടെ മയങ്ങുന്ന അവളെ അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി കിടന്നു.....

"ഐ ലവ് യു ദിയ....."

അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ മൊഴിഞ്ഞു......!!

കാലത്ത് കണ്ണുകൾ തുറന്ന അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും തല ഉയർത്തി അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി......

അവൻ തന്നിൽ കാണിച്ച ഓരോ കുസൃതിയും ഓർത്തു അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് എണീറ്റു......

ചിതറി കിടക്കുന്ന ഡ്രസ്സിലേക്ക് പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കികൊണ്ട് അതും എടുത്തിട്ട് അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് പുതപ്പ് എടുത്തു പുതച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി.....

ഷവർ തുറന്നപ്പോൾ അവന്റെ പല്ലുകൾ ഏല്പിച്ച മുറിവുകൾ നീറി തുടങ്ങി.....അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു അതിന്റെ കീഴിൽ ഒത്തിരി നേരം നിന്നു.....

ഇറങ്ങി വന്ന് തല തുവർത്തുമ്പോൾ ആണ് അവൾ കണ്ണാടിയിൽ കൂടി അവനെ കണ്ടത്.....നടന്നതെല്ലാം ഓർത്തു അവനെ നോക്കി നിന്നതും അവനെ ഉണർത്താനായി അവനരികിൽ ചെന്നു.....

"ഷാൻ....."

"മ്മ്...."

അവൻ ഒന്ന് മൂളി കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു കിടന്നു..... അത് കണ്ടതും ദിയ തന്റെ മുടി തലപ്പിൽ നിന്നും അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് വെള്ളതുള്ളികൾ തെറിപ്പിച്ചു......

കണ്ണുകൾ തുറന്ന ഷാൻ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എണീറ്റതും അവരുടെ പ്രണയ നിമിഷങ്ങൾ ഓർത്തെന്ന പോലെ ഷാൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി.....

"പോയി ഫ്രഷ് ആയി വാ..... ഞാൻ ചായ എടുക്കാം....."

എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയതും ഷാൻ ഒരു ചിരിയോടെ പുതപ്പെടുത്തു ചുറ്റി ബാത്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു......

ദിയയിൽ ഉള്ള മാറ്റം ഉമ്മ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി നിന്നു...... അവളും അവനോടൊപ്പം ഉള്ള നിമിഷങളിൽ ആയിരുന്നു.....

ചായയും ആയി വരുന്ന ദിയയെ കണ്ടതും ഷാൻ മറഞ്ഞു നിന്നു..... അവൾ കപ്പ് ടേബിളിൽ വെച്ചപ്പോൾ തന്നെ ഷാൻ അവളെ പിറകിൽ കൂടി വട്ടം പിടിച്ചു......

"ഇന്ന് പേടിച്ചോ....."

അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ടവൻ ചോദിച്ചു.....

"ഇല്ല എനിക്കറിയാം ആയിരുന്നു..... ഞാൻ ഇയാളെ ഇന്നും ഇന്നലെയും കാണുന്നത് അല്ലല്ലോ......"

"പക്ഷെ ഞാൻ ഇന്നലെ മാത്രേ കണ്ടുള്ളൂ....."

അവൻ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അവളുടെ കാതിൽ പറഞ്ഞു..... അവൾ നാണത്തോടെ അവനെ നോക്കിയതും തുറന്നു കിടക്കുന്ന വാതിൽ അടച്ചു അവൻ അവളെയും കൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.....

"ഷേ....!

ഷാനുന് ചായ കൊടുത്തു ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു വന്നതാ..... ഇനി ഞാൻ എങ്ങനെ ഉമ്മയുടെ മുഖത്ത് നോക്കും......"

"നിനക്ക് ചമ്മൽ ആണെങ്കിൽ  ഞാൻ പറയാം....."

"എന്ത് പറയാം എന്ന്......?!!"

"ഞാനും നീയും ഇവിടെ..... മ്മ്.... മ്മ്....."

"ചീ....."

അവൾ പില്ലോ എടുത്തു അവനെ എറിഞ്ഞു താഴേക്ക് ഇറങ്ങി...... അവൻ ഒരു ചിരിയോടെ അവൾ പോവുന്നതും നോക്കി നിന്നു......

"അ..... അത്.... ഉമ്മാ..... ഞാൻ....."

അവൾ ചമ്മലോടെ കിച്ചണിൽ കേറിയപാടെ പറഞ്ഞു.....

"അവൻ വിട്ടില്ലെന്ന് അല്ലേ.....അതൊന്നും സാരല്ല്യ....."

അതിനവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു കൊണ്ട് നാവ് കടിച്ചു.....!

അവന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെയും പ്രണയത്തിന്റെയും മുന്നിൽ അവൾ പോലും തോറ്റു പോയ നിമിഷങ്ങൾ.....

           °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ദിയാ......"

കിച്ചണിൽ ഉള്ളപ്പോൾ ആണ് ഷാനുൻറെ വിളി കേട്ടത്.....കയ്യെത്തും ദൂരത്തു തന്നെ ഉള്ള എന്തെങ്കിലും എടുക്കാൻ ആവും..... ദിയ സ്റ്റെയർ കയറി മുകളിലേക്ക് കേറാൻ നിന്നതും എന്തോ കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്ന പോലെ തോന്നി അവൾ ഒന്ന് നിന്നു.....രണ്ട് ദിവസം ആയിട്ട് ഇത് ഇങ്ങനെ ആണല്ലോ..... അവൾ തല ഒന്ന് കുടഞ്ഞു മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.....

"എന്താ ഷാൻ....."

"ഒന്നുല്ലന്നെ.... നിന്നെ ഒന്ന് കാണാൻ....."

അവൻ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ അവനെ പിടിച്ചു മാറ്റി......

"എന്നെ കാണണം എങ്കിൽ അങ്ങോട്ട് വന്ന് കാണണം.....കിച്ചണിൽ ഞാൻ തനിച്ചാണെന്ന് അറിഞ്ഞുടെ....."

ദിയ കലിപ്പിട്ടതും ഷാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.....

"അങ്ങോട്ട് വന്നാൽ നിന്റെ ഈ കലിപ്പ് കാണാൻ പറ്റില്ലല്ലൊ....."

"മതി കിഞ്ഞരിച്ചത്..... പെട്ടെന്ന് പോവാൻ നോക്ക്....."

"ഞാൻ ഇന്ന് പോണോ..... നീ ഇവിടെ തനിച്ചല്ലേ....."

അവൻ അവളെ നോക്കി ഇളിച്ചു കാണിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും അവൾ ഗൗരവത്തോടെ അവനെ നോക്കി......!

"ഉമ്മയും ഉപ്പയും ഇവിടെ ഇല്ലെന്ന് കരുതി ഇരുപത്തി നാല് മണിക്കൂറും റൊമാൻസിക്കാൻ അല്ലേ..... എനിക്ക് വേറെ പണി ഉണ്ട്....."

"ഇന്ന് ഇത്തിരി ഗൗരവത്തിൽ ആണല്ലോ എന്ത് പറ്റി....."

"എനിക്ക് ഒന്നും പറ്റിട്ടില്ല....."

"എനിക്കറിയാം....."

"എന്ത് അറിയാം എന്ന്......"

"നിനക്ക് ഉമ്മാടെയും ഉപ്പാടെയും കൂടെ പോവാൻ പറ്റാത്തതിന്റെ ദേഷ്യം അല്ലേ എന്നോട്......"

"അവർ അവരെ ഫാമിലിയിൽ രണ്ട് ദിവസം താമസിക്കാൻ പോയതിന് എനിക്കെന്തിനാ ദേഷ്യം..... അതിനൊന്നും അല്ല....."

"പിന്നെന്തിനാ......"

"അത്..... അത്....എനിക്കെന്തോ ഒരു ഡൗട്ട്......"

"ആരെ എന്നെയോ.....?!!"

"മ്മ്......"

"അതെന്ത് ഡൗട്......"

"അത് ഇയാൾ.... ഒരു ഉപ്പ ആവാൻ പോവാണോ എന്ന്......"

"ഉപ്പയോ.....ഏ..... ഹ്....."

ഷാൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അവന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൻസ് പിടിച്ചു കറക്കി.....

"ഡൗട് ആണ്..... ഉറപ്പില്ല...."

"നമുക്ക് ഇപ്പൊ തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാം....."

അവന്റെ സന്തോഷം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൾ മനസുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു..... തന്റെ തോന്നൽ സത്യം ആയിരിക്കണേ എന്ന്.....!

"പ്രേഗ്നെസി ടെസ്റ്റ്‌ പോസിറ്റീവ് തന്നെയാണ്....."

അത് കേട്ടതും അവൻ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു മുഖം ആകെ ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ട് മൂടി.....

"എന്താ നിനക്ക് വേണ്ടേ....."

"എനിക്ക് എന്റെ ഷാൻ കൂടെ ഉണ്ടായാൽ മാത്രം മതി....."

അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞതും അവൻ സന്തോഷം കൊണ്ട് മതി മറന്ന പോലെ അവളെ എടുത്തു വട്ടം കറക്കി.....!

പിന്നെ അവനൊരു ആഘോഷം പോലെ ആയിരുന്നു.....സന്തോഷ വാർത്ത കേൾക്കേണ്ട താമസം ഉമ്മയും ഉപ്പയും ഹനുവും എല്ലാം കൂടി വന്ന് അവളെ മാറി മാറി സ്നേഹിക്കാൻ തുടങ്ങി..... അവരുടെ ഒക്കെ സ്നേഹത്തിന് മുന്നിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു......!

ഓരോ ദിവസവും അവൻ അവളെ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങാൻ പോലും സമ്മതിക്കാതെ കെയർ ചെയ്തു..... അവളിലെ ഓരോ നിമിഷത്തിനും അവന്റെ സാമിപ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു.....

          °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"ഷാൻ പേടിക്കേണ്ട.... നമ്മളെ അങ്ങനെ ഒന്നും പടച്ചോൻ വേദനിപ്പിക്കില്ല...... എനിക്കോ നമ്മുടെ കുഞിനോ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല ഷാൻ....."

അവന്റെ കയ് അവളുടെ കയ്യിൽ പിടി മുറുക്കി..... അവൾ പകർന്നു കൊടുത്ത ധൈര്യത്തോടെ അവൻ ലേബർ റൂമിന്റെ വാതിലുകൾ തുറക്കുന്നതും നോക്കി നിന്നു.....

"ദിയ....."

അത് കേട്ടതും ഷാൻ അവർക്കരികിൽ ഓടി.....

"മോൾ ആണ്......"

അവൻ ആ വെള്ള തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞ കുഞിനെ ഒന്ന് നോക്കി..... സന്തോഷം കൊണ്ട് കണ്ണ് നിറയുന്ന പോലെ.....അവൻറെ ആഗ്രഹം പോലെ കുഞിനെ അവൻ ആദ്യമായി കയ്യിൽ വാങ്ങി.... അവളുടെ മുഖം തന്നെ ആണെന്ന് പോലും തോന്നിപ്പോയി.....

പതിയെ ആ കുഞ്ഞു നെറ്റിയിൽ ഉമ്മ വെച്ചു കൊണ്ട് അവൻ അതിനെ അവർക്ക് തന്നെ കയ്മാറി.....

"ദിയ.....അവൾ....."

"കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.... കുറച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ റൂമിലേക്ക് ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്യാം....."

അതിനവൻ പടച്ചോനോട് നന്ദി പറഞ്ഞു..... അവളുടെ വരവിനായി ഓരോ മിനിറ്റും ഓരോ യുഗങ്ങൾ എന്ന പോലെ കഴിച്ചു കൂട്ടി.....

ആ വാതിലുകൾ വീണ്ടും തുറന്നതും തന്റെ പ്രാണനെ കാണാൻ ഉള്ള തിടുക്കത്തോടെ അടുത്ത് ചെന്നു..... പാതി മയക്കത്തിൽ ആയിരുന്ന അവളെ ഉണർത്തിയത് നെറ്റിയിൽ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ പതിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ്.....പിന്നെ സന്തോഷത്തിന്റെ നിമിഷങ്ങൾ ആയിരുന്നു......!

"എന്താ മോൾക്ക് പേരിടുന്നെ കാക്കു....."

അവൻ ദിയയെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.....

"മോൾ ആയത് കൊണ്ട് തേച്ചിട്ട് പോയ കാമുകിയുടെ പേര് വല്ലതും ആണോ....."

അത് കേട്ടതും അവന്റെ മുഖം മാറി.....!

"ആ ഓർമ്മകൾ പോലും ഇപ്പൊ എന്റെ മനസ്സിൽ ഇല്ല ദിയ.... ഇപ്പൊ നീയും ഞാനും നമ്മുടെ ഈ മോളും ആണ് എന്റെ ലോകം....."

"സോറി ഷാൻ.... ഞാൻ ചുമ്മാ....."

"എനിക്കറിയാം.... നിനക്ക് പഴയതിനൊക്കെ ഇടക്ക് എന്നെ കുത്തി നോവിച്ചില്ലെങ്കിൽ സമാദാനം ഇല്ലെന്ന്....."

"അത് കൊണ്ടൊന്നും അല്ല..... അങ്ങനെ വല്ലതും ആവോ എന്നോർത്ത് എന്റെ ടെൻഷൻ കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ....."

"എങ്കിൽ പേടിക്കേണ്ട..... നമ്മുടെ മോൾക്ക് ഞാനും നീയും കൂടി ചേർന്നുള്ള പേര് മതി...."

"അതെന്താ......"

"ഷാദിയ......"

അത് കേട്ടതും അവൾ അവനെ പ്രണയപൂർവ്വം നോക്കി.....

"അല്ല ഇജുക്കാ ഇതിപ്പോ നമ്മുടേത് മോൾ ആണേലും മോൻ ആണേലും നമ്മുടെ പേര് വെച്ചു കുഞിന് പേരിടാൻ പറ്റില്ലല്ലെ....."

ഹനു വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞതും കൂടി നിന്നവർ എല്ലാം ചിരിച്ചു.....!!

          °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ഒന്നര വർഷത്തിന് ശേഷം....

"ഷാദി മോളൂ..... എവിടെയാ......"

കുഞ്ഞികാലുകൾ കൊണ്ട് പിച്ച വെച്ചു അവൾ ഡോറിന് പിന്നിൽ മറഞ്ഞു നിന്നു.....കൊലുസിന്റെ സൗണ്ട് കൊണ്ട് അവൾ എവിടെ ആണെന്ന് മനസ്സിൽ ആയതും ദിയ അവൾക്കരികിൽ ചെന്നു.....ബാപ്പച്ചിയുടെ സ്വഭാവം തന്നെ....ദിയ മോളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.....!

മോളെ കയ്യിൽ എടുത്തു കുഞ്ഞുടുപ്പുകൾ ഇടീച്ചു.....

"ഷാൻ....."

ബാത്‌റൂമിൻറെ ഡോർ തട്ടി വിളിച്ചതും ഷാൻ ഡോർ തുറന്നു ഇറങ്ങി....!

"ആഹാ.... ബാപ്പച്ചിടെ മോൾ റെഡി ആയല്ലോ....."

ഷാൻ മോളെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......

"പെട്ടെന്ന് റെഡി ആവ് ഷാൻ....."

"എനിക്ക് ഒരു ഫൈവ് മിനിറ്റ് പോലും വേണ്ട....."

അവൻ റെഡി ആയി കഴിഞ്ഞു മോളെയും കയ്യിൽ എടുത്തു അവൾക്കരികിൽ ചെന്നു.....!

"നിന്നെ ഞാൻ സങ്കടപ്പെടുത്തിയതും സ്നേഹിച്ചതും ഈ മുറിയിൽ വെച്ചാ.....നിന്നോടൊപ്പം ഉള്ള നല്ല നിമിഷങ്ങൾ ഓർക്കുമ്പോൾ ഇവിടം വിട്ട് പോവാൻ തോന്നുന്നില്ല....."

"ഇത് ആദ്യായിട്ട് ഒന്നും അല്ലല്ലോ പോണെ....എവിടെ ആയാലും ഷാൻ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായാൽ ഞാൻ ഹാപ്പിയാ ഷാൻ....."

അവൻ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു നെറ്റിയിൽ ഉമ്മ വെച്ചു......!

ഷാൻ ദുബായിൽ സെറ്റിൽഡ് ആയതോടെ ദിയയും ഉമ്മയും ഉപ്പയും എല്ലാം ഷാനുൻറെ കൂടെയാണ്.....ഹനുവും ഇജുവും അവരുടെ കുട്ടി കുറുമ്പനും അവിടെ അടുത്ത് തന്നെയാണ് സെറ്റിൽഡ് ആയിരിക്കുന്നത്.....!

ദിയയും ഷാനുവും അവളെ ഉമ്മയെ കാണാൻ കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് നാട്ടിൽ ലാൻഡ് ചെയ്തതായിരുന്നു..... ഇന്ന് അവർ അങ്ങോട്ട് തന്നെ തിരിച്ചു പോവുകയാണ്......

"ഇതെന്താ ഇവിടെ.....?!!"

ജ്വൽസിന് മുന്നിൽ വണ്ടി നിർത്തിച്ചതും ദിയ ഷാനുനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.....

"നീ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്ന ദിവസം ആണ് ഇന്ന്.... അന്ന് വെറുപ്പോടെ ആണെങ്കിലും നിന്നെ ഞാൻ സ്വീകരിച്ചു..... അത് കൊണ്ട് മാത്രാ ഈ ജീവിതം പോലും എനിക്ക് കിട്ടിയത്..... നമ്മുടെ വെഡിങ് ആനിവേഴ്സറി മറ്റൊരു ദിവസം ആണെങ്കിലും എനിക്ക് ഇന്ന് നിന്നെ സ്നേഹിക്കണം.....അതിന് നിനക്കൊരു ഗിഫ്റ്റ് വാങ്ങാൻ വേണ്ടിയാ....."

"എന്റെ ഷാൻ.... ഈ ദിവസവും വെഡിങ് ആനിവേഴ്സറിയും മോളെ ബർത്ത്ഡേയും ഒക്കെ പറഞ്ഞു ഷാൻ എനിക്ക് ഗിഫ്റ്റ് തന്നതല്ലേ....."

"എന്റെ ഒരു സന്തോഷത്തിന്....."

അവൻ അതും പറഞ്ഞു മോളെയും കയ്യിൽ എടുത്തു ഇറങ്ങി.....

അവൾക്കുള്ള ജെവൽസ് സെലക്ട് ചെയ്യുമ്പോ ആണ് മോളുടെ കുറുമ്പുകൾക്കിടയിൽ കയ് തട്ടി അവർക്ക് മുന്നിൽ ഉള്ള ജ്യൂസ് താഴെക്ക് പോയത്.....!

"സോറി...."

"ഇട്സ് ഓകെ.....അതിപ്പോ ക്‌ളീൻ ചെയ്യാം....."

അവർ പറഞ്ഞതും ഷാൻ മോളെ ദിയയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങി.....

"മോളെ ഡ്രെസ്സിൽ ആയി..... വാഷ്റൂം എവിടെയാ....."

"ലെഫ്റ്റ് പോയാൽ കാണാം....."

"നീ സെലക്ട്‌ ചെയ്യ്......"

എന്നും പറഞ്ഞു ഷാൻ മോളെയും കൊണ്ട് പോയി.....ദിയ സെലക്ട് ചെയ്യുമ്പോൾ ആണ് അവൾക്ക് മുന്നിൽ മോഫും ആയി വന്ന് ജ്യൂസ് ക്‌ളീൻ ചെയ്യുന്നവരെ കണ്ട് അവൾ അവരെ മുഖത്തെക്ക് നോക്കി.....

"ഹേയ്.... നൈന..... വാട്ട്‌ എ സർപ്രൈസ്‌......"

ദിയ ചിരിയോടെ എണീറ്റ് അവൾക്ക് മുന്നിൽ നിന്നു..... ദിയയെ കണ്ടതും നൈന അവളെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.....

"താൻ എന്താ ഇവിടെ.....?!ഓഹ് സോറി നീ ഇവിടെ ആണോ വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നേ....."

അപ്പോഴും നൈന ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളെ കണ്ട ഷോക്കിൽ ആയിരുന്നു......

"നിന്നെ എത്ര കാലം കൂടിയാ കാണുന്നെ..... നിന്നെ ഒന്ന് കാണാൻ ഞാൻ എത്ര മാത്രം ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് അറിയോ..... ഇപ്പൊ നിന്നെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് എന്ത് സന്തോഷം ആയെന്നോ....."

അപ്പോഴും നൈന അവളെ ആകെ മൊത്തം നോക്കുക ആയിരുന്നു..... വില കൂടിയ ഡയമണ്ട്സ് ആണ് അവൾക്ക് മുന്നിൽ നിരത്തി വെച്ചിരിക്കുന്നത്.....

"നിന്റെ ഉമ്മച്ചിക്ക് ആരെയോ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്..... ഇന്നിനി ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങോ എന്തോ....."

ദിയ ആരോടോ സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ട് കൊണ്ടാണ് ഷാൻ വന്നത്..... അത് കണ്ടതും അവൻ മോളോടായി പറഞ്ഞു.....!

"ഷാൻ..... ഇതാണ് അന്നൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞ എന്റെ ഫ്രണ്ട് നൈന..... ഇവൾ എവിടെയാ വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നേ......"

നൈനക്ക് പിറകിൽ ആയി വന്ന് നിന്ന ഷാനുനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ദിയ പറഞ്ഞതും അവൾ ഞെട്ടി കൊണ്ട് അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി......!

"നൈന ഇതാ എന്റെ ഹസ്ബന്റ് ഷാൻ..... ഇത് മോൾ ഷാദിയ....."

അവൾ കാണുന്നത് വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്നു..... തൊണ്ട വരണ്ടത് പോലെ..... നെറ്റിയിൽ കൂടി വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നത് ഷാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു......!

"ഹലോ....."

ഷാൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അവൾ സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്ത പോലെ തിരിച്ചൊരു ഹായ് പറഞ്ഞു......!

"ഇന്ന് വെഡിങ് ആനിവേഴ്സറിയാ..... ഗിഫ്റ്റ് പ്രസന്റ് ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ ഉറക്കം വരില്ല കക്ഷിക്ക്.... അതിന് വേണ്ടി കൊണ്ട് വന്നതാ..... അത് കൊണ്ട് തന്നെ കാണാൻ പറ്റി.... താങ്ക്സ് എ ലോട്..... അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ തന്നെ ഇനി അടുത്ത കാലത്തൊന്നും കാണാൻ പറ്റി എന്ന് വരില്ല....ഷാൻ ദുബായിൽ സെറ്റിൽഡ് ആണ് ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് പോവുന്ന വഴിയാ....."

ഇത്രയൊക്കെ അകറ്റിയിട്ടും ഇവർ എങ്ങനെ വീണ്ടും ഒന്നായി..... നൈന അതും ചിന്തിച്ചു നിൽപായിരുന്നു.....

"ദിയ നീ സെലക്ട് ചെയ്തോ.....?!!"

ഷാൻ വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു......!

"ഇല്ല ഷാൻ.... ഇവളെ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ അത് മറന്നു....."

നൈന ഉള്ളിൽ തോന്നിയ സങ്കടവും ദേഷ്യവും എല്ലാം മറച്ചു പിടിച്ചു അവിടന്ന് നടന്നതും ഷാൻ ഒരു ചിരിയോടെ തന്നെ അവളെ നോക്കി.....

"ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം....."

അതിന് ദിയ മോളെ വാങ്ങി കൊണ്ട് തലയാട്ടിയതും ഷാൻ അവളെ പിന്നാലെ ചെന്നു.....!

"എസ്ക്യൂസ്മി......"

അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും ഷാനുനെ കണ്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... ഒരു പക്ഷെ പഴയ ഇഷ്ടം വീണ്ടും ഉടലെടുത്തെങ്കിൽ എന്ന് ഒരു നിമിഷം ആഗ്രഹിച്ചു പോയി.....!

"താങ്ക്സ്....."

അവൾ എന്തിനെന്ന പോലെ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി.....

"എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു പോയതിന്.....!

നീ കൂടെ പോയവൻ നിന്നെക്കാൾ വലിയ ഫ്രോഡ് ആണെന്ന് അന്നേ ഞാൻ അറിഞ്ഞതാ..... രണ്ടാഴ്ച കൊണ്ട് അവന് നിന്നെ മടുത്തെന്നും.....അവൻ ഉപേക്ഷിച്ച നീ പിന്നെ ഏതോ ഒരു കോടീശ്വരൻ ആയ ഒരു രണ്ടാം കെട്ടുകാരനെ കെട്ടിയതും ഞാൻ അറിഞ്ഞു..... രണ്ട് വർഷം കൂടെ ജീവിച്ചിട്ടും ആ കോടികൾക്കൊന്നും അവകാശിയെ കൊടുക്കാൻ നിനക്കായില്ല.... അത് കൊണ്ട് അയാളും നിന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു.....ഒടുക്കം നീ ഈ ക്‌ളീനിംഗ് തൊഴിൽ ചെയ്തു ജീവിച്ചു പോന്നു......"

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാൻ ആവാതെ തലയും താഴ്ത്തി നിന്നു.....

"ഇത്രയും വർഷം ആയിട്ടും നിന്നോടുള്ള ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പിന് ഒരു കോട്ടവും തട്ടാതെ നിന്നോട് സംസാരിച്ച അവളെ നീ വഞ്ചിക്കുകയായിരുന്നില്ലേ....അതും എന്തിന് നിന്റെ ഉപ്പയോട് ഇത്തിരി ദയ കാണിച്ചതിനോ..... അത് തന്നെ അല്ലേ അവൾ ഇപ്പൊ നിന്നോട് കാണിച്ചത്.... ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്ത പോലെ അവൾക്ക് നിൽക്കാം ആയിരുന്നു.....സ്വന്തം മാതാ പിതാക്കളെ സ്നേഹിക്കാത്ത നിനക്ക് എങ്ങനെയാ പടച്ചോൻ ഒരു കുഞിനെ തരുന്നത്..... ആദ്യം അവരെ സ്നേഹിക്..... എങ്കിൽ മനസ് നന്നാവും.... മനസ് നന്നായാൽ ജീവിതവും....."

അവൾ  തലയും താഴ്ത്തി നിന്നു.....ഷാൻ അവളെ നോക്കി പുച്ഛത്തോടെ തിരിഞ്ഞു നടന്നതും ഒന്ന് നിന്നു.....!

"ഞങ്ങൾ എങ്ങനെയാ വീണ്ടും ഒന്നായത് എന്നല്ലേ നിന്റെ ഡൗട്..... അവൾ എന്നെയും ഞാൻ അവളെയും ഹൃദയം കൊണ്ടാ ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്.....ഞങ്ങളെ ഇഷ്ടം പടച്ചോനറിയാം......ആ പടച്ചോൻ തന്നെയാ ഞങ്ങളെ വീണ്ടും ഒരുമിപ്പിച്ചതും.....നൈന എന്ന് വിളിക്കുന്ന നിനക്ക് നൈഷു എന്ന പേര് കൂടി ഉണ്ടെന്ന് അവൾക്കറിയില്ല.....അവളെ ചതിച്ചത് നീയാണെന്ന് അറിയുമ്പോൾ അവളുടെ മനസ് വിഷമിക്കും അത് എനിക്ക് സഹിക്കാൻ ആവില്ല..... അത് കൊണ്ട് അവൾ ഒന്നും അറിയില്ല.....ദയ ഉള്ള മനസാ അവളുടേത്.....അത് കൊണ്ട് ഇത് അറിഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോൾ അവൾ എന്നെ കൊണ്ട് നിനക്കൊരു ജീവിതം ഉണ്ടാക്കാനും ശ്രമിക്കും..... എന്ന് കരുതി നീ ആ സ്വപ്നം ഒന്നും കൊണ്ട് നടക്കേം വേണ്ട.....ഞാനും അവളും ഇപ്പൊ ഹാപ്പിയാ.....ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു മൊട്ടു സൂചി പോലും തടസ്സം ആയി ഉണ്ടാവാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല....."

അവൾ തനിക്ക് കിട്ടേണ്ട സൗഭാഗ്യത്തെ കുറിച്ച് ഓർത്തു നിരാശയോടെ നിന്നു.....

"ഇത് വെച്ചോ..... ഞങ്ങളെ മോൾ താഴെ കളഞ്ഞ ജ്യൂസ് ആണ് താൻ ക്‌ളീൻ ചെയ്തത്..... അത് ഫ്രീ ആയിട്ട് ചെയ്‌തെന്ന് എനിക്ക് തോന്നരുത്......"

രണ്ടായിരത്തിന്റെ നോട്ട് എടുത്തു അവൾക്ക് നേരെ എറിഞ്ഞു ഷാൻ നടന്നു......അവൾ നഷ്ടബോധത്തോടെ തന്നെ അവനെ നോക്കി നിന്നു..... അവൻ ദിയയ്ക്ക് അരികിൽ ചെന്നു മോളെ കയ്യിൽ വാങ്ങുന്നതും പുഞ്ചിരിയോടെ അവളോട്‌ സംസാരിക്കുന്നതും എല്ലാം അവൾ വേദനയോടെ നോക്കി നിന്നു......

"ഷാൻ....."

"മ്മ്....."

"ഷാനുൻറെ പഴയ കാമുകിയെ കണ്ടപ്പോൾ ഷാനുന് എന്ത് തോന്നി......?!!"

ഷാൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് ദിയയെ ഒന്ന് നോക്കി......!അവൾ അപ്പോഴും ഒരു ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി നിൽപായിരുന്നു......!!

"നിനക്കെങ്ങനെ......?!!"

"ഷാനുൻറെ അപ്പോഴത്തെ മുഖഭാവം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയി......"

"ആണോ......നിന്നോടൊപ്പം ഉള്ള ജീവിതം അവൾ ഒരിക്കൽ എങ്കിലും കാണണം എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചതാ..... പക്ഷെ ഇവിടെ വെച്ചു കണ്ടപ്പോൾ ഒന്ന് ഷോക്ക് ആയി......"

"എന്നിട്ട് ഇപ്പൊ എന്ത് തോന്നുന്നു......"

"അവൾ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പോയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്......"

അവളുടെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്നു തുടുത്തതും അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു......!!

"ഇല്ലെങ്കിൽ ഈ നിന്നെ എനിക്ക് കിട്ടില്ലായിരുന്നില്ലല്ലൊ...... ആ ജീവിതം എനിക്ക് ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ ദിയ....."

"ആണോ.....?!!"

"മ്മ്..... കാരണം നിന്റെ കുറുമ്പും കെയറിങ്ങും ഒക്കെ എനിക്ക് വേറെ എവിടെ കിട്ടാനാ......"

"ഇനി അങ്ങനെ അല്ലേലും സഹിച്ചേ പറ്റൂ.....ഞാൻ ഇയാളെയും കൊണ്ടേ പോവൂ....."

"ഞാൻ റെഡിയാ......"

അവൾ ചിരിച്ചതും അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് നേക്ലെസ് വെച്ചു കൊണ്ട് അവൻ അവളെ കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ നിർത്തി......!

"എങ്ങനെ ഉണ്ട്......"

"എന്റെ ഷാനുൻറെ അത്രയും ഇല്ല......"

"ബാ..... പ്പാ......"

ആ വിളിയിൽ ചെയറിൽ ഉള്ള മോളെ ഷാൻ കയ്യിൽ എടുത്തു ഉമ്മ വെച്ചു..... അവരുടെ സന്തോഷകരമായ മുഹൂർത്തങ്ങൾ......❣️

എല്ലാം നോക്കി കാണുമ്പോഴും നൈഷുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.......!

ആത്മാർത്ഥ സ്നേഹം ഉള്ളിടത്തെ വിജയം ഉണ്ടാവൂ എന്ന് അവൾ തിരിച്ചറിയുക ആയിരുന്നു......!

അവർ ഇറങ്ങുന്നത് മനസ്സിൽ ഇത്തിരി നന്മയോടെ അവൾ നോക്കി കണ്ടു..... കണ്ണീരിൽ കുതിർന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ കയ് അവർക്ക് നേരെ ചലിച്ചു.....!!

ബൈ..... വിഷ് യു ഓൾ തെ ബെസ്റ്റ്.....💖

അവരുടെ ജീവിത യാത്ര ഇവിടം അവസാനിക്കുകയല്ല..... സ്നേഹത്തോടെ പ്രണയത്തോടെ വിജയത്തോടെ മുന്നോട്ട് പോവുകയാണ്......💖

End......

✍️ Written By : Ajwa